Konfiskata mienia w prawie karnym

Przestępstwo zawsze stanowi pogwałcenie norm ustanowionych przez społeczeństwo i podlega pewnej karze. Jeżeli szkody wynikające z czynu są zbyt duże, wówczas można zastosować konfiskatę mienia. W artykule omówiono koncepcję, znaki, rodzaje i cechy wyznaczania tego rodzaju kary.

Ogólna definicja

Konfiskata mienia jest środkiem przymusu, który charakteryzuje się nieodpłatnym obrotem majątkiem państwowym mienia należącego do skazanego. Jest produkowany tylko na podstawie postanowienia sądu.

Taki środek kary może być wykonywany jako pierwotny lub wtórny. Wszystkie przypadki konfiskaty podlegają specjalnym przepisom. Wdrożenie tego środka zależy od decyzji sądu.

Znaki konfiskaty

Konfiskata mienia ma następujące cechy:

• Jest to państwowy środek przymusu.
• Kara taka może zostać nałożona tylko po skazaniu przez sąd.
• Nie może to być niezależna forma odpowiedzialności karnej.
• Konfiskata mienia może zostać nałożona tylko na osobę uznaną za winną zbrodni.
• Ten środek ma charakter karny.
• Zapewnia darmowy i nieodwołalny wybór nieruchomości, która staje się własnością państwową.
• Mienie może należeć zarówno do oskarżonego, jak i innych osób, ale w przypadku zajęcia należy udowodnić, że wiąże się to z popełnieniem przestępstwa.

Rodzaje konfiskaty

Konfiskatę mienia w prawie karnym można sklasyfikować następująco:

1. Kompletny W takim przypadku zabiera się praktycznie całą własność należącą do oskarżonego, z wyjątkiem rzeczy przewidzianych przez prawo.
2. Częściowe Tylko część mienia jest tutaj skonfiskowana. W takim przypadku wyrok sądu musi dokładnie wskazywać, który z nich.
3. Specjalne Trudno go zaklasyfikować jako karę. Ten rodzaj konfiskaty polega na pobieraniu od oskarżonego przedmiotów uzyskanych w wyniku okrucieństwa.

Jak widać, konfiskata w prawie karnym jest szczególnym rodzajem odpowiedzialności, której nie można zastosować zamiast głównej kary.

Jakie nieruchomości można zająć?

Należy zauważyć, że nie można wybrać wszystkiego, co należy do oskarżonego. Zajęcie obejmuje następującą nieruchomość:

• Pieniądze i kosztowności, a także inne rzeczy należące do przestępcy, które otrzymał w wyniku popełnienia niezgodnych z prawem działań przewidzianych w Kodeksie karnym. Konfiskata mienia w tym przypadku pozwala na zajęcie od oskarżonego dochodów z nieruchomości, z wyjątkiem tych, które muszą zostać zwrócone prawowitemu właścicielowi.
• Wszystkie wartości materialne uzyskane w wyniku czynów przestępczych. Ponadto część tej właściwości można całkowicie lub częściowo przekształcić.
• Te fundusze, wartości i pieniądze, które zostały wcześniej przygotowane na finansowanie działalności przestępczej lub realizacji aktów terrorystycznych.
• Urządzenia i narzędzia, a także inne środki, za pomocą których przestępstwo zostało popełnione i stanowi własność naruszającego prawo.

Konfiskata mienia w prawie karnym ma pewne funkcje. Oznacza to, że kara ta powinna pomóc w naprawieniu naruszającego i nie tylko.

Cele konfiskaty

Ten rodzaj odpowiedzialności jest najczęściej przypisywany, jeśli osoba popełniła przestępstwo gospodarcze lub działania, które przyczyniły się do zniszczenia własności publicznej lub prywatnej.W tym celu wyznacza się konfiskatę mienia Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej:

1. Edukacyjne. Ma to na celu pomóc osobie, która łamie prawo, przemyśleć swoje działania, zrozumieć, na czym polega szkoda ich działań.
2. Zapobiegawczy. Jego celem jest zapobieganie realizacji takich przestępstw w przyszłości. Dotyczy to nie tylko oskarżonych, ale także innych obywateli.
3. Karne Osoba, która popełniła przestępstwo, musi zostać ukarana. Żadne przestępstwo nie powinno pozostać bez odpowiedzialności.
4. Zwroty Jeżeli w wyniku działań niezgodnych z prawem własność właściciela została zniszczona lub poważnie uszkodzona, wówczas wyrządzone szkody powinny zostać naprawione. Oznacza to, że przestępca musi to zrobić z własnymi wartościami, pieniędzmi lub rzeczami.
5. Społecznościowy. Daje to możliwość zindywidualizowania skutków prawnych.

Rozważałeś już rodzaje konfiskaty mienia i jego cel. Teraz musimy zwrócić uwagę na niektóre cechy tej kary.

Funkcje konfiskaty

Jak już wspomniano, rodzaj odpowiedzialności za popełnienie okrucieństwa jest szczególny. Istnieją pewne niuanse jego zastosowania:

• Jeżeli oskarżony nie ma majątku, konfiskaty nie można uznać za karę.
• Być może połączenie zajęcia nieruchomości z przekonaniem. Więzienie z konfiskatą mienia jest dość powszechne. Ponadto przekonanie może być rzeczywiste lub warunkowe.
• Konieczne jest rozróżnienie między konfiskatą a zajęciem. Druga akcja jest odwracalna. Oznacza to, że własność może zostać zwrócona.
• Skazany ma możliwość zrekompensowania szkody wyrządzonej nie przez majątek, ale zastąpienie go równowartością pieniężną. Ale zamiast kary nie można zastosować konfiskaty.

Jakiej nieruchomości nie można zająć?

Jeżeli przestępcy przydzielono konfiskatę mienia, wyrok powinien wskazywać, którą jego część należy podjąć. Istnieją jednak takie przedmioty i rzeczy, których w żadnym wypadku nie można usunąć:

1. Mieszkanie, jeśli jest to jedyne miejsce, w którym przestępca może mieszkać. Nie można również wybrać mieszkania, jeśli mieszkają w nim osoby zależne od sprawcy: rodzice, dzieci, krewni niepełnosprawni.
2. Działka, jeśli nie zostanie wykorzystana na dochód.
3. Artykuły gospodarstwa domowego: ubrania, buty. Nie obejmuje to jednak cennych przedmiotów osobistych: bransoletek, zegarków i innych.
4. Urządzenia, za pomocą których sprawca może wykonywać czynności zawodowe.
5. Zwierzęta, a także pasze dla ich utrzymania i pomieszczeń mieszkalnych, w których żyją.
6. Jedzenie, nasiona do następnej pracy siewnej. Ponadto nie można przejąć paliwa, jeśli konieczne jest utrzymanie normalnego życia (gotowanie, ogrzewanie) członków rodziny sprawcy.
7. Pojazdy lub urządzenia specjalne, bez których intruz nie może się poruszać, ponieważ jest on nieważny.
8. Nagrody, znaki pamiątkowe, medale, tytuły honorowe nadane osobie przez państwo.

Jak widać, istnieje majątek, którego nie można skonfiskować, nawet jeśli przestępca popełnił szczególnie poważne przestępstwo.

Cechy celu konfiskaty

Przedstawiona procedura ma pewne niuanse. Jeżeli konfiskata mienia jest koniecznie obecna w wyroku, nie może zostać nałożona w przypadku złagodzenia kary. Jeśli taka kara jest dodatkowa, sąd bierze pod uwagę jej rozmiar i celowość.

Przypisując taką odpowiedzialność, właściwe organy muszą wziąć pod uwagę cechy osobowe oskarżonego, sytuację materialną jego rodziny, charakter i wagę popełnionych nielegalnych działań.

Po wejściu w życie wyroku w sprawie konfiskaty mienia komornicy otrzymują tytuł egzekucyjny, kopie wyroku sądu oraz listę mienia osoby skazanej.Ponadto właściwe organy powinny szybko sprawdzić dostępność tej nieruchomości. Ponadto są uprawnieni do zidentyfikowania innej własności, która może również podlegać zajęciu.

Następnie komornicy pieczętują i pieczętują te przedmioty, które podlegają konfiskacie na podstawie wyroku sądu. Ponadto skonfiskowane wartości są przekazywane władzom finansowym. Tytuł egzekucyjny, który stanowi pozytywną ocenę, jest zwracany z powrotem do sądu.

Odmiany specjalnej konfiskaty

Może być tak:

• Administracyjne. Wybrane zostaną te wartości i obiekty, które zostały uzyskane w wyniku przestępstwa administracyjnego.
• Prawo cywilne. W takim przypadku dochód uzyskany przez strony z nielegalnej transakcji jest przekazywany państwu.
• Podatek
• Prawo karne.

Problemy z zastosowaniem kary

Ta forma odpowiedzialności jest przypisana w przypadkach ściśle określonych przez prawo. Ale nawet tutaj jej spotkanie nie odbywa się bez pewnych problemów. Na przykład kodeks karny powinien nie tylko zapewniać zadośćuczynienie, ale także nie może naruszać praw przestępcy. Istnieje jednak inna funkcja. Odszkodowanie jest uzależnione nie tylko od strat materialnych, ale także moralnych.

Decyzja sądu o konfiskacie musi koniecznie znaleźć odzwierciedlenie w wyroku. Nie przewidziano żadnych innych dokumentów potwierdzających nałożenie takiej kary. Co więcej, taka decyzja powinna znaleźć odzwierciedlenie właśnie w sentencji wyroku, ponieważ to w nim rejestrowany jest fakt uznania osoby za winną przestępstwa.