Termin „sankcje” nie jest jasno zdefiniowany w ustawodawstwie krajowym, więc jego wyjaśnienie jest zdecydowanie dość trudne. W związku z tym należy skorzystać z wyjaśnień naukowych. Następnie rozważamy koncepcję i rodzaje sankcji. 
Opinie niektórych autorów
Termin „sankcje” Polak formułuje się jako „środki przymusu, wyrażone w formie pieniężnej i stosowane wobec organizacji w wyniku naruszenia przez nich obowiązujących przepisów w zakresie prowadzenia działalności finansowej i gospodarczej”. Jednak niektórzy eksperci uważają tę definicję za niewystarczająco kompletną. Ich zdaniem to sformułowanie nie wpływa na rodzaje sankcji przewidzianych dla uczestników relacji budżetowych. Ponadto nie uwzględniono środków oddziaływania stosowanych w przypadku nieprzestrzegania warunków umów.
Z tej pozycji definicję podaną przez Gryaznova można uznać za bardziej obszerną. W szczególności pisze, że sankcje są środkami przymusu wyrażonymi w formie pieniężnej i są stosowane wobec podmiotów procesu kontrolnego z powodu ich niewłaściwego wypełniania obowiązków lub praw lub uchylania się od tego. Dlatego w Kodeksie budżetowym zastosowano definicję „środka odpowiedzialności za naruszenia przepisów finansowych”. Oznacza to, że można zastosować narzędzia przymusu, takie jak grzywny, kary itp. 
Aspekt prawny
Jako środki przymusu wobec osób naruszających prawo stosuje się sankcje prawne w Międzynarodowej konwencji regulującej walkę z finansowaniem terroryzmu. Ustawa federalna „O bankructwie” określa metody wywierania wpływu przez jedną organizację w stosunku do innej zgodnie z warunkami umowy lub przez upoważniony organ w odniesieniu do osoby prawnej. Środki te są zawarte w artykule „obowiązkowe płatności”, które nie są uwzględnione w „strukturze przedsiębiorstwa”, która została uznana za niewypłacalną. Art. 64 Kodeksu cywilnego stosuje definicję kar finansowych jako środków stosowanych w przypadku naruszenia warunków umownych między bankiem, osobami fizycznymi, pozyskiwaniem środków i bezpośrednio deponentem ze strony organizacji bankowej. W innych przypadkach prawo przewiduje konkretną listę sankcji (przepadek, kara itd.). NK używa również terminu „kary finansowe”. Lista sankcji podatkowych jest przedstawiona w postaci:
- procent;
- kary;
- grzywny.
Wraz z tym określa się rozmiary niektórych kar. Przepisy kodeksów celnych i budżetowych zawierają jedynie rodzaje sankcji. Zgodnie z przepisami kary te są stosowane w przypadku naruszenia przepisów finansowych. Jeśli chodzi o rozmiary, które mają określone rodzaje sankcji, a także procedurę ich nakładania, określa to kompleks rolno-przemysłowy. 
Wyjaśnienie
Biorąc pod uwagę powyższe, można zastosować dwie definicje:
- Kary za naruszenie prawa finansowego. Zazwyczaj obejmują one takie rodzaje sankcji, jak blokowanie kont, przepadek, odsetki i tak dalej.
- Miara odpowiedzialności wyrażona w pieniądzach za naruszenie prawa lub warunków umowy.
W tym drugim przypadku kary charakteryzują stopień dobrowolności, zamiaru, świadomości, z jaką dana osoba podjęła decyzję, a następnie działała zgodnie z nią. Znaczenie w tym przypadku jest takie, że ta lub inna miara odpowiedzialności, którą podmiot ponosi w konkretnym przypadku, zależy od konkretnych warunków.Mówimy o realnych możliwościach i okolicznościach, które przyczyniają się do kształtowania świadomego stosunku do prawdopodobnych konsekwencji ich zachowania, a także do samostanowienia w odniesieniu do ich działań. Sankcje działają zatem jako „środki” odpowiedzialności wynikające z niewłaściwego postępowania. 
Klasyfikacja
W prawie krajowym sankcje są podzielone na kategorie zgodnie z gałęziami prawa, podstawami zastosowania i formularzami. W tym drugim przypadku kary mogą być przedstawiane w formie:
- Blokowanie kont, wydatki, zawieszenie operacji w organizacjach kredytowych.
- Kary Są nakładane z powodu przedwczesnego wykonania, opóźnienia w zobowiązaniach finansowych. Z reguły odsetki są ustalane jako procent kwoty niezapłaconych środków. Rozliczenia międzyokresowe naliczane są za każdy zaległy dzień przez określony czas. Następnie dokonywana jest jednorazowa płatność.
- Grzywny Reprezentują kary pieniężne płacone przez sprawców. Rozmiar w tym przypadku jest stały.
- Przepadek Te środki przymusu są szeroko stosowane jako środek egzekwowania zobowiązania. Karą jest kwota pieniężna określona ustawą lub umową, którą dłużnik musi zapłacić wierzycielowi w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania ustanowionego zobowiązania przez dłużnika.
Zamki
Zgodnie z ust. 1, art. 76 Kodeksu podatkowego, upoważnione organy mogą zawiesić operacje na rachunkach w następujących przypadkach:
- Obecność zaległości w odliczaniu grzywien, opłat, kar.
- Opóźnienia w złożeniu deklaracji o ponad 10 dni kalendarzowych.
Zawieszenie operacji na rachunkach i blokowanie wydatków w spółkach kredytowych to środki mające zastosowanie do osób, które naruszają przepisy finansowe.
Klasyfikacja według prawa
Wyboru niektórych kar dokonuje się zgodnie z przepisami wykonawczymi w dziedzinie regulacji, której naruszenie zostało popełnione. Według branży środki przymusu są podzielone na sankcje walutowe, budżetowe, celne i podatkowe. W związku z tym przy ich wyborze należy kierować się kodeksem celnym, budżetowym lub innym. 
Podstawy zastosowania
Na tej podstawie sankcje można podzielić na kary wynikające z umowy, krajowego aktu prawnego i prawa światowego. Jeżeli na mocy traktatu międzynarodowego Federacji Rosyjskiej ustanowiona zostanie inna procedura, inna niż przewidziana w przepisach, wówczas stosuje się reguły z pierwszego dokumentu. Z kolei przepisy krajowe uważa się za pierwotne w odniesieniu do umów podmiotów gospodarczych.
Sankcje odwetowe
Ta definicja jest aktywnie stosowana w krajowej sferze politycznej od ubiegłego roku. Powodem tego były sankcje ekonomiczne nałożone przez szereg krajów UE i USA na państwo rosyjskie. Rząd zareagował na te środki, zakazując dostaw importowanych produktów żywnościowych z zagranicy. Ograniczenia te dotyczyły tylko tych krajów, które wprowadziły sankcje ekonomiczne. Jednak działania podjęte przez rząd wzbudziły mieszane opinie wśród ekspertów. Niektórzy uważają więc, że sankcje odwetowe zaszkodzą przede wszystkim ludności kraju. Władze twierdzą jednak, że Rosja ma wystarczające zasoby, aby zapewnić stabilność konsumenta w stworzonych warunkach. Ponadto, zgodnie z analizą sytuacji ekonomicznej Rosji, eksperci zauważają wzrost inwestycji w tym kraju przez szereg obcych państw. 
Znaczenie interwencji
Można to ustalić, biorąc pod uwagę główne zadania tych narzędzi. W szczególności funkcja sankcji finansowej i prawnej jest realizowana w formie kary i stanowi reakcję państwa na szkodę wyrządzoną public relations.Stosowanie takich sankcji powinno odbywać się zgodnie z zasadą zindywidualizowania ponoszonej odpowiedzialności. Zastosowanie tych środków zależy od stopnia i charakteru zagrożenia dla społeczeństwa, biorąc pod uwagę cel, motyw, formę winy, okoliczności (obciążające i łagodzące). Warunki te są w pełni odzwierciedlone w Kodeksie podatkowym, rozdz. 15. Sankcje odgrywają również rolę zapobiegawczą (zapobiegawczą). Głównym celem w tym przypadku jest zapobieganie naruszeniom ustalonych zasad i norm rządzących porządkiem działalności finansowej.
Funkcja ta wyraża się w tym, że prawdopodobne skazanie sprawcy przez społeczeństwo przy popełnieniu przestępstwa przejawi się w postaci pozbawienia charakteru organizacyjnego lub majątkowego. Co oczywiście będzie niepożądaną konsekwencją dla sprawcy naruszenia. Często środki wpływów koncentrują się nie na faktycznej karze sprawcy, ale na zapewnieniu ochrony interesu publicznego, przywróceniu praw i interesów państwa i formacji miejskich, które są naruszane za niezgodne z prawem zachowanie podmiotu.
W takich przypadkach odpowiedzialność pełni funkcję kompensacyjną (legalną windykację). Najwyraźniej wdraża się go poprzez zastosowanie sankcji określonych w przepisach budżetowych. Dzięki wyeliminowaniu przestępstw następuje przywrócenie porządku. Odpowiedzialność finansowa i prawna pełni również funkcję alarmową. Przejawia się to przy charakteryzowaniu osoby, która popełniła czyn niezgodny z prawem. Obecność finansowego działania niezgodnego z prawem może być sygnałem wskazującym na potrzebę zwrócenia większej uwagi na określony temat przez upoważnione organy prowadzące działania kontrolne w sektorze finansowym.
