Odpowiedzialność stanowi integralny element prawa w dowolnym jego sektorze. Należy do kategorii środków przymusu. Bez tego prawo traci swoje właściwości regulacyjne.
Współczesne rzeczywistości
Specjaliści są zmuszeni stwierdzić, że mechanizm odpowiedzialności obowiązujący dziś w Rosji jest nieskuteczny. Ten środek przymusu w formie, w jakiej obecnie działa, nie ma koniecznego wpływu na sytuację w sektorach gospodarki. Sytuację tę tłumaczą błędne obliczenia w przepisach ustawodawczych oraz organizacja korzystania z odpowiedzialności. Przyczyną tej sytuacji jest także ciągłe zrywanie więzi gospodarczych w państwie i obniżony poziom dyscypliny kontraktowej.
Znaczenie miar
Zwiększając dokładność wywiązywania się z podjętych zobowiązań, co zapewnia mechanizm odpowiedzialności, możliwe jest znaczne zwiększenie wielkości produkcji w głównych sektorach działalności bez pożyczek zagranicznych i dodatkowych inwestycji. Jasność regulacji zgodności z wymogami zawiera duże rezerwy na wzmocnienie gospodarki. Ze względu na ścisłe przestrzeganie warunków umów można między innymi znacznie poprawić jakość produktów krajowych. Wszystkie rodzaje odpowiedzialności prawnej pomagają gospodarce. Dokładność i sumienność uczestników relacji gospodarczych, wychowana na zgodności z wymogami i normami, same zaczynają działać jako źródła zysku.
Pojęcie i rodzaje odpowiedzialności
Przede wszystkim należy rozróżnić warunki i źródła zastosowania miar wpływu. Te lub inne rodzaje odpowiedzialności działają na podstawie przepisów lub umowy. Ponieważ uczestnicy mogą określać wzajemne szanse i wymagania w drodze umów, mogą również przewidywać karę za niespełnienie ustalonych warunków. Odpowiedzialność cywilna obejmuje cztery główne miary wpływu:
- Odszkodowanie.
- Przepadek
- Sankcje dotyczące konfiskaty.
- Nietypowe miary.
Te ostatnie działają jako stosunkowo niezależna kategoria. Niektóre rodzaje odpowiedzialności dotyczą innych branż. Miary są również klasyfikowane według ich objętości. Istnieją więc rodzaje obowiązków, które są ograniczone i pełne. Ten ostatni jest z reguły używany podczas spotkania odszkodowanie. Raczej trudne środki są określone w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej. Następujące rodzaje odpowiedzialności karnej:
- Pozbawienie zdolności do wykonywania dowolnej czynności lub zajmowania określonej pozycji.
- W porządku.
- Pozbawienie rangi honorowej lub wojskowej, nagrody państwowej, rangi.
- Korekcyjny lub praca obowiązkowa.
- Aresztowanie
- Ograniczenie wolności.
- Treść w wojskowej jednostce dyscyplinarnej.
- Kara pozbawienia wolności na czas określony lub dożywotni.
- Ograniczenia w służbie wojskowej.
Te lub inne rodzaje odpowiedzialności karnej są przypisywane zgodnie z powagą przestępstwa. Ponadto istotne są okoliczności łagodzące lub obciążające. Istnieją również pewne rodzaje odpowiedzialności administracyjnej. Należą do nich:
- W porządku.
- Ostrzeżenie
- Odszkodowanie za zajęcie podmiotu, który działał jako instrument prowizji lub bezpośredni przedmiot przestępstwa.
- Pozbawienie specjalnego prawa.
- Konfiskata przedmiotu, działająca jako narzędzie do popełnienia przestępstwa lub popełnienia przestępstwa.
Bardziej rygorystyczne obowiązki administracyjne są następujące:
- Aresztowanie na maksymalnie 15 dni.
- Praca korekcyjna przez 2 miesiące.
Uzasadnienie prawne
Odpowiedzialność występującą w stosunkach handlowych lub cywilnych określają różne organy ustawodawcze. Te lub inne środki mają na celu wpływanie na różne aspekty przedsiębiorczości i zwykłe działania. Jednak ze względu na fakt, że prawo handlowe działa jako podsektor cywilny, konieczne jest rozważenie środków, które są dopuszczalne w regulacji handlu.
Funkcje
Co to jest odpowiedzialność prawna? Koncepcja i rodzaje takiej metody wywierania wpływu na podmioty przewidują występowanie niekorzystnych konsekwencji natury majątkowej. Te środki przymusu stosuje się przy założeniu niewykonania zobowiązania, naruszeniu interesów innej osoby. Odpowiedzialność prawna, której koncepcja i rodzaje oparte są na państwowym mechanizmie wpływu, pełni kilka funkcji:
- Wyrównawczy. Jej zadaniem jest odzyskanie strat poniesionych przez ofiarę.
- Ostrzeżenie Polega na zapobieganiu popełnienia przez podmiot niezgodnych z prawem działań.
- Stymulowanie Stanowi zachętę dla dłużnika do wyeliminowania popełnionego przez niego naruszenia oraz do faktycznego wykonania podjętych zobowiązań.
- Informacyjny. Polega ona na analizie informacji o rodzajach popełnianych naruszeń, ich dynamice i późniejszym zastosowaniu tych danych do opracowania środków mających na celu wyeliminowanie przyczyn przestępstw i zapobieganie stratom.
Należy zauważyć, że wykonywanie powyższych funkcji odbywa się dzisiaj w Rosji jest wyjątkowo niezadowalające. Publikacje prawne jasno przedstawiają zadania, ale nie ma zaleceń dotyczących metod ich realizacji.
Regulacja umowna
Odpowiedzialność cywilna może zostać ustalona bezpośrednio przez uczestników relacji. W ramach umowy w wielu przypadkach określone są pewne środki wpływające na niespełnienie zobowiązań. Dzięki umowom podmioty mogą również zwiększyć wysokość kary w porównaniu z ustalonymi przepisami. Ograniczenie tej możliwości ustanawia się tylko w odniesieniu do niektórych rodzajów zobowiązań, na przykład w celu spełnienia warunków umowy przewozu. Według uznania uczestników związku stosunek strat i przepadków może zostać określony, jeżeli nie zostanie to określone w aktach regulacyjnych. Podmioty są w stanie zmniejszyć niektóre rodzaje odpowiedzialności. Dotyczy to w szczególności strat, stóp procentowych i innych zobowiązań pieniężnych.
Kategorie ogólne: warunki występowania
Zgodnie z powodem rozróżniają rodzaje odpowiedzialności: niezależnie od obecności winy i bezpośrednio z winy. W pierwszym przypadku zwolnienie z kary jest możliwe w pewnych okolicznościach - ich krąg jest dość ograniczony. Dotyczy to w szczególności winy wierzyciela lub siły wyższej. Odpowiedzialność ta nazywana jest „niewinną” lub obiektywną. W drugim przypadku dłużnik jest zwolniony z kary w przypadku braku winy. On musi to udowodnić. Zgodnie z ogólną zasadą niektóre rodzaje odpowiedzialności mają miejsce w przypadku poczucia winy, które jest domniemane (przewidziane). Przepis ten znajduje odzwierciedlenie w paragrafach. 1 i 2 401. artykułu Kodeksu cywilnego.
Wyraża się to w ten sposób: osoba, która nie wypełniła zobowiązania lub nie wykonała go w pełni, musi ponosić odpowiedzialność w przypadku winy. Wyjątkiem są przypadki, w których inne akty są ustanawiane przez akty prawne lub w drodze porozumienia. Kolejny przepis - ust. 3 401. artykułu Kodeksu cywilnego - przewiduje inne, bardziej rygorystyczne warunki, na jakich przyjmuje się określone rodzaje odpowiedzialności za przestępstwa. Dłużnik musi w tym przypadku udowodnić obecność siły wyższej.Oznacza to obiektywną odpowiedzialność. Niemniej jednak akt regulacyjny lub umowa mogą stanowić inaczej. Niektóre przepisy przewidują odstępstwo na korzyść zawinionej odpowiedzialności.
Subiektywna separacja
Taka klasyfikacja pociąga za sobą następujące rodzaje odpowiedzialności za naruszenie prawa lub warunków umowy:
- Jednostka zależna.
- Udostępnij
- Łącznie
Ten ostatni został ustanowiony przez prawo w celu zapewnienia pożyczkodawcy wyższej ochrony prawnej. Dotyczy to:
- Uczestników pełne partnerstwo.
- Spółki zależne i główne podmioty gospodarcze.
- Osoby wydające i potwierdzające zabezpieczenie.
- Dłużnik i poręczyciel.
- Osoby, które skrzywdziły wspólnie.
- Spadkobiercy za zobowiązania spadkodawcy.
Tego rodzaju odpowiedzialność można również zastosować do umowy z wieloma dłużnikami. Wierzyciel może dochodzić roszczeń zarówno wobec wszystkich uczestników łącznie, jak i do każdego z nich osobno. Głównymi warunkami możliwości zastosowania środków jest niepodzielność przedmiotu obowiązków, zgoda stron lub inne przypadki przewidziane w aktach prawnych. W ramach wspólnej odpowiedzialności rozumie się odzyskanie kwoty od każdego dłużnika w równej części. Jest to ogólna zasada i jest uważana za uczciwą decyzję. W takim przypadku każdy uczestnik związku jest odpowiedzialny za własne działania.
Zobowiązania zależne
Odpowiedzialność ta oznacza obecność jednego (głównego) dłużnika. Jednak zgodnie z warunkami umowy lub zgodnie z przepisami regulacyjnymi inna osoba może spełnić roszczenie wierzyciela. W takim przypadku pożyczkodawcy udziela się wielkich gwarancji, a jego ochrona prawna jest wzmocniona. W nowym kodeksie cywilnym zakres tych środków został znacznie rozszerzony. To znacznie przyczynia się do zapewnienia niezawodności obrotu nieruchomościami. W Kodeksie cywilnym znajduje się ponad 15 artykułów regulujących korzystanie z odpowiedzialności dodatkowej. Zgodnie z przepisami regulacyjnymi dotyczy to:
- Federacja Rosyjska w sprawie zobowiązań przedsiębiorstw państwowych.
- Członkowie spółdzielni.
- Właściciel - za zobowiązania instytucji.
Aby wdrożyć odpowiedzialność dodatkowa wierzyciel powinien najpierw skontaktować się z głównym (pierwotnym) dłużnikiem. Jeżeli wymóg nie jest spełniony, przenosi obowiązki na dodatkową osobę. To z kolei może budzić zastrzeżenia w swojej obronie. Jak są używane, przedstawione przez głównego dłużnika. W przypadku, gdy dodatkowa osoba jest mimo to odpowiedzialna, ma ona prawo wystąpić z roszczeniem zwrotnym. Z tej możliwości korzysta się, jeżeli główny dłużnik nadal działa.
Klasyfikacja objętościowa
Jak wspomniano powyżej, istnieją takie rodzaje odpowiedzialności, jak pełna i ograniczona. W niektórych przypadkach konieczne jest (lub uzasadnione) użycie tej drugiej kategorii. Odpowiedzialność tego rodzaju występuje w dwóch przypadkach, zgodnie z obowiązującymi przepisami:
- Jeżeli pożyczkodawca działa nieprawidłowo, co może wpłynąć na wykonanie zobowiązania, wówczas zakres kary określa sąd.
- W obecności warunków umowy lub odpowiedniego aktu prawnego, zgodnie z którym zakres odpowiedzialności jest z góry ograniczony określonym limitem pieniężnym.
Jeżeli dłużnik nie zastosuje się do niewłaściwych działań drugiej strony, występuje sytuacja zwana winą wierzyciela. Wyraża się to niespełnieniem i niepodejmowaniem środków w celu zmniejszenia kwoty strat, jakie mu wyrządzono. W obu przypadkach, na mocy orzeczenia sądu, dłużnik jest częściowo zwolniony z odpowiedzialności. Redukcja wymogów odbywa się z uwzględnieniem winy wierzyciela. Podobne sytuacje zdarzają się zarówno przy wypełnianiu warunków umowy, jak i w zakresie odpowiedzialności deliktowej i należą do kategorii mieszanej.Dość liczne sytuacje ograniczenia wielkości wymagań. Mogą być przewidziane zarówno prawem, jak i umową. Na przykład w drugim przypadku umowa może zawierać warunki nałożenia wyjątkowej kary. Z kolei akt regulacyjny przewiduje ograniczoną odpowiedzialność przewoźnika.
Odszkodowanie
Środek ten jest uważany za ogólny. Dotyczy to wszelkich naruszeń, chyba że prawo lub umowa stanowią inaczej. Ten typ kolekcji najlepiej wykonuje zadanie kompensacyjne. Dłużnik wraca do ofiary w takim samym stopniu, w jakim poniósł szkodę. Taka odpowiedzialność może również spełniać funkcję zapobiegawczą. Organizacje, którym udało się odzyskać odszkodowanie, mogą starać się wypełniać zobowiązania od kontrahentów. Jednak w tym przypadku istnieją pewne niuanse. W szczególności trudność stanowią dowody z dokumentów i dowody podczas rozprawy dotyczące kwoty strat. W tym celu konieczne jest przygotowanie wystarczająco dużej liczby dokumentów. Są one opracowywane przez różne służby organizacji. Warunkiem jest spójność wszystkich informacji.
Przepadek
Jego odmiany obejmują karę i grzywnę. Zgodnie z interpretacją przewidzianą przez prawo przepadek to kwota określona w akcie regulacyjnym lub umowie, którą dłużnik wypłaca w przypadku niewywiązania się lub nienależytego wykonania zobowiązań. Grzywnę tradycyjnie uważa się za pojedynczą karę procentową lub stałą, równą sumie zaległego roszczenia. Kara to odpowiedzialność ustalona za ciągłe i ciągłe naruszenie. Istnieje wiele sytuacji, w których kara działa jako jedyna skuteczna miara wpływu. Odzyskanie strat z tych naruszeń może być bardzo problematyczne ze względu na złożoność ich naprawy i obliczania rozmiarów. Z tego powodu pożyczkodawcy muszą skorzystać z możliwości ustalenia kar umownych.
Nietypowe miary
Mają funkcje, które nie pozwalają przypisać ich do żadnej określonej kategorii. Na przykład zgodnie z ustawą o ochronie praw konsumenta producent jest zobowiązany do zapłaty 10% kosztów przedsiębiorstwa, które otrzymało od niego produkty niskiej jakości. W art. 395 kc zapewnia jeden środek na niespełnienie zobowiązań pieniężnych. Jest prezentowany jako zapłata odsetek od kwoty długu.
