Zapytanie i wstępne dochodzenie. Zawieszenie i zakończenie wstępnego dochodzenia

Dochodzenie i wstępne dochodzenie są prowadzone przez upoważnione organy i osoby. Celem tych wydarzeń jest identyfikacja osoby odpowiedzialnej za przestępstwo, wyjaśnienie okoliczności zdarzenia.

Ogólna charakterystyka

Zapytanie i wstępne dochodzenie są procedurami proceduralnymi. Opierają się one na ogólnych zasadach i wymaganiach CPC. Upoważnione organy w swoich działaniach realizują wspólne zadania. Wstępne dochodzenia i zapytania dotyczą jednego etapu produkcji - dochodzenia w sprawie przestępstw. Pomimo podobieństwa procedur istnieje jednak wiele istotnych różnic między nimi.

Tematy

Wstępne dochodzenie jest prowadzone przez upoważnione organy i osoby. Dla nich wdrożenie tej procedury stanowi jedyną podstawową odpowiedzialność. Zapytanie jest przeprowadzane przez organy określone w ustawie, a także ich pracowników. W przypadku tych podmiotów jest to tylko jeden z obowiązków realizowanych przy wykonywaniu zadań związanych z zarządzaniem lub utrzymywaniem porządku w określonym obszarze życia publicznego. Wstępne dochodzenie powierzono 4 instytutom:

1. Prokuratura (wojskowa i cywilna).
2. Podziały policji podatkowej.
3. ATS.
4. Jednostki FSB.

Dochodzenie prowadzone jest przez różne organy, których liczba znacznie przekracza liczbę struktur dochodzeniowych.

Metody

Podczas wstępnego dochodzenia upoważnione struktury i pracownicy przeprowadzają ograniczony zakres działań. Obejmują one w szczególności środki proceduralne określone w prawie. Wykonując swoje obowiązki, śledczy łączą czynności dochodzeniowe i inne z dochodzeniami operacyjnymi. Te ostatnie są przeprowadzane przy użyciu specjalnego sprzętu, poprzez badania, przy użyciu środków naukowych, technicznych i innych. Działania te zapewniają najszybsze ujawnienie przestępstwa, identyfikację odpowiedzialnych za niego podmiotów, osób unikających ścigania, kary.

Kompetencje

Śledczy są odpowiedzialni za przypadki umiarkowanych i drobnych przestępstw. Z reguły mają one miejsce w dziedzinie ochrony i zarządzania porządkiem publicznym. Takie akty są uważane za mniej niebezpieczne i nie tak trudne do zbadania. Są ujawniane w trakcie wykonywania funkcji administracyjnych oraz zapewniania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Wstępne dochodzenie jest obowiązkowe w przypadku przestępstw związanych z grobem, a zwłaszcza grobem. Czyny te stanowią poważne zagrożenie dla społeczeństwa, są pracochłonne i trudne do ujawnienia.

Tryb procesu

Jeśli konieczne jest wstępne dochodzenie w sprawie przestępstwa, pilne środki są przeprowadzane w ciągu dziesięciu dni. Prawo nie przewiduje przedłużenia tego okresu. Jeśli dochodzenie jest wystarczające do rozwiązania przestępstwa, wówczas wstępne środki są przeprowadzane w ciągu 15 dni. Okres ten może zostać przedłużony przez prokuratora, ale nie dłużej niż 10 dni. Dochodzenie wstępne (dochodzenie wstępne) może trwać nie dłużej niż dwa miesiące. Każdy prokurator może go przedłużyć (z dystryktu do prokuratora generalnego).

Zapoznanie się z materiałami

Zakończenie wstępnego dochodzenia obejmuje przekazanie zebranych informacji oskarżonym i powodom, a także ich przedstawicielom na żądanie. Osoby te są również uprawnione do wypisania niezbędnych informacji z materiałów.Po zakończeniu dochodzenia, które wyczerpuje ujawnienie przestępstwa, jedynie ofiara, oskarżony i ich przedstawiciele otrzymują wskazane możliwości. Aby zapoznać się z materiałami i wyciągnąć z nich niezbędne informacje, muszą również złożyć petycję. Zakończenie wstępnego dochodzenia przewiduje także przygotowanie aktu oskarżenia. Wraz z zebranymi materiałami dokument ten jest przesyłany do prokuratora.

Poziom niezależności proceduralnej osób upoważnionych

Wstępne śledztwo w sprawie karnej oznacza więcej możliwości dla urzędników, którzy ją prowadzą. W szczególności pracownicy mogą:

1. Nakazać rozpoczęcia prześladowań.
2. Koordynuj sam proces.
3. Zdecyduj o wdrożeniu czynności dochodzeniowych i innych czynności proceduralnych.

W tym drugim przypadku przewidziano jednak szereg ograniczeń. Aby wykonać określone czynności, osoba upoważniona musi uzyskać sankcję prokuratora lub sądu. Wymóg ten został ustanowiony w art. 38 Kodeks postępowania karnego. Śledczy nie mają prawa do samodzielnego decydowania o rozpoczęciu prześladowań. Mają dość wąski krąg mocy. Ich kompetencje nie obejmują na przykład zawieszenia dochodzenia wstępnego, jego zakończenia lub wznowienia. W odniesieniu do czynności, które wykonują w ramach swoich uprawnień, takie prawo zasadniczo należy do ich przywódców i prokuratora.

Odwołanie od instrukcji od wyższych władz i osób

Śledczy może nie zgodzić się z decyzją prokuratora dotyczącą:

1. Zaangażowanie tematu jako oskarżonego.
2. Zatrzymanie ścigania lub przesłanie materiałów do sądu.
3. Kwalifikacje aktu.
4. Zakres opłaty.
5. Wybór, zmiana, anulowanie środków zapobiegawczych.
6. Usunięcie badacza lub jego usunięcie z późniejszego dochodzenia.
7. Odmowa wyrażenia zgody na złożenie petycji w sprawie wyboru środka zapobiegawczego lub wdrożenia innych środków proceduralnych.

W takich przypadkach władza pracownika obejmuje zawieszenie wstępnego dochodzenia wraz z przekazaniem prokuratorowi wyższemu jego pisemnych zastrzeżeń wraz z materiałami dotyczącymi przestępstwa. Ten z kolei może również nie zgadzać się z niektórymi instrukcjami udzielonymi przeciwnikowi. W przypadku śledczych prawo przewiduje inną procedurę, zgodnie z którą wszystkie zamówienia, w tym wymienione na powyższej liście, są obowiązkowe. Ich odwołanie nie stanowi przeszkody w ich realizacji.

Ogólne zamówienie

Istotą wstępnego dochodzenia jest identyfikacja i utrwalenie śladów przestępstwa, ustalenie tożsamości sprawcy i innych okoliczności zdarzenia. Po otrzymaniu wiadomości lub oświadczenia o przygotowywanej lub już przeprowadzonej nielegalnej akcji, upoważnieni urzędnicy:

1. Pozostań na miejscu natychmiast po otrzymaniu określonych informacji.
2. Zapewnij ochronę miejsca zbrodni.
3. W razie potrzeby udzielić pierwszej pomocy ofierze i ustalić jej tożsamość.
4. Podejmują środki w celu zapewnienia, że ​​sytuacja pozostanie nienaruszona do przybycia badacza.
5. Zbierają niezbędne informacje o okolicznościach poprzez badanie świadków, mieszkających w pobliżu osób, ustalenie tożsamości naocznych świadków.
6. Jeśli to możliwe, dowiedz się o domniemanym sprawcy, podejmij środki, aby go zatrzymać.

Pilne działanie

Wstępne dochodzenie w sprawie obejmuje wdrożenie szeregu środków, których opóźnienie może prowadzić do:

1. Utrata / uszkodzenie śladów przestępstwa.
2. Trudności w wykrywaniu i naprawianiu znaków aktu.
3. Pojawienie się sprawcy szansa na uniknięcie ścigania.

Obecny CPC nie zapewnia pełnej listy pilnych działań. W praktyce tradycyjnie obejmują one:

• Ankieta
• Wycięcie
• Inspekcja
• Przesłuchanie ofiary.
• Szukaj itp.

Procedury proceduralne

Po podjęciu pilnych działań, ale nie później niż 10 dni od daty rozpoczęcia ścigania, organ dochodzeniowy powinien zostać przekazany prokuratorowi. Od tego momentu należy zezwolić na podjęcie wszelkich działań mających na celu rozwiązanie przestępstwa. Wstępne dochodzenie i środki poszukiwania operacyjnego są przeprowadzane z powiadomieniem władz wyższych o ich wynikach. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadkach, gdy podejrzani nie zostali zidentyfikowani podczas pilnych działań.

Operacja wyszukiwania operacyjnego

Wstępne dochodzenie ma na celu identyfikację informacji o:

1. Świadkowie, naoczni świadkowie przestępstw, w tym przygotowywani.
2. Przedmioty nadużycia i osoby winne.
3. Miejsca przechowywania nielegalnie zajętego mienia, dokumentów i przedmiotów, które są istotne dla ujawnienia aktu.

Wstępne dochodzenie obejmuje środki przeszukania mające na celu wykrycie osób podejrzanych o przestępstwa. W trakcie wykonywania niektórych czynności ustala się tożsamość podmiotu, ustala się jego lokalizację. Wyniki operacyjnych środków dochodzeniowych są wykorzystywane do przygotowania i przeprowadzenia innych działań dochodzeniowych. Działają również jako dowód po odpowiedniej weryfikacji i konsolidacji. Wsparcie wyszukiwania operacyjnego jest wyznaczane po przesłaniu materiałów do prokuratora w celu ustalenia osoby winnej przestępstwa, wyłącznie w imieniu organu prowadzącego dochodzenie.

Akt oskarżenia

Wstępne dochodzenie kończy się dokumentem stwierdzającym:

1. Miejsce i data rejestracji.
2. F. I. O., pozycja pracownika składającego się na akt.
3. Informacje na temat podmiotu ponosi odpowiedzialność.
4. Czas i miejsce aktu, motywy, metody, cele, konsekwencje i inne okoliczności o istotnym znaczeniu.
5. Treść zarzutu w odniesieniu do akapitu, części, artykułu Kodeksu karnego.
6. Lista dowodów potwierdzających winę zaangażowanej osoby, lista faktów wskazanych przez obronę.
7. Okoliczności łagodzące i obciążające.
8. Informacje o ofierze, wielkości i charakterze wyrządzonej mu krzywdy.
9. Lista osób, które powinny zostać wezwane do sądu.

Zatwierdzenie aktu oskarżenia leży w gestii szefa organu, który przeprowadził poszukiwania operacyjne i inne środki proceduralne. Dokument ten wraz z zebranymi materiałami przesyłany jest do prokuratora. Ten ostatni powinien je przestudiować w ciągu dwóch dni.

Decyzje prokuratora

Określony urzędnik, po zbadaniu otrzymanego aktu oskarżenia i materiałów, podejmuje jedną z następujących decyzji:

1. Po zwrocie sprawy w przypadku niezgodności z wymogami art. 225 Kodeks postępowania karnego. W takim przypadku organ, który zastosował środki proceduralne, musi odpowiednio sporządzić akt oskarżenia i przesłać go ponownie prokuratorowi. Ten ostatni może przedłużyć okres zapytania o nie więcej niż 3 dni.
2. Po zatwierdzeniu ustawy i przedłożeniu materiałów sądowi do rozpatrzenia co do istoty.
3. O zakończeniu ścigania z przyczyn określonych w art. 24–28 Kodeks postępowania karnego.
4. O kierunku materiałów do wstępnego dochodzenia.

Jeżeli prokurator zatwierdzi akt oskarżenia, ma on prawo wykluczyć z niego niektóre punkty i ponownie zakwalifikować zarzut. Takie działania powinny zostać zapisane w odpowiednim dekrecie.

Dochodzenie sądowe i wstępne

Jedną z najważniejszych gwarancji przestrzegania prawa podczas ścigania i ujawnienia przestępstwa jest monitorowanie działań pracowników przeprowadzających rewizję operacyjną i inne środki proceduralne. Tylko sąd ma prawo podejmować decyzje:

1. W sprawie przedłużenia okresu zatrzymania.
2. O przeszukaniu lub zajęciu w domu.
3. O wyborze środka zapobiegawczego w postaci aresztu domowego, zatrzymania, kaucji.
4. Po inspekcji domu bez zgody mieszkających w nim osób.
5. W sprawie umieszczenia podejrzanego, który nie przebywa w areszcie psychiatrycznym lub innej placówce medycznej w celu zbadania.
6. O wyszukiwaniu osobistym, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 93 Kodeks postępowania karnego.
7. W przypadku przejęcia korespondencji zezwolenie na przejęcie i inspekcja w instytucji komunikacyjnej.

W ramach postępowania przedprocesowego sąd ma prawo rozpatrywać skargi na bezczynność / działania, decyzje śledczych, prokuratora w sposób iw przypadkach określonych w CPC. Jeżeli badanie materiałów w pierwszej lub kolejnych instancjach wykaże niekompletność podjętych środków, niewłaściwe zakwalifikowanie czynu lub inne naruszenia, sąd podejmie odpowiednie środki w celu ich wyeliminowania. Jeżeli istnieją podstawy, wydaje prywatny dekret (ustalenie). W tym dokumencie sąd zwraca uwagę na fakty naruszające wymogi prawa ujawnione podczas przeglądu, wymaga przyjęcia odpowiednich środków w celu ich wyeliminowania i zapobiegania im w przyszłości.

Opcjonalnie

Niektóre czynności dochodzeniowe mogą być przeprowadzane wyłącznie za zgodą sądu. W art. 165 CPC reguluje procedurę uzyskania tej zgody. Obejmuje następujące kroki:

1. W porozumieniu z prokuratorem śledczy przedkłada sądowi wniosek o wdrożenie określonego środka wymagającego zgody sądu. Musi mu towarzyszyć odpowiedni dekret pracownika.
2. Sąd rozpatruje wniosek wyłącznie w ciągu 24 godzin od momentu jego przyjęcia. W spotkaniu może uczestniczyć pracownik i prokurator.
3. Po zakończeniu rozpatrywania wniosku sąd wydaje decyzję. Swoją decyzją może zezwolić na wykonanie żądanego zdarzenia lub odmówić go, wskazując motywy, które go kierowały.

Funkcje nadzorcze prokuratora

Jest to kolejny urzędnik po sądzie, który jest upoważniony do monitorowania przebiegu dochodzenia. W szczególności prokurator ma prawo:

1. Sprawdź zgodność z wymogami prawa federalnego po otrzymaniu, rejestracji i rozstrzygnięciu oświadczeń i zgłoszeń przestępstwa.
2. Podejmij uzasadnioną decyzję, zgodnie z którą materiały zostaną przesłane do organu prowadzącego dochodzenie w celu podjęcia decyzji w sprawie postępowania karnego w sprawie faktów naruszenia prawa ujawnionych przez prokuratora.
3. Wymagać od upoważnionych organów wyeliminowania niedociągnięć i konsekwencji niezgodności z wymogami aktów prawnych.
4. Zastanów się nad informacją śledczego dostarczoną przez jego szefa na temat nieporozumienia z instrukcjami prokuratora i podejmij decyzję w tej sprawie.
5. Zwracaj materiały z pisemnymi poleceniami przeprowadzenia dodatkowych działań, zmień kwalifikację czynu lub zakres zarzutu w celu skorygowania aktu oskarżenia lub wniosku i wyeliminowania wykrytych naruszeń.

Nadzór departamentalny

Dokonuje tego szef organu dochodzeniowego. W szczególności szef sprawdza terminowość działań urzędników w celu rozwiązywania przestępstw i zapobiegania im, podejmuje odpowiednie środki w celu jak najbardziej kompletnego, obiektywnego i kompleksowego wdrożenia ustalonych środków i procedur. Kierownikowi działu przysługują prawa:

1. Sprawdź sprawę karną.
2. Wydawaj pracownikom polecenia dotyczące realizacji niektórych działań.
3. Podejmij decyzję, by postawić przedmiot oskarżonego.
4. Podaj kwalifikację przestępstwa.
5. Umów się na przesłanie materiałów, wykonanie pewnych czynności w ramach wstępnego dochodzenia, przekazanie sprawy innemu pracownikowi, powierzenie dochodzenia kilku ekspertom itp.

Kierownik jednostki zatwierdza decyzję o zakończeniu prześladowań. Może zwrócić materiały badaczowi z pisemnymi instrukcjami dodatkowego dochodzenia.Odwołanie od zarządzeń głowy nie wstrzymuje ich wykonania, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w Kodeksie postępowania karnego. Kierownik jednostki dochodzeniowej weryfikuje otrzymane od prokuratora wymagania dotyczące eliminacji naruszeń prawa popełnionych na etapie wstępnego dochodzenia. Kierownik wydziału jest uprawniony do przyjęcia pisemnego sprzeciwu wobec tych przepisów. W takim przypadku kierownik jednostki albo wysyła zawiadomienie do prokuratora o braku zgody na wymagania, albo wydaje śledczemu polecenie ich spełnienia. Ten ostatni powinien być na piśmie.