Bilans handlowy to pewna część płatności, która charakteryzuje stosunki handlowe państwa z innymi krajami. Jako jego składniki jest import i eksport towarów. Bilans handlowy stanowi zatem różnicę między wielkością importu i eksportu różnych towarów. Jeśli istnieje znaczna przewaga eksportu nad importem, oznacza to, że w kraju odbywa się wystarczająco duży napływ waluty obcej, w wyniku czego kurs waluty krajowej zaczyna rosnąć. Podobnie, jeśli bilans handlowy pokazuje, że przewaga importu nad eksportem jest zbyt duża, oznacza to, że towary tego kraju mają raczej niską konkurencyjność za granicą. Informacje te są jednak publikowane co miesiąc rynek walutowy często źle reaguje na te informacje.
Co to jest
Jak wspomniano powyżej, saldo handlowe kraju to stosunek kosztu importu i eksportu niektórych produktów w osobnym okresie. Saldo handlu zagranicznego, równolegle z faktycznie zapłaconymi umowami, obejmuje również transakcje przeprowadzone na kredyt. W przypadku faktycznie opłaconych umów saldo handlu zagranicznego stanowi odrębny element bilansu płatniczego kraju.
Co on pokazuje?
Bilans handlowy Rosji jest jednym z najważniejszych wskaźników odzwierciedlających efektywność udziału kraju w handlu międzynarodowym, w wyniku czego stanowi on odrębną część bilansu płatniczego. Bilans ten jest stosunkiem między sumą cen towarów eksportowanych za granicę, a sumą wartości produktów importowanych do kraju. Początkowo przeprowadzana jest szczegółowa analiza eksportu, ponieważ ma on bezpośredni wpływ na wzrost gospodarki.
Z kolei import determinuje popyt na towary bezpośrednio w kraju, a jeśli import rośnie, wówczas określa się tworzenie zapasów, co może wskazywać na możliwy dalszy spowolniony wzrost sprzedaży. Formuła bilansu handlowego może wykazywać różne wyniki, ponieważ są one wysoce zależne od kursu walutowego, który dostosowuje nominalną kwotę wpływów z importu w walucie krajowej.
Dlaczego jest to potrzebne?
W przeważającej większości przypadków formuła bilansu handlowego jest obliczana dla roku i obejmuje koszt wszystkich towarów, które zostały zakupione lub sprzedane na zasadzie natychmiastowej płatności, dostarczone na kredyt lub nawet całkowicie bezpłatnie w formie pomocy rządowej lub prezentu. Należy zauważyć, że bez ostatnich wskaźników aktywny bilans handlowy jest wprowadzany bezpośrednio do bilansu płatniczego.
Aktywna część tego bilansu odzwierciedla eksport produktów, które zostały wyprodukowane, wydobyte lub wyhodowane w kraju, a także wszelkiego rodzaju towary, które wcześniej były importowane do kraju z zagranicy, a następnie poddawane pewnym procesom przetwarzania. Część pasywna obejmuje import zagranicznych produktów na konsumpcję krajową lub przetwarzanie z dalszym eksportem. Różnica między ceną importu i eksportu to bilans handlowy. Nadwyżka handlowa to sytuacja, w której cena eksportowa jest wyższa niż cena importowa, w przeciwnym razie saldo nazywa się pasywnym. Jeśli w bilansie handlowym części pasywne i aktywne są równe, nazywa się to „saldem netto”.
Jak to się składa?
Kompilacja bilansu handlowego jest przeprowadzana przez upoważnione statystyki finansowe, a także przez podmioty handlu zagranicznego z każdego kraju. Warto zauważyć, że jeśli weźmie się pod uwagę saldo handlowe przedsiębiorstwa handlowego, w tym przypadku jest ono określane przez dział odpowiednich specjalistów.
Obliczenia te są przeprowadzane w celu ustalenia zagranicznej pozycji ekonomicznej firmy lub kraju, w celu wyjaśnienia poziomu konkurencyjności własnych produktów, a także siły nabywczej używanej waluty krajowej. Technologia obliczania wartości importu i eksportu w różnych krajach różni się pod względem cech, co utrudnia porównanie odpowiednich wskaźników.
Rekomendacje
Komisja Statystyczna ONZ zaleca wszystkim krajom stosowanie jedynej technologii w stosunku do samego systemu, a także podstawy do rozliczania wskaźników cen we własnym zakresie handel zagraniczny. W szczególności przy tworzeniu bilansu handlowego należy wziąć pod uwagę cenę wszystkich importowanych towarów na podstawie FOB, to znaczy cena importowanych towarów obejmuje cenę na granicy lub w różnych portach wyjściowych kraju sprzedaży, a także wszelkiego rodzaju wydatki związane z ubezpieczeniem lub taka sama dostawa produktów do granicy kraju konsumenta. Jednocześnie cena wywożonych towarów pokrywa wszystkie koszty sprzedającego związane z dostawą towarów do portu wyjściowego lub na ich własną granicę, w tym wszelkiego rodzaju cła i inne podobne opłaty.
Gospodarka będzie bezpośrednio zależeć od rodzaju salda handlowego. W tym względzie, w przeważającej większości przypadków, przy sporządzaniu bilansu handlowego kraje są w pełni zgodne z technologią zalecaną przez Komisję Statystyczną ONZ. Około 30 krajów notuje ceny importowe i eksportowe na podstawie FOB.
Bilans handlowy krajów kapitalistycznych
Bilans krajów kapitalistycznych obejmuje spontaniczny charakter rozwoju gospodarczego, pogorszenie sytuacji na obecnym rynku sprzedaży, inflację, kryzys walutowy i wiele innych procesów. Nierówny rozwój polityczny i gospodarczy kapitalizmu znajduje odzwierciedlenie w zmianie równowagi sił między kilkoma konkurentami, a także w znacznym zaostrzeniu wojny handlowej między krajami lub obyczajami i grupami gospodarczymi różnych państw imperialistycznych.
W obecnej praktyce krajów kapitalistycznych takie metody wyrównywania bilansu handlowego, jak wprowadzenie ceł, ograniczenia ilościowe w przywozie niektórych produktów, różne ulgi i ulgi podatkowe, dewaluacja, przeszacowanie, finansowanie eksportu z budżetu oraz wprowadzenie wielu kursów walutowych stały się dość rozpowszechnione. także szereg innych metod.
Jak to się odzwierciedla?
Jeśli cały świat nabywa towary eksportowe z określonego kraju, ale jednocześnie kupujący krajowi również wolą kupować towary krajowe, to w tym przypadku możemy powiedzieć, że gospodarka tego kraju jest w dobrym stanie. Jednocześnie deficyt handlowy pokazuje, że dobra tego stanu nie są najbardziej konkurencyjne, a jego mieszkańcy muszą podjąć pewne działania w celu ochrony własnego standardu życia.
Jednak taka analiza jest słuszna, jeśli przyczyną zmian w bilansie handlowym jest spadek lub wzrost popytu na towary tego stanu, ale warto zauważyć, że w rzeczywistości na ten wskaźnik może mieć wpływ wiele innych przyczyn. , w tym również dobry klimat inwestycyjny, który generuje napływ inwestycji do kraju, aw konsekwencji wzrost zakupów sprzętu za granicą,co ostatecznie prowadzi do deficytu handlowego, pomimo faktu, że stan gospodarki tego państwa nie pogarsza się.
Saldo rachunku bieżącego
Saldo na rachunku bieżącym można nazwać najbardziej informacyjnym, ponieważ obejmuje ono absolutnie wszystkie przepływy aktywów, w tym oficjalnych i prywatnych, które są związane z przepływem różnych usług i towarów. Dodatnie saldo na rachunku bieżącym wskazuje, że pożyczka w kraju ma wyższe oprocentowanie niż debet na pozycje przepływu usług i towarów, a także pokazuje wielkość zobowiązań nierezydentów wobec rezydentów.
Innymi słowy, jeśli występuje nadwyżka, oznacza to, że kraj ten jest inwestorem netto w stosunku do innych państw. Jednocześnie, jeśli występuje deficyt w bieżących operacjach, oznacza to, że z czasem stan ten staje się dłużnikiem netto i powinien zapłacić za dodatkowy import netto produktów.
Jak to jest ważne
Podczas rozwoju ekonomicznej szkoły merkantylistów równowaga została ustalona zgodnie z warunkami bilansu rachunku istniejących operacji, a bilans ten nie uwzględniał przepływów kapitałowych, a także wszelkiego rodzaju zmian, które miały miejsce w rezerwach złota i walutach danego kraju. Tak więc głównym celem polityki gospodarczej w tym przypadku było zmaksymalizowanie nadwyżki na rachunku bieżącym w celu zapewnienia akumulacji złota w kraju. Dziś jest już oczywiste, że takie oświadczenie nie jest bezzasadne, ponieważ to stan rachunku operacji aktywnych bezpośrednio wpływa na rzeczywisty dochód państwa, a także na poziom życia ludzi w nim żyjących.
Zatem w procesie integracji rachunku operacji aktywnych w istniejącym systemie rachunków narodowych można stwierdzić, że wystąpienie deficytu na tym rachunku wskazuje, że wydatki kraju znacznie przekraczają jego dochody, których nie można sfinansować inaczej niż poprzez napływ zagranicznych długoterminowy pożyczony kapitał.
Cechy zamkniętego systemu gospodarczego
W zamkniętym systemie gospodarczym oszczędności powinny mieć tę samą wartość co inwestycje, podczas gdy w otwartej gospodarce wskaźniki te mogą różnić się od siebie w zależności od stanu rachunków bieżących. Jeżeli istnieje nadwyżka importu nad eksportem, oznacza to, że inwestycje mają wyższą wartość niż oszczędność o kwotę deficytu, która nie może być obecna, jeśli nie ma napływu długoterminowego kapitału zagranicznego mającego na celu sfinansowanie tego deficytu.
Możliwe ryzyko
Istnieje jednak ryzyko, że deficyt na rachunku bieżącym utrzyma się z powodu długoterminowego napływu kapitału z kilku powodów. Dotyczy to przede wszystkim wysokiej płynności instrumentów wykorzystywanych do obsługi tego napływu kapitału. Gospodarka kraju jest wysoce zależna od stanu światowych rynków pieniężnych i finansowych, które są wyjątkowo podatne na różne spekulacyjne wahania cen.
