W gospodarce deficyt budżetowy występuje w momencie, gdy kwota dochodu staje się mniejsza niż wielkość wydatków. Odwrotna sytuacja to nadwyżka.
Deficyt, nadwyżka i równowaga
Jeśli państwo dopuszcza deficyt budżetowy, może dojść do kryzysu w gospodarce. Idealna sytuacja ma miejsce, gdy dochody i wydatki są równe. W ten sposób osiąga się równowagę budżetową. Każdy stan robi wszystko, co możliwe, aby się do niego zbliżyć.
Dochodami mogą być nie tylko dochody podatkowe, ale także pożyczki (na przykład pożyczki itp.). Problem polega na tym, że jeśli nie można osiągnąć równowagi, to takiego budżetu nie można w ogóle wdrożyć i rozdzielić. Ale deficyt jest tylko jednym z możliwych problemów, z którymi może się spotkać państwo. W przypadku nadwyżki, gdy część przychodów przekracza część kosztów, mogą również wystąpić negatywne konsekwencje. Jego wynikiem jest zmniejszona efektywność wykorzystania środków z budżetu kraju. Co prowadzi do zakłóceń w gospodarce. Dlatego jedynym sposobem na rozwiązanie problemu deficytu budżetowego jest osiągnięcie równowagi w budżecie.
Bilans jest potrzebny przede wszystkim do normalnego funkcjonowania różnych instytucji państwowych - organów władzy, jednostek terytorialnych i administracyjnych. Deficyt budżetowy powoduje, że prędzej czy później fundusze się wyczerpią, a finansowanie instytucji budżetowych - szkół, szpitali itp. Zostaje zawieszone.
Brak pieniędzy w skarbcu obarczony jest zakłóceniem zamówień miejskich i państwowych, występowaniem braku płatności dla pracowników pracujących w instytucjach biznesowych. Teoretycznie idealną opcją dla kraju byłby w pełni zrównoważony budżet. Jednak prawdziwa gospodarka sprawia, że osiągnięcie tego jest czasami niezwykle trudne. W tym przypadku państwo korzysta z różnych źródeł finansowania.
Finansowanie krajowe
Istnieje duża grupa źródeł wewnętrznych, w których można uzyskać pieniądze na sfinansowanie dziur w planowaniu na przyszły rok. Bez względu na przyczyny deficytu budżetowego Ministerstwo Finansów może pomóc w uzyskaniu dochodów z papierów wartościowych będących własnością państwa. Również uciekaj się do otrzymywania pożyczki budżetowe. Pieniądze są wydawane na pokrycie wydatków. Kiedy sytuacja się ustabilizuje, pożyczone środki są zwracane.
Jeśli państwo zastawił swoje fundusze na kapitale, może sprzedać część swoich akcji jakimś dużym przedsiębiorstwom. W przypadku najpoważniejszych wstrząsów budżetowych kraj będzie sprzedawał zapasy kamieni szlachetnych i metali (złota, srebra, platyny). Te fundusze rezerwowe są przechowywane osobno, w najbardziej ekstremalnym przypadku należy je wykorzystać.
Finansowanie gotówkowe
Ponadto budżet federalny można uzupełnić z zewnętrznych źródeł finansowania. Mogą to być środki otrzymane w skarbcu ze sprzedaży rządowych papierów wartościowych. Aby uzyskać większe korzyści, są przeliczane na dogodne waluty obce.
Kredyt został już wspomniany powyżej. W przypadku finansowania krajowego są one pobierane z krajowego banku centralnego. Pożyczki mogą jednak być wydawane przez fundusze międzynarodowe. A potem mówimy o finansowaniu zewnętrznym. Tak było na przykład w Rosji w latach 90.
Otrzymywanie pożyczek jest oznaką finansowania gotówkowego. Państwo otrzymuje dodatkowe środki, które są emitowane do obiegu. Istnieje specjalne określenie tego zjawiska. Jest to problem wykorzystywany wyłącznie w ostateczności.Włączenie maszyny pieniężnej oznacza wzrost inflacji w kraju. Nowe fundusze pokrywają dziurę budżetową, której nie zapewnia produkcja prawdziwych towarów i usług. Wzrost masy waluty krajowej na rynku amortyzuje ją.
Takie źródła finansowania budżetu prowadzą nie tylko do inflacji, ale także do psychologicznego „efektu Tanzi”. Zjawisko to jest ogromną niechęcią obywateli do płacenia podatków. Ludzie odraczają obliczenia, aby poczekać do momentu, w którym pieniądze jeszcze bardziej tracą na wartości (aby zobowiązania wobec państwa nie uderzyły tak bardzo w portfel). Wszystkie te powiązane ze sobą wydarzenia, których przyczyną jest deficyt budżetowy, dodatkowo wstrząsają kruchą stabilnością gospodarczą kraju.
Jeśli inflacja wymknie się spod kontroli, przekształci się w hiperinflację. Stało się to w Republice Weimarskiej w Niemczech po klęsce w pierwszej wojnie światowej, kiedy przedsiębiorstwa tego kraju zostały zniszczone, a rząd, między innymi, musiał wypłacić ogromne odszkodowania mocarstwom Ententy. Następnie konsekwencje deficytu budżetowego zostały wyrażone w degradacji całego systemu walutowego. Oszczędności ludności straciły na wartości, co doprowadziło do masowego zubożenia, zaostrzonego bezrobociem, nawet w dużych miastach.
Finansowanie dłużne
Ale oprócz pieniędzy istnieje również finansowanie dłużne. Dokonuje tego państwo, wydając własne zobowiązania dochodowe. Papiery te pojawiają się na krajowym rynku akcji. W rzeczywistości państwo pożycza pieniądze w sektorze prywatnym i spłaca się po tym, jak deficyt budżetowy i nadwyżka pozostaną w przeszłości.
Finansowanie dłużne nie jest tak bolesne dla gospodarki jak pieniądze. Ma jednak również swoje wady. Jeśli uczestnicy rynku przenoszą swoje środki do państwa, to przestają inwestować w prawdziwy sektor gospodarki. Prowadzi to do zmniejszenia poziomu aktywności i spowolnienia wzrostu dobrobytu kraju.
Przyczyny niedoboru
Co może spowodować, że budżet federalny wytrzyma obciążenie? Deficyt powstaje z różnych przyczyn, ale najczęściej jest spowodowany restrukturyzacją całej polityki gospodarczej państwa. Na przykład podobną sytuację zaobserwowano, gdy Rosja odbudowywała się do gospodarki rynkowej, rezygnując z planów pięcioletnich. Pojawienie się własności prywatnej i ruina przedsiębiorstw budżetowych doprowadziły do spadku dochodów i wzrostu wydatków. Ponadto ustawa budżetowa w tym czasie była przyjmowana z ogromnym wysiłkiem każdego roku. W parlamencie istniała silna opozycja ze strony komunistów i niektórych innych partii, co zablokowało propozycje rządu dotyczące podziału funduszy.
Deficyt jest nieunikniony w nagłych wypadkach, czy to wojen, klęsk żywiołowych, niepokojów społecznych itp. Rozlew krwi i zakłócenia zwykłego spokojnego życia nie pozwalają ludziom pracować i osiągać zysków, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym. W przypadku klęsk żywiołowych budżet każdego rozwiniętego państwa zawsze ma specjalny fundusz, ale jeśli skala incydentu jest zbyt duża, wówczas wyliczone fundusze mogą być niewystarczające, aby skorygować konsekwencje tragedii. W takim przypadku musisz wziąć pieniądze z innych pozycji wydatków (na przykład na edukację), które nie mogą nie trafić w finansowanie innych ważnych obszarów, w których państwo musi monitorować wypełnianie swoich zobowiązań wobec społeczeństwa.
Korupcja i polityka podatkowa
System gospodarczy może być źle ulokowany z powodu populizmu polityków. Na przykład, jeśli po wyborach partia dojdzie do władzy, która obiecuje zwiększyć emerytury itp., Wówczas będzie musiała zrestrukturyzować budżet. Ponadto w prawie wszystkich takich przypadkach zwiększone finansowanie jednego artykułu prowadzi do braku funduszy w innym.Żadne prawo budżetowe nie zadziała, jeśli państwo nie będzie w stanie pozbyć się korupcji w swoich departamentach.
Niedbali urzędnicy redystrybuujący fundusze podatników na swoje interesy podważają gospodarkę kraju. Nie chodzi tu wcale o tak zwaną codzienną korupcję, kiedy urzędnik bierze pieniądze bezpośrednio od obywateli (na przykład za wejście na uniwersytet). Z reguły największe kradzieże mają miejsce w drodze przetargów na zamówienia państwowe (budowa, realizacja projektów infrastrukturalnych itp.). Z powodu takiej korupcji rząd musi wydać więcej na wypełnianie swoich zobowiązań społecznych. Wszystkie pozycje budżetu są ze sobą powiązane, więc jeśli dziś gdzieś pieniądze nie zostaną gdzieś obliczone, to jutro trafi na finansowanie w zupełnie innym sektorze.
Wreszcie ostatnim powodem deficytu jest nieefektywna polityka podatkowa. Wzrost opłat od przedsiębiorców w sektorze prywatnym może doprowadzić do powstania szarej strefy gospodarki. Niski dobrobyt społeczeństwa jest także przyczyną wzrostu przestępczości, która opodatkuje, a ostatecznie zmniejsza kwotę dochodów państwa. Wszystko to może powodować różne negatywne zjawiska, wśród których inflacja jest najbardziej oczywista i zauważalna. W takim przypadku deficyt budżetowy wpływa na wszystkie sektory gospodarki.
Klasyfikacja deficytu budżetowego
Deficyty budżetowe w każdym przypadku różnią się od siebie. Jest to złożone, wieloaspektowe zjawisko. Istnieje kilka klasyfikacji takich „osiadań” ekonomicznych.
Deficyt może być rzeczywisty lub przypadkowy. Czasami niewłaściwa alokacja środków może prowadzić do braku pieniędzy w budżecie. Jest to czasami niedobór. Możesz się go szybko pozbyć. Najczęściej występują deficyty losowe lub pieniężne budżety regionalne wysoce zależny od centrum. Jeśli regiony nie mają ekonomicznej niezależności od stolicy, to najpierw fundusze trafiają do rządu, a następnie są już dystrybuowane w całym kraju. Jeśli prowincje zatrzymają część wpływów z podatków i same zdecydują, na co je wydać, wówczas prawdopodobieństwo przypadkowego deficytu zostanie znacznie zmniejszone. Dlatego też we wszystkich krajach demokratycznych wyborcy starają się uzyskać niezależność władz miejskich od federalnego.
Rzeczywisty deficyt jest bardziej złożony. Wynika to z głębokich sprzeczności w gospodarce. Ten brak równowagi do „łatania” jest znacznie trudniejszy niż w powyższym przypadku. Na przykład prawdziwy deficyt może powstać w przypadku nieprawidłowego podziału dochodu, gdy rząd wydaje zbyt dużo pieniędzy na obronę i wojsko, ale nie chce inwestować w prawdziwy sektor gospodarki, co z czasem może przynieść zysk.
Gdy Ministerstwo Finansów określa strukturę dochodów i wydatków na następny rok, faktyczny deficyt jest określony w planie jako maksymalna dopuszczalna wartość. Następnie nadchodzi okres wykonania budżetu. Jeśli rząd poprawnie obliczy dostępne środki, wówczas nie wystąpi prawdziwy deficyt. Oczywiście mogą wystąpić różne nadzwyczajne okoliczności, które wymagają dodatkowego wlewu gotówki. Ale w tym przypadku mówimy już o sprawdzeniu stabilności systemu finansowego kraju.
Na przykład w Rosji w 2000 r. Został utworzony i regularnie uzupełniany. krajowy fundusz opieki społecznej. Środki z tego „portfela” są wydawane tylko w ostateczności, gdy konieczne jest sfinansowanie deficytu budżetowego.
Inne gatunki
Według innej klasyfikacji deficyt budżetowy dzieli się na tymczasowy i przewlekły. Ostatni z nich można powtarzać z roku na rok z podstawowych powodów ekonomicznych. Przewlekły niedobór jest zwykle wynikiem długiego kryzysu. Może to być na przykład związane z upadkiem systemu bankowego.
Tymczasowy deficyt powstaje w przypadku niewielkich wahań sytuacji - spadających cen towarów eksportowanych itp. Kryzysy te można przezwyciężyć rezerwami. Ale nawet one, z nieudolnym zarządzaniem gospodarczym, mogą przekształcić się w coś poważnego i przewlekłego.
Istnieją inne rodzaje deficytu budżetowego. Na przykład taki, który pojawia się w przypadku, gdy dużo pieniędzy wydaje się na spłatę długu publicznego. Następnie deficyt budżetowy uważa się za wtórny. Podstawowy powstaje z powodu nadwyżki wydatków nad dochodami.
Zarządzanie deficytem budżetowym jest czasem określone z góry w pozycjach budżetowych na następny rok podatkowy. Podobne sytuacje pojawiają się, gdy rząd nie widzi wyjścia z kryzysu i jest gotowy wziąć odpowiedzialność za przyszły niedobór pieniędzy. Taki deficyt budżetowy nazywa się planowanym. Jeśli państwo z wyprzedzeniem ogłosi zbliżający się brak dochodów, złagodzi to uderzenie w porównaniu z sytuacją, gdy kryzys nadejdzie nieoczekiwanie dla całego kraju.
Dług publiczny
Kiedy rząd niestrudzenie zaciąga kredyty, sam staje się głównym kredytobiorcą na rynku. Dług publiczny to suma pieniędzy pożyczonych przez państwo od osób fizycznych i prawnych, organizacji międzynarodowych itp. Jeżeli budżet zostanie przyjęty z deficytem, wówczas odpowiednio wzrosną wydatki na wypełnienie własnych zobowiązań rządu.
Co więcej, sama obecność długu publicznego nie jest wskaźnikiem krytycznego stanu gospodarki. Wszystkie kraje mają to. Stany Zjednoczone mają jeszcze większy dług niż Rosja. Nie oznacza to jednak wcale, że gospodarka amerykańska przeżywa kryzys, a budżet tego kraju ma ogromne dziury. Krytyczność długu publicznego zależy tylko od tego, jak skutecznie jest spłacany. Rząd USA regularnie wypełnia swoje zobowiązania wobec wierzycieli. Dlatego jego dług jest na stałym wysokim poziomie, ponieważ państwo otrzymuje pieniądze z pewnością, że się spłaci.
W latach 90. Rosja musiała żyć ze stałym deficytem budżetowym. Rząd zwiększył dług publiczny, aby pokryć brak kapitału. Zobowiązania te zostały zapisane w umowach, umowach i papierach wartościowych. Często państwo uciekało się do przedłużenia (przedłużenia) własnego długu w celu odroczenia płatności i ponownego zaangażowania się w budżet deficytu.
Skutki deficytu budżetowego
Oczywiście deficyt budżetowy w większości przypadków jest uważany za zjawisko negatywne. Wynika to przede wszystkim z nieuniknionej inflacji. Jednak doświadczenia różnych krajów pokazują, że w niektórych przypadkach deficyt budżetowy wręcz przeciwnie, jest nawet użyteczny dla przyszłego dobrobytu.
Na przykład, jeśli nastąpi spowolnienie gospodarcze w społeczeństwie, rząd może zwiększyć zamówienia publiczne. W ten sposób tworzy deficyt budżetowy. Ale wraz z nadejściem zamówień powstaje także nowy rynek, który z kolei tworzy miejsca pracy i zmniejsza bezrobocie. W tym przypadku pojawienie się deficytu stymuluje jedynie prywatną działalność przedsiębiorczą. Ludzie, gdy widzą nowe możliwości, chętnie tworzą firmy w pustych niszach, w których pojawia się popyt państwa.
Wszystko to przekłada się na wzrost gospodarczy. Oczywiście proces ten jest długotrwały. Z zamówień publicznych i deficytu budżetowego nie należy oczekiwać szybkiego pozbycia się kryzysu gospodarczego i bezrobocia. Ale w dłuższej perspektywie metoda ta podnosi realny produkt krajowy brutto.
Dlatego w niektórych przypadkach rząd może przyjąć budżet deficytowy w celu przezwyciężenia kryzysu gospodarczego, który pojawił się w przyszłości. Ta metoda jest wyjątkowo bolesna dla urzędników państwowych, których pensje mogą się zmniejszyć, ale czasem takie środki są jedynym sposobem na wyjście z otchłani inflacji i bezrobocia.
W większości współczesnych krajów budżety z góry są deficytowane. W niektórych stanach wynika to z niestabilnej sytuacji gospodarczej. Inne rządy mogą uciekać się do deficytu budżetowego, aby uniknąć cyklicznych kryzysów spowodowanych regularnymi podwyżkami podatków, które są niezbędne do zrównoważenia wydatków i dochodów.
