Formalna pewność prawa jest jedną z jego głównych cech. Norma prawna, która nie ma wyrażenia na zewnątrz, treści materialnej, która jest sposobem na istnienie, nie może wypełniać swoich zadań regulowania relacji w społeczeństwie. Forma prawa jest zatem sposobem wyrażenia woli państwa, prawnych zasad postępowania. Może być wyrażony w czterech formach, takich jak zwyczaj prawny, umowa regulacyjna, precedens prawny oraz akt normatywny, w tym prawo, pojęcie, znaki, których rodzaje zostaną omówione w tym artykule.
Co to jest akt normatywny?
Pojęcie to jest definiowane jako akt prawny przyjmowany przez upoważnione organy, zawierający zalecenia dotyczące stałego działania, które mają charakter ogólny i mają na celu wielokrotne stosowanie w praktyce. Są one publikowane ściśle w przepisanej formie. W zależności od poziomu mocy prawnej są one podzielone na dwie imponujące grupy: regulaminy i ustawy, które mają jeszcze bardziej rozgałęzioną strukturę.
Pojęcie i znaki prawa
Zgodnie z prawem, tradycyjnie w teorii państwa i prawa, oznaczają one akt normatywny przyjęty na specjalne zamówienie przez władze ustawodawcze (lub referendum), wyrażający wolę narodu, regulujący najważniejsze stosunki społeczne i mający najwyższą moc prawną. Definicja jest wyczerpująca i będzie przydatna nie tylko uczniom szkół prawniczych, ale także zwykłym obywatelom. Pamiętając o tym raz, potem bez trudu możesz odtworzyć znaki prawne.
Znaki prawa
- Tylko referendum lub organ ustawodawczy może je zaakceptować.
- Akceptując, należy postępować zgodnie z określoną procedurą, ustanowioną przez Konstytucję Federacji Rosyjskiej i Reguły FS Federacji Rosyjskiej.
- Musi wyrazić interesy i wolę ludu.
- Ma najwyższą moc prawną, dlatego wszystkie regulaminy nie powinny w żaden sposób temu zaprzeczać i być w pełni zgodne.
- Reguluje najważniejsze relacje w społeczeństwie.
Podsumowując, wszystkie wymienione cechy praw nadają im taką jakość, jak supremacja w systemie aktów normatywnych. Tylko organ, który je przyjął, może je zmienić lub anulować, przy ścisłym przestrzeganiu ustanowionej w tym celu procedury.
Klasyfikacja prawna
Podział praw na grupy można przeprowadzić według kilku kryteriów. Pierwszym z nich jest siła prawna. Dominującym miejscem w tym przypadku jest Konstytucja Federacji Rosyjskiej. Jest to konstytutywny, fundamentalny akt polityczny i prawny, który określa prawa i wolności obywatela i osoby, określa formę rządu i rządu, ustanawia federalne organy rządowe państwa.
Kolejne miejsce w hierarchii zajmują federalne prawa konstytucyjne. Są one przyjmowane i regulują kwestie przewidziane w Konstytucji Federacji Rosyjskiej i są z nią organicznie związane. Na przykład ustawa federalna o referendum, system sądowy, sądy wojskowe itp. Główne cechy przepisów pozostają takie same.
Dalej w strukturze znajdują się akty normatywne obecnego ustawodawstwa, które podkreślają różne aspekty życia politycznego, społeczno-ekonomicznego i duchowego społeczeństwa. Na przykład kody (karne, cywilne, praca itp.).
Następnym krokiem są przepisy przyjęte przez podmioty Federacji Rosyjskiej, a raczej ich reprezentatywne władze. Ich osobliwość polega na ograniczonym działaniu, „pracują” tylko na określonym terytorium.
Klasyfikacja prawna
W zależności od przedmiotu regulacji prawnej prawo może być administracyjne, pracownicze, cywilne, konstytucyjne, karne. Co więcej, każda z nich ma własną definicję, podczas gdy główne właściwości pozostają wspólne, ale z niewielkimi dodatkami. Na przykład oznaki prawa karnego obejmują coś takiego jak normatywność. Zawiera praworządność - ogólnie obowiązujące reguły postępowania dla ludzi.
Klasyfikacja ważności
W zależności od tego kryterium przepisy mogą być stałe i tymczasowe. W pierwszym przypadku nie mają limitu czasu, a w drugim, przeciwnie, określone są określone ramy czasowe. Na przykład ustawa o budżecie Federacji Rosyjskiej (lub odrębnego regionu) na 2016 r. Należy tu również wspomnieć o stanach nadzwyczajnych. Ich przyjęcie jest możliwe tylko w pewnej sytuacji, która powinna być określona w Konstytucji. Znaki tego rodzaju mają cechy. Są publikowane w sytuacjach nadzwyczajnych w kraju lub są charakterystyczne dla totalitarnych i reżimy autorytarne zarządzanie. W pierwszym przypadku są tymczasowe i przestają istnieć po normalizacji sytuacji. Konstytucja Federacji Rosyjskiej nie przewiduje możliwości publikowania tego rodzaju przepisów.
Są to główne kryteria klasyfikacji. Ponadto w zależności od treści przepisy mogą mieć charakter społeczny, budżetowy, polityczny itp. o stopniu usystematyzowania - kodyfikacja (Kodeks cywilny, Kodeks karny Federacji Rosyjskiej itp.) i zwykły; w sprawie zakresu regulacji - szczególnego i ogólnego; z zakresu działalności - regionalna i federalna.
Regulamin
Są wydawane na podstawie przepisów i ich wdrażania, zawierają normy prawne, ale mają mniejszą moc. Odgrywają one raczej ważną rolę w życiu społecznym, wykonując szczegółowe i pomocnicze funkcje. Są to tak zwane łącze wtórne. Co więcej, znaki przepisów ustawowych i wykonawczych są różne. To ostatnie nie powinno być sprzeczne z pierwszym.
Rodzaje regulaminów
- Dekrety wydane przez prezydenta Federacji Rosyjskiej. Są wiążące i ważne na terenie całego kraju. Nie mogą jednak być sprzeczne z konstytucją, prawem federalnym. Z reguły wydawanie dekretów następuje w przypadku wykrycia luk prawnych.
- Decyzje rządu Federacji Rosyjskiej. Ich główną cechą jest to, że najczęściej są oni przyjmowani do egzekucji i zawsze na podstawie przepisów. Są one przedmiotem oficjalnej publikacji w mediach nie później niż w ustalonym terminie 15 dni.
- Karty, zarządzenia, instrukcje, regulaminy ministerstw i departamentów, komitety państwowe.
- Decyzje i decyzje lokalnych władz państwowych. Na przykład regionalna Duma, Zgromadzenie Przedstawicieli itp.
- Zarządzenia, decyzje, decyzje organów samorządu lokalnego, a mianowicie: gubernatorów, kierowników administracji itp.
- Akty normatywne przyjęte przez organy miejskie (niepaństwowe). Są one publikowane i akceptowane w ramach kompetencji tych struktur i działają w ramach niektórych podmiotów - wsi, miast, powiatów, miast itp.
- Akty normatywne o charakterze lokalnym. Są one przyjmowane na poziomie konkretnej organizacji, firmy, przedsiębiorstwa i regulują kwestie wewnętrzne. Najbardziej typowym przykładem są reguły harmonogramu pracy.
Wpływ prawa na czas
Wszystkie akty normatywne, w tym prawo (znaki i rodzaje omówione powyżej) mają swoje zasady działania. Tak więc wchodzą one w życie po 10 dniach od daty ich oficjalnej publikacji, chyba że określą inaczej i procedurę.
Retroaktywne prawa Federacji Rosyjskiej nie posiadają. Innymi słowy, nie mogą rozszerzyć swoich działań na stosunki, które powstały przed ich przyjęciem i wejściem w życie.Siła retroaktywna może być podana na dwa sposoby: bezpośrednio włącz tę klauzulę do prawa (koncepcja, cechy, typy powyżej) lub zastosuj ją w przypadkach, gdy łagodzi ona lub całkowicie eliminuje jakąkolwiek odpowiedzialność.