Analizujemy art. 204 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, zmienionego 4 maja 2011 r. (Ustawa federalna nr 97-FZ).
Przedmiot i przedmiot przestępstwa
Przekupstwo handlowe jako przestępstwo odnosi się do grupy przestępstw przeciwko uzasadnionym interesom służby w organizacjach.
Jego bezpośredni przedmiot jest uznawany za normalny, odpowiadający obowiązującemu prawodawstwu i dokumentom założycielskim, pracy organizacji komercyjnej lub innej organizacji - a przede wszystkim jej aparaturze administracyjnej.
Dla jasności zwracamy się do interpretacji terminu „organizacja komercyjna”. Oficjalna definicja została podana przez Plenum Sił Zbrojnych RF Firmę uznaje się za organizację, której działalność ma na celu generowanie zysków (spółdzielnia produkcyjna, partnerstwo biznesowe itp.).
Inne organizacje w tym kontekście to osoby prawne, które mają prawo do prowadzenia działalności gospodarczej wyłącznie w celu osiągnięcia celów określonych w dokumentach założycielskich. Prawo zabrania podziału zysków z takich działań między uczestników organizacji.
Temat tego przestępstwa jest rozumiany dość szeroko: są to środki pieniężne, środki pieniężne w obiegu bezgotówkowym i wszelkiego rodzaju papiery wartościowe oraz nieruchomości (zarówno ruchome, jak i nieruchome) oraz usługi związane z nieruchomościami. Pieniądze to nie tylko rosyjskie ruble, ale także każda obca waluta, a także wszystkie rodzaje dokumentów płatniczych (w tym w walucie obcej).
Nie ma sensu rozwodzić się nad znaczeniami powyższych terminów, ponieważ wszystkie są one kompleksowo opisane w prawie cywilnym. Konieczne jest jedynie wyjaśnienie, że własność w rozumieniu tego artykułu Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej może być zarówno ruchoma, jak i nieruchoma. Jeśli chodzi o usługi o charakterze majątkowym, są one rozumiane jako usługi płatne, jako wyjątek, świadczone pracownikom administracyjnym organizacji za darmo. Usługi takie mogą obejmować naprawę domów i samochodów, udzielanie zezwoleń, budowę garaży, leasing i wynajem, otwieranie rachunku bankowego.
Najważniejsze jest to, że wszystkie te działania prowadzą do powstania prawa własności lub określonej korzyści materialnej u zarządcy.
Należy pamiętać, że czyny o charakterze niemajątkowym nie podlegają przekupstwu handlowemu (jak ma to miejsce w przypadku przekupstwa).
Dwie kompozycje
Przekupstwo handlowe jako pojęcie prawa karnego obejmuje jednocześnie dwa niezależne elementy przestępstwa. Te kompozycje mają jeden przedmiot i przedmiot. Temat, jak również obiektywne i subiektywne strony, są niezależne i są wskazane w różnych częściach artykułu.
Część pierwsza
W pierwszej części art. 204 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej przewiduje przestępstwo, którego obiektywną stroną mogą być działania alternatywne: przekazanie dóbr materialnych osobie odpowiedzialnej za wykonywanie funkcji kierowniczych w organizacji lub świadczenie usług majątkowych na rzecz tej osoby. Przeniesienie dóbr materialnych i świadczenie usług nie jest bezinteresowne, ale w zamian za wykonanie przez kierownika działania (bezczynności) w interesie wnioskodawcy wartości, a działanie (bezczynności) można wykonać wyłącznie poprzez pracę na odpowiednim stanowisku kierowniczym.
Krótko mówiąc, obiektywną stronę przekupstwa handlowego można opisać jako „nielegalne odszkodowanie”. W praktyce dawca nie zawsze odnosi korzyści z przestępstwa. Często reprezentuje interesy organizacji lub przedsiębiorstwa.Pod wieloma względami metody przekazywania takiego nielegalnego wynagrodzenia, a także interesy dawcy są identyczne z podobnymi pojęciami w ramach innego przestępstwa, a mianowicie: dawanie łapówek.
Jaka jest różnica między przekupstwem a przekupstwem komercyjnym? To ostatnie nie oznacza mecenatu ani wygody w pracy.
Elementy przekupstwa handlowego
- Przedmiot - rzeczowe aktywa trwałe (zarówno gotówka, jak i gotówka w obiegu niepieniężnym; wszelkie ruchomości lub nieruchomości; papiery wartościowe wszelkiego rodzaju). Przedmiotem przestępstwa mogą być również usługi majątkowe.
- Powyższe wartości są przekazywane pracownikom organizacji komercyjnych lub innych (pod warunkiem, że ci pracownicy są odpowiedzialni za wykonywanie funkcji kierowniczych).
- Przekazywanie wartości, a także świadczenie usług, odbywa się w zamian za działanie lub brak działania bezpośrednio związane z zajmowaniem określonego urzędowego stanowiska.
- Działania „dawcy i biorcy” są współzależne.
W teorii prawa karnego skład przekupstwa handlowego jest uważany za formalny. Przestępstwo skończyło się od ustalonego momentu w przekazywaniu nielegalnego wynagrodzenia - nawet jeśli nie całkowicie, ale częściowo. Aby uznać to przestępstwo za zakończone, nie jest wymagane wykonanie określonego działania (bezczynności) przez osobę odpowiedzialną za wykonywanie funkcji kierowniczych w organizacji komercyjnej lub innej organizacji.
Jeżeli przeniesienie wynagrodzenia nie nastąpiło z przyczyn niezależnych od dawcy (siła wyższa), czyn kwalifikuje się jako usiłowanie przekupstwa handlowego.
Przedmiot i subiektywna strona przestępstwa
Cel jest bezpośredni, cel jest szczególny. Osoba oferująca nielegalne wynagrodzenie jest świadoma nielegalności swoich działań, jednak chce je wykonać, aby skłonić kierownika do wykonania czynności (bezczynności) związanej z jego oficjalnym stanowiskiem w interesie wnioskodawcy wartościowego.
Każda osoba może zostać podmiotem, podlegającym zdrowiu psychicznemu i mając szesnaście lat. Oznacza to, że w ramach takiego przestępstwa, jak przekupstwo handlowe, Kodeks karny Federacji Rosyjskiej implikuje możliwość skorzystania z pomocy prawie każdego obywatela.
Część druga
Druga część artykułu określa kwalifikowany skład przekupstwa handlowego.
Znaki kwalifikacyjne:
- Przestępstwo zostało popełnione przez grupę osób w obecności wstępnego spisku.
- Przestępstwo zostało popełnione przez zorganizowaną grupę.
- Przestępstwo zostało popełnione z powodu świadomie nielegalnych działań (bezczynności) osoby odpowiedzialnej za wykonywanie funkcji kierowniczych w organizacji.
Szczególną uwagę należy zwrócić na notatkę do artykułu. Zgodnie z notatką sprawca jest zwolniony z odpowiedzialności, jeśli sam jest ofiarą wymuszenia ze strony kierownika lub jeżeli dobrowolnie zgłosił popełnienie przestępstwa organowi uprawnionemu do wszczęcia postępowania karnego na podstawie art. 204 „Przekupstwo handlowe”.
Część trzecia
Trzecia część tego artykułu Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej przewiduje odpowiedzialność karną za otrzymywanie nielegalnego wynagrodzenia przez osobę odpowiedzialną za wykonywanie funkcji kierowniczych w organizacji.
Obiektywna strona analizowanego przestępstwa jest wyrażona w jednym z następujących działań alternatywnych: istnieje nielegalny odbiór dóbr materialnych lub nielegalne wykorzystanie oferowanych usług związanych z nieruchomościami do działania (bezczynności) w interesie osoby, która zaoferowała wynagrodzenie. Działania (bezczynność) powinny być bezpośrednio związane z obowiązkami pracowniczymi osoby przyjmującej wartości.
Jak sprawca może wykorzystać swoje oficjalne stanowisko? Warto zauważyć, że nawet za bezczynność (tj. Powstrzymanie się od czynnego działania, bierność), w rozumieniu prawa, winien odpowiadać winowajca.
Działanie (bezczynność) może być nielegalne lub po prostu niezgodne z prawem (na przykład nieuzasadnione obniżenie wartości produktu).
W związku z tym oznaki przekupstwa handlowego w rozumieniu art. 204 część 3 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej obejmują następujące okoliczności:
- Przedmiot - istotne wartości (rosyjska i obca waluta w gotówce lub bezgotówce, wszelkiego rodzaju papiery wartościowe, majątek ruchomy i nieruchomości) lub określone usługi związane z nieruchomościami.
- Powyższe wartości są akceptowane przez pracownika organizacji wykonującej w nim funkcje kierownicze.
- Wartości są akceptowane w zamian za działania (bezczynności), które są bezpośrednio związane z oficjalnym stanowiskiem kierownika.
- Działania dawcy i odbiorcy są współzależne.
Corpus delicti uznaje się za formalne. Jako przestępstwo, przekupstwo handlowe zostaje zakończone, jeżeli zarządca przyjął przynajmniej część dóbr materialnych lub częściowo przyjął usługę nieruchomości. Wykonanie czynności w interesie dawcy nie jest konieczne do uznania przestępstwa za zakończone.
Cel takiego przestępstwa jest bezpośredni, ponieważ sprawca jest świadomy przestępczości swoich działań i nadal chce je popełnić. Motywy i cele w takim składzie mogą być dowolne, chociaż oczywiste jest, że interes własny zależy przede wszystkim od winy.
Przedmiot przestępstwa jest szczególny, ponieważ musi on zajmować odpowiednie oficjalne stanowisko w organizacji.
Część czwarta
W czwartej części tego artykułu Kodeksu karnego przekupstwo handlowe jest opisywane jako przestępstwo z wykwalifikowanym personelem.
Oznaki kwalifikujących się związków:
- Przestępstwo zostało popełnione przez grupę osób w obecności wstępnego spisku.
- Przestępstwo zostało popełnione przez zorganizowaną grupę.
- Przestępstwo obejmuje wymuszanie nielegalnego wynagrodzenia.
- Przestępstwo zostało popełnione za świadome nielegalne działania (bezczynność).
Pojęcie „wymuszenia” należy tutaj wyjaśnić. Oznacza to, że menedżer albo bezpośrednio żąda nielegalnego wynagrodzenia, albo celowo stawia ofiarę przestępstwa w pozycji, w której ofiara jest zmuszona przekazać nielegalne wynagrodzenie kierownikowi, aby uniknąć naruszenia jego praw i interesów.
Dokumenty
Jeśli interesuje Cię komercyjne przekupstwo, praktyka sądowa i odpowiednie wyjaśnienia Plenum Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej pomogą lepiej zrozumieć skład i cechy tego przestępstwa.
