Wiele przedsiębiorstw z reguły sprzedaje swoje aktywa, stanowiące infrastrukturę produkcyjną, według wartości końcowej. Może to wynikać z różnych przyczyn - potrzeby modernizacji linii produkcyjnych, chęci właściciela firmy do sprzedaży firmy i przejścia do innego segmentu, potrzeby szybkich rozliczeń z wierzycielami. Jaka jest specyfika sprzedaży obiektów o wartości końcowej? Jakie czynniki wpływają na określenie jego wartości?
Co to jest wartość odsprzedaży?
Wartość odzysku jest pieniężnym wskaźnikiem przedmiotu wyceny, pomniejszonym o kwotę kosztów związanych z jego sprzedażą (na przykład prowizje, wydatki na reklamę, przechowywanie, dostawę itp.). W praktyce potrzeba jego ustalenia pojawia się, jeśli odpowiedni obiekt musi zostać wdrożony jak najszybciej.
Z reguły obliczenia wartości likwidacyjnej dokonuje się, gdy spółka handlowa opuszcza rynek w stanie upadłości lub płaci za długi posiadanymi aktywami w postaci niektórych obiektów infrastruktury.
Przedsiębiorstwo może również zdecydować o sprzedaży aktywów według wartości końcowej, jeśli na przykład wiąże się ze sprzedażą firmy lub optymalizacją modelu produkcji w celu spełnienia nowych wymagań rynkowych. Zatem obecność przestarzałych, z technologicznego punktu widzenia, funduszy przedsiębiorstwa może być przyczyną utraty zysku w wysokości przekraczającej tę, która charakteryzowałaby sprzedaż aktywów po standardowych cenach. Dlatego wartość rezydualną środków trwałych można zminimalizować - tylko po to, aby zapewnić, że firma będzie w stanie zmodernizować zakłady produkcyjne, a następnie zacznie uzyskiwać większe przychody z powodu uwolnienia większej liczby grup technologii na rynku.
Szybka sprzedaż aktywów firmy może być pożądana, jeśli właściciel firmy zdecyduje się podjąć pracę w zasadniczo innym segmencie i pilnie potrzebuje gotówki. Sprzedaż kredytów będących własnością spółki po obniżonej cenie może być lepsza niż uzyskanie pożyczki, ponieważ odsetki od niej mogą być znacznie większe niż różnica między likwidacją a standardowymi cenami aktywów.
Z reguły przedmiotowy wskaźnik jest znacznie niższy niż bieżące ceny rynkowe dla odpowiednich obiektów. Jednak pod warunkiem skutecznego zarządzania spółką wartość końcowa składnika aktywów może być zasadniczo porównywalna ze standardem. Ponadto, jeżeli sprzedawana nieruchomość charakteryzuje się dużą zmiennością cen, to teoretycznie może być sprzedana bardziej opłacalnie (w szczytowym momencie wartości rynkowej) niż gdyby sprzedaż była przeprowadzana po zwykłych cenach, ale w okresie obniżki ceny.
Można zauważyć, że wartość odsprzedaży obiektu w niektórych przypadkach nie jest obliczana w krótkim czasie. Na przykład, jeśli jest wieloetapowy i z reguły długi postępowanie upadłościowe duże przedsiębiorstwo. W takim przypadku cena sprzedanego przedmiotu nie może tak bardzo różnić się od ceny rynkowej.
Klasyfikacja wartości likwidacyjnych
Wartość odzysku to tak naprawdę wspólna nazwa kilku raczej odmiennych wskaźników. Dlatego ważnym niuansem rozważania jego specyfiki będzie klasyfikacja. Eksperci identyfikują następujące odmiany wartości odsprzedaży:
- krótkoterminowe lub obowiązkowe;
- średnioterminowy;
- odzwierciedlające proces odpisywania aktywów niepłynnych lub niepodlegających sprzedaży.
Pierwszy scenariusz zakłada najszybszą sprzedaż aktywów spółki. Może to odpowiadać sytuacji, w której firma pilnie musi spłacić swoje długi.
Drugi rodzaj wartości końcowej obejmuje sprzedaż aktywów spółki przez wystarczająco długi okres. Może to dokładnie odpowiadać scenariuszowi standardowej procedury upadłościowej dla dużej firmy. Głównym zadaniem kierownictwa firmy jest sprzedaż aktywów, aby ich wartość była zbliżona do wartości rynkowej.
Trzeci rodzaj wartości końcowej znajduje odzwierciedlenie głównie w wartościach ujemnych, ponieważ nie wiąże się ze sprzedażą, lecz odpisem aktywów. Firma zazwyczaj nie otrzymuje żadnych dochodów z tej operacji.
Jak obliczana jest wartość rezydualna
Po rozważeniu definicji wartości rezydualnej głównych podejść do jej klasyfikacji zbadamy, w jaki sposób obliczany jest dany wskaźnik. Rozwiązanie odpowiedniego problemu odbywa się w kilku głównych etapach.
Przede wszystkim kierownictwo firmy opracowuje harmonogram, zgodnie z którym planowana jest likwidacja majątku spółki. Kolejnym etapem jest obliczenie wartości aktywów, a także ewentualnych kosztów związanych z ich likwidacją. Ponadto odpowiedni wskaźnik jest dostosowywany z uwzględnieniem pilnej sprzedaży obiektu oraz innych okoliczności przedmiotowej procedury. Może to uwzględniać na przykład wielkość zobowiązań spółki, których wypełnienie wymaga sprzedaży aktywów spółki według wartości końcowej.
Jeśli chodzi o bezpośrednie obliczanie danego wskaźnika, odbywa się to z uwzględnieniem danych w bilansie spółki. Ich definicja obejmuje inwentaryzację majątku firmy. W niektórych przypadkach przy obliczaniu danego wskaźnika obliczane są również wpływy brutto ze sprzedaży aktywów. Można również wziąć pod uwagę dane dotyczące zysku operacyjnego za okres upłynnienia.
Przy obliczaniu optymalnej wartości sprzedanych aktywów spółki bierze się pod uwagę wydatki priorytetowe związane z płacami dla personelu, przeniesieniem płatności do budżetu, transakcjami pieniężnymi na rzecz wierzycieli, którzy nie uczestniczą w postępowaniu upadłościowym (jeżeli wiąże się z tym sprzedaż likwidacyjna spółki).
Wzór na obliczenie wartości rezydualnej
Jak obliczana jest wartość rezydualna? Wzór na obliczenie tego wskaźnika obejmuje następujące składniki:
- aktualna cena rynkowa obiektu;
- współczynnik korygujący;
- wskaźnik odzwierciedlający fakt, że składnik aktywów musi zostać sprzedany na czas.
Kolejność obliczeń podczas stosowania omawianego wzoru jest następująca. Najpierw określa się wartość współczynnika korygującego - biorąc pod uwagę pilność sprzedaży, aktualny poziom popytu na sprzedawany przedmiot, jego cechy. Średnio rozpatrywany element formuły ma wartość rzędu 0,3. Oznacza to, że możemy powiedzieć, że wartość likwidacji jest wskaźnikiem, który jest o około 30% niższy niż ceny rynkowe sprzedanego przedmiotu.
Po ustaleniu wielkości współczynnika korygującego należy go odjąć od 1. Po - pomnożyć uzyskaną liczbę przez wartość rynkowej wartości sprzedanego przedmiotu. Dlatego najtrudniejszą rzeczą przy obliczaniu ceny likwidacji składnika aktywów jest obliczenie współczynnika korygującego. Wartość rynkowa - wskaźnik ustalany bez żadnych problemów. Aby obliczyć współczynnik, konieczne może być odniesienie do danych statystycznych odzwierciedlających specyfikę transakcji sprzedaży przedmiotów o wartości rezydualnej w przeszłości, które były przeprowadzane przez firmy z tego samego segmentu, w którym działa firma, która szybko sprzedaje swoje aktywa. Ale możliwe jest, że współczynnik ten będzie znacznie niższy niż średnia statystyka, zwłaszcza jeśli przyczynią się do tego pewne czynniki. Rozważ bardziej szczegółowo ich specyfikę.
Czynniki wartości odsprzedaży
Jakie czynniki mogą wpłynąć na taki wskaźnik, jak wartość likwidacyjna przedsiębiorstwa jako całości i najbardziej problematyczny element wzoru na ich obliczenie - współczynnik korygujący?
Przede wszystkim są to pożądane daty sprzedaży odpowiednich aktywów. W wielu przypadkach czas ich trwania jest wprost proporcjonalny do ceny przedmiotów sprzedawanych przez przedsiębiorstwo. Wartość odzysku jest wskaźnikiem, który zależy od cech aktywów. Jeśli jest to nieruchomość, brany jest pod uwagę materiał jej produkcji, rodzaj, lokalizacja, rok budowy.
Istnieją zewnętrzne czynniki wartości odsprzedaży. Przede wszystkim jest to poziom podaży i popytu na rynku w segmencie, do którego należy sprzedany przedmiot. Czynnik polityczny dotyczy także czynników zewnętrznych - może mieć znaczenie ze względu na wielkość rynku, na którym ma być sprzedaż aktywów przedsiębiorstwa. Jest całkiem możliwe, że przedstawiciele niektórych stanów nie będą mogli kupić tego obiektu. Z kolei przedsiębiorstwo nie będzie w stanie oferować swoich aktywów na niektórych rynkach zagranicznych.
Korelacja wartości rezydualnej i początkowej z likwidacją
Przy obliczaniu wskaźników likwidacji obiektów można wziąć pod uwagę ich wartość rezydualną. Oznacza to wartość opartą na początkowej cenie składnika aktywów, pomniejszoną o wskaźnik odzwierciedlający stopień amortyzacji składnika aktywów. W przypadku, gdy z technologicznego punktu widzenia odpowiada poziomowi nowego sprzętu, a poziom popytu będzie miał taką samą dynamikę, jak w momencie zakupu, wówczas wartość rezydualna odpowiedniego obiektu najprawdopodobniej będzie tak bliska likwidacji, jak to możliwe. Ale jeśli ten zasób będzie przestarzałym technologicznie elementem infrastruktury, prawdopodobne jest, że jego cena podczas sprzedaży operacyjnej będzie znacznie niższa niż rezydualna.
Oczywiście teoretycznie likwidacja może odpowiadać początkowej wartości obiektu. Jest to możliwe przy minimalnym zużyciu (jako opcja - jeśli nie był zaangażowany w cykle produkcyjne) lub, na przykład, jeśli istnieje sytuacja rynkowa, w której popyt na odpowiedni sprzęt znacznie przewyższa podaż.
Innym możliwym czynnikiem, który może wpłynąć na cenę likwidacji obiektu, jest jego lokalizacja, a także koszty związane z przeniesieniem sprzętu na terytorium kupującego. Może się okazać, że koszty transportu związane z dostawą elementu infrastruktury będą tak wysokie, że sprzedawca będzie musiał obniżyć cenę, aby odpowiadające koszty były akceptowalne dla kupującego. Z kolei jest całkiem możliwe, że koszt przeniesienia sprzętu będzie znacznie niższy niż w przypadku, gdy partner zakupił elementy infrastruktury gdzie indziej. Wtedy firma może w rozsądny sposób zwiększyć wartość końcową sprzętu.
Zmiana kursu walutowego jako czynnik wartości rezydualnej
Zatem szybka sprzedaż infrastruktury infrastruktury firmy daleko od zawsze oznacza znaczny niedobór zysków. Możliwe jest, że nawet początkowy koszt sprzedawanego sprzętu będzie niższy niż wartość likwidacji. Chociaż oczywiście jest to wyjątek od reguły. Takie sytuacje są najczęściej możliwe w przypadkach, gdy następuje znaczna aprecjacja waluty, dla której obiekt został zakupiony w przeszłości. Spadkowi wartości składnika aktywów z powodu amortyzacji, a nawet jego technologicznemu starzeniu się może jednak towarzyszyć otrzymanie przychodu przekraczającego koszt pozyskania odpowiedniego elementu infrastruktury - jeżeli waluta, za którą jest nabyty, wzrosła o więcej niż wartość współczynnika korygującego.
Jednocześnie zagraniczni partnerzy spółki mogą wykazywać szczególne zainteresowanie zakupem sprzętu po stawkach likwidacyjnych, które odpowiadają początkowej cenie infrastruktury. Z powodu deprecjacji waluty państwa, w którym zarejestrowana jest firma sprzedająca, zagraniczna organizacja może uznać za bardzo atrakcyjną dla nich zakup przestarzałego i nieco zużytego sprzętu, ale tańszego pod względem waluty własnego państwa. Dlatego jednym z najskuteczniejszych sposobów udanej realizacji sprzedaży majątku spółki po stawkach likwidacyjnych jest wejście na rynki zagraniczne.
Metody ustalania wartości rezydualnej
Przeanalizujmy teraz, jakie są metody oceny wartości likwidacyjnej. Eksperci identyfikują 2 główne mechanizmy odpowiedniego typu: bezpośredni i pośredni. Rozważ ich funkcje.
Bezpośrednia metoda oceny majątku likwidacyjnego firmy polega na porównaniu procesów sprzedaży i analizie zależności wartości aktywów od czynników, które na nie wpływają.
Pośrednia metoda wyceny aktywów polega na ustaleniu ich wartości na podstawie wskaźników rynkowych. Są one traktowane jako podstawa i korygowane w oparciu o pilność sprzedaży, a także charakter wymagań wierzycieli spółki.
Która z rozważanych metod likwidacji wartości aktywów jest bardziej skuteczna?
Każda z nich ma zalety i wady. Metoda bezpośrednia jest szczególnie dobra w przypadkach, w których zarządzający spółką mają wystarczająco wiarygodną statystyczną bazę danych odzwierciedlającą transakcje likwidacyjne zawarte w przeszłości przez spółki segmentowe. Z kolei metoda pośrednia będzie bardziej skuteczna, jeśli firma nie będzie miała możliwości wykorzystania wcześniejszych doświadczeń firm w zakresie odpowiednich transakcji.
Czynnik kryzysowy w ocenie wartości odsprzedaży
Obliczanie wartości rezydualnej aktywów firmy w warunkach kryzysowych ma wiele cech. Faktem jest, że w takiej sytuacji zarządowi firmy nie jest łatwo ustalić optymalną cenę za sprzedany obiekt (z uwagi na fakt, że nawet jego typowa wartość rynkowa jest niestabilna).
Ten czynnik może z jednej strony z góry określić pewne korzyści dla firmy. Jak zauważyliśmy powyżej, przy dużej zmienności cen, dobrym rozwiązaniem może być sprzedaż aktywów o szczytowej wartości, nawet po cenie likwidacyjnej. W kryzysie taka zmienność może nabierać kształtu. Z drugiej strony nie wiadomo, w którą stronę ceny odpowiedniego zasobu zaczną się przesuwać. W kryzysie może być trudno przewidzieć dynamikę popytu na niektóre obiekty. Prawdopodobnie spadnie, w wyniku czego wartość likwidacyjna aktywów może spaść tak bardzo, że ich sprzedaż stanie się bez znaczenia - wpływy ze sprzedaży nie będą wystarczające na wyrównanie długów.
Dlatego w kryzysie dobrą alternatywą dla sprzedaży aktywów po cenach likwidacyjnych może być prowadzenie nowych rund negocjacji z wierzycielami. Jest prawdopodobne, że w celu utrzymania konstruktywnych relacji z klientem spotkają się.
Podsumowanie
Przeanalizowaliśmy więc specyfikę wdrożenia infrastruktury przedsiębiorstwa handlowego po cenach odzwierciedlających ich wartość końcową. Sprzedaż odpowiednich aktywów może zostać przeprowadzona, jeżeli:
- firma jest w stanie upadłości;
- właściciel firmy sprzedaje firmę w celu przejścia do innego segmentu;
- firma pilnie musi spłacić pożyczki;
- firma modernizuje linie produkcyjne, a ich wczesna aktualizacja określi kwotę zysku przekraczającą kwotę utraconego zysku z powodu różnicy między wartością standardową a wartością likwidacyjną urządzenia.
Przy obliczaniu omawianego wskaźnika brana jest pod uwagę wartość rynkowa sprzedawanych przedmiotów, ich cena początkowa, a także różne czynniki wpływające na kształtowanie się podaży i popytu w odpowiednim segmencie, dynamika rozwoju technologicznego w produkcji sprzętu do tego samego celu, który jest sprzedawany przez firmę.
Bardzo istotną okolicznością przy ustalaniu ceny likwidacji obiektu może być kurs waluty krajowej. Wpływ na proces operacyjnej sprzedaży aktywów spółki może również mieć czynnik kryzysowy. W zależności od sytuacji rynkowej, od poziomu wiedzy menedżerów na temat transakcji likwidacyjnych w przeszłości, wybierana jest optymalna metoda wyceny aktywów spółki.
