Termin „repatriacja” jest szeroko stosowany w dziedzinie polityki i biznesu. Co oznacza ta koncepcja? Rozważ to w artykule. 
Terminologia
Co to jest repatriacja? To powrót kogoś lub czegoś z zagranicy do ich ojczyzny. Na przykład obywatele mieszkający za granicą z jakiegoś powodu decydują się na powrót do kraju, w którym się urodzili i wychowali. Zwykle ludzie wracają do ojczyzny etnicznej. W praktyce międzynarodowej ustalono prawo do repatriacji Konwencja Genewska od 1949 r. Przy jego przyjęciu rozważano kwestie powrotu obywateli do ich ojczyzny w czasie pokoju, w przeciwieństwie do przemieszczania się obywateli z kraju do kraju w okresie działań wojennych. Ponadto istnieje koncepcja „repatriacji dochodów”. W takim przypadku pieniądze zarobione przez osobę za granicą są wysyłane do jej ojczyzny. Termin ten może być powiązany z dziedzinami sztuki i kultury. W takim przypadku te lub inne wartości, które znajdują się za granicą, są wysyłane do stanu ich historycznego pochodzenia.
Powrót obywateli
Repatriacja cywilna jest procedurą, która ma swoją specyfikę w zależności od ram regulacyjnych kraju służącego ludziom za ojczyznę. W wielu stanach interakcja rządu z imigrantami ma swoją specyfikę narodową. Na przykład w niektórych krajach obywatele, którzy powrócili do ojczyzny, mają prawo do czasowego pobytu. Normy innych państw przewidują nabycie obywatelstwa przez te osoby. Na świecie są kraje, w których odsetek osób powracających jest dość wysoki. W szczególności w Izraelu jedna piąta całkowitej populacji to imigranci. W niektórych krajach szczególną uwagę zwraca się na problem powrotu obywateli do ojczyzny. Wśród nich są w szczególności Rosja, Armenia, Węgry, Niemcy, Grecja itp. Migrantom gwarantuje się tutaj wiele praw obywatelskich. Według ekspertów repatriacja to bardzo pozytywny rozwój. Opinia ta wynika przede wszystkim z faktu, że po powrocie obywateli do ojczyzny zasoby pracy i zasoby demograficzne są uzupełniane. Z tego punktu widzenia repatriacja jest wielkim dobrem dla państwa.
Zwrot kapitału
Istnieje kilka opinii na temat tego, czym jest repatriacja zysków. Według wielu ekspertów procedura ta jest świadomą próbą odzyskania przez państwo kapitału wywiezionego poza jego granice w nielegalny sposób. Biorąc pod uwagę tę koncepcję z tego punktu widzenia, można zobaczyć w niej element krajowych regulacji finansowych i kredytowych. Kontrola repatriacji pozwala rządowi i Bankowi Centralnemu ograniczyć inflację i ustabilizować walutę kraju. Ponadto dzięki zarządzaniu przepływami pieniężnymi zapewniona jest odpowiednia jakość ekonomicznych rozliczeń finansowych. Niektóre kraje eksportują kapitał, którego istotnym elementem jest repatriacja waluty. Umożliwia to rządom zwiększenie kursów walutowych i bilansu płatniczego.
Cele państwowe
Jakikolwiek międzynarodowy przepływ zasobów finansowych, w tym repatriacja zysków z wymiany walutowej, stanowi jeden z instrumentów strategii krajowej, zgodnie z którą rozwija się gospodarka. Powyżej wspomniano, że istnieją państwa, które importują pieniądze.Z reguły ich polityka zależy od realnej sytuacji w sferze gospodarczej. W przypadku normalnego, stabilnego rozwoju państwo rozluźnia ograniczenia dotyczące eksportu i importu zasobów finansowych.
Jednak wraz z nadejściem kryzysu obroty finansowe mogą być ściśle ograniczone. Dotyczy to w szczególności repatriacji waluty zainwestowanej w gospodarkę takich państw. Regulację przepływu finansów można przeprowadzić w interesie istniejących monopoli krajowych, a także w celu dostosowania makroekonomicznych wskaźników ekonomicznych. Ustawa o repatriacji w danym państwie może zapewniać dodatkowe gwarancje transgranicznego przepływu pieniędzy, ubezpieczenie finansów zagranicznych w przypadku ryzyka politycznego.
Podatek repatriacyjny
Może być przewidziany w poszczególnych stanach i dotyczyć nierezydentów. Pobór podatków odbywa się bezpośrednio ze źródła podczas faktycznego wycofywania środków za granicą. Płatności są dokonywane przez podmiot przekazujący dywidendy, tantiemy, odsetki i inne dochody nierezydentowi. Zazwyczaj takie opłaty dotyczą dochodu pasywnego. Normy wielu państw przewidują specjalne ulgi podatkowe w przypadku uiszczenia opłaty repatriacyjnej. Na przykład, jeśli jednostka prowadzi działalność za granicą, przekazuje niezbędne kwoty do skarbu państwa, wówczas ma możliwość otrzymania rekompensaty za przeniesienie środków do budżetu swojego kraju lub zapłacenia mniejszej kwoty. 
Taryfa
Trzeba powiedzieć, że w praktyce światowej nie przyjęto jednolitych uniwersalnych zasad dotyczących stawki podatkowej i regulacji opłat. Ponadto w każdym państwie może działać dość złożony system obliczania takich kwot dla skarbu państwa. Na przykład w niektórych krajach UE stawka podatkowa wynosi 10% lub więcej.
Subtelności obliczeń
Repatriacja kapitału dotyczy bezpośrednio mieszkańców Rosji, którzy prowadzą działalność w zakresie handlu zagranicznego. Podlegają one normom, zgodnie z którymi ustanowiono obowiązek zapewnienia otrzymywania pieniędzy od podmiotów zagranicznych na usługi i towary w autoryzowanych organizacjach bankowych. Ponadto finanse mieszkańców powinny zostać zwrócone do Rosji, jeżeli zaliczka została przekazana zagranicznemu partnerowi, ale nie dostarczył on usług ani towarów należących do niego do Federacji Rosyjskiej. Jako wyjątek od zasad (gdy nie ma potrzeby dokonywania jakichkolwiek powrotów do ojczyzny), istnieją przypadki, w których interakcja z partnerami zagranicznymi opiera się na realizacji niektórych rodzajów kredytu (dług) zobowiązania.