Funkcje procedury karnej: pojęcie i rodzaje

Dzisiaj w artykule przeanalizujemy pojęcie funkcji postępowania karnego. W końcu stanowią podstawę postępowania karnego. Tak więc każdy, kto jest związany z tym procesem, musi wiedzieć o tym temacie.

Informacje ogólne

Przed rozważeniem funkcji postępowania karnego musisz zrozumieć, o co chodzi. Dlatego konieczne jest przestudiowanie definicji.

Funkcje te implikują zatem szczegółowe instrukcje dotyczące działań podmiotów postępowania karnego. Rodzaje i pojęcia funkcji mają ogromne znaczenie, dlatego są ustalone przez prawo federalne. Na podstawie teoretycznej powstał przeciwny model postępowania sądowego.

Aby poprawnie zinterpretować funkcje procedur karnych, ich rodzaje i pojęcia, należy zwrócić się do Kodeksu postępowania karnego naszego kraju. Piętnasty artykuł odzwierciedla istotę. Mianowicie, że funkcje postępowania karnego są od siebie oddzielone. Nie wszystkie można przypisać do jednej osoby lub struktury. Jeśli tak się stanie, podstawowe zasady postępowania sądowego zostaną naruszone, powstanie konflikt interesów. Wszystko to będzie wiązać się z naruszeniem konstytucyjnych wolności uczestników procesu lub ich uzasadnionych interesów.

Zadania postępowania sądowego

Te kategorie odzwierciedlają samą koncepcję funkcji. Kluczowe zadania postępowania karnego obejmują:

1. Ochrona praw i interesów podmiotów, które padły ofiarą przestępstwa.
2. Przypisanie kary i jej ściganie karne.
3. Zapewnienie ochrony osoby przed nieuzasadnionymi lub nielegalnymi zarzutami, a także skazanie i ograniczenie wolności i praw.
4. Odmowa ścigania niewinnej osoby, jej rehabilitacja w wyniku bezpodstawnych zarzutów.

Funkcje

Rozumieliśmy pojęcie funkcji postępowania karnego. Teraz musisz dowiedzieć się, jakie są. Szósty artykuł kodeksu postępowania karnego dotyczy charakterystyki kierunków działania organów i osób posiadających władzę. Każdy prawnik określa liczbę funkcji na różne sposoby, ale główne są zawsze rozróżniane. Ich kluczowe zadania to:

1. Weryfikacja i zbieranie informacji o przestępstwach, dochodzenie tych ostatnich.
2. Akt oskarżenia.
3. Nadzór prokuratury w celu zapewnienia zgodności wszystkich działań z prawem.
4. Obrona przed szarżą.
5. Postępowanie przed sądem i wyrokiem.

Istnieje również szósta funkcja, która jest przypisana świadkom, biegłym i wszystkim innym osobom. Dotyczy to tylko osób biorących udział w postępowaniu sądowym lub dochodzeniowym.

Siódmą funkcję można nazwać działaniami oskarżonych cywilnych i powodów.

Klasyfikacja

Jeśli pojęcie funkcji w postępowaniu karnym jest takie samo, wówczas same funkcje są podzielone zgodnie z interesem osób zaangażowanych w produkcję. Można wyróżnić:

1. Dochodzenie w sprawie przestępstwa.
2. Nadzór prokuratorski w zakresie zgodności z prawem podczas postępowania sądowego.
3. Zapewnienie ochrony obywateli i ich osobistych interesów.
4. Pomoc w sporach sądowych.

Była to klasyfikacja według V. G. Daeva. Ale V. S. Zelenetskiy identyfikuje dwa rodzaje funkcji w postępowaniu karnym: prywatny i ogólny. Prywatne to te, które są wdrażane na kilku lub jednym etapie. Ogólne - są to te, które są przeprowadzane dla całej produkcji.

Opinia ekspertów

Wielu ekspertów uważa, że ​​rodzaje funkcji związanych z postępowaniem karnym są realizowane przez rolę podmiotów, które w nich uczestniczą, mają ograniczenia.Aby prawidłowo je rozróżnić, konieczne jest przeprowadzenie szczegółowej analizy zainteresowań populacji osób, które z kolei są podzielone na grupy.

Koncepcja i rodzaje funkcji związanych z postępowaniem karnym są wymagane, aby działać jako kierunek działań członków grupy. Jeśli ta zasada nie będzie przestrzegana, zadania mogą się znacznie rozszerzyć, co nie będzie uzasadnione.

A. M. Larin uważa, że ​​biorąc pod uwagę obecne cele proceduralne i prawne, liczba funkcji w tej sprawie jest równa liczbie czynności procesowych. Jest to bardzo logiczny wniosek, ponieważ każdy uczestnik procesu, jeśli podejmie decyzję, dąży do określonego celu tym działaniem. Z tego samego powodu A. M. Larin nie uważa funkcji za osobne działanie. Ta kategoria jest pełnoprawnym działaniem, które obejmuje działania i decyzje behawioralne, połączone wspólnym celem.

Funkcje grupowe

Pojęcie i rodzaje funkcji postępowania karnego podzielono na pomocnicze i podstawowe. Główne funkcje obejmują:

1. Dochodzenie w sprawie przestępstwa.
2. Ściganie i ściganie karne.
3. Nadzór prokuratorski.
4. Ochrona przed molestowaniem.
5. Rozprawa i osąd.

Funkcje wspierające to:

1. Odzyskiwanie
2. Pomoc w procesie cywilnym.
3. Ochrona przed roszczeniami osoby, która jest stroną cywilną.
4. Zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom badania.
5. Zapobieganie przestępczości.

Znaki

Następujące cechy charakterystyczne są nieodłącznie związane z funkcjami postępowania karnego:

1. Ukierunkowanie na realizację zadań wymiaru sprawiedliwości.
2. Realizacja działań w tych formach, sposobach, metodach określonych przez prawo.
3. Realizacja działań przez urzędników i właściwe organy.
4. Wykonywanie niektórych funkcji przez kilka osób lub organów. Na przykład zapytanie może zostać przeprowadzone przez agencję lub dział dochodzeniowy. I oskarżenie może być wniesione zarówno przez prokuratora, jak i ofiarę.
5. Najczęściej funkcje nie nakładają się. Na przykład ta sama władza nie może pełnić funkcji karnej w zakresie ścigania i obrony.
6. Do realizacji niektórych funkcji wymagany jest udział uprawnionych podmiotów. Na przykład tylko prokurator może wnieść oskarżenie przeciwko państwu, a tylko sąd ma prawo do prowadzenia dochodzeń w sprawach.

Jaka jest rola badacza

Przede wszystkim funkcje prawa karnego dotyczą śledczych. Czasami toczy się ożywiona dyskusja na temat ich funkcji.

Według M. S. Strogonowicza śledczy powinien pracować jednocześnie w trzech kierunkach:

1. Ochrona
2. Opłata
3. Rozwiązanie sprawy.

Jednocześnie Stroganowicz zauważa, że ​​funkcje śledcze w zakresie ścigania i obrony pojawiają się dopiero po pojawieniu się oskarżonego w sprawie. Do ostatniego stawienia się śledczy przygotowuje się do ścigania.

Nie oznacza to, że praca przed obciążeniem jest amortyzowana. Ale najczęściej działania śledczego związane z ujawnieniem przestępstwa, wykryciem sprawcy i identyfikacją osoby nie znajdują odzwierciedlenia w teoretycznej części funkcji postępowania karnego.

Istnieje inna opinia, która umieszcza następującą koncepcję w działalności dochodzeniowej - jest to kompletne, obiektywne, jak również ze wszystkich stron, badanie przestępstwa. Nie jest to całkowicie poprawny punkt widzenia, ponieważ badanie okoliczności przestępstwa jest metodą proceduralną stosowaną przez prokuratora, sąd, śledczego lub organ dochodzeniowy w celu ustalenia prawdy w sprawie.

Trzecia opinia daje badaczowi pięć funkcji. Obejmują one zaangażowanie społeczeństwa w walkę z przestępczością, a także edukację samego społeczeństwa.

A. M. Larin odróżnia następujące funkcje badacza:

1. Badanie okoliczności przestępstwa.
2. Molestowanie lub ściganie.
3. Gwarancja ochrony.
4. Odszkodowanie lub usunięcie szkody.
5. Sprzeciw w sprawie cywilnej.
6. Zapobieganie przestępczości.
7. Poszanowanie interesów i praw uczestników w sprawie.
8. Zarządzanie procesami.
9. Rozwiązanie samej sprawy.

Jaka jest rola prokuratora

Wszyscy wiedzą, że prokurator zawsze obwinia. Ale to nie znaczy, że ściganie jest jedyną funkcją tego urzędnika. Prokurator musi również zapewnić przestrzeganie prawa podczas procesu.

Punkty te reguluje ustawa federalna „O prokuraturze”, a raczej drugi artykuł, jego pierwsza część. Mówi, że organy prowadzące działania w zakresie wyszukiwania operacyjnego, zapytania lub wstępne dochodzenia kontrolują wdrażanie ustawodawstwa.

Zgodnie z dwudziestym dziewiątym artykułem tego samego prawa za przedmiot nadzoru uważa się:

1. Poszanowanie praw i wolności człowieka i obywatela.
2. Zgodność z zasadami dochodzenia i środkami poszukiwania operacyjnego.
3. Zgodność z procedurą rozpatrywania zgłoszeń o zbliżających się przestępstwach i oświadczeń o popełnionych przestępstwach.
4. Zgodność z prawem podczas wydawania decyzji procesowej przez organy dochodzeniowe, śledcze lub operacyjne agencje dochodzeniowe.

To samo prawo federalne nie reguluje uprawnień nadzorczych i form reakcji prokuratora. Trzydziesty artykuł ustawy federalnej informuje, że uprawnienia i metody reakcji prokuratora można znaleźć w kodeksie postępowania karnego i innych ustawach federalnych. Ta ostatnia obejmuje także sto czterdzieste czwarte prawo „O działaniach związanych z wyszukiwaniem operacyjnym”. Prokurator podlega przepisom, które regulują jego uprawnienia do nadzorowania przestrzegania prawa przez organy, pracowników wykonujących tę działalność.

Większość ekspertów uważa, że ​​funkcji prokuratora w zakresie postępowania karnego nie można podzielić na dwa obszary. Prawo prokuratora do sprawowania nadzoru wynika z faktu, że jest on szefem proceduralnym organów dochodzeniowych i śledczych w przedprocesowej pracy urzędniczej. To prokurator prowadzi ściganie i ściganie. Odpowiada również za ściganie i wspieranie go w sądzie.

Prokurator, jak nikt inny, jest zainteresowany zapewnieniem przestrzegania prawa przez organy dochodzeniowe i śledcze. Jeżeli zostały naruszone przez te struktury, zgromadzone dowody mogą zostać uznane za niewiążące prawnie lub niedopuszczalne. W rezultacie niemożliwe będzie obalenie domniemania niewinności na podstawie dowodów zebranych w sprawie.

Sąd

Funkcją karną procesową sądu jest rozstrzyganie sprawy co do istoty. Oznacza to, że sąd nie należy do organów dochodzeniowych ani oskarżających. On również nie chroni żadnej ze stron.

Sąd jest obowiązany stworzyć warunki, w których strony produkcyjne wykonują swoje obowiązki i prawa.

Rozstrzygnięcie sprawy zasadniczo obejmuje wymiar sprawiedliwości i wszelkie inne związane z tym działania.

Może to być:

1. Rozpatrywanie skarg dotyczących działań (bezczynności) lub decyzji osób i organów odpowiedzialnych za postępowanie przedprocesowe.
2. Podejmowanie decyzji w sprawie stosowania środków przymusu, które w znaczący sposób wpływają na konstytucyjne wolności osób zaangażowanych w proces.

Zatem funkcją proceduralną związaną wyłącznie z sądem jest rozstrzyganie sprawy co do istoty.

Ściganie karne

Priorytetem tej funkcji jest to, że daje impuls do dalszego rozwoju i wyglądu innych funkcji. W końcu, aby rozpocząć postępowanie karne, konieczny jest akt oskarżenia. W okresie sowieckim funkcję tę nazywano „siłą napędową procesu karnego”.

Funkcja jest realizowana przez prokuraturę. Obejmują one:

1. Prokurator
2. Śledczy, szef wydziału śledczego.
3. Prywatny prokurator.
4. Powód cywilny.
5. Zapytanie i organ dochodzeniowy.
6. Przedstawiciel prywatnego powoda.

Były spory dotyczące funkcji i ról każdego z przedmiotów, jednak osoby te są podzielone na trzy kategorie:

1. Pracownicy i władze publiczne.
2. Ofiara i prokurator prywatny.
3. Powód cywilny.

Teraz grupy te są prawnie zjednoczone w jedną, która ma takie same uprawnienia dla wszystkich.

System funkcji procedur karnych ma na celu przywrócenie sprawiedliwości społecznej. Jeśli prokuratura przestanie dążyć do tego celu, możliwe będzie masowe pogwałcenie praw człowieka przez urzędników. Oznacza to, że opłata musi być uczciwa.

Ograniczenie ścigania i ścigania

Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego naszego kraju ściganie staje się możliwe dopiero po wszczęciu postępowania, a także po popełnieniu przestępstwa lub w związku z konkretnym przedmiotem. Takie podejście zapewnia, że ​​proces jest w pełni konkurencyjny.

Ściganie i ściganie karne różni się tym, że to pierwsze obejmuje czynności proceduralne śledczego, śledczego i prokuratora od momentu rozpoczęcia sprawy do oskarżenia. Oskarżenie powstaje tylko wtedy, gdy podejrzany / oskarżony pojawi się w sprawie.

Prawa prywatnego prokuratora

Około jedna trzecia spraw jest inicjowana w sposób ogólny. Podczas procesu sprawy są przekwalifikowywane. Najczęściej dzieje się tak podczas wyroku. Oznacza to, że jedna trzecia ofiar nie ma możliwości działania jako prokurator prywatny.

Ale nie wszyscy eksperci zgadzają się z tą opinią. Uważają, że utrzymanie ścigania jest gwarancją ochrony praw obywateli niechronionych przez społeczeństwo. Ponadto sprawy prokuratury z udziałem prokuratora nie pozbawiają osoby prawa do posiadania adwokata.

Ochrona

Jest to jedna z głównych funkcji procedur karnych. Ochronę można przeprowadzić poprzez:

1. Podejrzany
2. Obrońca
3. Oskarżony.
4. Podmiot, w stosunku do którego wszczęto postępowanie w sprawie zastosowania środków przymusu o charakterze medycznym.

Funkcja ochronna jest uważana za pochodną ładunku. Oznacza to, że obie funkcje powstają dopiero po pojawieniu się oskarżonego lub podejrzanego w sprawie.

Ale w przypadkach obejmujących zastosowanie obowiązkowych środków medycznych wobec pacjenta obrona nie sprzeciwia się ściganiu. Wynika to z faktu, że w takich przypadkach nie ma opłaty, co oznacza, że ​​dana osoba nie jest podejrzana o przestępstwo. W takich przypadkach funkcja ochronna przejawia się w tym, że podważa ona opinię śledczą dotyczącą potrzeby obowiązkowego leczenia, ponieważ osoba stanowi zagrożenie dla społeczeństwa lub może spowodować znaczną szkodę.

Cele postępowania karnego

Funkcje proceduralne w procesie karnym są różne. Ale oto zadania strony prokuratorskiej:

1. Przywrócenie obrazu przestępstwa i ustalenie tożsamości osoby, która go popełniła.
2. Tworzenie warunków przewidzianych przez prawo, dowody.
3. Przekazanie akt oskarżenia do sądu. Odbicie w akcie kwalifikacji prawnej przestępstwa w pełnej zgodności z prawem.

Rozstrzyganie spraw

Kiedy sąd w pełni przeanalizuje wszystkie materiały, musi podjąć decyzję w sprawie. Istnieje kilka opcji tego rozwiązania:

1. Skazanie obywatela za przestępstwo. W takim przypadku zostanie mu postawiona odpowiednia kara.
2. Zastosowanie obowiązkowych środków medycznych wobec osoby. Muszą przestrzegać pięćdziesiątego pierwszego rozdziału Kodeksu postępowania karnego naszego kraju.
3. Zastosowanie obowiązkowych środków edukacyjnych wobec osoby. Są zobowiązani do przestrzegania pięćdziesiątego rozdziału Kodeksu postępowania karnego.

Sąd ma również prawo do unieważnienia orzeczenia wydanego przez sądy niższej instancji. Ale tylko wtedy, gdy zostanie wniesione odwołanie w sposób określony przez prawo.

Wniosek

Jak widać, funkcje procesu karnego są bardzo różne. Dlatego przed złamaniem prawa lepiej jest dokładnie przemyśleć.

Oczywiście zdarza się, że zarzuty są niesprawiedliwe, a wyrok odbywa niewinny. Ale to raczej wyjątek niż wzór. Nasze ciała działają jasno i harmonijnie, choć istnieje opinia, że ​​tak nie jest. Zazwyczaj można to usłyszeć od osób, które już ucierpiały w wyniku egzekwowania prawa.

Niestety nie wszyscy ludzie korzystają z możliwości odwołania się od decyzji. Jeśli wszyscy, którzy są pewni swojej niewinności, walczą, będzie mniej problemów z niewłaściwym skazaniem.

Jeśli jesteś o coś oskarżony, dowiedz się z wyprzedzeniem o swoich prawach i obowiązkach. Pomoże to w przyszłości odpowiednio odpowiedzieć na dochodzenie i po obciążeniu. Jeśli masz możliwość skorzystania z usług prawnika, nie zaniedbuj go. I pamiętaj, że to nie ty musisz udowodnić swoją niewinność, ale odpowiednie władze są zobowiązane do udowodnienia twojego udziału w przestępstwie. W końcu domniemanie niewinności nie zostało zniesione.

Ale aby takie problemy nie powstały, po prostu nie łamaj prawa. W końcu wystarczy tylko przekroczyć linię i nie będzie odwrotu, dlatego lepiej nie grać w gry zgodne z prawem. Wtedy nie musisz angażować się w proces.