Klasyfikacja wypadków przemysłowych. Określenie dotkliwości

Nie każdemu poważnemu urazowi towarzyszy nieznośny ból, tak jak nie każde lekkie uraz jest bezbolesne. Wynikające z tego obrażenia ciała ocenia się nie na podstawie stopnia bólu, ale na podstawie konsekwencji i reakcji organizmu. Dlatego opracowano kompetentne dochodzenie klasyfikacja wypadkowa w produkcji.

Terminologia

Aby właściwie przeprowadzić dochodzenie, należy odwołać się do zarządzenia Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej nr 160 z 2005 r. Zgodnie z jego przepisami absolutnie wszystkie obrażenia, niezależnie od przyczyny wypadku przy pracy, są klasyfikowane jako lekkie i ciężkie. Wyróżniają się one złożonością szkody, a także czasem niezdolności do pracy w czasie.

W większości przypadków badanie sądowe ustala, że ​​uraz jest w 100% ciężki, jeśli u ofiary wystąpią konsekwencje, pojawienie się chorób przewlekłych na tym tle, trwałe inwalidztwo lub śmierć. Poważne obrażenia mają 3 stopnie ciężkości.

Również w tej kolejności jasno zdefiniowano pojęcie „klasyfikacji wypadków przemysłowych” oraz przedstawiono trzystopniowy schemat, w którym wskazano możliwe obrażenia ciała i ich związek ze stopniem dotkliwości.

Pierwsza dotkliwość

Pierwszy etap programu charakteryzuje się uszkodzeniem zdrowia, któremu początkowo towarzyszył pacjent z obfitą utratą krwi, szokiem, problemami z funkcjonowaniem układu sercowo-naczyniowego, ośrodkowego układu nerwowego, nerek, wątroby, płuc. Nawet przy krótkotrwałym występowaniu tych problemów zdrowotnych po zranieniu, te ostatnie zawsze będą uważane za poważne.

Drugi stopień dotkliwości

Drugi etap, w przeciwieństwie do pierwszego, może nie pojawić się od razu, ale po przyjęciu do wstępnego badania po przybyciu do organizacji opieki zdrowotnej (zwykle na izbie przyjęć lub na oddziale intensywnej opieki). Tylko lekarz może stwierdzić obecność następujących uszkodzeń podczas kwalifikowanego badania przy użyciu sprzętu medycznego.

Klasyfikacja wypadków przemysłowych przewiduje klasyfikację obrażeń do drugiego stopnia ciężkości, jeżeli podczas badania zostaną ujawnione następujące szkody:

• penetrująca rana czaszki;
• złamania kości twarzy i czaszki;
• urazy mózgu;
• przenikające rany w gardle, tchawicy, przełyku, tarczycy;
• uszkodzenie kręgosłupa (zwichnięcia i złamania kręgów);
• zranienie klatki piersiowej uszkodzeniem jamy opłucnej, mięśni serca lub bez nich;
• penetrująca rana brzucha z uszkodzeniem narządów przewodu żołądkowo-jelitowego, układu moczowo-płciowego;
• pęknięcie narządów;
• złamania kości miednicy, kości ramiennej, kości udowej, piszczeli;
• otwarte urazy stawów;
• urazy dużych naczyń krwionośnych;
• oparzenia o charakterze termicznym i chemicznym z powierzchnią uszkodzenia większą niż 15% ciała, a także oparzenia twarzy, dróg oddechowych, okolicy pachwinowej;
• spontaniczna aborcja (poronienie).

Trzecia dotkliwość

Klasyfikacja wypadków przemysłowych wyróżnia odrębną grupę ciężkości obrażeń, które nie mogą zagrozić życiu ofiary, ale są uznawane za poważne konsekwencje:

• utrata wzroku (na jedno lub oba oczy);
• utrata zdolności mówienia i słyszenia;
• utrata narządu lub zakończenie jego funkcjonowania;
• zaburzenia psychiczne;
• zniekształcenie twarzy.

Przypadki specjalne

Ministerstwo Zdrowia klasyfikuje niektóre rodzaje wypadków przemysłowych jako poważne, nie dlatego, że obrażenia znajdują się na jednej z list, ale dlatego, że mogą zaostrzyć przebieg chorób przewlekłych, a czasem stać się katalizatorem nieodwracalnych procesów prowadzących do śmierci.

Jednym z takich szczególnych przypadków była trauma sowieckiej piosenkarki Anny German. W 1967 r. Miała wypadek samochodowy, ponieważ doznała wielu złamań kości. Przez piętnaście lat piosenkarka przyjmowała silne środki przeciwbólowe i walczyła z zakrzepowym zapaleniem żył i mięsakiem - onkologiczną chorobą kości. Wszystkie te śmiertelne obrażenia pojawiły się po wypadku. Badanie sądowe wykazało, że ból, objawy nowych chorób i powikłanie przewlekłych są pewnymi oznakami poważnych obrażeń.

Często zdarzają się sytuacje, w których wniosek wskazuje, że uraz jest łagodny, ale kolejne badania lekarskie i monitorowanie stanu ofiary wymagają przekwalifikowania na poważne. Tutaj dochodzenie jest prowadzone bezpośrednio przez przedstawicieli Inspekcji Pracy.

Na przykład spawacz zostaje ranny podczas pracy od łuku elektrycznego. Po kilku dniach w szpitalu odczuwa poprawę i informuje lekarza o przywróceniu niepełnosprawności. Po pewnym czasie okazuje się, że po otrzymaniu obrażeń układ rozrodczy spawacza tak bardzo ucierpiał, że przestał funkcjonować. Taki wypadek należy natychmiast przenieść do kategorii poważnych.

Czasami drobne obrażenia mogą prowadzić do śmierci, co ostrzega Rozporządzenie Ministerstwa Zdrowia nr 160. W takich przypadkach na ratunek przychodzi nie tylko ogólna klasyfikacja. Dochodzenie w sprawie wypadków przemysłowych w tej sytuacji jest prowadzone wspólnie przez Inspekcję Pracy i Prokuraturę.

Na przykład pracownik ma złamaną nogę, lekarz przygotowujący wydaje zaświadczenie o łagodnym urazie. W procesie złamania tkanka tłuszczowa ze szpiku kostnego dostaje się do krwioobiegu, rozwija się zator tłuszczowy. Śmierć następuje w ciągu dwóch dni. Wydawałoby się to lekkim urazem, ale jego konsekwencje są śmiertelne.

Ogólna klasyfikacja wszystkich NA

Przed kontynuowaniem dochodzenia należy upewnić się, że uraz jest bezpośrednio związany z procesem produkcyjnym, a podczas kontaktu z placówką medyczną pacjent zgłosił to, a lekarz umieścił kod „04” na zwolnieniu chorobowym - uraz w pracy.

Wszystkie NS można podzielić na przemysłowe i domowe (te, które nie są objęte definicją produkcji).

Produkcja NS

Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej przewiduje klasyfikację wypadków przy pracy. Obejmują one zatem obrażenia odniesione przez pracownika podczas godzin pracy na terytorium pracodawcy lub poza nim, podczas wykonywania obowiązków służbowych, a także podczas podróży do miejsca pracy oraz z miejsca pracy na pojazdach służbowych. Do tej kategorii należą również obrażenia odniesione przez pracownika podczas wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych podczas reagowania w sytuacjach awaryjnych.

Istnieje również klasyfikacja przyczyn awarii przemysłowych. Jest on określony w zarządzeniu Rostrud nr 21 z 2005 r .:

1. Według źródła szkody: obejmuje to 19 powodów, z których niektóre dotyczą pracodawcy, a inne pracownika. Każdy powód ma przypisany unikalny kod.
2. Zgodnie z rodzajem incydentu wszystkie przyczyny są podzielone na kilka grup i podgrup:

2.1 Transportem (8 podgrup).

2.2 Spadek z wysokości (4 podgrupy).

2.3 Zwiń (4 podgrupy).

2.4 Urazy spowodowane przez ruchome, obracające się lub rozpraszające części, elementy, materiały (5 podgrup).

2.5 Ciała obce (3 podgrupy).

2.6 Przeciążenie fizyczne (3 podgrupy).

2.7 Porażenie prądem (1 podgrupa).

2.8 Promieniowanie (5 podgrup).

2.9 Ekstremalne temperatury i czynniki naturalne (5 podgrup).

2.10 Ogień i dym (4 podgrupy).

2.11. Substancje szkodliwe (2 podgrupy).

2.12 Nerwowe przeciążenie.

2.13Kontakt z niebezpiecznymi zwierzętami i roślinami (3 podgrupy).

2.14 Kontakt z wodą (2 podgrupy).

2.15 Nielegalne działania stron trzecich.

2.16 Celowe samookaleczenie.

2.17 Nagły wypadek (4 podgrupy).

2.18 Inne powody

Gospodarstwo domowe NS

Jeśli wypadek miał miejsce u pracownika poza terytorium pracodawcy poza godzinami pracy, na terytorium pracodawcy, ale nie w trakcie pełnienia obowiązków (na przykład tokarz doznał obrażeń podczas obracania części na potrzeby osobiste), jeśli pracownik był w stanie spożywania alkoholu, narkotyków i w przypadku innego zatrucia toksycznego szkodę uznaje się za niezwiązaną z produkcją - gospodarstwem domowym.

Zatem oficjalna klasyfikacja wypadków przemysłowych pozwala nam określić nie tylko przyczynę szkody, ale także jej źródło.