Stosunki walutowe na poziomie międzynarodowym powstały po tym, jak pieniądze zaczęły być wykorzystywane w międzynarodowych transakcjach płatniczych. Formy światowych pieniędzy, a także warunki płatności międzynarodowych, zmieniły się w całej historii. Jednocześnie rosło znaczenie systemu monetarnego między państwami i wzrastał stopień jego niezależności.
Każdy kraj ma własne pieniądze. Działają one jako środek płatności lub wymiany, jednostka rozliczeniowa, służą do przechowywania wartości i są wykorzystywane jako miara odroczonych płatności. Dotyczy to zarówno rynku krajowego, jak i zewnętrznego, na którym działają one jako waluta krajowa.
Bez wystarczająco rozwiniętego rynku finansowego gospodarka żadnego kraju nie może istnieć. Oczywiście w historii świata istniały także społeczeństwa niemonetarne, w których towary wymieniano bezpośrednio. Ale mówimy o teraźniejszości, o obecnym stanie gospodarki. Rynki walutowe są integralną częścią rynków finansowych. Mogą być zarówno wewnętrzne, jak i regionalne. Wyróżnia się również rynek światowy. Zastanówmy się nad tym bardziej szczegółowo.
Czym jest globalny rynek walutowy?
To największe stowarzyszenie. Obejmuje wszystkie rynki walutowe działające na całym świecie. Rynek ten stale się rozwija, dostosowuje do zmieniających się warunków, staje się coraz bardziej skomplikowany, z małych centrów wymiany weksli stał się niemal jedynym rynkiem międzynarodowym, którego roli w gospodarce trudno przecenić. W miarę poprawy i rozwoju globalnego rynku walutowego rozwijały się również operacje walutowe. Ich nowe gatunki powstały, a ich technika ulepszona.
Cechy międzynarodowego rynku walutowego
Międzynarodowy rynek walutowy (forex) obejmuje pojedyncze rynki zlokalizowane w różnych regionach planety, centra transakcji monetarnych i finansowych oraz handlu międzynarodowego. Prowadzony jest na nim szeroki zakres operacji związanych z turystyką, migracją kapitału, rozliczeniami handlu zagranicznego, a także różnymi interwencjami i ubezpieczeniem ryzyka walutowego. Z jednej strony jest to specjalny mechanizm instytucjonalny, który pośredniczy w relacjach kupna i sprzedaży różnych walut obcych między brokerami, bankami i innymi instytucjami finansowymi (miejscem, w którym zachodzą relacje kupna i sprzedaży jest giełda). Z drugiej strony rynek walutowy służy relacjom między klientami a bankami (zarówno indywidualnymi i rządowymi, jak i korporacyjnymi). Jego uczestnikami są zatem banki centralne i komercyjne, organizacje maklerskie, jednostki rządowe, osoby prywatne, firmy przemysłowe i handlowe działające z walutą.
Jak zorganizowany jest międzynarodowy rynek walutowy?
Jest to największy rynek finansowy na świecie, na którym wymieniane są waluty obce i odbywa się handel międzynarodowy. Codziennie odbywają się na nim transakcje za dziesiątki, a nawet setki miliardów dolarów. Międzynarodowy rynek walutowy wcale nie jest scentralizowanym przedsiębiorstwem, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Działa poprzez szereg licznych instytucji. Brokerzy i dealerzy uczestniczący w procesie rynkowym komunikują się ze sobą za pomocą różnych środków komunikacji (telefon, Internet itp.).
Największe centra takich wydarzeń to Nowy Jork, Londyn, Tokio i Frankfurt.
Banki komercyjne jako instytucja międzynarodowego rynku walutowego
Duże banki komercyjne na rynku walutowym są głównymi uczestnikami transakcji handlowych na nim zachodzących. W wielu przypadkach odgrywają rolę dealerów w procesie rynkowym. Pełniąc tę funkcję, banki komercyjne utrzymują pozycję dwóch lub więcej walut, tzn. Mają depozyty denominowane w tych walutach.
Na przykład Chase Manhattan Bank ma oddziały w Nowym Jorku i Londynie. Pierwszy z nich ma depozyty w funtach szterlingach w oddziale działającym w Londynie, a drugi - depozyty w dolarach w Nowym Jorku. Inwestor może dostarczyć każdemu z nich walutę obcą w zamian za lokalny depozyt. Bank osiąga zyski z takich operacji, jak dealer, sprzedający obcą walutę po „cenie sprzedawcy”. Cena ta jest nieco wyższa niż „cena kupującego”, to znaczy cena, po której bank ten nabywa tę walutę. Różnica między „ceną sprzedawcy” a „ceną nabywcy” utrzymywana jest przez konkurencję między bankami, wynosi około 1% w przypadku dużych operacji międzynarodowych.
Banki komercyjne czasami działają jako pośrednicy. W takim przypadku nie „wspierają pozycji” w stosunku do niektórych walut, ale jedynie łączą kupujących i sprzedających. Na przykład pewna angielska firma może poprosić jeden z banków w Londynie o pośrednictwo w organizowaniu wymiany dolarów na funty, których potrzebuje. Na międzynarodowym rynku walutowym, oprócz banków komercyjnych, istnieje również niewielka liczba niebankowych brokerów i dealerów. Banki komercyjne wykorzystują niezależnych brokerów jako pośredników, gdy zawierają między sobą znaczące transakcje hurtowe.
Kurs wymiany
Brokerzy i dealerzy, którzy przychodzą na rynki walutowe, mają ciągłe informacje (można to nawet nazwać chwilowymi) o wszelkich zmianach kursów walut.
Inni agenci biznesowi, którzy nie potrzebują takiej wiedzy, mogą uzyskać odpowiednie informacje z Internetu lub codziennych gazet w dziale kroniki finansowej. W ciągu ostatnich dwóch dni roboczych podawanych jest większość walut. Zazwyczaj są prezentowane na dwa sposoby:
1) jako liczba jednostek waluty obcej wymagana do nabycia jednego dolara i euro;
2) jako liczba dolarów i euro potrzebnych do zakupu określonej jednostki waluty obcej.
Zasadniczo w przypadku walut istnieje tylko jeden kurs - kurs wymiany dla transakcji gotówkowych. Ma zastosowanie do większości transakcji handlowych - tych, które zostaną zawarte w okresie nieprzekraczającym dwóch dni. Ponadto w przypadku wielu walut obcych podawane są również stawki transakcji pochodnych. Co to jest transakcja na instrumentach pochodnych? Jest to umowa zawarta między bankiem a jego klientem, w której dolary lub euro będą wymieniane w przyszłości w określonym dniu na pożądaną walutę według ustalonego dzisiaj kursu walutowego. Jednocześnie różnica w obliczaniu kursów wymiany instrumentów pochodnych i transakcji gotówkowych w danym momencie odzwierciedla różnicę występującą w porównywanych krajach między rynkowymi stopami procentowymi.
Czynniki wpływające na kurs walutowy
Istnieje wiele czynników, które mniej lub bardziej wpływają handel walutami rynek, a także kursy walut. Opisujemy najważniejsze z nich.
Bilans handlowy
Jednym z głównych czynników jest bilans handlowy. Jest to różnica między całkowitym eksportem a importem określonego kraju. Jeśli w jego strukturze handel zagraniczny dominuje eksport, co oznacza, że przepływy walut obcych przewyższają państwo, dlatego występuje wzrost popytu na odpowiednią walutę krajową, a także wzrost jej kursu walutowego. Przeciwnie, w sytuacji deficytu handlowego (to znaczy, gdy wielkość eksportu jest mniejsza niż wielkość importu), waluta krajowa powinna osłabić się.W rzeczywistości wzajemny wpływ stóp procentowych, inflacji, kursów walutowych i handlu miesza wszystkie te czynniki tak bardzo, że związek między nimi staje się zupełnie nieoczywisty.
Stopy procentowe
Jest to kolejny wskaźnik, za pomocą którego można śledzić dynamikę, charakteryzującą różne rynki walutowe. Różnica odsetkowa to różnica w stopach procentowych, które dotyczą dwóch określonych walut. Ten czynnik jest najważniejszy, który bezpośrednio decyduje o względnej atrakcyjności tych dwóch walut, a zatem możliwym popycie na jedną z nich.
Wpływa na wiele rodzajów stóp procentowych rynek pieniężny każdy stan. Jest to na przykład oficjalna stopa procentowa - ta, przy której różne banki pożyczają pieniądze od banku centralnego; międzybankowe stopy procentowe, według których pożyczają od siebie pieniądze; stopy, które określają rentowność państwowych papierów wartościowych itp. Wszystkie są ściśle powiązane i ostatecznie są ustalane na podstawie oficjalnej stopy procentowej (ustalanej przez Bank Centralny danego kraju).
Wpływ stóp procentowych na kursy walut
Zasadniczo jest to dość proste: im wyższe stopy procentowe, tym wyższy kurs danej waluty. Istnieje jednak wiele okoliczności, które sprawiają, że zastanawianie się nad stopami procentowymi jest niejasne i trudne. Po pierwsze, należy wziąć je pod uwagę, nie same, ale stopy realne, czyli te, które uwzględniają inflację. Faktem jest, że istnieje silny związek między rynkiem walutowym a państwowymi rynkami papierów wartościowych, które są bardzo wrażliwe na inflację. Jeśli inflacja w danym kraju zacznie rosnąć w szybkim tempie, doprowadzi to do deprecjacji obligacji skarbowych, ponieważ płacą one ustalony, stały dochód, a inflacja może po prostu „zjeść”.
Ponadto rynek dzisiaj żyje w oczekiwaniu na ważne wydarzenia i przygotowania do nich, a nie tylko reaguje na fakty, które już się wydarzyły. Jeśli wydaje się, że stopy procentowe zostaną podniesione dla danej waluty, dealerzy zwiększą jej stopę, oczekując dalszego wzrostu, a operacje na rynku walutowym będą przeprowadzane według nowych stawek.
Produkt krajowy brutto
Jest to ogólny wskaźnik całkowitej ilości wartości dodanych, które zostały utworzone na określony czas przez wszystkich producentów działających na terytorium państwa. PKB jest wskaźnikiem ogólnym, wskaźnikiem siły gospodarki lub jej słabości, obserwowanym w okresach recesji. Jego związek z kursem walutowym jest oczywisty i dość bezpośredni - im silniejsza waluta krajowa, tym silniejszy wzrost PKB.
Inflacja
Zarówno zagraniczny, jak i krajowy rynek walutowy są w dużej mierze zorientowane na inflację. Zmienia wskaźnik cen, a tym samym korzyści faktycznie uzyskane z dochodu, jaki przynoszą aktywa finansowe. Przeprowadzając analizę rynku walutowego, należy zauważyć, że rosnąca inflacja prowadzi do obniżenia realnej stopy procentowej, ponieważ w tym przypadku pewną część, która zostanie wykorzystana na pokrycie wzrostu cen, należy odjąć od uzyskanego dochodu.
Działania banków centralnych
Cena waluty, jak wiadomo, zależy od podaży i popytu na niej na rynku międzynarodowym. Dlatego w przypadku głównych walut kursy walut są tworzone przez rynek. Banki centralne dysponują jednak szeregiem instrumentów, dzięki którym mogą mieć na nie znaczący wpływ. Stosują je w oparciu o cele własnej polityki finansowej, z których główną jest zapewnienie stabilności waluty krajowej. Na przykład dziś twarda waluta przechodzi przez rosyjski rynek walutowy. W tej sytuacji bank centralny wdraża szereg środków antykryzysowych. W trosce o utrzymanie rubla eksporterzy zgodzili się wprowadzić zastrzyki walutowe na rynek. A Bank Centralny postanowił podnieść stopę kluczową.
Podaż pieniądza
Nadmiar jednej lub drugiej waluty prowadzi do zwiększenia podaży waluty i spowoduje deprecjację waluty w stosunku do innych. Przeciwnie, deficyt prowadzi do wzrostu stopy w obecności popytu na nią.
