Organy partnerstwa społecznego. Podstawowe zasady i cele partnerstwa społecznego

Partnerstwo społeczne to pewien zestaw relacji między pracownikami a pracodawcami, ich przedstawicielami, władzami federalnymi i gminnymi. Te interakcje mają na celu zapewnienie spójności interesów pracowników przedsiębiorstw i pracodawców w kwestiach związanych z regulacją ich działalności zawodowej. Władze publiczne są strona partnerstwa społecznego, jeśli wymaga tego prawo.

Kluczowe zasady

Strony i organy partnerstwa społecznego prowadzą działalność w oparciu o:

1. Równe prawa wszystkich uczestników.
2. Poszanowanie i uwzględnianie interesów.
3. Zainteresowania uczestników nawiązywania relacji umownych.
4. Pomoc władzom we wzmacnianiu i rozwijaniu instytucji partnerstwa społecznego w formie demokratycznej.
5. Zgodność uczestników z aktami ustawodawczymi i innymi aktami regulacyjnymi.
6. Organ reprezentacji.
7. Swoboda wyboru przy omawianiu kwestii pracy.
8. Dobrowolne zaangażowanie uczestników.
9. Monitorowanie wdrażania układów zbiorowych, umów.
10. Rzeczywistość podjętych zobowiązań.
11. Odpowiedzialność uczestników za niedotrzymanie warunków układów zbiorowych z ich winy.

Poziomy

Organy partnerstwa społecznego są tworzone na kilku poziomach. W szczególności wyróżnij się:

1. Struktury federalne. Na tym poziomie ustalane są podstawy regulacji relacji powstających w ramach działalności zawodowej.
2. Struktury regionalne. Na tym etapie określa się podstawy regulacji stosunków pracy w ramach konkretnego podmiotu kraju.
3. Struktury branżowe. Na tym poziomie tworzone są fundamenty dla określonego sektora gospodarki.
4. Struktury terytorialne. Na tym etapie tworzone są ramy regulacyjne regulujące interakcje w gminie.
5. Struktury w przedsiębiorstwie. Na tym etapie formułowane są wzajemne zobowiązania w ramach działalności zawodowej pracodawcy i pracowników.

Formularze

Organy partnerstwa społecznego prowadzą działalność poprzez:

1. Negocjacje zbiorowe dotyczące przygotowania umów i ich zawarcia.
2. Udział pracowników i ich upoważnionych osób w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
3. Wzajemne konsultacje dotyczące regulacji relacji zawodowych i innych bezpośrednio z nimi związanych, poprawy ustawodawstwa branżowego i zagwarantowania praw pracowników.
4. Udział osób upoważnionych przez pracodawcę i pracowników w postępowaniu przedprocesowym w rozwiązywaniu konfliktów.

Struktury

Organami partnerstwa społecznego są specjalne komisje. Zapewniają regulację stosunków powstających w ramach działalności zawodowej, negocjacje, przygotowywanie projektów układów zbiorowych, ich zawieranie. Komisje są zaangażowane w monitorowanie realizacji warunków umowy na równych zasadach. Te organy partnerstwa społecznego obejmują osoby upoważnione od pracodawcy i pracowników. W zależności od poziomu działania komisji są prowadzone zgodnie ze szczegółowymi przepisami lub rozporządzeniami. Tak więc na poziomie federalnym powstaje ciało trójstronne. Działa stale zgodnie z prawem federalnym.Członkami tej komisji są upoważnione osoby z całkowicie rosyjskich związków zawodowych, związków pracodawców, a także rządu kraju. Struktury trójstronne mogą być również tworzone w jednostkach wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej. Prowadzą działania zgodnie z przepisami prawa regionalnego. Na poziomie terytorialnym tworzone są komisje, których prace regulują akty prawne podmiotów, a także rozporządzenia zatwierdzone przez reprezentatywne instytucje lokalne. Na poziomie branżowym tworzone są komisje, których zadaniem jest prowadzenie rokowań zbiorowych, przygotowywanie projektów porozumień międzysektorowych, a także ich zawieranie. Takie struktury mogą być zarówno federalne, jak i regionalne. Podobne przepisy dotyczą organizacji. Jest to organ komisji ds. Partnerstwa społecznego uprawniony do prowadzenia rokowań zbiorowych, opracowywania umów. Mogą również brać udział w rozwiązywaniu konfliktów między pracownikami a pracodawcą.

Negocjacje zbiorowe

Organy partnerstwa społecznego uczestniczą w nich na równych zasadach. Osoby upoważnione przez pracodawcę i pracownicy omawiają w trakcie negocjacji projekt, procedurę zawierania i zmiany układów zbiorowych. Każdy z uczestników może przejąć inicjatywę w swoim postępowaniu. Organy partnerstwa społecznego, które otrzymały pisemne zawiadomienie z propozycją rozpoczęcia negocjacji, muszą dołączyć do nich w terminie 7 dni (kalendarz) od daty otrzymania zawiadomienia.

Procedura negocjacyjna

Organy partnerstwa społecznego - przedstawiciele pracowników, pracodawcy - mają swobodę wyboru kwestii regulacyjnych. Niektóre przedsiębiorstwa mają więcej niż jeden podstawowy związek zawodowy. Aby rozpocząć negocjacje, te organy partnerstwa społecznego tworzą jedną strukturę. Jej edukacja odbywa się na zasadzie proporcjonalności uczestnictwa zgodnie z liczbą członków każdego związku zawodowego. Jeżeli od momentu rozpoczęcia negocjacji nie powstanie jedna struktura, wówczas przedstawicielstwo powinno prowadzić podstawową organizację związkową. Jednocześnie powinna być co najmniej połowa pracowników przedsiębiorstwa. Jeśli żadna struktura nie składa się z takiej liczby pracowników, wówczas na walnym zgromadzeniu główny związek zawodowy jest ustalany w tajnym głosowaniu. Jej zadaniem jest utworzenie ciała, które będzie reprezentować interesy pracowników. Jednocześnie inne struktury zawodowe mają prawo wysyłać swoich członków do negocjacji do podpisania umowy.

Niuanse

Prawo do prowadzenia rokowań zbiorowych, podpisywania umów w imieniu pracowników na szczeblu federalnym, regionalnym, sektorowym i terytorialnym przysługują odpowiednim związkom zawodowym lub ich stowarzyszeniom. Jeśli na jednym lub drugim etapie istnieje kilka takich struktur, wówczas uczestnik jest wybierany z każdej z nich. Powstaje z nich pojedyncza struktura. Jest tworzony z uwzględnieniem liczby uczestników w każdym związku zawodowym lub stowarzyszeniu. Jeżeli nie zostanie osiągnięte porozumienie w sprawie ustanowienia jednego organu, prawo do negocjacji przysługuje związkowi zawodowemu, który ma największą liczbę członków.

Ogólne zasady

Po ustaleniu, która organizacja jest organem partnerstwa społecznego od pracodawcy i pracowników, negocjatorzy nie później niż 2 tygodnie od daty otrzymania wniosku muszą przekazać informacje niezbędne do ich postępowania. Wszystkie podmioty biorące udział w procesie nie mają prawa do ujawnienia informacji, o których dowiedzą się, jeśli zostaną uznane za tajemnicę chronioną przez prawo. Osoby naruszające ten wymóg ponoszą odpowiedzialność karną, dyscyplinarną, cywilną i administracyjną. Kolejność, miejsce, czas rokowań zbiorowych są ustalane przez ich uczestników.

Odszkodowania i gwarancje dla podmiotów uczestniczących w negocjacjach

Osoby, od których tworzone są organy partnerstwa społecznego w sferze pracy, są zwolnione z ich głównej działalności zawodowej podczas dyskusji na temat zagadnień objętych porządkiem obrad spotkania. Ponadto gwarantuje się im utrzymanie średniej pensji przez okres ustalony przez negocjatorów. Nie powinno to jednak przekraczać 3 miesięcy. Wszystkie wydatki związane z udziałem w negocjacjach muszą zostać zrekompensowane zgodnie z przepisami i układem zbiorowym. W razie potrzeby uczestnicy mogą zaangażować w proces ekspertów, pośredników i specjalistów. Koszty z tym związane ponoszą zapraszający uczestnicy, chyba że umowa stanowi inaczej.

Odpowiedzialność

Podmioty tworzące podmioty partnerstwa społecznego w świecie pracy nie mogą być dyscyplinowane na czas negocjacji, przeniesione do innego miejsca działalności zawodowej i zwolnione z inicjatywy pracodawcy bez uprzedniej zgody struktury, która upoważniła ich do udziału. Wyjątkiem są sytuacje, w których umowa zostaje rozwiązana z powodu naruszenia, dla którego przewidziano zwolnienie. Przedstawiciele, którzy unikają udziału w negocjacjach w celu zmiany, zawarcia umów lub umów lub nielegalnie odmawiają podpisania już uzgodnionego dokumentu, zostają ukarani grzywną. Jego wielkość i procedura zbiórki są określone przez prawo federalne. Podmioty, które są winne niedostarczenia informacji niezbędnych do negocjacji i monitorowania zgodności z umową.

Układ zbiorowy

Jest to akt regulacyjny, który rządzi stosunki społeczne i pracownicze w przedsiębiorstwie zawartym przez przedstawicieli pracodawców i pracowników. Jeżeli nie dojdzie do porozumienia w sprawie niektórych części projektu umowy w ciągu 3 miesięcy od daty rozpoczęcia negocjacji, uczestnicy muszą podpisać umowę na warunkach, na podstawie których osiągnięto porozumienie, sporządzając protokół sporów. Te ostatnie mogą następnie zostać włączone do porządku obrad innych negocjacji. Układ zbiorowy może zostać podpisany w całym przedsiębiorstwie, w jego oddziałach lub innych jednostkach strukturalnych. W tych ostatnich przypadkach kierownicy tych działów działają jako przedstawiciele pracodawcy.

Struktura i treść umowy

Są one określane przez strony relacji. Układ zbiorowy może zawierać wzajemne zobowiązania w następujących kwestiach:

1. Wielkość, systemy i formy wynagrodzeń.
2. Odszkodowanie, świadczenia.
3. Mechanizm regulacji płatności, uwzględniający wzrost cen, inflację, osiąganie wskaźników ustalonych w układzie zbiorowym.
4. Przekwalifikowanie, zatrudnienie, warunki zwolnienia pracowników.
5. Czas na pracę i odpoczynek, w tym pytania dotyczące zapewnienia i czasu trwania wakacji.
6. Poprawa warunków i zapewnienie zdrowia pracowników.
7. Korzyści i gwarancje dla pracowników, którzy łączą szkolenie z działaniami zawodowymi.
8. Poprawa i relaks pracowników i ich krewnych.
9. Monitorowanie wdrażania układu zbiorowego, procedura jego zmiany i uzupełnienia, ustanowienie odpowiedzialności, zapewnienie normalnych warunków działalności związków zawodowych.
10. Odmowa wykonania strajku zgodnie z odpowiednimi warunkami umowy.

W układzie zbiorowym, uwzględniając sytuację finansową i ekonomiczną, można sformułować procedurę, zgodnie z którą ustanowiony zostanie system preferencyjny. Zwłaszcza organy partnerstwa społecznego mogą zgodzić się na zapewnienie korzyści - warunków prowadzenia działalności zawodowej, które są korzystniejsze w porównaniu z tymi ustanowionymi przez prawo.Układ zbiorowy musi określać przepisy regulacyjne, jeżeli akty prawne wyraźnie wymagają ich utrwalenia w dokumencie.

Ważność umowy

Układ zbiorowy może być zawarty na okres nieprzekraczający 3 lat. Staje się skuteczny od daty jego podpisania przez uczestników lub od dnia określonego w warunkach. Strony mogą przedłużyć ten termin, ale nie dłużej niż 3 lata. Postanowienia dokumentu dotyczą wszystkich pracowników określonego przedsiębiorstwa, jego oddziału lub innej jednostki strukturalnej. Jeśli zmienisz nazwę firmy, zachowane zostanie rozwiązanie umowy z szefem układu zbiorowego. W przypadku reorganizacji (transformacja, fuzja, separacja, przystąpienie, wydzielenie) ma władzę przez cały okres. Przy zmianie rodzaju własności przedsiębiorstwa układ zbiorowy obowiązuje przez 3 miesiące. od daty przeniesienia praw na inny podmiot. W dwóch ostatnich przypadkach każda ze stron umowy może przesłać drugiej propozycję zawarcia nowego aktu lub przedłużenia obecnej na okres do 3 lat. Po likwidacji przedsiębiorstwa umowa pozostaje ważna przez cały okres jej obowiązywania.

Klasyfikacja

Jak wspomniano powyżej, organy federalne, regionalne i terytorialne są stronami partnerstwa społecznego. W przypadkach określonych przez prawo można zawierać ogólne, międzysektorowe, lokalne i inne układy zbiorowe. Podział na kategorie odbywa się w zależności od obszaru relacji regulowanych. Umowa ogólna określa ogólne zasady, zgodnie z którymi prowadzone są działania upoważnionych struktur federalnych. Dokumenty regionalne określają zasady regulujące stosunki pracy o charakterze zawodowym na poziomie przedmiotu kraju. Porozumienia branżowe określają ogólną procedurę płatności, gwarancje i świadczenia dla pracowników w danym sektorze gospodarki. Dokumenty terytorialne określają te same kategorie dla konkretnej gminy. Umowy branżowe mogą być zawierane na szczeblu lokalnym, federalnym i regionalnym. Dokumenty podpisane za zgodą uczestników mogą być trój- i dwustronne. W praktyce zawierane są inne umowy dotyczące niektórych aspektów regulacji relacji zawodowych lub bezpośrednio powiązanych.

Wniosek

Struktury partnerstwa społecznego odgrywają istotną rolę w nawiązywaniu relacji w dziedzinie aktywności zawodowej. są upoważnieni do prowadzenia negocjacji w celu zapewnienia interesów stron podczas ich interakcji. Szczególnie ważny jest ich udział w dyskusjach na temat zmian, uzupełnień projektów i podpisywania układów zbiorowych pracy. Dokumenty te określają kluczowe zasady, zasady interakcji między pracodawcą a pracownikami przedsiębiorstwa. Organami partnerstwa społecznego są komisje - struktury tworzone bezpośrednio w celu pełnienia powyższych funkcji. Ustawodawstwo przewiduje pewien porządek interakcji między podmiotami. Powinien być oparty na zasadzie równych praw uczestników. Wchodząc w stosunki pracy, badani muszą przestrzegać różnych norm. Niezależnie od tego, czy obywatel jest zwykłym pracownikiem przedsiębiorstwa, czy jego kierownikiem (pracodawcą), musi zrozumieć przepisy obowiązującego prawodawstwa, poznać swoje obowiązki, obowiązki i prawa. Istnieją różne materiały dydaktyczne, w których można znaleźć wszystkie normy stosowane w ramach działalności zawodowej. Ponadto w Federacji Rosyjskiej istnieją różne kursy szkoleniowe.Uniwersytety działają w kraju, w którym między innymi w programie szkolenia znajduje się dyscyplina prawna polegająca na badaniu organów partnerstwa społecznego (jest to na przykład MIT (Moskiewski Instytut Technologiczny)).