W ostatnich latach w praktyce personalnej rosyjskich przedsiębiorstw pojawił się nowy dokument zatytułowany „list polecający”. To prawda, że teraz tylko zarząd dużych firm prosi go o wybór specjalistów do obsadzania wolnych stanowisk.
Ważny dokument
Wśród dokumentów biznesowych jest wiele takich dokumentów, o których warto mówić bardziej szczegółowo. Ubiegając się o pracę, każda osoba przesyła pakiet wymaganych dokumentów do działu personalnego. Dla niektórych możesz określić jego wiek i stan cywilny, dla innych - kwalifikacje i umiejętności zawodowe, a jeszcze inni opisują całą karierę. Ale nie dają absolutnej gwarancji, że przyszły pracownik będzie w stanie poradzić sobie z nowym stanowiskiem. Czasami funkcjonariusze używają sztuczek i dzwonią do poprzedniego miejsca pracy, aby uzyskać niezbędne informacje, jak mówią, z pierwszej ręki. Czasami proszą kandydata o przyniesienie takiego papieru od byłych liderów. W języku biznesowym nazywa się to listem polecającym.
Zawiera szczegółowy opis osobistych i biznesowych cech pracownika. Niektórzy mylą list polecający i opis. Różnica między nimi polega na samej nazwie. Jeśli drugi dokument charakteryzuje osobę jako pracownika i specjalistę, pierwszy poleca ją lub przekazuje opinię, którą były kierownictwo o niej miał.
Trochę historii
Co ciekawe, pierwszy list polecający pojawił się w średniowieczu. Kiedyś takie dokumenty były używane do potwierdzenia tożsamości. Wszyscy pamiętają słynnego D'Artagnana ze słynnej powieści Aleksandra Dumasa. Jadąc do stolicy zabrał ze sobą właśnie takie listy. Dlaczego były potrzebne? Tutaj wszystko jest proste. Po pierwsze, w tamtych czasach nie było paszportów ani innych dokumentów tożsamości. Po drugie, takie listy były rodzajem poręczyciela lub gwarancji. Zazwyczaj ludzie, którzy je stworzyli, mieli pewną wagę w społeczeństwie i dobrą reputację. Oczywiście wysłuchali ich opinii. W swoim zaleceniu znane osoby pokrótce opisały konkretną osobę, zwracając uwagę na jej pozytywne aspekty. Ponadto czasami wysyłali postscriptum z prośbą o pomoc na okaziciela w rozwiązywaniu jego problemów. Takie listy zostały poświadczone pieczęciami woskowymi i innymi insygniami. Nie przeszkodziło to jednak niektórym obywatelom sfałszować takie dokumenty. Czasami podobne przypadki zdarzają się dzisiaj.
Zasady kompilowania dokumentu
Nie każdy jest w stanie poprawnie napisać list polecający. Próbkę takiego dokumentu można przygotować niezależnie. Musisz tylko znać jego strukturę i kilka podstawowych zasad.
Na początek warto zauważyć, że następujące dane są obowiązkowe dla takiego listu:
- papier firmowy;
- podpis szefa polecającego
- okrągły znaczek;
- data kompilacji (lepiej, jeśli jest to numer wychodzący).
Teraz możesz wziąć sam list polecający. Próbka to tekst, który warunkowo lepiej jest podzielić na kilka części:
- Wprowadzenie Zawiera krótkie informacje o tym, komu wydano zalecenie. Zwykle jest to jedno zdanie, które wskazuje imię i inicjały pracownika, zajmowane stanowisko oraz dwa lub trzy najbardziej znaczące epitety, które oceniają jego osobowość.
- Główny. Opisuje cechy osobiste i zawodowe pracownika.
- Wniosek zawiera wniosek dotyczący wszystkich powyższych.Tutaj polecający z reguły wyraża ubolewanie, że kiedyś musiał rozstać się z tak dobrym pracownikiem i był zadowolony z nowego pracodawcy.
Specjalna praca
Wiele osób jest zmuszonych przekazać list polecający nowemu pracodawcy. Przykład takiego dokumentu jest indywidualny dla każdej osoby, biorąc pod uwagę jej specjalizację, umiejętności i charakter.
Ponadto samo miejsce pracy pozostawia szczególny ślad. Niedawno podobna metoda zbierania informacji o kandydatach jest popularna w sektorze usług, kiedy osoba jest zatrudniona do prac domowych. Może to być guwernantka, niania, pielęgniarka, ogrodnik lub kierowca. W takim przypadku pracodawca jest osobą prywatną, która chciałaby z góry wiedzieć, kogo wpuszcza do swojego domu. Ostrożność tutaj nie będzie zbędna. Weźmy na przykład zawód gospodyni domowej. Aby dostać się do dobrej rodziny, musi być konkurencyjna. Wybór jest przeprowadzany bardzo ostrożnie, ponieważ każdy chce mieć najlepszego specjalistę. Wskazane jest posiadanie więcej niż jednego listu polecającego, aby zainteresować przyszłego właściciela. Przykład jego kompilacji omówiono powyżej.
Technika pisania
Ostatnio wielu pracodawców zaczęło domagać się od potencjalnych pracowników dostarczania im swoich rekomendacji. Niektórzy nawet uważają ten dokument za obowiązkowy dodatek do CV. Ale nie zawsze jest to możliwe, ponieważ każdy szanujący się menedżer zgadza się napisać list polecający do pracownika, tylko jeśli naprawdę uważa go za dobrego specjalistę i osobę.
W końcu przy takim papierze bierze na siebie pewną odpowiedzialność. Kto chce poręczyć za próżniaka lub sprawcę problemów? W swoim liście polecający odpowiada na następujące pytania:
- Jak może scharakteryzować swojego byłego pracownika?
- Jakie słabości i mocne strony zostały w nim zauważone podczas pracy?
- Czy były jakieś negatywne punkty?
- Jaki był powód zwolnienia?
Wszystko to pozwala nam ocenić, jak cenny był ten pracownik. Dysponując taką ilością informacji, menedżer może już uzyskać wyraźniejszy obraz kandydata i podjąć ostateczną decyzję.
Rekomendacja osoby prawnej
Nie tylko osoby potrzebują dobrych recenzji. Czasami musisz sporządzić list polecający od firmy. Dzieje się tak z różnych powodów. Na przykład przedsiębiorstwo bierze udział w przetargu na określoną ilość pracy. Aby potwierdzić swoją wyższość, oprócz wskaźników ekonomicznych, powinien przekazać informacje zwrotne od swoich byłych partnerów. Oto podobna sytuacja.
Firmy, które wcześniej z nim współpracowały, mogą wyrazić swoje poglądy na piśmie na temat współpracy. Na przykład wspomnij o terminowym zakończeniu przydzielonej pracy i przestrzeganiu wyznaczonych terminów. Możesz podkreślić wysoki poziom zawodowy i kompetencje pracowników. Przydadzą się wszystkie pozytywne punkty. Takie listy zwykle kończą się zwrotem, który firma poleca wszystkim tej firmie jako rzetelnemu i odpowiedzialnemu partnerowi. Jeśli sam rekomendujący jest poważną i szanowaną organizacją, taki dokument może stać się decydującym czynnikiem decydującym o wyborze.
