Walka z przestępstwami korupcyjnymi jest obecnie jednym z najpilniejszych problemów rządu. Takie działania stanowią szczególne zagrożenie dla społeczeństwa i państwa. Zastanówmy się, jakie przestępstwa korupcyjne istnieją i za nie ponosimy odpowiedzialność.
Informacje ogólne
Korupcja to kompleks działań przestępczych, które naruszają autorytet władzy państwowej, interesy służby w organach państwowych, strukturach miejskich, organizacjach non-profit i organizacjach handlowych.
Przestępstwa korupcyjne są wyrażane w sposób niezgodny z prawem przez urzędników uprawnionych do pełnienia publicznych funkcji świadczeń z tytułu działań sprzecznych z oficjalnymi interesami.
Klasyfikacja
Główne rodzaje przestępstw korupcyjnych to:
1. Przekupstwo. Reprezentuje odbiór / świadczenie świadczeń z tytułu popełnienia wszelkich działań sprzecznych z interesem serwisu.
2. Przypisanie i defraudacja wartości. Takie przestępstwa korupcyjne mają miejsce w przypadkach, gdy podmiot, któremu powierzono własność, wykorzystuje ją do własnych celów, sprzedaje, przekazuje innym osobom lub popełnia z nią inne nielegalne działania.
3. Oszustwo. Wiąże się to z bezprawnym zajęciem własności przez właściciela w wyniku oszustwa lub naruszenia zaufania.
4. Wymuszenie. Popełniając to przestępstwo, sprawca wymaga, aby właściciel przekazał mu wszelkie wartości lub prawa do nich, aby dokonał pewnych działań na swoją korzyść. W takim przypadku sprawca grozi ofiarom na różne sposoby.
5. Nadużycie władzy. Polega na wykorzystaniu oficjalnej pozycji do osiągnięcia korzyści osobistych.
Inne rodzaje przestępstw korupcyjnych
Nielegalne działania można również wyrazić w:
1. Faworyzowanie. Mówimy o sytuacjach, w których przełożony ma ulubionych. Mają szereg preferencji dotyczących innych pracowników. Na przykład faworyci są mianowani na wysoko płatne stanowiska, mimo że nie mają wystarczających umiejętności ani wiedzy, aby wypełniać odpowiednie obowiązki.
2. Kumoterstwo. Jest podobny do faworyzowania. Różnica polega na tym, że ochrona krewnych urzędnika.
Jak zapobiegać korupcji i innym przestępstwom?
Ponieważ ten obszar przestępczości jest szczególnie niebezpieczny dla państwa, na szczeblu rządowym opracowywane są różne środki w celu zwalczania takich czynów.
Zapobieganie przestępstwom korupcyjnym obejmuje:
1. Prowadzenie działań informacyjnych na rzecz ludności w celu spowodowania nietolerancji korupcji wśród obywateli. Uczestnicy muszą zrozumieć znaczenie zgłaszania przestępstw korupcyjnych organom ścigania.
2. Badanie aktów normatywnych i projektów ustaw.
3. Rozpatrywanie i analiza przez władze federalne, regionalne, terytorialne, inne organy i organizacje posiadające uprawnienia, kwestie praktyki wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach dotyczących korupcji. Takie wydarzenia odbywają się co najmniej 1 raz na kwartał. W trakcie badań i analizy praktyki ujawniają się niedociągnięcia, opracowywane są przyczyny ich występowania, metody ich eliminacji.
4. Przedstawienie surowych wymagań kwalifikacyjnych dla kandydatów na stanowiska miejskie lub publiczne, weryfikacja informacji podanych przez nich przy podejmowaniu pracy.
5Ustanowienie konkretnych podstaw zwolnienia osób uczestniczących w działaniach niezgodnych z prawem oraz środków odpowiedzialności za przestępstwa korupcyjne.
6. Wprowadzenie do praktyki służb personalnych zasad, zgodnie z którymi długie, skuteczne i bezbłędne wykonywanie obowiązków zawodowych jest uwzględniane przy powoływaniu pracowników na wyższe stanowiska, przydzielaniu im rang specjalnych lub wojskowych, klasowych, dyplomatycznych lub zachęcaniu ich.
7. Poprawa działań instytucji kontroli parlamentarnej i publicznej nad przestrzeganiem przepisów prawa regulujących walkę z korupcją.
Nie mniej ważne w zapobieganiu jest terminowe rozpoznawanie przypadków osobistego interesu urzędników w wykonywaniu ich obowiązków, konfliktu interesów, a także kontroli dochodów i wydatków urzędników miejskich i publicznych.
Odpowiedzialność za przestępstwa korupcyjne na podstawie Kodeksu karnego
Należy zauważyć, że w prawie karnym nie ma definicji terminu „korupcja”. Tymczasem wiele artykułów Kodeksu karnego ustanawia kary za różne formy jego manifestacji. Na przykład art. 290 Kodeksu przewiduje odpowiedzialność za otrzymanie łapówki. Jednocześnie wymuszanie środków przez winnych stanowi atrybut kwalifikujący. Innymi słowy, istnieje tendencja do przestępstwa korupcyjnego.
Kodeks karny przewiduje również kary za:
· Nadużycie władzy (201 artykułów).
· Przekupstwo handlowe (norma 204).
· Nielegalny biznes (art. 289).
· Dawanie łapówki (291 artykułów).
Przy określaniu podstaw pociągnięcia sprawców do odpowiedzialności za przestępstwa korupcyjne należy wziąć pod uwagę przepisy regulujące szczególny status podmiotów.
Sankcje administracyjne
W wielu normach kodeksu wykroczeń administracyjnych kary dla urzędników za popełnianie przestępstw w ramach relacji między obywatelami i organizacjami z jednej strony a strukturami rządowymi z drugiej są ustalone. Tradycyjnie takie artykuły Kodeksu można podzielić na 2 kategorie.
Pierwsza grupa obejmuje normy odzwierciedlające działania, które mogą towarzyszyć naruszeniom korupcji. Do nich w szczególności dołączają artykuły:
· 13.11 w sprawie naruszenia zasad gromadzenia, rozpowszechniania, wykorzystywania i przechowywania danych osobowych.
· 13.14 w sprawie ujawniania informacji, do których dostęp jest ograniczony.
· 15.21 w sprawie wykorzystania oficjalnych informacji do osobistych korzyści na rynku papierów wartościowych.
Druga grupa zawiera normy mające bezpośrednie znaczenie antykorupcyjne. Wśród nich są artykuły:
· 19,28 za niezgodne z prawem odszkodowanie w imieniu osoby prawnej.
· 19,29 za nielegalne zaangażowanie urzędnika (w tym byłego) w działalność związkową.
Środki cywilne
Możliwości ich zastosowania są rozważane w 2 aspektach. Przede wszystkim ważne są podstawy prawne stosowania środków prawa cywilnego. Ich definicja jest niezbędna do wdrożenia wymagań przepisów regulujących kwestie związane z walką z korupcją. Po drugie, szczególne znaczenie ma ocena szkód wynikających z niezgodnych z prawem działań i możliwość zadośćuczynienia.
Dotyczy to w szczególności przepisów art. 575 kodeksu cywilnego, który określa szereg ograniczeń dla niektórych kategorii osób wchodzących w relacje związane z dawstwem. Zgodnie z normą podmioty znajdujące się na stanowiskach państwowych na szczeblu federalnym / regionalnym, urzędnicy służby cywilnej, pracownicy Banku Centralnego są uprawnieni do przyjmowania zwykłych prezentów, których koszt nie przekracza 3 tysięcy rubli. W związku z tym niespełnienie tego wymogu będzie uważane za przestępstwo korupcyjne pociągające za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną.
Opcjonalnie
Przy rozstrzyganiu kwestii związanych ze stosowaniem środków odpowiedzialności cywilnej wobec sprawców należy wziąć pod uwagę szereg przepisów zapisanych w Kodeksie cywilnym.Tak więc w art. 16 Kodeksu ustalono, że straty poniesione przez organizacje i obywateli w wyniku niezgodnych z prawem działań / bezczynności upoważnionych organów są kompensowane przez Federację Rosyjską, odpowiedni region lub gminę.
Okoliczności, w których może mieć zastosowanie odpowiedzialność cywilna, są określone w art. 1069–1071 Kodeksu cywilnego.
Podstawy karania sprawców przestępstw korupcyjnych można również rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy federalnej nr 273. Mówimy o czynach niedozwolonych związanych z przekazywaniem własności i udziałów do zaufania.
Prawo międzynarodowe
Wymagania wstępne dla szerszego stosowania środków prawa cywilnego są określone w postanowieniach konwencji CE.
Określa potencjał antykorupcyjny sankcji, z których mogą korzystać osoby będące ofiarami przestępstw korupcyjnych. Kluczową metodą ochrony jest pozew. Jego celem jest zapewnienie pełnego odszkodowania za rzeczywiste szkody i utracone zyski. Gwarancje kompensacyjne wiążą się z możliwością zaangażowania państwa w proces jako pozwanego za działania lub zaniechania pracownika.
Wprowadzenie takiego mechanizmu do krajowego systemu prawnego implikuje gotowość sądów krajowych do kwalifikowanego procesu w sprawach o korupcję.