Każda firma wiąże się z kosztami. Jeśli ich nie ma, oznacza to, że na rynku nie ma produktu. Aby coś wyprodukować, musisz na coś wydać pieniądze. Oczywiście im niższe koszty, tym bardziej opłacalna jest działalność.
Jednak przestrzeganie tej prostej zasady wymaga od przedsiębiorcy uwzględnienia dużej liczby niuansów odzwierciedlających różnorodność czynników wpływających na sukces firmy. Jakie są najważniejsze aspekty, które ujawniają naturę i różnorodność kosztów produkcji? Od czego zależy wydajność firmy?
Trochę teorii
Koszty produkcji, zgodnie ze wspólną interpretacją rosyjskich ekonomistów, są kosztami przedsiębiorstwa związanymi z nabywaniem tzw. „Czynników produkcji” (zasobów, bez których niemożliwe jest wytwarzanie towarów). Im są niższe, tym bardziej opłacalna jest działalność gospodarcza.
Zmierzone koszty produkcji z reguły w stosunku do całkowitego kosztu przedsiębiorstwa. W szczególności te związane ze sprzedażą wytwarzanych produktów mogą stanowić osobną klasę wydatków. Wszystko zależy jednak od metodologii stosowanej w klasyfikacji kosztów. Jakie są tutaj opcje? Wśród najpopularniejszych w rosyjskiej szkole marketingu są dwa z nich: metodologia typu „księgowego” i ta zwana „ekonomiczną”.
Zgodnie z pierwszym podejściem koszty produkcji stanowią łączną sumę wszystkich faktycznych wydatków związanych z działalnością gospodarczą (zakup surowców, wynajem pomieszczeń, opłacenie rachunków za media, wynagrodzenie personelu itp.). Metodologia „ekonomiczna” obejmuje także uwzględnienie tych kosztów, których wartość jest bezpośrednio związana z utraconymi zyskami firmy.
Zgodnie z popularnymi teoriami rosyjskich marketerów koszty produkcji dzielą się na stałe i zmienne. Te, które należą do pierwszego typu, z reguły nie zmieniają się (jeśli mówimy o krótkoterminowych okresach) w zależności od wzrostu lub spadku tempa uwalniania towarów.
Koszty stałe
Stałymi kosztami produkcji są najczęściej takie pozycje wydatków, jak wynajem lokali, wynagrodzenie personelu administracyjnego (kierowników, kierowników), obowiązek opłacania określonych rodzajów składek na fundusze społeczne. Jeśli są one przedstawione w formie wykresu, będzie to krzywa bezpośrednio zależna od wielkości produkcji.
Zazwyczaj ekonomiści obliczają przedsiębiorstwa średnie koszty produkcja tych, które są trwałe. Są one obliczane na podstawie kosztu na jednostkę produkcji. Zwykle wraz ze wzrostem wielkości produkcji „harmonogram” średnich kosztów obniża się. Oznacza to, że im większa wydajność fabryki, tym tańszy pojedynczy produkt.
Koszty zmienne
Z kolei koszty produkcji przedsiębiorstwa związane ze zmiennymi są bardzo podatne na zmiany produkcji. Należą do nich wydatki na zakup surowców, zapłatę za prąd, wynagrodzenie personelu na poziomie specjalistycznym. Jest to zrozumiałe: potrzeba więcej materiału, marnuje się energię, potrzebny jest nowy personel. Wykres pokazujący dynamikę kosztów zmiennych jest zwykle niespójny. Jeśli firma dopiero zaczyna coś produkować, koszty te zwykle rosną bardziej aktywnie w porównaniu ze stopą wzrostu produkcji.
Ale gdy tylko fabryka osiągnie wystarczająco intensywną prędkość, to wtedy koszty zmienne mają tendencję do mniejszej aktywności. Podobnie jak w przypadku kosztów stałych, w odniesieniu do drugiego rodzaju kosztów często oblicza się średni wskaźnik - ponownie, w odniesieniu do produkcji jednostkowej produkcji. Połączenie kosztów stałych i zmiennych jest całkowitym kosztem produkcji. Zwykle po prostu sumują się matematycznie podczas analizy wskaźników ekonomicznych firmy.
Koszty i amortyzacja
Zjawiska takie jak amortyzacja i ściśle powiązany termin „amortyzacja” są bezpośrednio związane z kosztami produkcji. Jakie mechanizmy?
Najpierw określamy, jakie jest zużycie. Jest to, zgodnie z powszechną interpretacją wśród rosyjskich ekonomistów, spadek wartości obowiązujących zasobów produkcyjnych. Amortyzacja może mieć charakter fizyczny (na przykład, gdy obrabiarka lub inny sprzęt po prostu zawodzi lub nie może utrzymać poprzedniego tempa produkcji towarów), lub może być moralny (jeżeli środki produkcji stosowane przez przedsiębiorstwo są, powiedzmy, znacznie gorsze od środków stosowanych w konkurencyjnych fabrykach )
Wielu współczesnych ekonomistów zgadza się, że starzenie się jest stałym kosztem produkcji. Fizyczne - zmienne. Koszty związane z utrzymaniem wielkości produkcji towarów podlegających amortyzacji sprzętu stanowią same odpisy amortyzacyjne.
Z reguły wiąże się to z zakupem nowego sprzętu lub inwestycjami w naprawę obecnego. Czasami - ze zmianą procesów technologicznych (na przykład, jeśli maszyna produkująca koła do kół psuje się w fabryce rowerowej, wówczas ich produkcja może być czasowo lub na nieograniczony czas w celu „outsourcingu”, co z reguły zwiększa koszt produkcji wyrobów gotowych).
Dlatego terminowa modernizacja i zakup wysokiej jakości sprzętu jest czynnikiem, który znacząco wpływa na obniżenie kosztów produkcji. Nowsze i bardziej nowoczesne technologie w wielu przypadkach wiążą się z niższymi kosztami amortyzacji. Czasami na koszty związane z amortyzacją sprzętu mają również wpływ kwalifikacje personelu.
Z reguły bardziej doświadczeni rzemieślnicy obchodzą się ze sprzętem ostrożniej niż początkujący, dlatego warto zainwestować w zaproszenie drogich, wysoko wykwalifikowanych specjalistów (lub zainwestować w szkolenie młodych ludzi). Koszty te mogą być niższe niż inwestycje w amortyzację sprzętu objętego intensywną eksploatacją niedoświadczonych początkujących.
Granice „optymizmu”
W teorii ekonomicznej pod względem analizy kosztów istnieją dwa interesujące terminy. Pierwszy to „optymizm technologiczny”. Drugi to „krańcowy koszt produkcji”. Jakie są te zjawiska?
Powiedzieliśmy powyżej, że istnieją wspólne koszty - całość wszystkiego, co jest w produkcji. W stosunku do nich obliczany jest średni wskaźnik - w odniesieniu do wydania jednej jednostki towarów. Ujawniliśmy również pewien wzór: im więcej produktów jest wytwarzanych, tym niższy jest średni koszt. Ale gdy ich wartość zostanie zmniejszona do minimum, poniżej którego wartości praktycznie nie mogą spaść. Ten warunek nazywany jest „optymizmem technologicznym”.
Teraz o tym, jaki jest krańcowy koszt produkcji. Odzwierciedlają, o ile droższe będzie wytwarzanie produktów o jedną jednostkę więcej niż w obecnym tempie. Zasadniczo na odzwierciedlające je liczby nie mają wpływu stałe koszty produkcji. Zasadniczo tylko zmienne.
Większość przedsiębiorstw stara się doprowadzić tempo produkcji towarów do poziomu, który będzie jak najbardziej zbliżony do „optymizmu technologicznego”. Dopiero po osiągnięciu tego wyniku możesz „podbić” rynek, otworzyć oddziały w innych krajach. Lub rozpocznij wypuszczanie nowych produktów, aby ponownie osiągnąć poziom „technologicznego optymizmu”.
Koszty i zyski
Istotą każdego biznesu jest zysk.Ich wielkość zależy bezpośrednio od wielkości kosztu wydania towarów. Koszty produkcji i zyski są ściśle powiązane. Jakie wzorce są tutaj śledzone?
Najprostszym wzorem do obliczania zysków jest całkowita kwota dochodu pomniejszona o całkowite koszty w tym samym przedziale czasowym. Istnieje średni przychód, całkowity i marginalny. Przychód pierwszego rodzaju jest w rzeczywistości ceną rynkową towarów (to znaczy odzwierciedla średni koszt jednej jednostki produkcji).
Łączny odzwierciedla całkowitą kwotę wpływów pieniężnych do firmy ze sprzedaży wszystkich wytworzonych produktów. Przychody krańcowe przez analogię z tym samym rodzajem kosztów - jest to przyrost dochodu wynikający ze sprzedaży jednego egzemplarza wytworzonych produktów. Często zdarza się, że pierwszy i trzeci rodzaj przychodów są równe lub bardzo zbliżone.
Koszty zewnętrzne i wewnętrzne jako czynnik zysku
Istnieje inny mechanizm rynkowy, który odzwierciedla powiązanie kosztów produkcji i zysków. Faktem jest, że koszt wydania produktu może być zewnętrzny lub wewnętrzny (to, nawiasem mówiąc, jest kolejnym popularnym powodem ich klasyfikowania).
Te, które są pierwsze, są określane przez całkowitą kwotę wydatków firmy na pozyskanie „czynników produkcji” od zewnętrznych dostawców. Drugi zależy od tego, ile kosztują zasoby należące do samej firmy. Z reguły kierownictwo przedsiębiorstw, badając pierwszy, zewnętrzny rodzaj kosztów, nie może oczekiwać odpowiednich zysków, ignorując uwzględnienie kosztów wewnętrznych.
Wykorzystaj okazję
We współczesnej teorii ekonomicznej dopuszcza się istnienie kosztów, które trudno jest zaklasyfikować jako jeden ze wskazanych przez nas rodzajów. Głównie dlatego, że tego rodzaju koszty mogą mieć cechy zarówno ogólne, jak i zmienne (a także wewnętrzne i zewnętrzne). Są to koszty produkcji firmy, przedsiębiorstwa związane z utraconymi możliwościami finansowymi. Z reguły takie koszty powstają w wyniku niepiśmiennej polityki zarządzania przedsiębiorstwem. W praktyce istnieje wiele opcji.
Na przykład utracone zyski mogą powstać w wyniku opóźnionej modernizacji mocy produkcyjnych (odpowiednio wzrost średnich kosztów wytworzenia jednej jednostki produkcji). Scenariusz jest możliwy, gdy popyt nagle spadł na niektóre towary, a fabryka nie nadąża z oferowaniem konkurencyjnej (pod względem kosztów) oferty ze względu na wysokie koszty produkcji obecnego sprzętu.
Jednocześnie konkurenci zainwestowali w czas w modernizację sprzętu i teraz cieszą się z zwiększenia swojego udziału w rynku. Istnieją opcje, gdy wina przywódcy nie jest tak oczywista, ale koszty są znaczne. Przykład: fabryka produkuje towary, kupując większość surowców za granicą. Z jakiegoś powodu firma zarejestrowała kontrakty w dolarach amerykańskich. Przez długi czas firma czuje się świetnie na rynku, pracując z wysoką rentownością.
Ale tutaj na światowej arenie politycznej odbywają się znane wydarzenia, a dolar amerykański rośnie 1,5 razy w stosunku do rubla. Odpowiednio prawie proporcjonalnie zwiększa się koszt zakupu surowców. W rezultacie zysk firmy jest zmniejszony. Najwyraźniej nie została przyjęta. Gdyby kontrakty były w rublach, wówczas ich wartość byłaby znacznie wyższa. Utracone możliwości finansowe mogą również wystąpić, jeśli firma, dysponująca zasobami na produkcję alternatywnego rodzaju produktu (na przykład talerze zamiast kubków), może zyskać więcej niż dzięki wydaniu obecnych rodzajów produktów. Oznacza to, że może się okazać, że średnie koszty są nadmiernie wysokie.
Koszty nieprodukcyjne
Rozważ aspekt tak zwanych kosztów „nieprodukcyjnych”. Nie są one bezpośrednio związane ze sprzętem (a zatem i amortyzacją), jednak ich istota w dużej mierze wpływa na zysk firmy.Koszty te obejmują głównie wydatki na reklamę i promocję, prowizje dla pośredników, czasem koszty prowadzenia marketingu i studiów przypadków związanych z biznesem. W przypadku tego rodzaju kosztów można również obliczyć średni wskaźnik pokazujący, na przykład, ile kosztuje przyciągnięcie nabywcy jednej jednostki towarowej.
Tymczasem wartość kosztów nieprodukcyjnych nie zawsze jest proporcjonalna do przychodów. Być może firma inwestuje w reklamę i nie będzie zwrotu. Może się jednak okazać, że firma zaniedbała konkretną inwestycję o charakterze nieprodukcyjnym (na przykład nie korzystała z kanału optymalizacji wyszukiwarek), a konkurencyjna firma zrobiła to, w wyniku czego przechwyciła znaczny procent grupy docelowej klientów. Zatem koszty nieprodukcyjne są znaczące z punktu widzenia efektywności biznesowej, podobnie jak koszty bezpośrednio związane z wydaniem towarów.
Efekty zewnętrzne
Koszt większości przedsiębiorstw komercyjnych z reguły zależy od tak zwanych „efektów zewnętrznych”. O czym mówimy Jest to dość szeroka koncepcja, która implikuje wpływ czynników o charakterze gospodarczym, politycznym i społecznym, które mogą wpływać na koszty produkcji firmy. Podaliśmy przykład z kursem wymiany dolara powyżej. Zasadniczo mamy prawo wyjaśnić wzrost kosztów związanych z zakupem surowców, a mianowicie efekty zewnętrzne. Ponieważ jedna fabryka prawie nigdy nie ma praktycznego wpływu na rynek walutowy.
Oczywiście efekty zewnętrzne mogą odegrać pozytywną rolę w obniżeniu kosztów. Najprostszą i najbardziej oczywistą opcją jest amortyzacja dolara amerykańskiego (jak w naszym przykładzie). Inną opcją jest zmniejszenie obciążenia podatkowego firmy. Na przykład, jeśli państwo obniży standardy składek do FIU i Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wówczas koszty związane z wynagrodzeniem personelu spadną.
Obniżenie kosztów produkcji zależy zatem nie tylko od jakości procesów biznesowych zbudowanych w firmie. Równie ważną rolę mogą odgrywać „efekty zewnętrzne”, których charakter może być całkowicie autonomiczny w stosunku do pojedynczego przedsiębiorstwa. Nie eliminuje to jednak potrzeby analizowania aspektów odzwierciedlających wewnętrzną strukturę firmy w ramach konkretnej firmy: rodzaj produktu, jego wielkość i koszty produkcji. Ponieważ przy równej podatności na „efekty zewnętrzne” przedsiębiorstwo, które może ustanowić bardziej skuteczny model redukcji kosztów produkcji, zwycięży w konkurencji.
