Organizacja współpracy międzyagencyjnej. Skuteczność współpracy międzyagencyjnej. Problemy współpracy międzyagencyjnej. Poprawa współpracy międzyagencyjnej

Międzyresortowa interakcja informacyjna odbywa się w ramach świadczenia usług komunalnych i państwowych dla ludności. Obejmuje wymianę danych i dokumentacji, w tym w formie elektronicznej.

Tematy

Wymiana informacji i dokumentacji odbywa się między organami komunalnymi i państwowymi, które zapewniają odpowiednie usługi obywatelom i osobom prawnym. Upoważnione jednostki podległe strukturom federalnym lub terytorialnym, centra wielofunkcyjne i wyspecjalizowane działy funduszy pozabudżetowych również uczestniczą w systemie współpracy międzyagencyjnej.

Wartość

Organizacja współpracy międzyagencyjnej stanowi jeden z obszarów reformy systemu administracyjnego. Koncentruje się na zwiększeniu dostępności usług komunalnych / państwowych. Zadanie to osiąga się poprzez zmniejszenie ilości dokumentacji dostarczonej przez wnioskodawcę. Autoryzowane struktury powinny niezależnie otrzymywać brakujące materiały i informacje.

Ramy prawne

Po raz pierwszy wymagania dotyczące stworzenia systemu współpracy międzyagencyjnej zostały sformułowane w ustawie federalnej nr 210. Następnie zostały one uwzględnione w Koncepcji usuwania barier administracyjnych, które istniały od dawna w kraju, oraz zwiększenia poziomu dostępności usług komunalnych / państwowych na lata 2011–2013. Program ustalił podstawy współpracy międzyagencyjnej, ogólne zasady i terminy jej realizacji. Koncepcja została zatwierdzona dekretem rządowym nr 1021-r z 10 czerwca 2011 r. Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego i Handlu opracowało wytyczne dotyczące przejścia władz lokalnych i federalnych na świadczenie usług za pośrednictwem międzywydziałowego systemu interakcji.

SMEV

Obecnie wymiana danych i dokumentacji w formie elektronicznej jest priorytetowym obszarem współpracy międzyagencyjnej. W tym celu utworzono CMEA. Elektroniczny system interakcji składa się z segmentów regionalnych. Dzięki MEIS upoważnione organy mogą szybko wymieniać niezbędne materiały, co znacznie skraca czas rozpatrywania wniosków.

Specyfika

Przygotowanie propozycji dotyczących kwestii organizacyjnych, interakcja między uprawnionymi organami jest powierzona Grupie Międzyagencyjnej. Aby wdrożyć przepisy ustawy federalnej nr 210 i powyższej koncepcji, utworzono listę usług publicznych, których świadczenie odbywa się w ramach wymiany danych i dokumentacji między właściwymi strukturami. Podobną pracę wykonują instytucje samorządu terytorialnego.

Funkcje SMEV

W ramach współpracy międzyagencyjnej:

1. Są w toku zasady bezpieczeństwa dotyczy zarejestrowanych usług elektronicznych.
2. Wiadomości są kierowane do systemów podczas wymiany asynchronicznej i synchronicznej.
3. Połączenia przychodzące i wychodzące są rejestrowane.
4. Dostawa wiadomości gwarantowana. Odbywa się to przez mechanizm powtarzanego wezwania usługi elektronicznej w przypadku awarii.
5. Ostrzega operatorów o naruszeniach w systemie.
6. Informacje są przekazywane zainteresowanym użytkownikom o zdarzeniach w usłudze interakcji z subskrypcją.
7. Generowane są dynamicznie generowane statystyki korzystania z usług.
8. Podpisywanie wiadomości odbywa się cyfrowo.
9. Przeprowadzana jest kontrola logiczna formatu każdej przychodzącej wiadomości.
10. Procesy wymiany są monitorowane za pomocą SMEV.

Zagadnienia międzyagencyjne: rejestracja

Jednym z zadań systemu jest zapewnienie niezawodności przesyłanych danych. Obecnie dokument wychodzący jest rejestrowany przez organ wysyłający, a następnie ponownie przez podmiot otrzymujący. Rodzi to pytanie o zagwarantowanie integralności baz informacyjnych systemów departamentalnych. Na przykład osoba atakująca po zapoznaniu się z hasłami administratorów może zmienić lub usunąć określony rekord.

Unikalny identyfikator

Jest przypisany do każdego dokumentu, niezależnie od tego, czy jest on wysyłany, czy przychodzący. Unikalny identyfikator działa jak numer kolejny. Jednoznacznie określa zarówno sam dokument, jak i kartę rejestracyjną. Tymczasem liczba ta jest unikalna dla konkretnego systemu departamentów. Oznacza to, że wiadomości o tym samym identyfikatorze mogą dostać się do centralnej bazy danych.

Poprawa współpracy międzyagencyjnej

Zdaniem ekspertów możliwe jest rozwiązanie problemu zagwarantowania integralności baz danych poprzez wprowadzenie strony trzeciej. Będzie to centrum administracyjne systemu. W jego bazie danych nie byłoby załączonych plików, to znaczy bezpośrednio samych dokumentów. W takim przypadku będzie zawierać kluczowe informacje na ich temat. Z jednej strony taki system musi mieć dość wysokie wymagania dotyczące wydajności i nieprzerwanej pracy. Wraz z tym powinien zapewnić integralność, autentyczność, niezawodność wysyłanych materiałów.

Zadanie to jest realizowane z uwagi na fakt, że oprócz obowiązkowych szczegółów określonych w Regulaminie zasad prowadzenia dokumentacji, karta zawiera również sumę kontrolną obliczoną zgodnie z przesłanym dokumentem. W rezultacie powstaje potrójna rejestracja dokumentacji. Jeśli chodzi o niepowtarzalny identyfikator, zakłada się, że zostanie utworzony jeden scentralizowany system obejmujący wszystkie segmenty regionalne. W takim przypadku do każdego dokumentu zostanie przypisany własny numer, niezależnie od lokalizacji organu rejestrującego.

Ograniczony dostęp

Zgodnie z planem wymogi dla SMEV powinny obejmować możliwość pracy z oficjalną dokumentacją. Oznacza to, że systemy działowe muszą być zgodne ze standardami ustalonymi dla oprogramowania i systemów sprzętowych przetwarzających materiały, do których dostęp jest ograniczony. Realizacja tego zadania jest trudna dla większości struktur władzy wykonawczej. Eksperci uważają, że ten problem ma 3 rozwiązania:

1. Konieczne jest przeznaczenie dodatkowych funduszy na modernizację i certyfikację kompleksów. Jednocześnie prawie wszystkie miejsca pracy pracowników państwowych i komunalnych powinny być wyposażone w oprogramowanie i sprzęt.
2. Zmniejsz poziom wymagań. Według ekspertów jest to dopuszczalne, ponieważ prace są prowadzone przy użyciu dokumentacji, która nie zawiera tajemnic państwowych.
3. Skoncentruj się na przetwarzaniu wiadomości, które nie zawierają informacji „do użytku urzędowego”. Jednocześnie wdrożenie systemu pracy z tymi dokumentami powinno zostać odroczone do czasu rozwiązania wszystkich istotnych problemów związanych z przejściem na elektroniczną wymianę informacji o otwartym dostępie.

Podpis cyfrowy

Kolejnym czynnikiem wpływającym na skuteczność współpracy międzyagencyjnej jest ustawa federalna regulująca widoczność dokumentacji w formie elektronicznej. Rząd ustanawia dodatkowe wymagania mające na celu zapewnienie zgodności podpisów cyfrowych przy rejestracji i przetwarzaniu wiadomości przychodzących. Ten moment jest niezwykle ważny dla organizacji interakcji. Należy zauważyć, że na początku XXI wieku powstało kilka centrów certyfikacji w strukturach federalnych, w których stosowano niezgodne ze sobą formaty i standardy. W rezultacie każdy system potrzebował własnego klucza prywatnego: jeden do przesyłania raportów do Federalnej Służby Podatkowej, drugi do pracy ze skarbem, a trzeci do wysyłania dokumentów wydziałowych. Ponadto niekompatybilne środki były wykorzystywane przez bankowość i inne podmioty komercyjne.

Wniosek

Pomimo wielu istniejących problemów system współpracy międzyagencyjnej ma wiele pozytywnych aspektów. Przede wszystkim obywatele nie muszą samodzielnie gromadzić informacji w różnych strukturach miejskich i państwowych. Aby się z nim skontaktować, powinien dostarczyć tylko dokumenty osobiste (akt urodzenia, paszport itp.). Agencja zgromadzi całą pozostałą dokumentację, która jest wymagana do samodzielnego świadczenia podmiotowi usługi. Ponadto ustawodawstwo stanowi, że upoważniony organ nie jest uprawniony do żądania informacji od obywatela, który jest do dyspozycji innej agencji rządowej.