Banki istnieją od bardzo dawna, ale kwestia ich natury jest raczej niejednoznaczna. Istnieje nawet kilka definicji tego pojęcia. Najczęstsze: bank to instytucja finansowa, która zajmuje się gromadzeniem środków pieniężnych i oszczędności, udzielaniem pożyczek, realizacją rozliczeń pieniężnych, wydawaniem i księgowaniem rachunków i innych papierów wartościowych, operacjami na obcych walutach i złocie, emisją pieniędzy, a także innymi zadaniami.
Ogólna charakterystyka
Działalność bankowa wyraża się w kilku głównych aspektach:
- depozytariusz pieniędzy i papierów wartościowych;
- instytucja, organizacja;
- organ zarządzania gospodarczego;
- agent wymiany;
- firma kredytowa.
Podstawa prawna
Jak w przypadku każdej innej organizacji, dla takiej struktury istnieje pewien porządek jasno określony w prawie federalnym. Ustawa federalna „Banki i bankowość” mówi, że bank jest instytucją kredytową mającą wyłączne prawo do przeprowadzania kombinacji takich operacji: pozyskiwania depozytów od osób fizycznych i prawnych, ich późniejszego lokowania we własnym imieniu i na własny koszt na warunkach spłaty, płatności otwieranie rachunków bankowych dla osób prawnych i osób fizycznych z ich późniejszą obsługą.
Z ekonomicznego punktu widzenia
We współczesnej teorii ekonomicznej banki są traktowane jako szczególny rodzaj pośredników w sektorze finansowym. W tym aspekcie charakteryzują się takimi istotnymi cechami:
- jak każdy pośrednik finansowy, bank działa w kierunku wymiany zobowiązań dłużnych, to znaczy bank emituje swoje zobowiązania dłużne, a aktywa zmobilizowane na tej podstawie są umieszczane na jego nazwie w zobowiązaniach dłużnych emitowanych przez innych emitentów;
- banki tworzą własne zobowiązania, których podstawą jest kwota depozytów. Ponieważ taka struktura działa jako pośrednik, przyjmuje bezwarunkowe zobowiązania z określoną kwotą długu wobec osób fizycznych lub prawnych;
- operacje bankowe i działalność bankowa sugerują, że bank jako depozyt i pośrednik finansowy ma wysoki poziom „dźwigni finansowej”, to znaczy udział pożyczonych środków reprezentowany w strukturze pasywów. Zasoby kredytowe tworzone są głównie na podstawie pożyczonych środków, dzięki czemu stają się niezależne od czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Dlatego bankowość powinna być stale monitorowana przez Bank Centralny i inne organy;
- bank ma prawo otwierać i prowadzić rachunki bieżące, rozliczeniowe, walutowe i inne, wydawać bezgotówkowe środki płatnicze, a także zapewniać funkcjonowanie całego systemu płatniczego na tej podstawie.
Współpraca z innymi podmiotami
Jako pośrednik finansowy bank przyjmuje depozyty gotówkowe od różnych podmiotów relacji gospodarczych, a następnie pożycza je innym podmiotom na różne okresy. W pierwszym przypadku pieniądze mogą być zwracane na żądanie lub bez uprzedzenia, podczas gdy drugie z nich zazwyczaj potrzebują pieniędzy na długi okres. Są też takie podmioty, które są skłonne pożyczać pieniądze, ale chcą je otrzymać z powrotem w momencie, gdy są potrzebne. Jednocześnie istnieją również podmioty, które muszą pożyczyć pieniądze, ale pod warunkiem zwrotu tylko po pewnym okresie.
Okazuje się, że po prostu nie mogą robić interesów bezpośrednio ze sobą.Bankowość to narzędzie do przekształcania depozytów krótkoterminowych w pożyczki długoterminowe. Bank działa jako pośrednik, przyjmuje depozyty, płaci odsetki, wydaje pożyczki, przypisując wyższe odsetki pożyczkobiorcy. Okazuje się, że uwalnia deponenta od konieczności dokładnego sprawdzenia wiarygodności kredytobiorcy.
Funkcje
Bankowość, której koncepcja jest tutaj rozważana, ma pewne funkcje, a mianowicie: gromadzenie funduszy; regulacja obiegu pieniędzy; transformacja zasobów. Celem banków podczas obsługi deponentów i kredytobiorców jest osiągnięcie zysku, a ta jakość stawia je na równi z wszelkimi organizacjami komercyjnymi. Bankowość polega na tym, że im więcej pieniędzy będzie mógł pożyczyć, tym większy będzie jego całkowity zysk.
Ale bank nie może pożyczać wszystkich funduszy, ponieważ musi mieć wystarczającą ilość płynnych aktywów, aby terminowo spełnić wymagania deponentów dotyczące płatności. I to jest dylemat bankiera: im większa płynność w formie, w jakiej przechowywane są fundusze, tym niższa jest stopa zwrotu. Przechowując gotówkę, czyli najbardziej płynną formę, bank w ogóle nie osiąga zysku.
Zadania bankowe w pracy
Bank musi zachować bardzo konkretne proporcje w równowadze między minimalizacją płynności a maksymalizacją akcji kredytowej do najniższego poziomu, na którym praca będzie nadal bezpieczna. Zadanie to jest w pewnym stopniu ułatwione przez oficjalne organy regulacyjne, ale banki nadal mają duże możliwości prowadzenia działalności.
Konflikt wymagań dotyczących rentowności i płynności jest bezpośrednim wynikiem przecięcia interesów grup, które przekazują organizacji zasoby finansowe: inwestorów i akcjonariuszy. Akcjonariusze są właścicielami nieruchomości banku wspólnie, dlatego są bardzo zainteresowani uzyskaniem zwrotu z zainwestowanego kapitału. Inwestorzy zapewniają większość środków wykorzystywanych przez bank, dlatego wymagają zdolności do wycofania środków z rachunków bez uprzedzenia, a także niezawodnego przechowywania. Zadaniem dobrego banku jest umiejętność pogodzenia interesów tych grup, w przeciwnym razie akcjonariusze lub inwestorzy zostaną utraceni.
Co jest podstawą?
Bankowość powinna koncentrować się na koncentracji wolnego kapitału i zasobów niezbędnych do prostej i rozszerzonej reprodukcji, racjonalizacji i usprawnienia obiegu pieniędzy.
Rodzaje i formy banków
System bankowy jako jedność stale rozwijających się i współpracujących instytucji sektora kredytowego i finansowego, zaangażowanych w realizację operacji bankowych w całości lub w części, można sklasyfikować w zależności od kryterium oceny w następujący sposób:
- według własności są to struktury państwowe, spółdzielcze, akcyjne i mieszane. W wielu krajach kapitał banku centralnego jest w całości własnością państwa, a czasami państwo ma tylko 50%. Bankowość w Rosji sugeruje, że stolica banku centralnego jest w całości własnością państwa;
- pod względem formy prawnej banki można podzielić na zamknięte i otwarte spółki akcyjne, a także spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;
- pod względem funkcjonalnym istnieją banki depozytowe, emitujące i komercyjne. Pierwsze przyjmują depozyty od społeczeństwa, drugie prowadzą emisję banknotów, a trzecie angażuje się we wszystko, co jest dozwolone przez prawo;
- zwyczajowo wyróżnia się banki specjalistyczne i uniwersalne według charakteru wykonywanych operacji. Dla Europy te ostatnie są charakterystyczne, a dla USA te pierwsze. Ogólnie przyjmuje się, że specjalizacja może podnieść poziom obsługi klienta, a także obniżyć koszty operacji w banku;
- pod względem liczby oddziałów może to być struktura bez rozgałęzień i struktura wielu rozgałęzień;
- w sektorze usług - międzynarodowym, krajowym, międzyregionalnym i regionalnym;
- pod względem skali działalności wyróżnia się małe, średnie, duże i konsorcja, a także stowarzyszenia międzybankowe.
Wyjątek
Oddzielnie wyróżnia się działalność bankową Federacji Rosyjskiej do specjalnych celów, a struktura wykonuje operacje zgodnie z poleceniami władz wykonawczych. Takie banki są autoryzowane, a ich finansowanie bierze udział programy państwowe. Elementami systemu bankowego są również przedsiębiorstwa i usługi świadczące usługi metodologiczne, informacyjne, naukowe, personalne i komunikacyjne.
Odstępstwo od prawa
Zgodnie z normami prawa bankowego działalność bankowa polega na tym, że jest to działalność zawodowa przedsiębiorców polegająca na pozyskiwaniu aktywów finansowych w celu ich późniejszej inwestycji w ich imieniu na warunkach spłaty, płatności i pilności. Istotą działania w tym przypadku jest zawieranie transakcji bankowych przez organizacje kredytowe i struktury niebankowe.
Nielegalna bankowość zgodnie z Artykuł 172 kodeksu karnego stanowi systematycznie popełniane bezprawne działania związane ze świadczeniem usług bankowych. Nie ma znaczenia, kiedy to miało miejsce w celu uznania jej kary kryminalnej. Na przykład obecność oznak nielegalnej działalności bankowej osoby prawnej budzi zainteresowanie ludności pieniędzmi bez odpowiedniej licencji i rejestracji jako instytucji kredytowej.
Nielegalna działalność bankowa jest również rozpatrywana od strony obiektywnej, która wyróżnia nie działania bez rejestracji państwowej lub specjalnego zezwolenia, ale bezczynność, czyli niezgodność z przepisami w zakresie uzyskania zezwolenia lub rejestracji.
Jak zacząć?
W przeciwieństwie do innych struktur biznesowych banki mogą zacząć działać dopiero po zarejestrowaniu się w banku centralnym swojego państwa. Następnie organizacja musi dostarczyć wszystkie dokumenty potwierdzające pełną wpłatę kapitału docelowego, a następnie wydane zostanie zezwolenie, w którym wyszczególniono operacje dostępne dla instytucji, a także walutę, w której będą one przeprowadzane. Tylko wtedy bank i działalność bankowa mogą zostać uznane za legalne.
Prowadzenie działalności bankowej w trakcie apelacji sądowej od decyzji o odmowie rejestracji lub kontynuowanie operacji sprzecznych z nakazem sądowym dotyczącym anulowania rejestracji jest nielegalne.
