Rosyjski model budżetu działa na kilku poziomach - federalnym, regionalnym i lokalnym. Pomimo tej klasyfikacji wszystkie trzy systemy zarządzania kapitałem państwowym są zintegrowane w jedną sferę. Można to zaobserwować w różnych aspektach działalności odpowiednich instytucji finansowych: procedurach poboru podatków, świadczeniu wzajemnej pomocy finansowej między budżetami różnych poziomów oraz sprawozdawczości. Rozważ cechy zarządzania kapitałem na poziomie władz miejskich. Jakie źródła tworzą lokalne budżety? Jak mogą współpracować z federalnymi i regionalnymi systemami zarządzania kapitałem publicznym?
Specyfika lokalnych budżetów
Pojęcie „budżetów lokalnych” w Rosji najczęściej kojarzy się z działalnością gospodarczą gmin - miast, powiatów. Niezwykle rzadko pojęcie to jest rozumiane jako instytucje finansowe na poziomie przedmiotu Federacji Rosyjskiej - jest to nieprawdziwe zarówno pod względem prawnym, jak i merytorycznym. Budżety lokalne z reguły tworzone są kosztem odpowiedniego rodzaju podatków, odliczeń od płatności klasyfikowanych jako regionalne i federalne, poprzez dotacje, subwencje, pożyczki i inne mechanizmy finansowe przewidziane w rosyjskim ustawodawstwie.
W wielu gminach Federacji Rosyjskiej lokalne systemy finansowe odgrywają wiodącą rolę w rozwoju gospodarczym. Poziom popytu w różnych obszarach działalności, w szczególności tych, które koncentrują się na klientach o statusie osób fizycznych, w dużej mierze zależy od dochodów pracowników państwowych. Jeśli rosną, to również obroty odpowiednich przedsiębiorstw.
Dochody budżetu lokalnego
Zastanów się, w jaki sposób generowane są dochody budżetu lokalnego. Jak już zauważyliśmy powyżej, głównym źródłem odpowiednich dochodów w przedsiębiorstwach komunalnych są podatki lokalne. Znaczną liczbą transakcji finansowych, które wypełniają skarbiec miasta lub dzielnicy, mogą być opłaty, grzywny, a także potrącenia z podatków regionalnych i federalnych określonych przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej zgodnie z przyjętymi standardami.
Dochody budżetów lokalnych mogą być generowane z wpływów przekazywanych przez centrum polityczne w celu wykonywania określonych uprawnień państwa, z wpływów z prywatyzacji aktywów, dzierżawy nieruchomości, zysków przedsiębiorstw komunalnych i płatności transferowych.
Struktury federalne, a także władze podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej, mogą pomóc gminom w zapewnieniu minimalnego poziomu zasobów budżetowych. Kryteria określające tę wartość są określone w regionalnych aktach prawnych (z uwzględnieniem norm dotyczących przepisów budżetowych). Jeśli dochody podatkowe z lokalnych budżetów nie pozwalają na pokrycie minimalnych kosztów niezbędnych do utrzymania funkcjonowania lokalnych instytucji zarządzania politycznego lub podmiotów rozwoju gospodarczego, wówczas władze federalne lub organy wchodzące w skład jednostek Federacji Rosyjskiej wysyłają różne subwencje i subwencje do gmin.
Jednocześnie ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej zapewnia mechanizmy, w ramach których z kolei lokalny budżet może skierować niezbędne finansowanie na wyższe poziomy systemu zarządzania kapitałem państwowym.
Jedność systemu budżetowego
Budżety lokalne, a także regionalne, tworzą wraz z federalnym systemem podziału kapitału państwowego jeden system.Pomimo faktu, że gminy zazwyczaj mają prawo do samodzielnego zarządzania zasobami finansowymi, regularnie współpracują z instytucjami politycznymi na podobnym poziomie lub wyższym, aby uczestniczyć w subsydiowaniu niektórych systemów budżetowych lub otrzymywać odpowiednie wsparcie.
Funkcje budżetów lokalnych
Lokalne budżety pełnią szereg kluczowych funkcji. Należą do nich: tworzenie kapitału, który służy finansowemu wsparciu działań władz miejskich; efektywna dystrybucja odpowiednich funduszy w różnych sektorach gospodarki komunalnej; wspieranie funkcjonowania systemu gospodarczego miasta lub dzielnicy.
Lokalne budżety również odgrywają istotną rolę w rozwiązywaniu problemów społecznych - ma to zapewnić zatrudnienie i wysoki poziom życia obywateli. Właściwy poziom finansowania różnych instytucji w dużej mierze determinuje jakość interakcji między państwem a społeczeństwem. Może to na przykład odnosić się do pracy służb komunalnych: w przypadku niewystarczającego wsparcia budżetowego na takie usługi, wydajność takich instytucji może się znacznie zmniejszyć, a także zadowolenie obywateli z korzystania z odpowiedniego rodzaju usług.
Analiza budżetów lokalnych: wydatki
Badamy teraz główne cechy charakteryzujące koszty budżetów lokalnych. Istnieją dwa główne typy: bieżący i kapitałowy. Rozważ ich specyfikę.
W odniesieniu do kosztów kapitału lub inwestycji stanowią one część kosztów związanych z inwestycjami w istniejące lub utworzone podmioty prawne prowadzące działalność w ramach różnych programów inwestycyjnych. Struktura nakładów inwestycyjnych może obejmować: pożyczki budżetowe; stolice mające na celu zwiększenie nieruchomości będących własnością gmin; budżety rozwojowe; wydatki na remont niektórych obiektów.
Bieżące wydatki budżetów lokalnych to koszty, które zapewniają niezbędne funkcjonowanie instytucji politycznych na poziomie gmin, różnych instytucji, a także stają się mechanizmem udzielania pomocy finansowej na rzecz systemów zarządzania kapitałem publicznym na innych poziomach w formie dotacji, subwencji, subwencji i innych metod wsparcia. Koszty bieżące obejmują te, które nie są klasyfikowane jako kapitał.
Istnieją inne kryteria podziału wydatków budżetowych na różne kategorie. Tak więc klasyfikacja jest powszechna, co oznacza podział kosztów według priorytetów. Zgodnie z tą metodą wydatki są dzielone na grupy priorytetowe. Według niektórych badaczy takie podejście może znacznie zwiększyć efektywność lokalnego systemu budżetowego. Jednocześnie takie metody są często krytykowane jako niezbyt optymalne z punktu widzenia wykonywania zadań społecznych, dla których określenie pierwotnych i wtórnych kierunków wydatkowania środków budżetowych jest niezwykłe. W związku z priorytetem i następującymi po nim kosztami można tworzyć kolejki z różnych dochodów lokalnego systemu finansowego.
Istnieje klasyfikacja wydatków budżetowych, która opiera się na podziale odpowiednich pozycji w zależności od przedmiotu finansowania. Program ten obejmuje podział następujących podstawowych kategorii kosztów:
- związane z wykonywaniem zadań o znaczeniu lokalnym;
- odzwierciedlając potrzebę wdrożenia na poziomie gminy niektórych uprawnień państwa;
- związane ze spłatą długu przez władze lokalne;
- środki na ubezpieczenie.
Klasyfikacja wydatków według źródła finansowania
Inną możliwą podstawą klasyfikacji odpowiednich kosztów jest ich podział w zależności od źródeł lokalnych budżetów.Istnieją więc wydatki, które można sfinansować wyłącznie ze środków finansowych, którymi dysponują władze miejskie. Wśród nich:
- treść administracji miasta lub regionu;
- tworzenie lub nabywanie aktywów komunalnych, zarządzanie nimi;
- bezpieczeństwo pracy instytucje miejskie - szkoły, szpitale, organizacje sportowe;
- finansowanie służb ścigania;
- utrzymanie mieszkań i usług komunalnych;
- poprawa rozliczenia;
- utylizacja i recykling odpadów;
- ochrona środowiska;
- realizacja programów dotacji.
Rezerwy budżetowe
System budżetów lokalnych w Federacji Rosyjskiej sugeruje, że fundusze rezerwowe mogą być tworzone w odpowiednich instytucjach zarządzających. Ich celem jest gromadzenie funduszy, które mogą zostać wykorzystane przez władze wykonawcze gminy w nieprzewidzianych okolicznościach, na przykład w nagłych przypadkach. Kolejność wydatków odpowiednich rezerw samorządu miasta ustala się niezależnie. Jednocześnie struktury wykonawcze muszą co kwartał przesyłać informacje o sposobie wydatkowania funduszu rezerwowego instytucjom przedstawicielskim.
Deficyt dozwolony
Kwota bieżących wydatków budżetu lokalnego nie powinna przekraczać dochodów. Załóżmy jednak, że deficyt mieści się w granicach 3%. Nie obejmuje to dodatkowych zasobów wsparcia, na przykład funduszy otrzymanych z centrum federalnego. Kapitał ze źródeł lokalnego deficytu budżetowego można również wykorzystać do sfinansowania kosztów inwestycji. Z reguły ich wykorzystanie do spłacania długów władz miejskich jest niedozwolone.
Klasyfikacja dochodu
Rozważmy teraz bardziej szczegółowo, jakie przychody mają lokalne budżety Federacji Rosyjskiej. Podzielone według podziału na własne, regulacyjne i zewnętrzne.
Jeśli chodzi o te pierwsze, obejmują one dochody podatkowe lokalnych budżetów, opłaty, grzywny i inne przychody generowane w lokalnym systemie gospodarczym. Dochody regulacyjne to odliczenia przewidziane przez prawo dla podatków federalnych, a także te, które są ustanowione dla podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej. Odpowiednie normy są zapisane w budżetowe źródła prawa określony region lub na poziomie centrum politycznego (w przypadku podatków federalnych).
Jeśli chodzi o zewnętrzne źródła finansowania lokalnych systemów zarządzania kapitałem publicznym, mogą to być te same dotacje, subwencje i pożyczki.
Specyfika lokalnych podatków
Zatem finansowanie budżetów lokalnych w pewnym stopniu może zależeć od wielkości przychodów w postaci podatków lokalnych. Specyfika odpowiednich płatności polega na tym, że reprezentatywne władze gminy mają prawo do wprowadzania dodatkowych opłat lokalnych, ustalania na nich stawek, ustalania świadczeń, ale tylko w granicach praw ustanowionych przez wyższe ustawodawstwo, w szczególności federalne.
W Federacji Rosyjskiej ustanowiono tylko 3 podatki lokalne, w tym podatki od nieruchomości, podatek od nieruchomości od osób fizycznych, a także podatek handlowy. Dlatego pełność budżetów lokalnych z reguły w pewnym stopniu zależy od dochodów regulacyjnych. Powstają w wyniku odliczeń od podatków federalnych i regionalnych zgodnie ze standardami.
Dokładniej badamy ich specyfikę.
Płatności regulacyjne
W Rosji istnieje kilka rodzajów gmin. Rozważmy na przykład kilka popularnych odmian. Należą do nich osiedla miejskie, dzielnice miejskie, dzielnice miejskie oraz osiedla wiejskie. Zasady naliczania opłat regulacyjnych mogą się znacznie różnić.
Płatności regulacyjne: rozliczenia miejskie
Tak więc lokalne budżety obejmują budżety osad miejskich.Są to w pełni zapisane podatki: ziemia, własność osób fizycznych. Jeśli chodzi o właściwe opłaty regulacyjne, budżety osad miejskich powinny obejmować: 10% podatku dochodowego od osób fizycznych; 50% zunifikowanego podatku rolnego; 100% opłaty pobieranej za czynności notarialne przez władze miejskie; 100% opłaty za wydanie przez gminę zezwolenia na prowadzenie pojazdu przewożącego towary niebezpieczne
Płatności regulacyjne: obszary miejskie
Budżety lokalne obejmują budżety dzielnic miejskich. W nich, podobnie jak w przypadku osiedli miejskich, podatek gruntowy jest w pełni naliczany, a także opłata od nieruchomości osób fizycznych. Jeśli chodzi o płatności regulacyjne, do budżetu powiatów należy zaliczyć: 5% podatku dochodowego od osób fizycznych pobieranego w osadach miejskich; 13% - z podatku dochodowego od osób fizycznych otrzymanego w osadach wiejskich; 15% - z podatku dochodowego od osób fizycznych nakładanego na terytoria między rozliczeniami; 100% UTII; 50% zunifikowanego podatku rolnego w osadach miejskich; 70% ENH we wsiach; 100% zunifikowanego podatku rolnego na terytoriach między rozliczeniami; 100% cła nałożonego w miejscu rejestracji państwowej.
Istnieją inne rodzaje płatności regulacyjnych, które są przekazywane do skarbu obszarów miejskich, ale te rozważane przez nas można uznać za kluczowe.
Płatności regulacyjne: hrabstwa miejskie
W odniesieniu do tak różnorodnych gmin, jak dzielnice miejskie, podatek gruntowy, a także podatek od nieruchomości od osób fizycznych, są również w pełni uwzględniane w ich budżetach. Opłaty regulacyjne zapewniające dochody skarbowi dzielnic miejskich mogą być reprezentowane: 15% z podatku dochodowego od osób fizycznych, 100% z UTII, 100% z jednolitego podatku dochodowego, 100% z podatków pobieranych w ramach systemu patentowego.
Płatności regulacyjne: rozliczenia wiejskie
Podobnie jak w przypadku omawianych gmin, 100% podatku od nieruchomości i podatku od nieruchomości od osób fizycznych jest naliczane na osiedla wiejskie. Ale są płatności regulacyjne, które wymagają wypełnienia skarbu odpowiednich gmin. Wśród nich: 2% z podatku dochodowego od osób fizycznych, 30% z jednolitego podatku socjalnego, 100% z podatku państwowego na akty notarialne 100% opłaty za wydanie zezwolenia na transport towary niebezpieczne.
Przychody niepodatkowe
Lokalne budżety są również odbiorcami wielu dochodów pozapodatkowych. Wśród nich:
- płatność za negatywny wpływ na środowisko (zgodnie ze standardem 40%);
- opłaty licencyjne za sprzedaż napojów alkoholowych (w wysokości 100%);
- dochód ze sprzedaży i dzierżawy gruntów będących własnością państwa (100%).
Szczegółowe wartości norm są określone w osobnych źródłach prawa.
Uprawnienia gmin w zakresie generowania dochodów budżetowych
Gminy działające w systemie zarządzania politycznego Federacji Rosyjskiej posiadają szereg uprawnień w zakresie generowania dochodów dla budżetów lokalnych. Rozważ tę funkcję bardziej szczegółowo.
Po pierwsze, przedmiotowe uprawnienia można wyrazić w możliwości wydawania miejskich aktów prawnych, w ramach których wprowadzane będą lokalne podatki, ustalane będą dla nich stawki i tworzone będą niezbędne korzyści. Jak zauważyliśmy powyżej, jest to dozwolone tylko w zakresie przewidzianym przez wyższe ustawodawstwo, a przede wszystkim na poziomie federalnym.
Po drugie, parlamenty miejskie mogą formułować akty prawne, za pomocą których dokonuje się korekt w istniejących źródłach prawa regulujących lokalne podatki i stosunki budżetowe, co może prowadzić do zmiany struktury dochodów budżetów różnych poziomów działających w Federacji Rosyjskiej. Jeżeli odpowiednie ustawy wejdą w życie w następnym roku podatkowym, muszą zostać przyjęte, zanim projekt budżetu lokalnego na odpowiedni okres zostanie przedłożony parlamentowi miejskiemu. Termin takich przesłuchań jest lokalny organy przedstawicielskie władze są ustanowione w odrębnych aktach prawnych.
Po trzecie, dostosowania w przepisach gminnych przyjętych przez lokalne parlamenty dotyczące podatków lokalnych, które wymagają wejścia w życie w ciągu następnego roku, można wprowadzić tylko wtedy, gdy zostaną wprowadzone niezbędne zmiany w bieżącym projekcie budżetu lokalnego, który zostanie zatwierdzony przez organ przedstawicielski gminy.
W ten sposób dzięki płatnościom regulacyjnym budżety państwowe i lokalne są zintegrowane w jednym systemie zapewniającym dochody podatkowe dla skarbu państwa. Jeśli na przykład duża liczba przedsiębiorstw rolnych działa na terenie gminy, znaczna część opłat, które są klasyfikowane jako federalne, pozostaje w budżecie gminy.
Jednak działalność przedsiębiorcza w danym MO może nie wystarczyć do zaspokojenia lokalnych potrzeb finansowych. W rezultacie budżety regionalne i lokalne zaczynają współdziałać w zakresie udzielania subwencji i subwencji przez te pierwsze na rzecz tych drugich. Jest to jeden z problemów rosyjskiego systemu budżetowego, na który zwraca uwagę wielu ekspertów. Rozważmy ten aspekt bardziej szczegółowo.
Główne problemy rosyjskiego systemu budżetów lokalnych
Rola budżetów lokalnych w Rosji jest niezwykle duża. Jak zauważyliśmy powyżej, widać to w tym, że odpowiadające im stolice mogą przodować pod względem kształtowania popytu w wielu segmentach lokalnych systemów gospodarczych. Również w Rosji występują problemy z lokalnymi budżetami.
Do takich współczesnych uczonych należy przede wszystkim silna zależność odpowiednich systemów dystrybucji kapitału od centrum federalnego i pod wieloma względami od regionalnych instytucji politycznych. Zauważyliśmy powyżej, że lokalne budżety zależą od opłat regulacyjnych. W rzeczywistości lokalne podatki w większości przypadków zajmują stosunkowo niewielki procent całkowitego przepływu dochodów finansowych do skarbu miasta.
Drugi problem - analiza lokalnych budżetów wielu rosyjskich miast pokazuje, że są one również w dużej mierze zależne od dotacji. Faktem jest, że nawet przy opłatach regulacyjnych bezwzględna kwota pieniędzy pozostających do dyspozycji władz miejskich może nie wystarczyć do rozwiązania lokalnych problemów.
Kolejnym problemem, który charakteryzuje system budżetowy Federacji Rosyjskiej pod względem zarządzania kapitałem pieniężnym w gminach, jest niewystarczająco ścisły, jak uważa wielu analityków, poziom kontroli nad wydatkami środków finansowych pochodzenia zewnętrznego. Zauważoną cechą jest niedostateczna przejrzystość operacji zarządzania przepływami pieniężnymi, co w niektórych przypadkach jest dozwolone przez władze miejskie.
Jednocześnie problemy, które badaliśmy, gdy ulepszamy prawodawstwo i poprawiamy infrastrukturę interakcji między budżetami różnych poziomów, są stopniowo rozwiązywane. Zarządzanie finansami gmin stopniowo staje się bardziej przejrzyste i wydajne.
Pomyślne rozwiązanie zauważonych problemów (zwłaszcza w zakresie przezwyciężenia zależności budżetów lokalnych od wsparcia zewnętrznego) może również polegać na stymulowaniu działań obywatelskich, co może przyczynić się do intensywniejszego poboru podatków. Przede wszystkim dotyczy to oczywiście inicjatyw przedsiębiorczych. Ponadto prace te należy wykonywać nie tylko w zakresie konsultacji i rozpowszechniania różnych koncepcji ideologicznych. Przedsiębiorcy powinni mieć rzeczywisty dostęp do niezbędnych zasobów do prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności tanich pożyczek i wysokiej jakości infrastruktury.
