Jeśli system preferencji konsumenta jest opisany za pomocą krzywych obojętności, linia budżetowa pokazuje wiele dostępnych mu opcji.
Ponieważ jego pozycja i wielkość regionu ograniczona tą linią, z możliwościami budżetowymi, zależą od samego dochodu i względnych cen towarów, wszelkie ich zmiany prowadzą do pewnej zmiany.
W linii budżetowej wyświetlane są wszelkiego rodzaju kombinacje dwóch zakupionych produktów o stałej kwocie cen i dochodów gotówkowych.
Kluczowe warunki
Oprócz linii budżetowej istnieją inne warunki. Linia ograniczenia budżetowego pokazuje zatem dostępność zestawów konsumenckich po określonych cenach i dochodach.
Przestrzeń budżetowa to obszar z wyboru dla konsumenta.
Krzywa obojętności pokazuje różne kombinacje kilku korzyści ekonomicznych z tą samą użytecznością dla konsumenta.
Zestaw budżetowy to zestaw niektórych zestawów konsumenckich, które są dostępne dla konkretnego konsumenta po określonym poziomie cen i ustalonym dochodzie do dyspozycji. Wskaźnik ten wymaga, aby pewna ilość pieniędzy wydanych na konsumpcję niektórych towarów nie przekraczała finansów, które konsument może wydać.
Trochę historii
Znaczący wkład w teorię użyteczności porządkowej wnieśli tacy naukowcy jak V. Pareto, F. Edgeworth, E. Slutsky i J. Hicks. Ci naukowcy zaproponowali pomiar subiektywnej użyteczności przy użyciu nie absolutnej, ale względnej skali, która pokazuje preferencje konsumentów. 
W takim przypadku konsument musi wybrać między pewnym zestawem korzyści (na przykład w celu uproszczenia można rozważyć dwie takie korzyści).
Właściwości linii budżetowej
Znane są następujące właściwości linii budżetowej:
1. Linia budżetowa o ujemnym nachyleniu charakteryzuje zestawy towarów, które się na niej znajdują, mają tę samą wartość. Ponadto wraz ze wzrostem wartości lub liczby zakupów jednego towaru może to nastąpić tylko przy jednoczesnym zmniejszeniu nabycia innego towaru. Jak każda linia, krzywa linii budżetowej, wyrażająca sprzężenie zwrotne niektórych zmiennych, charakteryzuje się nachyleniem ujemnym.
2. Lokalizacja linii budżetowej zależy bezpośrednio od kwoty dochodu konsumenta. Wzrost jego wartości w cenach stałych może prowadzić do jego równoległego ruchu. Spadek wartości dochodów konsumenta w cenach stałych w cenach stałych przesuwa linię budżetową równolegle w lewo. Jednocześnie zmiany dochodu konsumpcyjnego nie zmieniają kąta jego nachylenia, wprowadzają jednak zmiany w punktach linii budżetowej (współrzędne jej przecięcia z osiami).
3. Współczynnik nachylenia linii budżetowej jest równy stosunkowi cen świadczenia, wziętemu ze znakiem przeciwnym. Współczynnik ten pokazuje stosunek jednej ceny towarów, mierzony poziomo, do tego samego wskaźnika obliczanego pionowo.
4. Zmiana cen produktów, która może prowadzić do zmian w kierunku kąta linii. Tak więc zmiany ceny jednego towaru mogą prowadzić do zmian kąta nachylenia, a także zmian punktów przecięcia z osiami współrzędnych.
Zmiana pozycji linii budżetowej wraz ze zmianami dochodów konsumentów
Zastanów się, jak zmieni się linia budżetowa, jeśli zostaną wykryte jakiekolwiek zmiany w dochodach konsumentów. Na pierwszym etapie załóżmy, że dochód konsumenta wzrasta, gdy istnieje niezmieniona relacja cenowa między tymi dwoma towarami.W takim przypadku nachylenie linii budżetowej pozostanie niezmienione. W rezultacie sama linia powinna przesunąć się w prawo i stać się równoległa do poprzedniej pozycji. W takim przypadku możemy mówić o zwiększeniu możliwości budżetowych jednostki, zwiększeniu jej realnego dochodu wyrażonego w jednostkach obu rodzajów towarów. Wraz ze spadkiem dochodów konsumentów linia budżetowa przesunie się równolegle w lewo.
Analiza krzywych obojętności
Analizując krzywe obojętności, należy wziąć pod uwagę pragnienia konsumenta. Tak więc, dzięki badaniu linii budżetowych, można ustalić możliwości takiego konsumenta. 
Lepiej jest znajdować się w linii budżetowej w najwyższym punkcie. Przy ograniczonych dochodach jest zmuszony zaspokoić tylko te pragnienia, które nie przekroczą jego możliwości finansowych. Jednocześnie dokonają najlepszego wyboru tylko wtedy, gdy uda mu się jak najlepiej zaspokoić własne potrzeby w ramach możliwości budżetowych. Innymi słowy, być w stanie zmaksymalizować ogólną użyteczność konsumowanych towarów.
Aby określić możliwości osiągnięcia przez konsumenta takiej sytuacji, konieczne jest połączenie analiz pragnień i możliwości. Aby to zrobić, konieczne jest umieszczenie linii budżetowej na karcie obojętności. Określając optymalny punkt wyboru na tej mapie, należy wziąć pod uwagę fakt, że będzie on zlokalizowany w linii budżetowej. Tylko w ten sposób dochód konsumenta zostanie wydany w całości.
Funkcja linii budżetowej
Linia ograniczeń budżetowych nie może pozwolić konsumentowi przekroczyć swoich limitów, ponieważ zależy to bezpośrednio od poziomu jego dochodów. 
Lokalizacja w linii budżetowej jest warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym dla optymalnego wyboru konsumenta. Wynika to z faktu, że różne punkty na tej linii charakteryzują inną strukturę zaspokojonych potrzeb.
Co więcej, tylko w jednym punkcie zachowanie każdego konsumenta może być optymalne przy maksymalizacji ogólnej użyteczności zestawu korzyści.
