Środki trwałe nazywane są jednym z rodzajów środków produkcji. W przeciwieństwie do negocjacji, nie zmieniają kształtu, ale z każdym cyklem są coraz bardziej niszczone. Istnieje wiele wskaźników, których obliczenie pomaga określić ich bezpieczeństwo techniczne. Współczynnik zużycia a okres trwałości środków trwałych jest wskaźnikiem bezpieczeństwa technicznego funduszy. Musisz jednak zrozumieć, że ma on dość arbitralny charakter. Wpływa na to inflacja i wahania cen rynkowych. Dlatego okres trwałości środków trwałych, których wzór zostanie omówiony poniżej, nie zawsze odpowiednio odzwierciedla stan eksploatowanych obiektów przedsiębiorstwa.
Funkcje
Środki trwałe są wykorzystywane w działalności produkcyjnej przedsiębiorstwa. Ich żywotność nie może być krótsza niż rok (jeden cykl operacyjny). Podlegają one zużyciu, którego stopień wpływa na cenę gotowych produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo. Środki trwałe są widokiem rzeczowe aktywa trwałe organizacja Mogą brać udział nie tylko bezpośrednio w procesie produkcyjnym, ale także poddawać się innym.
Klasyfikacja w bilansie
Wyróżnia się następujące kategorie środków trwałych:
- Budynki i budowle (warsztaty, magazyny, laboratoria, obiekty inżynieryjne i budowlane).
- Drogi w gospodarstwie, systemy elektryczne i grzewcze.
- Pojazdy
- Sprzęt, maszyny robocze, urządzenia regulacyjne i komputery.
- Narzędzie specjalne.
- Różne zapasy.
- Wieloletnie plantacje i zwierzęta gospodarskie wykorzystywane w procesie produkcji lub transportu gotowych produktów.
- Fundusze biblioteczne i muzealne.
Różnice w stosunku do aktywów obrotowych
Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie rachunkowości środki trwałe spełniają następujące warunki:
- Zaprojektowany do użytku w procesie produkcyjnym, potrzebach zarządzania, zapewniając stronom trzecim opłatę za tymczasowe użytkowanie lub posiadanie.
- Ich okres działania wynosi ponad dwanaście miesięcy (jeden cykl operacyjny przedsiębiorstwa).
- Nie jest przeznaczony do odsprzedaży.
- Może generować dochód lub inne korzyści ekonomiczne dla przedsiębiorstwa w przyszłości.
Ważne jest, aby odróżnić aktywa obrotowe od głównych. Należą do nich surowce, materiały pomocnicze, paliwo. Wszystkie z nich są używane podczas jednego cyklu operacyjnego.
Podstawy funkcjonowania przedsiębiorstwa
Głównym celem pracy każdego podmiotu gospodarczego jest zwiększenie własnej rentowności. W tym celu konieczne jest zwiększenie wydajności, w szczególności efektywności wykorzystania istniejących funduszy. Aby określić sytuację finansową przedsiębiorstwa i jego konkurencyjność, musisz być w stanie obliczyć wskaźniki analityczne. Obliczanie okresu trwałości środków trwałych pomaga określić stopień pogorszenia zdolności produkcyjnych. Jest to jeden z podstawowych wskaźników, dlatego rozważymy go bardziej szczegółowo.
Okres trwałości środków trwałych: wzór obliczeniowy
Aby obliczyć ten wskaźnik, musimy znać trzy wartości. Okres trwałości środków trwałych oblicza się na trzy sposoby:
- Kr = (St0 - H) / St0. W tej formule St0 to koszt początkowy, I to amortyzacja, a Kg to okres trwałości środków trwałych.
- Kg = St1 / St0. Podobnie jak w poprzednim wzorze, Kg oznacza okres trwałości środków trwałych, ale St1 jest wartością końcową wartości.
- Kg = 1 - Ki. Okres trwałości środków trwałych i wskaźnik ich amortyzacji (Ki) w sumie są zawsze równe jedności, stąd trzecia formuła.
Tak więc wskaźnik ten w najbardziej ogólnym przypadku można uznać za wielokrotność dzielenia wartości rezydualnej przez koszt początkowy, który po prostu różni się wartością zużycia sprzętu.
Norma i znaczenie
Okres trwałości środków trwałych pokazuje stopień pogorszenia zdolności operacyjnych przedsiębiorstwa. Im jest mniejszy, tym więcej urządzeń podlega wycofaniu z eksploatacji. Okres trwałości środków trwałych, którego wzór obliczeniowy wzięto pod uwagę powyżej, nie może przekraczać 0,5. Wartość przekraczająca ten wskaźnik wskazuje na znaczne starzenie się funduszy technicznych. Jest mało prawdopodobne, że przedsiębiorstwo będzie w stanie funkcjonować w takim stanie rzeczy przez długi czas.
Inne metody oceny
Wszystkie wskaźniki skuteczności wykorzystania funduszy należą do jednej z dwóch kategorii. Techniczny okres trwałości środków trwałych, rozważany już przez nas w pierwszej części artykułu, odnosi się do pierwszej. Pierwsza grupa obejmuje wskaźniki charakteryzujące bezpieczeństwo środków trwałych, druga - skuteczność ich użytkowania. Rozważmy każdy z nich.
Wskaźniki stanu aktywów produkcyjnych
Stopa amortyzacji pokazuje część środków do obciążenia. Jest to stosunek wysokości naliczonej amortyzacji do ceny początkowej funduszu. Dla skutecznego funkcjonowania organizacji wskaźnik ten powinien spaść, a okres przydatności do spożycia powinien wzrosnąć. Wskaźnik wzrostu funduszy pokazuje poziom odnowienia zdolności operacyjnych. Jest on równy stosunkowi wprowadzonych wartości do ich całkowitego składu na koniec roku. Wskaźnik likwidacji ma podobną wartość.
Wskaźniki wydajności
Wskaźnik kapitału własnego obliczany jest w wyniku podzielenia ceny środków trwałych przez kwotę emisji. Zwrot z aktywów jest odwrotnością ostatniej wartości wskaźnika. Rentowność pokazuje, ile jednostek zysku stanowiły środki trwałe.
Amortyzacja funduszy
Kapitał obrotowy natychmiast przenosi odpady do zakupu na gotowe produkty wytwarzane przez przedsiębiorstwo. Środki trwałe wpływają również na cenę wytwarzanych towarów, ale pośrednio. Amortyzacja w rachunkowości jest procedurą przeniesienia wartości funduszy do ceny produktów w ich obecnej postaci amortyzacja (moralna i fizyczne). Jego stopa jest ustalonym rocznym odsetkiem odzysku przestarzałych funduszy.
Metody amortyzacji
- Opłata za linię. Przy zastosowaniu amortyzacja naliczana jest równomiernie przez cały okres użytkowania funduszy. Wartość bieżąca jest równa różnicy między ceną początkową a kwotą rozliczeń międzyokresowych już dokonanych na aktywach.
- Metoda zmniejszenia reszty. Podczas korzystania z tego metoda amortyzacji naliczona nierównomiernie. Jest równy pewnemu procentowi wartości końcowej.
- Metoda proporcjonalna. W takim przypadku odpisy amortyzacyjne są ustalane zgodnie z pewnym wskaźnikiem (czas użytkowania sprzętu w procesie produkcyjnym).
- Amortyzacja funduszy zgodnie z ich użyteczne życie.
Audyt działań
Efektywna działalność przedsiębiorstwa jest ściśle związana z nadzorem prawidłowego przebiegu wszystkich codziennych operacji. Audyt środków trwałych jest sprawdzeniem legalności wszystkich działań na środkach trwałych. Jest to jedno z działań pod kontrolą finansową. Podczas audytu przeprowadzana jest:
- Weryfikacja dokumentacji przyjęcia i zbycia funduszy.
- Obliczanie ich wartości początkowej.
- Obliczanie właściwego poziomu opłat amortyzacyjnych.
- Określenie wartości rezydualnej funduszy.
- Sprawdzanie poprawności odzwierciedlenia w księgowaniu przepływu funduszy.
- Ocena bezpieczeństwa i skuteczności wykorzystania istniejących funduszy.
Wnioski
Aktywa trwałe i obrotowe to dwa rodzaje aktywów, bez których proces produkcji nie jest możliwy. Główną różnicą jest ich żywotność. Środki trwałe są wykorzystywane w kilku cyklach operacyjnych. Pośrednio przenoszą one swoją amortyzację na wytworzone produkty poprzez proces amortyzacji. Aby określić stan techniczny funduszy, stosuje się szereg wskaźników. Okres przydatności jest jednym z nich. Jest to równe wynikowi podzielenia wartości rezydualnej przez koszt początkowy. Okres trwałości środków trwałych pokazuje, ile środków można nadal eksploatować. Im większy, tym lepiej dla przedsiębiorstwa. Jeśli jego wartość zbliża się do 0,5, należy pilnie coś zmienić. W przeciwnym razie w bliskiej przyszłości mogą pojawić się ogromne problemy w trakcie procesu produkcyjnego.
