Procedura rozstrzygania sporów dotyczących roszczeń obowiązkowych

Procedura reklamacyjna jest specjalną procedurą pojednawczą. Jest on przeprowadzany przez strony konfliktu na własną rękę. Jedna strona wysyła inną pisemną reklamację, a odbiorca z kolei odpowiada na nią.

Istota procedury

Istotą postępowania w sprawie roszczeń jest to, że pozwanemu przedstawia się roszczenia przed wniesieniem odwołania przez powoda do sądu. W pewnym stopniu procedura ta jest korzystna dla obu stron. W szczególności pozwany jest w stanie spełnić wymagania powoda na zasadzie dobrowolności. To z kolei pozwala mu uniknąć dodatkowych kosztów, jeśli konflikt zostanie rozwiązany przez upoważniony organ. Postępowanie reklamacyjne przyczynia się do powstania podstawy dowodowej, jeżeli strony nie rozwiązały różnic we własnym zakresie.

Klasyfikacja

Procedura reklamacyjna może być:

1. Obowiązkowe ustanowione przez prawo federalne.
2. Normatywne Zalecenia na ten temat mogą być obecne w prawie federalnym i innych aktach prawnych, ale nie jest to uważane za obowiązkowe.
3. W drodze porozumienia Procedurę tę zapewniają strony w porozumieniu między nimi.
4. Powiadomienie Tego rodzaju procedura jest stosowana przy braku wskazówek w regulaminie lub umowie.

Rozważmy bardziej szczegółowo, co stanowi obowiązkowe postępowanie w sprawie roszczeń w postępowaniu arbitrażowym.

Kategorie konfliktów

Ustanowiono obowiązkową procedurę rozstrzygania sporów dotyczących relacji powstałych w zakresie transportu:

1. Koleją. Zgodnie z art. 120 ФЗ nr 18 Przestrzeganie procedury roszczeniowej jest obowiązkowe przed pozwaniem przewoźnika kolejowego.
2. Transport rzeczny. Obowiązkowe postępowanie w sprawie roszczeń w celu rozstrzygania sporów określa art. 161 Kodeksu transportu wodnego śródlądowego.
3. Transportem morskim. Procedura przeprowadzana jest zgodnie z art. 403 Kodeksu handlowego sprzedawcy. W takim przypadku procedura reklamacyjna jest obowiązkowa w przypadku transportu towarów w kabotażu.
4. Drogą Procedura jest przeprowadzana zgodnie z pkt 158 ​​Karty pojazdów samochodowych.
5. Drogą powietrzną. Procedura jest przewidziana w art. 124 ust. 3 kodeksu lotniczego.

Procedura reklamacyjna w celu rozstrzygania sporów jest obowiązkowa, jeżeli występują naruszenia w zakresie przesyłek pocztowych i świadczenia usług komunikacyjnych. Wstępne środki mające na celu rozwiązanie konfliktu są podejmowane po przedstawieniu warunków rozwiązania lub zmiany umów. Na przykład zgodnie z art. 745 ust. 3 Kodeksu cywilnego, wykonawca ma prawo domagać się wymiany nieużytecznego sprzętu lub materiału przez klienta. Odmowa spełnienia tego wymogu lub uchylenie się od odpowiedzi na nie pozwala pierwszemu rozwiązać umowę i oczekiwać zwrotu kosztów wykonanej pracy.

Innym przykładem jest sztuka. 484 GK. Klauzula 3 normy przewiduje możliwość złożenia przez sprzedającego reklamacji do kupującego, gdy ten nie przyjmuje towarów, co narusza warunki umowy. Procedura wstępna jest również konieczna, gdy jest zapisana w umowie. Należy pamiętać, że w umowie należy wyraźnie określić obowiązkową procedurę reklamacyjną (umowa lub inny dokument podpisany przez strony i określający warunki transakcji). Interpretacja przepisów nie powinna być dwuznaczna.

Formularz zgłoszeniowy

W sytuacjach, w których stosuje się obowiązkowe postępowanie w sprawie roszczeń, prawo ma rolę regulacyjną.W stosunkach, w których taka procedura jest ustalana za zgodą stron, należy wziąć pod uwagę szereg niuansów. Przede wszystkim należy stwierdzić, że umowy dotyczące roszczeń są dość często stosowane. Z reguły uczestnicy transakcji sporządzają tę umowę jako niezależne warunki i zapisują je w umowie głównej. Dlaczego musisz znać ten niuans? Jest to konieczne, aby zachować czujność i zrozumieć, jak się zachować w przypadku nadużyć ze strony kontrahentów. Na przykład często podmioty wskazują, że złożenie pozwu jest niedopuszczalne do momentu zakończenia obowiązkowej procedury reklamacyjnej.

Zapotrzebowanie na wstępne działania może wyglądać inaczej. Na przykład w umowie strony wskazują, że wszelkie spory zostaną rozwiązane w drodze negocjacji zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Jeśli niemożliwe jest pokojowe rozwiązanie konfliktu, zostanie to rozpatrzone przez sąd arbitrażowy. Można jednak podać pewne warunki. Na przykład umowa stanowi, że powód musi przestrzegać obowiązkowej procedury roszczeniowej, niezależnie od tego, czy taka możliwość została utracona, czy nie.

Ważna uwaga

Określając obowiązkowe postępowanie w sprawie roszczeń, AIC uprzednio zezwalał na pozostawienie roszczenia bez rozpatrzenia, jeżeli nie zostanie utracona możliwość wykonania środków wstępnych. Zgodnie z obowiązującymi normami fakt ten nie ma znaczenia. Obowiązkowa procedura reklamacyjna zapewnia gromadzenie dowodów dla powoda. Jeżeli nie zostaną podjęte wstępne środki, organ upoważniony do rozwiązania konfliktu nie przyjmie oświadczenia strony skarżącej. Ponadto obowiązkowa procedura reklamacyjna przewiduje, że koszty ponosi ten, który nie spełnił wymogów.

Trudność w praktyce

Czy procedura reklamacyjna jest obowiązkowa, jeśli nie jest jasno określona w umowie? Opinie organów upoważnionych do rozpatrywania konfliktów są różne. Niektórzy uważają zatem, że procedura reklamacyjna jest obowiązkowa, jeżeli jej warunki są wyraźnie określone w umowie. Inni są zdania, że ​​wszelkie wzmianki o potrzebie wstępnego pojednania są wystarczające. Ostatnio władze wskazują potrzebę szczegółowego opisu procedury w dokumencie. To stanowisko jest najwyraźniej wyrażone w rezolucji FAS Okręgu Federalnego Moskwy. W szczególności w dokumencie stwierdza się, że procedura reklamacyjna jest obowiązkowa w przypadkach, w których umowa określa szczegółowe wymagania dotyczące formy odwołania, zasad oraz terminu jego złożenia i rozpatrzenia. Inne warunki dotyczące wstępnych środków pojednawczych można uznać za ustalone, jeżeli dokument zawiera wyraźny zapis tego. Wskazanie negocjacji w celu wyeliminowania zaistniałego konfliktu nie może być uważane za ustanowienie nakazu obowiązkowego (przedprocesowego).

Z powyższego można wyciągnąć wnioski. Tak więc w umowie określającej obowiązkową procedurę przedprocesową (roszczenie) powinno być wyraźne wskazanie rodzaju procedury pojednawczej. Ponadto strony są zobowiązane do ustalenia w nim niektórych dat. Na przykład jest to okres prezentacji i rozważenia wymagań. Dozwolone jest także odwołanie się do aktu normatywnego przewidującego przypadki obowiązkowej procedury roszczeniowej w celu rozstrzygnięcia sporu. Analiza praktyki pokazuje, że władze niedawno stosowały właśnie ten punkt widzenia.

Konkretyzacja

Umowa może określać, że procedura roszczenia w celu rozstrzygnięcia sporu jest obowiązkowa, jeśli wystąpią tylko niektóre naruszenia.Na przykład uczestnicy transakcji określają w dokumencie, że wstępna procedura uzgadniania jest przeprowadzana w przypadku konfliktów powstałych podczas realizacji umowy dotyczących jakości, braków, utraty wysyłanych towarów, zapłaty kosztów produktów lub grzywien. Oznacza to, że w przypadku innych wymagań możesz natychmiast złożyć pozew.

Zasady rozpatrywania odwołania do osoby naruszającej umowę

Jeżeli procedura reklamacyjna w celu rozstrzygnięcia sporu jest obowiązkowa, konieczne jest prawidłowe sporządzenie wymogów dla kontrahenta. Odwołanie musi wskazywać:

1. Miejsce docelowe
2. Nazwa dokumentu. W praktyce nazwa odwołania nie będzie znacząca. Najważniejsze jest to, że treść jest roszczeniem. Akty normatywne nie nakładają szczególnych wymagań na nazwę. Odwołanie można nazwać żądaniem, powiadomieniem, propozycją, oświadczeniem, zawiadomieniem i tak dalej. Umowa między stronami może przewidywać konkretną nazwę roszczenia.
3. Data zgłoszenia
4. Informacje o wnioskodawcy. Jeśli są osobą prawną, oprócz nazwy, dane z państwowego dowodu rejestracyjnego, lokalizacja są wskazane. Jeżeli wnioskodawca jest obywatelem, rejestrowane są informacje z paszportu, adresu zamieszkania lub otrzymania korespondencji. Dokument wskazuje również dane bankowe.
5. Okoliczności stanowiące podstawę roszczenia.
6. Spory powstałe w wyniku niespełnienia przez jedną ze stron warunków umowy. W tej części szczegółowo opisano fakty (częściowa lub całkowita utrata ładunku, naruszenie terminów, brak, opóźnienie dostawy itp.).
7. Obliczanie strat. W tym miejscu konieczne jest wskazanie kwoty roszczeń dla każdego konkretnego naruszenia, dokumentu (paragonu, faktury, karty kredytowej, wyciągu itp.).
8. Sugestie dotyczące opcji rozwiązywania sporów. Na przykład wnioskodawca może wyznaczyć rozsądny termin spłaty długu.
9. Termin wysłania odpowiedzi na wymagania.
10. Lista załączonych dokumentów.
11. Wskazanie konsekwencji unikania odpowiedzi. W tym miejscu wnioskodawca informuje adresata, że ​​będzie zmuszony zwrócić się do sądu, jeżeli nie zostanie osiągnięty wzajemnie akceptowalny wynik lub po upływie rozsądnego terminu spłaty długu.

Pomimo faktu, że akty normatywne nie określają konkretnych wymagań dotyczących treści, konieczne jest jasne i możliwie zwięzłe określenie okoliczności. Istota roszczenia powinna być jasna dla adresata. W takim przypadku należy unikać wyrażeń emocjonalnych.

Kluczowe warunki

W sytuacjach, w których procedura rozstrzygania sporów przedprocesowych (roszczeń) jest obowiązkowa, należy spełnić pewne wymagania, aby następnie można było uznać ją za właściwie wdrożoną. Warunki te obejmują następujące okoliczności:

1. Odwołanie zostało wysłane w wyznaczonym terminie.
2. Roszczenie jest sporządzane przez właściwego wnioskodawcę (osobę uprawnioną do jego przedstawienia).
3. Adresat jest stroną umowy, która dopuściła się naruszenia i jest uprawniony do rozpatrzenia odwołania.
4. Roszczenie zawiera wszystkie niezbędne dane, obliczenie sumy wszystkich wymagań do rozpatrzenia co do meritum.
5. Do odwołania dołączone są dokumenty potwierdzające jego ważność.

Czas

Okres, w którym roszczenie jest dopuszczalne, określa ustawa. Jeśli akt normatywny nie wskazuje terminu, jest on ustalany za zgodą stron. Zgodność z tym okresem stanowi jeden z czynników wpływających na ogólny wniosek w sprawie zgodności z postępowaniem w sprawie roszczeń jako całości. W tym względzie nie można nie doceniać znaczenia tego warunku, niezależnie od tego, czy jest on zdefiniowany aktem regulacyjnym, czy umową. Znaczenie tego okresu wynika z faktu, że czas poświęcony na zaspokojenie roszczeń jest wliczony w okres przedawnienia.W konsekwencji część okresu przewidzianego na ochronę interesów i praw ulega skróceniu. Do prawidłowego obliczenia okresu należy kierować się regułą. Datą przedstawienia roszczeń jest liczba:

• wskazany na znaczku pocztowym nadawcy przyjęcia listu;
• bezpośrednia dostawa do adresata;
• wiadomości faksem lub innymi środkami komunikacji.

Formularz odwołania

Roszczenie musi mieć formę pisemną. Zasada ta jest zapisana w wielu ustawach federalnych. W ten sposób powstaje pisemne roszczenie dotyczące roszczenia:

1. W kodeksie lotniczym (art. 127 ust. 1).
2. Ustawa federalna „W sprawie portów morskich Federacji Rosyjskiej (art. 25, część 3).
3. Kod wysyłki sprzedawcy (art. 405 ust. 1).
4. Ustawa federalna „W sprawie spedycji” (art. 13 ust. 3).

Wymóg ten jest również zdefiniowany w aktach prawnych, które zalecały procedurę dochodzenia roszczeń. Na przykład wskazanie znajduje się w ustawie federalnej „O komunikacji” (art. 44 ust. 3). Wymóg pisemny dotyczy wszystkich rodzajów roszczeń. Wynika to z faktu, że tego rodzaju odwołanie zapewnia realizację ich potencjału ochronnego i stanowi niezbędne warunki do ich późniejszego wykorzystania jako dowodu w postępowaniu. Forma pisemna obejmuje przygotowanie jednego artykułu, w którym będą zawarte wszystkie szczegóły, w tym tekst samego roszczenia.

Opcjonalnie

Adresatem roszczenia powinien być podmiot, który powinien bezpośrednio naruszać prawa obywatelskie i interesy wnioskodawcy. Jeśli odwołanie zostanie wysłane do innej osoby (na przykład spółki zarządzającej), wówczas nie może stanowić właściwego wymogu. Zgodnie z ogólną zasadą roszczenie jest wysyłane na adres sprawcy naruszenia (miejsce zamieszkania, jeżeli jest on indywidualnym przedsiębiorcą). Wymóg ten wynika bezpośrednio z prawa federalnego. Tak więc Art. 161, W sekcji 2 Kodeksu transportu wodnego śródlądowego roszczenia wynikające z niewykonania umów dotyczących przewozu osób, towarów, bagażu lub transportu holowanych przedmiotów są przedstawiane w miejscu przewoźników / wież.

Konsekwencje nieprzestrzegania wstępnych środków pojednawczych

Po pierwsze, nieprzestrzeganie procedury roszczeniowej stanowi przeszkodę w rozpatrzeniu pozwu. Jeżeli procedura pojednawcza jest przewidziana w umowie lub określona w normach, wymogi są przekazywane do upoważnionego instancji dopiero po podjęciu odpowiednich środków. Procedura reklamacyjna musi być przestrzegana bez względu na to, kim jest wnioskodawca - odbiorca lub nadawca, kontrahent lub klient, dostawca lub nabywca itp. Reklamacja może zostać zwrócona nadawcy. Agrobiznes nie tworzy bezpośrednio takiej możliwości. Zwrot roszczenia wynika jednak z zasad. Zgodnie z art. 126 ust. 7 Kodeksu, do wniosku należy dołączyć dokumenty, które potwierdzają zgodność powoda z procedurą reklamacyjną. Przez Art. 128, h. 1 autoryzowana instancja, ujawniająca naruszenie wymagań określonych w Artykuły 125 i 126, pozostawia wniosek złożony bez ruchu. Jeżeli okoliczności, które spowodowały takie działanie, nie zostaną wyeliminowane, a te z kolei nie będą mogły zostać wyeliminowane, ponieważ nie przestrzegano właściwego porządku, roszczenie podlega zwrotowi. Jeśli został przyjęty do produkcji, to przy wskazanych naruszeniach pozostawia się bez rozpatrzenia. Niezależnie od wyniku postępowania koszty prawne ponosi podmiot, który nie spełnił wymogów w ramach postępowania reklamacyjnego.

Niewykonanie wstępnej procedury pojednawczej wpływa na stopień zadowolenia wniosku. Przepis ten potwierdza art. 483 s. 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tą normą, gdy kupujący przekroczy okres, w którym może złożyć reklamację dotyczącą jakości lub ilości produktów, sprzedawca może odmówić spełnienia wymagań dotyczących dostarczenia brakujących produktów lub wymiany wadliwych towarów. W takim przypadku ten ostatni będzie musiał udowodnić, że z powodu niespełnienia przez nabywcę określonych warunków niemożliwe było podjęcie odpowiednich działań na korzyść nabywcy lub pociągnęłoby to za sobą nieproporcjonalne koszty w porównaniu z kosztami, które musiałby ponieść, gdyby został powiadomiony o naruszeniu na czas.

Wniosek

Wśród najczęstszych twierdzeń należy wyróżnić wymagania:

1. Z powodu naruszenia warunków umów o dostawy lub transportu.
2. Według obliczeń wykonanych usług, wykonanej pracy, czynszu.
3. Dotyczące naruszenia umowy.

Procedura pojednawcza obejmuje:

1. Przygotowanie odpowiednich dokumentów i wysłanie oświadczenia do dłużnika.
2. Rozpatrzenie otrzymanego roszczenia i podjęcie decyzji w jego sprawie.

Zasady postępowania pojednawczego przewidują przygotowanie pisemnego odwołania do sprawcy naruszenia. W nim zainteresowana strona określa jasne wymagania, uzasadnia je. W ciągu miesiąca lub w terminie określonym w umowie adresat udziela odpowiedzi. Jeśli nie zostanie przyjęty lub nie zaspokoi interesów autora, ma on prawo zwrócić się do sądu o rozpatrzenie sporu co do istoty.