Η έννοια της αυτοάμυνας των πολιτικών δικαιωμάτων υπογραμμίστηκε αρχικά στην Art. 14 του νέου Αστικού Κώδικα. Η προηγούμενη νομοθεσία προέβλεπε μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις εφαρμογής αυτής της ευκαιρίας. 
Η έννοια του αστικού δικαίου
Αυτός ο θεσμός περιλαμβάνει ένα σύνολο νομικών κανόνων που διέπουν την περιουσία, καθώς και μια σειρά από άσχετες προσωπικές σχέσεις ανθρώπων. Οι βασικές αρχές του αστικού δικαίου (ισότητα δικαίου, ανεξαρτησία ιδιοκτησίας, ανεξαρτησία και άλλες) αποτελούν τις ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την ικανοποίηση των ιδιωτικών συμφερόντων και αναγκών. Εξασφαλίζουν επίσης την κανονική ανάπτυξη των κοινωνικοοικονομικών σχέσεων. Το σύστημα αστικού δικαίου περιλαμβάνει όχι μόνο την ενότητα των κανόνων, αλλά και τη διαφοροποίησή τους σε ξεχωριστούς θεσμούς και υποτομείς. Η ταξινόμηση βασίζεται σε μια ορισμένη διασύνδεση των κανόνων. Το σύστημα αστικού δικαίου περιλαμβάνει τα θεσμικά όργανα που διασφαλίζουν την εφαρμογή των συμφερόντων, τον έλεγχο της τήρησης του νόμου. Στη δομή υπάρχουν κατευθύνσεις στο πλαίσιο των οποίων διεξάγεται πρόληψη και καταστολή των παραβιάσεων.
Προστασία και αυτοάμυνα των πολιτικών δικαιωμάτων
Αυτές οι κατηγορίες εγγυώνται το Σύνταγμα, το κράτος και οι νόμοι. Η έννοια του αστικού δικαίου προβλέπει διάφορες ευκαιρίες και ευθύνες των οντοτήτων. Ειδικότερα, οι κανόνες διέθεταν ειδικά μέτρα για τη διασφάλιση της διαφύλαξης των ελευθεριών και συμφερόντων των ατόμων.
Κύριες μέθοδοι
Η προστασία του αστικού δικαίου συνεπάγεται τη χρήση ειδικών μέτρων. Είναι κατοχυρωμένα από το νόμο. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Μέτρα εξαναγκασμού.
- Αυτοάμυνα των πολιτικών δικαιωμάτων.
- Επιχειρησιακά Μέτρα.
Η αυτοάμυνα είναι οι πραγματικές ενέργειες που παίρνει κάποιος για να προστατεύσει το δικαίωμά του. Τις περισσότερες φορές, τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται στο πλαίσιο σχέσεων ιδιοκτησίας. Η ένταση και οι μέθοδοι πρέπει να είναι ανάλογες με την παραβίαση. Οι κύριες μέθοδοι αυτοάμυνας των πολιτικών δικαιωμάτων περιλαμβάνουν ενέργειες όταν επείγουσα ανάγκη και την απαραίτητη άμυνα. 
Προηγούμενη αναθεώρηση του Αστικού Κώδικα
Το άρθρο 448 του κώδικα του 1964 ορίζει ότι η ζημία που προκλήθηκε κατά την αναγκαία υπεράσπιση δεν υπόκειται σε αποζημίωση. Η κατάσταση αυτή συνέβη αν δεν υπερέβαινε το όριο. Στην Art. 449 αναφέρει ότι η ζημία που προκαλείται από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης πρέπει να αντισταθμίζεται από το πρόσωπο που την προκάλεσε. Ταυτόχρονα, ορίστηκε ότι, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει κυρώσεις στον τρίτο, στα συμφέροντα του οποίου είχε διαπραχθεί η συγκεκριμένη ενέργεια, ή να τον απελευθερώσει και τον δράστη από την ευθύνη εν όλω ή εν μέρει.
Νέα νομοθεσία
Στην Art. 14 του ισχύοντος Αστικού Κώδικα παρέχει περισσότερες ευκαιρίες από ό, τι στην προηγούμενη έκδοση. Σύμφωνα με αυτό, τρεις προϋποθέσεις θα αρκούν για την απαλλαγή από την ευθύνη για βλάβη:
- Η αυτοάμυνα των πολιτικών δικαιωμάτων πρέπει να είναι ανάλογη με τις παραβιάσεις.
- Η μέθοδος που χρησιμοποιεί ένα άτομο για υπεράσπιση δεν μπορεί να υπερβεί το πεδίο εφαρμογής των ενεργειών που απαιτούνται για την εφαρμογή του.
- Ένας πολίτης ο οποίος υπερασπίζεται το δικαίωμά του είναι ο αδιαφιλονίκητος ιδιοκτήτης του.
Η απουσία τουλάχιστον μιας από τις προϋποθέσεις αυτές επιτρέπει στο πρόσωπο κατά του οποίου απευθύνεται η υπεράσπιση να ζητήσει αποζημίωση για τη ζημία που προκλήθηκε. 
Παράδειγμα
Τα προαναφερθέντα σημάδια ανταποκρίνονται σε μια τέτοια μέθοδο εξασφάλισης υποχρεώσεων ως διατήρηση. Αυτή η τεχνική υπογραμμίζεται στον Αστικό Κώδικα μαζί με άλλους.Η ουσία της διατήρησης είναι ότι ο δανειστής που έχει το δικαίωμα να το μεταβιβάσει στον οφειλέτη ή στο πρόσωπο που έχει υποδείξει μπορεί να το διατηρήσει σε περίπτωση που ο οφειλέτης δεν έχει εκπληρώσει την υποχρέωσή του να πληρώσει ή αν δεν έχουν επιστραφεί τα έξοδα που σχετίζονται με αυτόν . Αυτή η αυτοάμυνα των πολιτικών δικαιωμάτων μπορεί να εφαρμοστεί από έναν αντιπρόσωπο της Επιτροπής, στον οποίο ο κύριος υπόχρεος δεν εκπίπτει την αμοιβή.
Απαραίτητη άμυνα
Λειτουργεί ως ένας από τους τρόπους αυτοάμυνας των δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το άρθρο 1066 Αστικού Κώδικα δεν υπόκειται σε αποζημίωση για ζημιές που προκλήθηκαν από την απαραίτητη υπεράσπιση, εάν δεν έχει σημειωθεί υπέρβαση του ορίου του. Με άλλα λόγια, η αυτοάμυνα των πολιτικών δικαιωμάτων σε αυτή την περίπτωση προκαλεί βλάβη στον παραβάτη, αλλά δεν συνεπάγεται ευθύνη του υπερασπιστή. Αυτό συμβαίνει επειδή αναγνωρίζεται ως επιτρεπτό. Η χρήση της απαραίτητης υπεράσπισης διέπεται κυρίως από τις αρχές του αστικού δικαίου. Το περιεχόμενό της στα πρότυπα αποκαλύπτεται ευρύτερα. Παράλληλα, η αυτοάμυνα των πολιτικών δικαιωμάτων διέπεται από τον Ποινικό Κώδικα. Στο ποινικό δίκαιο, η δράση θεωρείται απαραίτητη άμυνα, αν και έχει ενδείξεις εγκληματικότητας, αλλά δεν αναγνωρίζεται ως τέτοια. Στον Αστικό Κώδικα περιλαμβάνεται επίσης μια ενέργεια που εμπίπτει στην έννοια της αστικής παραβίασης των δικαιωμάτων, αλλά δεν συνεπάγεται την εφαρμογή μέτρων ευθύνης. 
Αναλογικότητα δράσης και παραβίαση
Η άμυνα θεωρείται απαραίτητη εάν δεν υπερβαίνουν τα όριά της. Οι ενέργειες αυτές προστατεύουν τα δημόσια και κρατικά συμφέροντα, καθώς και τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τρίτων. Στην περίπτωση αυτή, η απαραίτητη υπεράσπιση πρέπει να απευθύνεται μόνο στον παραβάτη και όχι στους στενούς ή συγγενείς του. Η υπέρβαση των ορίων μπορεί να αφορά την επιλογή μιας μεθόδου προστασίας, την έντασή της και την επικαιρότητα. Με την απαραίτητη υπεράσπιση, μπορεί να υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ των μεθόδων κινδύνου και της φύσης της παραβίασης. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, κατά την αξιολόγηση της νομιμότητας των ενεργειών, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι ικανότητες και η δύναμη του υπερασπιστή, ο ενθουσιασμός που εμφανίζεται σε μια κρίσιμη κατάσταση.
Νομικές επιπτώσεις
Από την άποψη του Αστικού Κώδικα, κατά την εφαρμογή της αναγκαίας υπεράσπισης, ο αμυνόμενος απαλλάσσεται από την ευθύνη για την αποζημίωση της ζημίας που υπέστη. Ωστόσο, σε περίπτωση υπέρβασης των ορίων που ορίζει ο νόμος, η κατάσταση θα αντιμετωπιστεί διαφορετικά. Στην περίπτωση αυτή, θα μιλήσουμε για παράνομες ενέργειες του υπερασπιστή, οι οποίες συνεπάγονται την κατάλληλη ευθύνη. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, ο βαθμός κινδύνου, η φύση της παραβίασης και άλλες περιστάσεις θα ληφθούν υπόψη. 
Επείγουσα ανάγκη
Στο πλαίσιο των ενεργειών που διαπράττονται υπό τέτοιες συνθήκες, θα πρέπει να εννοούνται τα μέτρα που λαμβάνει το άτομο για την πρόληψη του κινδύνου που απειλεί τον ζημιογόνο παράγοντα της ζημίας ή άλλων προσώπων, εάν σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να εξαλειφθεί με άλλα μέσα. Ο ορισμός αυτός δίδεται στο άρθρο. 10767 Αστικό Κώδικα. Οι παραπάνω ενέργειες θεωρούνται αποδεκτές εάν η ζημία που έχει προκληθεί αναγνωρίζεται ως λιγότερο σημαντική από την παρεμποδισμένη βλάβη. Εκτός από την εφαρμογή της απαραίτητης υπεράσπισης, τα μέτρα, όταν είναι απολύτως απαραίτητα, λαμβάνονται όχι μόνο ως αυτοάμυνα, αλλά και για την εξασφάλιση της ασφάλειας των δημόσιων και κρατικών συμφερόντων.
Αιτίες καταστάσεων
Υπάρχει κίνδυνος όταν είναι απολύτως απαραίτητο λόγω μηχανισμών δυσλειτουργίας, φυσικών καταστροφών, ειδικής κατάστασης ενός ατόμου (για παράδειγμα, με ασθένεια) και ούτω καθεξής. Μπορεί επίσης να συμβεί σε περίπτωση εγκληματικής συμπεριφοράς ενός ατόμου. Αυτό, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην ιδιοκτησία πολιτών κατά τη διαδικασία δίωξης του δράστη. 
Χαρακτηριστικά δράσης
Συνίστανται στο γεγονός ότι, υπό ακραίες συνθήκες, το εξουσιοδοτημένο πρόσωπο αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια που συνδέονται με τη ζημία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βλάβη μπορεί να είναι ένα απαραίτητο μέτρο για την αποτροπή ενός μεγάλου κινδύνου.Σε άλλες περιπτώσεις, η ζημιά μπορεί να λειτουργήσει ως συνακόλουθο φαινόμενο και δεν μπορεί να συμβεί. Εδώ πρέπει να κατανοήσετε τη διαφορά: υπό τις προϋποθέσεις της αναγκαίας άμυνας, προκαλείται ζημιά στον επιτιθέμενο και, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, σε τρίτο μέρος. Σύμφωνα με το νόμο, η ευθύνη για αποζημίωση στη δεύτερη περίπτωση εναπόκειται στον πολίτη, στα συμφέροντα του οποίου έχει αναληφθεί η ενέργεια. Για παράδειγμα, ένας άντρας, που σώζει έναν άνθρωπο που πνίγεται σε ένα ποτάμι, χρησιμοποίησε μια βάρκα, έχοντας προηγουμένως πετάξει άλλα πράγματα από αυτό μέσα στο νερό. Το δικαστήριο αναλαμβάνει την υποχρέωση να αποζημιώσει την υλική ζημιά σε έναν πολίτη ο οποίος λούστηκε σε επικίνδυνο τόπο.
