Nieoprocentowana umowa pożyczki od założyciela (członka firmy) jest dość popularnym rodzajem umowy w sferze biznesowej. Taki dokument ma kilka zalet. Rozważmy bardziej szczegółowo, co stanowi umowę nieoprocentowana pożyczka od założyciela. Przykładowy dokument zostanie również opisany w artykule. 
Korzyści
Po pierwsze, transfer środków odbywa się na zasadzie zwrotu. Oznacza to, że opodatkowanie nie dotyczy dochodów uzyskanych z nieoprocentowanej umowy pożyczki od założyciela. Inną ważną zaletą dokumentu jest fakt, że wykorzystanie funduszy nie musi być odliczane w%. Aby jednak w pełni skorzystać z takiej umowy, musisz wiedzieć, jak ją sporządzić. Każda niedokładność lub błąd w dokumencie może prowadzić do wyjątkowo nieprzyjemnych konsekwencji dla obu stron.
Kluczowe punkty
W nieoprocentowanych umowach pożyczek między firmą a założycielem zarówno firma, jak i jej uczestnik mogą występować jako pożyczkodawca. To samo dotyczy partii, która przyjmuje fundusze. Jeśli finansowanie pochodzi od założyciela, organizacja działa odpowiednio jako pożyczkobiorca. Główną cechą takiego porozumienia jest brak konieczności zapłaty dodatkowych kwot. Jedyną sytuacją finansową w tym przypadku jest zwrot długu głównego. Aby nieoprocentowana umowa pożyczki od założyciela stała się naprawdę nieodpłatna, należy zawrzeć w niej odpowiednie postanowienie. W przeciwnym razie naliczenie% rozpocznie się od kwoty długu głównego. Zostanie to przeprowadzone zgodnie z art. 809 Kodeksu cywilnego. 
Wymagania
Na co przede wszystkim należy zwrócić uwagę przy sporządzaniu nieoprocentowanej umowy pożyczki od założyciela? Formularz umowy musi zawierać informacje o stronach transakcji. Jednym z nich jest osoba fizyczna. Konieczne jest podanie jego nazwiska, adresu i danych paszportowych. Druga strona to osoba prawna (kredytobiorca). W nieoprocentowanej umowie pożyczki od założyciela podane są wszystkie dane spółki. Należą do nich: imię i nazwisko, adres siedziby, kontakty, forma prawna. W tej samej sekcji podano nazwę założyciela firmy. 
Sformułowanie
W praktyce nieoprocentowana umowa pożyczki od założyciela często zaczyna się od typowej frazy. Jednocześnie ustawodawstwo nie zabrania dwukrotnego określania tej samej osoby podczas przygotowywania dokumentu. Początek umowy może wyglądać następująco: „I. A. Iwanow, zwany Pożyczkodawcą, oraz LLC EfBe reprezentowany przez dyrektora I. A. Iwanowa, działającego zgodnie ze statutem, zwanego Pożyczkobiorcą ...”.
Przedmiot umowy
Ta część określa kwotę najbardziej nieoprocentowanej pożyczki. Umowy, podobnie jak w poprzednim przypadku, zwykle używają typowych zwrotów. Na przykład możesz napisać: „Pożyczkodawca przekazuje pożyczkobiorcy nieoprocentowaną pożyczkę w wysokości __ rubli”. Należy zauważyć, że kwotę należy podać słownie. Ponadto w osobnym akapicie możesz podkreślić stan pożyczki: „Odsetki od wykorzystania funduszy nie są naliczane”. W tej samej sekcji należy również wskazać okres, w którym wydana kwota musi zostać zwrócona. 
Prawa i obowiązki
W nieoprocentowanej umowie pożyczki od założyciela konieczne jest uwzględnienie warunku, że strona przyjmująca środki zobowiązana jest zwrócić je w terminie wskazanym w klauzuli (numer klauzuli do uzgodnienia). Ponieważ transfer środków jest bezpłatny, prawa mogą wskazywać na możliwość wcześniejszej spłaty bez wykonywania dodatkowych procedur. Obowiązki założyciela mogą zawierać następujące zdanie: „Pożyczkodawca zgadza się przekazać środki w ciągu __ dni od daty podpisania umowy”.
Postanowienia końcowe
W tej sekcji podano daty, w których umowa jest uważana za zawartą, kiedy przekazane środki zostaną uznane za zwrócone. Ponadto przepisy końcowe określają liczbę kopii umowy, warunki, na jakich można dokonywać dodatków lub zmian itp. Pod koniec umowy składane są podpisy obu stron oraz dane szczegółowe. Informacje o pożyczkobiorcy w tym przypadku obejmują nazwę firmy, informacje bankowe, nazwę założyciela i adres firmy. Osoba działająca w imieniu przedsiębiorstwa umieszcza swój podpis wraz z deszyfrowaniem obok tych informacji. 
Opcjonalnie
Ogólnie należy stwierdzić, że forma nieoprocentowanej umowy pożyczki niewiele różni się od innych umów tego rodzaju. Istotną różnicą w tym przypadku jest subiektywny skład. Stronami umowy są założyciel i firma. Do umowy mogą zostać dołączone dodatkowe dokumenty. W szczególności we wnioskach może istnieć harmonogram dostarczania środków, schemat płatności. W przypadku przedłużenia umowy może zostać sporządzona dodatkowa umowa przedłużenia. 
Klasyfikacja
Istnieją dwie główne kategorie takich umów: krótkoterminowe i wieczyste. W pierwszym przypadku umowa zostaje zawarta na krótki okres. Zwykle nie trwa to dłużej niż rok. W umowach wieczystych brakuje informacji o tym terminie. W umowie krótkoterminowej warunek trwania okresu wykorzystania funduszy działa jako główny. W pozostałych akapitach tego rodzaju umowa jest podobna do innych. W przypadku braku środków od Kredytobiorcy w momencie spłaty zadłużenia jest to dozwolone przedłużenie umowy. W takim przypadku z reguły harmonogram płatności jest zmieniany. Strony zawierają dodatkową umowę i nową umowę. Ten ostatni wskazuje, że poprzedni dokument wygasł. Umowa bezterminowa ma swoją specyfikę. Zwrot środków jest dokonywany na wniosek pożyczkodawcy. Wysyła odpowiednie zawiadomienie do dłużnika. Po otrzymaniu wniosku kredytobiorca ma miesiąc na spłatę długu.
Wypłata
Umowa powinna opisywać procedurę, zgodnie z którą nastąpi zwrot pieniędzy. Dług można spłacać w określonym czasie w równych częściach (na przykład co miesiąc). Dla tego zamówienia sporządzany jest odpowiedni harmonogram. Należy go wykonać w dwóch egzemplarzach (po jednym dla każdej strony). Zobowiązanie zostanie uznane za uregulowane po zaksięgowaniu kwoty przekazanej na konto założyciela.
