4 sierpnia weszło w życie nowe rozporządzenie Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej nr 240n, w związku z którym wprowadzono nową certyfikację pracowników medycznych dla tej kategorii. Jednak niewiele osób wie, jakie zmiany zostały wprowadzone w procedurze certyfikacji, a także jaka jest główna różnica między poprzednimi a bieżącymi zamówieniami.
Informacje ogólne
Nowa procedura, zgodnie z którą przeprowadzana jest certyfikacja pracowników medycznych dla danej kategorii, ustanawia nowe zasady dotyczące przejścia tej procedury. W pełni dotyczy to specjalistów ze średnim wykształceniem medycznym lub farmaceutycznym, a także specjalistów z wyższym wykształceniem zawodowym i zaangażowanych w podobne działania.
W taki sam sposób, jak poprzednio, certyfikacja pracowników medycznych dla danej kategorii odbywa się zgodnie ze stanowiskami przewidzianymi w obecnej nomenklaturze w trzech głównych kategoriach - drugiej, pierwszej i najwyższej. Ta procedura jest przeprowadzana raz na pięć lat. Warto zauważyć, że certyfikacja pracowników medycznych w danej kategorii nadaje danej osobie określone kwalifikacje, które również zachowują ważność przez pięć lat od daty wydania odpowiedniego aktu administracyjnego.
Po przeprowadzeniu tej procedury specjalista może ubiegać się o przypisanie wyższej kategorii przed upływem określonego okresu, ale jednocześnie procedurę tę można powtórzyć nie wcześniej niż trzy lata po zleceniu.
Doświadczenie
Każda pielęgniarka lub inny pracownik musi przejść określoną procedurę, zgodnie z którą skorygowano podstawowe wymagania dotyczące doświadczenia określonego specjalisty, umożliwiając mu uzyskanie jednej lub drugiej kategorii kwalifikacji:
- Aby uzyskać drugą kategorię, musisz mieć co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w swojej specjalności.
- Pierwsza kategoria to pięć lat.
- Najwyższa kategoria to siedem lat.
Dla porównania możemy powiedzieć, że wcześniej, aby uzyskać najwyższą kategorię, konieczne było posiadanie co najmniej 10-letniego doświadczenia dla specjalistów posiadających wyższe wykształcenie zawodowe.
Wymagania
Oprócz stażu pracy obecna procedura ustanawia również pewne wymagania dotyczące umiejętności praktycznych i wiedzy teoretycznej w zakresie aplikowania specjalistów. W szczególności, zgodnie z paragrafem 8, pielęgniarka lub inny specjalista, który twierdzi, że otrzymuje drugą kategorię kwalifikacji, musi spełniać następujące kryteria:
- Obecność szkolenia teoretycznego, a także umiejętności praktycznych w zakresie jego działalności zawodowej.
- Wykorzystanie najnowocześniejszych metod leczenia, diagnozy, profilaktyki i rehabilitacji, a także posiadanie niezbędnego sprzętu diagnostycznego i leczniczego w zakresie ich działalności zawodowej.
- Orientacja we współczesnych danych naukowych i technicznych, opanowanie podstawowych umiejętności analizy jakościowych i ilościowych wskaźników aktywności, a także przygotowanie raportu roboczego.
Dalsze szkolenie pracowników służby zdrowia do pierwszej kategorii wymaga:
- Obecność szkolenia teoretycznego, a także wszystkich niezbędnych umiejętności praktycznych w swojej dziedzinie działalności i innych powiązanych dyscyplinach.
- Wykorzystanie nowoczesnych metod leczenia, diagnozy, profilaktyki i rehabilitacji, a także posiadanie niezbędnego sprzętu medycznego i diagnostycznego w swojej dziedzinie.
- Umiejętność wykwalifikowanej analizy wskaźników jakości działalności zawodowej, a także orientacji we współczesnych danych naukowych i technicznych.
- Udział w rozwiązywaniu różnych zagadnień taktycznych związanych z organizacją działań zawodowych.
Na co musisz zwrócić uwagę?
Po przeprowadzeniu prac certyfikacyjnych pielęgniarki lub innych pracowników wynikowa kategoria przypisana przed wejściem w życie niniejszej procedury zostaje zachowana przez określony czas.
Aby uzyskać najwyższą kategorię kwalifikacji na podstawie paragrafu 10, specjalista musi:
- Mają wystarczająco wysokie umiejętności praktyczne i szkolenie teoretyczne w swoich działaniach zawodowych, a także rozumieć pokrewne dyscypliny.
- Używaj tylko nowoczesnych metod zapobiegania, diagnozowania, leczenia i rehabilitacji, a także dysponuj niezbędnym sprzętem medycznym i diagnostycznym do prowadzenia ich działalności.
- Aby móc przeprowadzić wykwalifikowaną analizę danych ze specjalistycznych metod badawczych w celu ustalenia diagnozy.
- W pełni nawiguj we wszystkich nowoczesnych informacjach naukowych i technicznych i zastosuj je w procesie rozwiązywania wszelkich strategicznych i taktycznych problemów w ich działalności.
Tworzenie komisji
W celu przeprowadzenia prac certyfikacyjnych pielęgniarki lub innych pracowników instytucji medycznych, tak jak poprzednio, zwyczajowo tworzy się wyspecjalizowane komisje, które w zależności od tego, które organy je utworzyły, mogą być departamentalne, centralne lub terytorialne. Ponadto obecna procedura szczegółowo reguluje zasady tworzenia takich komisji i ich dokładny skład.
Jeśli dana osoba nie jest zadowolona z istniejącego wynagrodzenia lekarza, składa wniosek o dalsze szkolenie, w wyniku którego powstaje komitet certyfikacyjny, w skład którego wchodzi komitet koordynacyjny. Ten zestaw pracowników obejmuje funkcje organizowania działań komisji, a także różnych grup ekspertów zajmujących się przeglądaniem dokumentów i przeprowadzaniem samego egzaminu.
Kompozycja
Skład komisji certyfikacyjnej obejmuje:
- Wiodący specjaliści organizacji zaangażowanych w działalność farmaceutyczną i medyczną.
- Przedstawiciele profesjonalnych organizacji medycznych non-profit i pracodawców.
- Przedstawiciele władzy publicznej lub firmy zaangażowani w tworzenie komisji certyfikacyjnej.
Skład osobowy komisji zatwierdza się po wydaniu aktu administracyjnego organu publicznego lub określonej organizacji zaangażowanej w utworzenie komisji certyfikacyjnej. Osoba, która przejdzie certyfikację, ma możliwość wcześniejszego przygotowania przy użyciu testów Konkovo lub innych materiałów metodologicznych.
Przewodnik
Ogólne zarządzanie wszystkimi działaniami tej komisji spoczywa na przewodniczącym, który jednocześnie pełni funkcję przewodniczącego komisji. Zastępca, odpowiednio, jest natychmiast mianowany na oba stanowiska, podczas gdy pełni obowiązki przewodniczącego, gdy jest nieobecny.
Ostatecznie wyznacza się odpowiedzialnego sekretarza, który jest odpowiedzialny za rejestrację i przegląd wszystkich dokumentów przez specjalistów, którzy wyrazili chęć przejścia tej procedury w celu otrzymania nowej kategorii kwalifikacji, tak aby otrzymali oni nowe stanowisko, wynagrodzenie lekarza zostanie podwyższone lub zostaną przyznane inne przywileje. W szczególności dokumenty są dokładnie sprawdzane pod kątem zgodności z ustaloną listą i wymaganiami projektowymi.Następnie tworzone są materiały do dalszego kierowania do specjalnych grup ekspertów oraz przygotowania materiałów i projektów decyzji komitetu na spotkania.
Poświadczenia
Warto zauważyć, że w nowym Zakonie funkcje nie tylko komitetu, ale także grup ekspertów są określone wystarczająco szczegółowo. Na przykład komitet koordynuje pracę grup ekspertów i określa metody, technologie i metody oceny kwalifikacji specjalistów, a także przeprowadza dalsze przygotowania i przedkłada do zatwierdzenia organowi, który był zaangażowany w tworzenie komisji certyfikacyjnej projektu aktu administracyjnego dotyczącego przyznania nowej kwalifikacji specjalistom kategorie.
Następnie pytanie, czy możliwe jest podniesienie kwalifikacji personelu paramedycznego i innych kategorii specjalistów, kierowane jest do grup ekspertów zajmujących się przeglądem dokumentów, a także przygotowuje wnioski na temat sporządzonych raportów. Ostatecznie przeprowadzają kontrolę wiedzy i przeprowadzają wywiady, a także podejmują decyzje dotyczące kwestii przypisania specjalisty do jakiejś kategorii kwalifikacji.
Zgodnie z pkt 18 obecnej procedury posiedzenie komitetu odbywa się w razie potrzeby po podjęciu odpowiedniej decyzji przewodniczącego, a grupy ekspertów mogą spotykać się na takich wydarzeniach co najmniej raz w miesiącu. Przeprowadzenie takiego zdarzenia można uznać za właściwe tylko wtedy, gdy w procesie uczestniczy ponad połowa inspektorów.
Wszystkie decyzje grupy ekspertów i komitetu zapadają w głosowaniu jawnym, otrzymując większość głosów członków obecnych na posiedzeniu. Jeżeli liczba głosów jest równa, wówczas głos przewodniczącego uważa się za decydujący. Warto zauważyć, że w poprzedniej procedurze certyfikacja pracowników służby zdrowia przewidywała obecność co najmniej 2/3 ogólnej liczby członków komisji, a jeśli głosy były równo podzielone, decyzję uznano za przyjętą na korzyść osoby poddanej tej procedurze.
Podjęte decyzje są sporządzane w formie protokołów podpisanych przez wszystkich członków grupy ekspertów i komitetu obecnych na spotkaniu.
Jak odbywa się to wydarzenie?
Po pierwsze, specjalista, który potrzebuje certyfikatu kwalifikacji, przedstawia niezbędny pakiet dokumentów. Należy zauważyć, że ogólna lista papierów wartościowych zawartych na tej liście nie uległa żadnym zmianom, ale jest jeden wyjątek: zamiast arkuszy kwalifikacji należy przedłożyć certyfikaty certyfikacyjne. Po zatwierdzeniu dokumentów i wyznaczeniu terminu posiedzenia komisji specjalista może zostać przygotowany przy użyciu testów Konkovo lub innych niezbędnych materiałów.
W kolejności, która działała wcześniej, szef organizacji musiał stworzyć absolutnie wszystkie warunki, aby specjalista mógł otrzymać kategorię kwalifikacji, w interakcji z komisją, powiadamiając samego specjalistę i prezentując całą dokumentację. Teraz nie ma takich obowiązków do promowania.
Jakie są główne zmiany?
Jeśli mówimy o innowacjach w zakresie składania dokumentów, to przede wszystkim należy zauważyć potrzebę przetłumaczenia na rosyjski wszystkich dokumentów, które zostały wydane na terytorium obcego państwa, a zatem zostały wydane w języku obcym, a wszystkie powinny być poświadczone w przepisany sposób.
Kolejną innowację można nazwać zakazem, że urzędnik organizacji, który jest uprawniony do współpracy z komitetem certyfikacyjnym firmy, w której ten specjalista prowadzi działalność zawodową, wziął udział w procedurze wysyłania dokumentów.Obecna procedura wskazuje, że tylko specjalista może złożyć dokumenty osobiście lub przesłać je pocztą, a wiążące dokumenty nie są już wymagane.
Całą dokumentację dotyczącą zgodności ze stanowiskiem należy przesłać pocztą bezpośrednio do organu państwowego lub firmy, która utworzyła komitet certyfikacyjny, nie później niż cztery miesiące przed ostatnim okresem ważności istniejącej kategorii. W przypadku naruszenia tego terminu egzamin może się odbyć później niż do końca tego okresu.
Warto zauważyć, że zgodnie z normami obecnego zamówienia certyfikację można przeprowadzić przy użyciu specjalnych technologii telekomunikacyjnych, a także w formie imprezy terenowej.
Obecna procedura wskazuje również zasady i harmonogram procedury certyfikacji. W szczególności cała dokumentacja przekazywana komisji musi zostać zarejestrowana przez sekretarza wykonawczego niezwłocznie w dniu jej otrzymania. W ciągu siedmiu dni kalendarzowych, licząc od dnia rejestracji papierów wartościowych, należy je przekazać przewodniczącemu (wcześniej rejestracja została przeprowadzona dopiero po siedmiodniowej kontroli wszystkich dokumentów pod kątem zgodności z wymogami).
W przypadku braku lub nieprawidłowego wykonania dokumentów określonych w Procedurze sekretarz wykonawczy musi przesłać odpowiedź do specjalisty z odmową przyjęcia tego pakietu dokumentów i jednocześnie wyjaśnić dokładny powód w ciągu siedmiu dni. W takiej sytuacji specjalista ma możliwość ponownego przesłania dokumentów, a jeśli wcześniej był tylko jeden miesiąc na usunięcie wad, teraz ten okres nie jest regulowany.
Po zarejestrowaniu wszystkich dokumentów przewodniczący, który może być lekarzem najwyższej kategorii lub innym specjalistą, musi nie później niż 14 dni kalendarzowych ustalić dokładny skład grupy ekspertów do procedury certyfikacji, a następnie przesłać jej dokumenty specjalisty. W tym samym czasie grupa ekspertów ma 30 dni kalendarzowych na zatwierdzenie opinii na temat raportu, a także na określenie dokładnej daty i miejsca rozmowy oraz kontroli wiedzy.
