Podstawowe rachunki księgowe. Instrukcje dotyczące stosowania planu kont

W każdym istniejącym przedsiębiorstwie wykonuje się wiele różnych operacji biznesowych. W rezultacie zmieniają się salda funduszy i ich źródła w bilansie. Informacje na temat stanu aktywów są niezbędne do podejmowania trafnych decyzji zarządczych. Jednak nie jest możliwe utworzenie równowagi po każdej operacji. W związku z tym, aby odzwierciedlić przepływ środków używanych rachunków księgowych. Rozważymy je bardziej szczegółowo poniżej.

Struktura

Rachunki księgowe to metoda grupowania transakcji, zobowiązań i aktywów. Każdy z nich ma dwucyfrowy numer i nazwę. Odzwierciedlają to:

1. Obrót debetowy. Jest to suma wszystkich transakcji odzwierciedlonych w odpowiedniej części rachunku bez salda otwarcia.
2. Obrót kredytowy. Reprezentuje, odpowiednio, liczbę operacji odzwierciedlonych na rachunku konta bez początkowego salda.
3. Saldo na początku i na końcu okresu. To ostatnie zależy od informacji o początkowym saldzie w obrotach kredytowych i debetowych.

Kluczowe konta

Należą do nich:

1. Zasób. Te konta pokazują własność przedsiębiorstwa. Saldo (saldo) na nich może być tylko obciążeniem.
2. Pasywna. Artykuły te odzwierciedlają źródła funduszy firmy. Saldo w tym przypadku jest tylko kredytem.
3. Aktywnie pasywne rachunki księgowe. Pokazują obliczenia z kontrahentami i dostawcami, klientami i nabywcami, osoby odpowiedzialne oraz inni wierzyciele i dłużnicy.

Zgodnie z operacjami mieszany rachunek budżetowy może w jednym okresie mieć aktywną, aw innym - strukturę pasywną. W związku z tym saldo może być zarówno kredytowe, jak i debetowe, lub jednocześnie oba.

Zasób

Obejmuje następujące konta księgowe:

1. Środki trwałe - 01.
2. NMA - 04.
3. Materiały - 10.
4. Główna produkcja to 20.
5. Produkty gotowe - 43.
6. Kasjer - 50.
7. Artykuły rozliczeniowe - 51.
8. Rachunki walutowe - 52.
9. Inwestycje finansowe - 58.

Pasywna

W tej części salda znajdują się takie konta jak:

1. Kapitał zakładowy - 80.
2. Środki rezerwowe - 82.
3. Dodatkowy kapitał wpłacony - 83.
4. Straty i zyski - 99.
5. Obliczenia:

• z pożyczek i kredytów krótkoterminowych - 66;
• w przypadku pożyczek i pożyczek długoterminowych - 67;
• z kontrahentami i dostawcami - 60;
• w sprawie podatków i opłat - 68;
• ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie - 69;
• z pracownikami najemnymi - 70.

Aktywna część pasywna

Obejmuje:

1. Zysk i strata - 99.
2. Obliczenia:

• z założycielami - 75;
• z osobami odpowiedzialnymi - 71;
• z różnymi wierzycielami i dłużnikami - 76.

Plan kont rozliczania działalności finansowej i gospodarczej

Jest stosowany w firmach o dowolnej formie własności z zastosowaniem metody podwójnego zapisu. Plan jest opracowywany zgodnie z ekonomiczną klasyfikacją kont. Podaje nazwy i kody artykułów pierwszego i drugiego rzędu. Podobnie jak instrukcje stosowania planu kont, zatwierdzone rozporządzeniem Ministerstwa Finansów nr 94n.

Sekcje

Jest ich tylko 8:

1. Aktywa trwałe
2. Zapasy produkcji.
3. Koszty produkcji.
4. Gotowe produkty.
5. Pieniądze
6. Obliczenia.
7. Capital.
8. Wynik finansowy.

Oddzielna sekcja ma przypisane konta pozabilansowe.

Materiał dydaktyczny

Instrukcje dotyczące stosowania planu kont obejmują:

1. Treść ekonomiczna, struktura i cel każdego artykułu.
2. Kolejność przechowywania syntetycznych zapisów.
3. Typowy schemat korespondencji artykułów.

Rachunki bilansowe odzwierciedlają informacje o obecności i przemieszczaniu się nieruchomości spółki, a także o źródłach jej powstania.

Pozycje pozabilansowe

Pokazują informacje o wartościach, które nie są własnością firmy. Taki majątek może być użytkowany i zbywany (nie jest własnością) przez określony czas. Na przykład wynajęte środki trwałe (konto 001). Instrukcja stosowania planu kont nie przewiduje odzwierciedlenia tych informacji w bilansie. Operacje na takich artykułach są wykonywane bez użycia podwójnego wpisu. Przyjazdy rejestrowane są na poczet obciążenia, emerytury i wydatków - na kredyt. Pozycje pozabilansowe nie mają korespondencji.

Treść ekonomiczna

Instrukcja rachunków ustanawia na tej podstawie trzy kategorie. Materiał metodologiczny przedstawia cechy odzwierciedlenia informacji na ich temat. W szczególności:

1. Rachunki gospodarstw domowych opisują stan funduszy w określonym dniu. Wszystkie te konta są aktywne. Mają saldo debetowe. Rachunkowość analityczna jest prowadzona w gotówce i w naturze dla każdego rodzaju funduszy. Obrót kredytowy pokazuje koszty, a debet - dochód.
2. Rachunki dotyczące źródeł średniej ekonomicznej odzwierciedlają stan w określonym dniu. Artykuły te stanowią zobowiązanie bilansowe. Instrukcja użytkowania kont księgowych przewiduje z reguły odzwierciedlenie informacji osobno dla każdego źródła w kategoriach pieniężnych. Wzrost wykazuje się na kredycie, kosztach - na debecie; saldo - kredyt.
3. Rachunki wyników finansowych i procesów biznesowych są niezbędne, aby zapewnić kontrolę nad procesami dostaw (zakupów), produkcji i sprzedaży. Pozycje te są uwzględnione w aktywach bilansu.

Klasyfikacja według struktury i celu

W systemie księgowym są:

1. Konta regulacyjne. Zgodnie z nimi określono charakterystykę kosztów przedmiotów, które znajdują odzwierciedlenie w podstawowych artykułach. Nie mają one niezależnego znaczenia, ale pełnią funkcję uzupełniającą.
2. Rachunki operacyjne. Pozycje te są wykorzystywane do odzwierciedlenia kosztów związanych z operacjami podczas zakupu, produkcji i sprzedaży produktów, produktów, usług, robót.
3. Rachunki wyników finansowych. Są one niezbędne do zidentyfikowania wskaźników porównujących przychody i koszty związane z ich otrzymaniem, ustaleniem zysków i strat przedsiębiorstwa.
4. Konta zapasów. Odzwierciedlają pieniądze i majątek spółki, w tym papiery wartościowe.
5. Rachunki giełdowe pokazują źródła powstawania funduszy własnych spółki: przyrostowe, autoryzowane i kapitał rezerwowy ukierunkowane finansowanie zyski zatrzymane. Na ich kredytach wzrost aktywów znajduje odzwierciedlenie w kosztach obciążenia (użytkowania).
6. Rachunki rozliczeniowe. Artykuły te służą do podsumowania informacji o stanie interakcji z wierzycielami i dłużnikami spółki.

Korespondencja

Transakcja biznesowa jest uważana za udokumentowany fakt działalności. Wpływa na sytuację finansową przedsiębiorstwa. Odbicie każdej operacji odbywa się przy użyciu metody podwójnego zapisu na kontach rachunkowych. Nazywa się to również korespondencją. Podwójny zapis jest odzwierciedleniem obciążenia jednego i kredytu innej pozycji bilansu. Kodowanie przy użyciu kont księgowych jest określane jako pozycja księgowa. Treść operacji, jej ilość, liczba podstawowej dokumentacji, zgodnie z którą dokonano nagrania, korespondencja jest wskazana w Dzienniku Rejestracji.

Obliczanie

Konto jest dołączone do każdej pozycji majątku gospodarstwa domowego i źródła. Jak wspomniano powyżej, wszystkie artykuły są podzielone na trzy kategorie. Rozważ procedurę obliczania dla części aktywnej.

Odbicie początkowego salda przeprowadza D.Pokazuje także odbiór (wzrost) środków gospodarstwa domowego. Przez K odzwierciedlają ich emeryturę (spadek). Saldo końcowe zawsze będzie równe zeru (w przypadku braku środków). W procesie liczenia zwojów (sumy) mogą wystąpić następujące przypadki:

• Wynik obrotu w D jest równy wskaźnikowi w K, Ck = 0 przy Cn równym 0.
• Wartość D> sumy dla K, Ck zostanie obciążona.

Obliczanie odpowiedzialności

Odbicie początkowego salda jest zawsze przeprowadzane zgodnie z K. Ostatnim saldem będzie kredyt. Przy obliczaniu mogą wystąpić takie przypadki:

• Wskaźnik obrotu dla D jest równy sumie dla K, Ck = 0 przy Cn równym zero.
• Wynik dla wartości D

Bilans

Jest prezentowany jako podsumowanie sald księgowych dla określonego okresu. Do formularza bilansu przenoszone są:

1. Nazwy artykułów.
2. Bilans otwarcia
3. Obrót kredytowy i debetowy za określony okres (sprawozdawczy).
4. Saldo końcowe.

Po zliczeniu wszystkich wykresów uzyskuje się trzy pary równości:

1. Bilans otwarcia w D powinien odpowiadać temu samemu wskaźnikowi w K.
2. Całkowity obrót w D jest równy tej samej wartości w K.
3. Saldo końcowe dla D odpowiada temu samemu wskaźnikowi dla K.

Saldo

Jest to metoda grupowania ekonomicznego i podsumowywania informacji o nieruchomościach firmy według lokalizacji i składu. Odzwierciedla także informacje o źródłach kształtowania wartości w ujęciu pieniężnym dla określonej daty. Bilans jest uważany za najważniejszą formę raportowanie korporacyjne. Na nim możesz ocenić kondycję finansową firmy. Waga obejmuje części aktywne i pasywne. Ich wyniki są równe. Zasób odzwierciedla konkretną własność, która jest własnością firmy. Część pasywna pokazuje źródła jej powstawania.

Wniosek

Rachunkowość jest kluczem do przedsiębiorstwa. Raportowanie pozwala nie tylko śledzić przepływ funduszy, ale także identyfikować najbardziej obiecujące źródła ich dochodów. Bilansowanie, operacje księgowe ułatwiają kontrolę nad działalnością firmy. Wskaźniki są wykorzystywane w analizie przedsiębiorstwa. Perspektywy rozwoju produkcji zależą od nich. Raportowanie ma również kluczowe znaczenie w tworzeniu dokumentacji podatkowej. W związku z tym specjalista powinien być w stanie nie tylko zrozumieć nazwy kont i funduszy, które są na nich odzwierciedlone. Musisz zrozumieć kolejność, w jakiej informacje powinny być na nich wskazane. Aby ułatwić pracę z kontami, zatwierdzono odpowiednią Instrukcję. Zawiera wszystkie niezbędne informacje dotyczące specyfiki obliczania i odzwierciedlania funduszy w pozycjach bilansowych.

Plan kont - ustrukturyzowana dokumentacja, która pozwala przypisać określone operacje do odpowiednich sekcji. Konsekwentna synteza informacji pozwala dokonywać dokładnych obliczeń, identyfikować kluczowe wskaźniki. Żadna działająca firma nie może się obejść bez przygotowania sprawozdania finansowego. Specjalista zaangażowany w tę pracę powinien być uważny i posiadać pewną wiedzę. Błędy w przygotowaniu dokumentacji są dość trudne do naprawienia.

Aby naprawić niedociągnięcia opracowano konkretne zamówienie. Niepoprawne raportowanie, nieprawidłowe odzwierciedlenie operacji na rachunkach prowadzi do odpowiednich wniosków. Na podstawie przywództwa firma podejmuje decyzje zarządcze. Jeśli popełniono błąd w obliczeniach lub instrukcjach operacji, analiza, a także planowanie dalszych działań, również będą niepoprawne.