Cesja to ... Przykładowa umowa cesji między osobami prawnymi

Cession to szczególny związek cywilny o określonej strukturze. Kluczowymi elementami są przedmiot i przedmiot. Zastanówmy się dalej, co wyróżnia cecha cession, co to jest w prostych słowach.

Ogólna charakterystyka

Cesjonariusz i cesjonariusz działają jako podmioty w powstającym związku. Ten ostatni jest gorszy od swoich własnych praw. Może to być zarówno organizacja, jak i obywatel. W rzeczywistości cedent reprezentuje stronę wierzyciela. W praktyce zdarzają się jednak przypadki, gdy uznaje się go nie za stronę czynną zobowiązania, ale za stronę umowy.

Cession: co to jest w prostych słowach?

Umowa jest zadanie lub legalnie własnością. W praktyce międzynarodowej cesja oznacza przeniesienie części terytorium przez jedno państwo do drugiego za obopólną zgodą. W Rosji cesja praw odbywa się w odniesieniu do wierzytelności. Przeniesienie to w rzeczywistości sprzedaż długu osób trzecich.

Umowa

Umowa przeniesienia między osobami fizycznymi zawiera następujące warunki. Jeden podmiot przenosi na drugi posiadane prawa do żądania spłaty długu od strony trzeciej - dłużnika. Możesz zawrzeć umowę cesji w ramach umowy ubezpieczenia. Zgodnie z warunkami transakcji ubezpieczyciel przenosi część ryzyka z pewną częścią składki. Cesja między osobami prawnymi jest uważana za typową, w której bank sceduje prawo do żądania długu wobec agencji windykacyjnej. Jednak przepisy obecnie zaostrzają kontrolę nad takimi transakcjami. W 2012 r. Siły Zbrojne zmieniły kierunek praktyki przypisywania roszczeń na podstawie umów o kredyt. W rzeczywistości zabroniono przekazywania długu organizacji, która nie posiada licencji bankowej bez porozumienia z dłużnikiem.

Przykładowa umowa cesji między osobami prawnymi

Można go wykonać jako niezależny dokument. Ustawodawstwo pozwala również na włączenie warunków cesji do umowy leżącej u podstaw rozliczeń. Rodzaje umów, zgodnie z którymi dokonuje się przeniesienia praw z transakcji, nie są normalnie zdefiniowane. Jednocześnie ich zakres jest dość szeroki. Ustawodawstwo ma szereg wymagań dotyczących wykonania umowy. Przykładowa umowa cesji między osobami prawnymi musi zawierać wymagane dane:

1. Nazwy podmiotów podpisujących umowę.
2. Data i miejsce sporządzenia dokumentu.
3. Podpisy upoważnionych przedstawicieli i pieczęcie organizacji.

Treść umowy opisuje warunki, na jakich dokonuje się cesji. Jest to konieczne, aby uniknąć nieporozumień między wszystkimi uczestnikami. Cesja praw może mieć różne cele i być realizowana z różnych powodów. Jeżeli umowa ich nie wskazuje, nie oznacza to nieważności transakcji. Szczególną uwagę należy zwrócić na formę dokumentu. Powinien być identyczny z pierwotną umową. Na przykład, jeśli pierwotna umowa została zawarta w zwykłej formie pisemnej, wówczas cesja powinna być wykonana w ten sam sposób. Jeśli pierwotna umowa była przedmiotem rejestracji i została zarejestrowana, nowy dokument również podlega tej procedurze. Jeżeli oryginalna umowa została poświadczona notarialnie, cesja podlega tej samej certyfikacji.

Powiadomienie dłużnika

Co do zasady ustawodawstwo nie nakłada na pierwotnego i nowego wierzyciela obowiązku uzyskania zgody podmiotu zobowiązanego na dokonanie cesji praw.Wyjątkiem jest sytuacja, gdy dla dłużnika osobowość nowego uczestnika związku jest znacząca. Akty normatywne nie zawierają wymogu od wierzycieli, aby powiadomić podmiot zobowiązany o popełnieniu cesji (między osobami fizycznymi lub organizacjami). Jednak przepisy zawierają ostrzeżenie. W szczególności prawo stanowi, że jeżeli dłużnik nie zostanie pisemnie powiadomiony o całkowitym przeniesieniu praw, nowy wierzyciel będzie ponosił ryzyko możliwych negatywnych konsekwencji. Na przykład osoba zobowiązana, nie wiedząc o zmianie uczestników, może nadal przenosić dług na rachunek głównego wierzyciela. W związku z tym nowy członek nie otrzyma pieniędzy. Jeżeli jednak wierzyciele nie poinformują dłużnika o cesji, takie działania osoby zobowiązanej nie mogą zostać zakwestionowane.

Funkcje przeniesienia praw

Umowa cesji zawierana jest na bieżąco. Oznacza to, że prawa do roszczenia nie można przenieść przez pewien czas. Jednocześnie transakcja może dotyczyć utrzymujących się zobowiązań. Na przykład może to być cesja wierzytelności z tytułu umowy dostawy, dostawy itp. Należy zauważyć, że wcześniej takie umowy były uznawane za nieważne w praktyce arbitrażowej. Jednak później sytuacja się zmieniła. Tak więc, w jednym z orzeczeń Naczelnego Sądu Arbitrażowego wskazano, że przedmiotem cesji nie jest cała wielkość dwustronnych zobowiązań do dostarczania gazu, ale tylko pewien wymóg zapłaty za surowce za określony okres rozliczeniowy.

Specyfika zobowiązania

Na mocy umowy cesji prawa są przenoszone na nowego wierzyciela w takiej samej wysokości, jak pierwotny podmiot. Wywodzą się one ze szczególnego obowiązku wynikającego z warunków transakcji. W ramach umowy głównej można zapewnić kilka metod spłaty zadłużenia. Na przykład ustalono, że dłużnik jest zobowiązany do wykonania określonej czynności. Może to być przekazanie jakiejkolwiek nieruchomości, pieniędzy itp. Ponadto warunki transakcji mogą przewidywać wstrzymanie się od działania. At ten wierzyciel w związku z tym otrzymuje prawo do żądania wykonania zobowiązania.

Zakazy

Ustawodawstwo ustanawia pewne ograniczenia dotyczące cesji. W szczególności może nie podlegać cesji osobiste prawa niemajątkowe. Na przykład wierzyciel nie może przenieść prawa do pobierania alimentów na dziecko, odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu. Zobowiązania te wynikają ze stosunków niemajątkowych. W związku z tym odnoszą się one bezpośrednio do tożsamości wierzyciela. Ponadto cesji nie można dokonać w odniesieniu do szeregu praw majątkowych. Należą do nich na przykład podstawowa okazja do nabycia części wspólnej własności. Przydziałów nie można przenieść wyłączne prawa na produktach działalności intelektualnej i znakach towarowych.

Niedopuszczalność cesji

Pierwotna umowa między wierzycielem a dłużnikiem może przewidywać klauzulę zakazującą cesji. Niedopuszczalność koncesji może być sporządzona jako osobny dokument. W niektórych przypadkach w ustawodawstwie istnieje bezpośredni zakaz cesji pod pewnymi względami. Na przykład takie przepisy mają zastosowanie do cesji praw do roszczeń na rzecz pośredników finansowych, a także na wykorzystanie możliwości, jakie wynikają z transakcji pośrednika z osobą trzecią, jeżeli ta ostatnia nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań. W przypadku braku tych podstaw konieczne jest uznanie dopuszczalności cesji.

Właściwy moment przejścia

Dokonując cesji, cedent (pierwotny wierzyciel) traci możliwość wymagania od dłużnika wykonania zobowiązania. Oznacza to między innymi, że każde późniejsze przeniesienie prawa zostanie uznane za nielegalne. Obecne akty prawne nie ustanawiają żadnych szczególnych przepisów w odniesieniu do momentu bezpośredniego przeniesienia możliwości prawnych z pierwotnego wierzyciela na nowego wierzyciela.Wynika z tego, że cesjonariusz nabywa swoje prawa po zawarciu umowy. Należy wziąć pod uwagę wyjątek:

1. Przeniesienie przyszłych praw. Przeniesią się do nowego pożyczkodawcy dopiero w momencie ich wystąpienia.
2. Zawarcie umowy cesji stan zawieszający. W takim przypadku przeniesienie zdolności prawnej nastąpi z chwilą wystąpienia pewnych okoliczności.
3. Sytuacje, w których uczestnicy pierwotnej transakcji przewidzieli inny moment przeniesienia praw, inny niż data zawarcia umowy.

Działania dłużnika

Po cesji osoba zobowiązana nie może spłacić długu na rzecz pierwotnego wierzyciela. Po otrzymaniu przez dłużnika odpowiedniego pisemnego zawiadomienia spełnia warunki transakcji w odniesieniu do nowego uczestnika. Ustawodawstwo pozwala mu żądać od wierzyciela dowodów na popełnienie cesji. Ten z kolei musi posiadać wszystkie informacje i wszystkie odpowiednie dokumenty związane z transakcją.