W tym artykule zastanawiamy się, czym jest globalny kryzys. Ogólnie pogorszenie koniunktury gospodarczej charakteryzuje się spadkiem produkcji, który ma miejsce na masową skalę. Deficyt pojawia się zwykle w wyniku czynników pozagospodarczych i jest związany z zakłóceniem naturalnego przebiegu (ekonomicznej) produkcji pod wpływem działań politycznych (różne wojny, zakazy itp.) Lub klęsk żywiołowych.
Globalny kryzys nadprodukcji naznaczony jest wzrostem liczby produktów przekraczającym rzeczywiste zapotrzebowanie klientów, a następnie załamaniem gospodarki narodowej. Pierwsze imponujące zakłócenia tego typu pojawiły się w Anglii w XVII wieku. Dzięki rozwojowi przemysłowej gospodarki rynkowej zaburzenia nadprodukcji nabrały pewnego charakteru cyklicznego i obecnie są jedną z faz cyklu gospodarczego.
Pierwsze załamanie
Załamaniem gospodarki narodowej jest spadek realnego krajowego produktu krajowego brutto, ogromne bezrobocie i bankructwo, spadek poziomu życia. Pierwszy światowy kryzys rozpoczął się w 1857 roku i trwał około roku. Podobnie jak w przeszłości najpotężniejszy cios musiał wytrzymać Wielką Brytanię - główną potęgę handlową i przemysłową. Co ciekawe, rozpoczął się upadek w Stanach Zjednoczonych, a następnie uderzył w Niemcy i Francję.
Rezerwy złota
Kryzysy XIX wieku miały miejsce w warunkach stabilnego porządku monetarnego opartego na złocie. Srebro nadal było uznawane za metal pieniężny, ale jego misja zakończyła się niepowodzeniem. Wielka Brytania była pierwszym z największych państw, które przyjęły system standardu złota. Oczywiście nie tylko złote monety były uważane za pieniądze, których, nawiasem mówiąc, udział w podaży pieniądza gwałtownie spadał. Pieniądze bankowe zostały wymienione na złoto według wartości nominalnej, co ostatecznie zagwarantował złoty koszyk Banku Światowego. W Anglii, a następnie w innych stanach, uchwalono przepisy określające standardy pokrywania banknotów rezerwami złota. Pieniądze z inflacji papierowej zostały zepchnięte na peryferie tego czasu.
Lata 50. XX wieku były etapem bezprecedensowego wzrostu wydobycia złota. Rosja nadal wydobywała metal na wielką skalę, w 1848 r. Odkryto luksusowe złoża w Kalifornii, aw 1851 r. W Australii. Z tych odległych miejsc złoto płynęło do przemysłowych stanów USA i Europy. Żółty metal przyspieszył budowę kolei, rozwój przemysłu, utworzenie banków i spółek akcyjnych. Ułatwił zatwierdzenie i popularyzację złotego klisz. Światowy kryzys lat 1857-1858 słynie z tego, że wskaźnik cen hurtowych w Ameryce (według wskaźników miesięcznych) spadł o 16%, a wskaźnik produkcji rolnej o 20%.
Ogólnie spadek cen był sygnałem i integralną częścią załamania. Zdeponowane zapasy powiększone przez organizacje musiały sprzedawać towary ze stratą. Właśnie dlatego firmy nie mogły spłacić pożyczek otrzymanych w najlepszym momencie i zbankrutowały.
I odwrotnie, wzajemne kursy wymiany ustalone przez złotą esencję każdego z nich podczas upadku pozostały takie same, tylko nieznacznie wahały się - nie więcej niż 1-2%. Zwykła dewaluacja nie była zatem stosowana w przypadku złotych walut jako środka strategii gospodarczej. Niemniej jednak te zmiany kursów walutowych były najważniejszym mechanizmem kontrolującym przepływ złota między krajami.
Narzędzie
Bank centralny działał na podstawie rynek pieniężny a przez to do gospodarki, za pomocą głównego i być może jedynego narzędzia - stopy dyskontowej. Jest to odsetek, w jakim banki komercyjne zaciągnęły pożyczki.Pożyczkę zwykle przydzielano poprzez zliczanie i księgowanie rachunków: w ten sposób bank centralny kupił dług z odpowiednim dyskontem do wartości nominalnej przed upływem terminu.
Podnoszenie stopa dyskontowa główna krypta chroniła swoje rezerwy złota. Kiedy stopy procentowe wzrosły, banki komercyjne i inni członkowie rynku nieopłacalnie wymieniali pieniądze i banknoty na rachunkach bankowych na złoto i otrzymywali kredyty. Również wysoko odsetki od kredytu może przyciągać zagraniczne aktywa pieniężne, a wraz z nimi złoto.
Kiedy zaczął się globalny kryzys, konieczne było podniesienie stopy dyskontowej. Ale te działania były obosiecznym mieczem: wzrost kosztów kredytu skazał wiele firm na bankructwo. Ponadto spadek popytu na siłę roboczą niezbędną do rozwoju produkcji oraz na towary do inwestycji wciąż wzrastał. Wszystkie te niuanse mogły jedynie przedłużyć i pogłębić kryzys. W połowie XIX wieku niektóre dziedziny gospodarki (wspólna działalność akcyjna i kredyty) szybko ewoluowały. Kapitalizm dojrzał i zmienił się nie do poznania w życiu mieszkańców Europy Zachodniej i Ameryki Północnej.
Wielka depresja
Czym jest Wielka Depresja? Jest to globalny kryzys gospodarczy, który powstał w 1929 r. I trwał do 1939 r. Dlatego lata 30. XX wieku nazywane są okresem wielkiego kryzysu.
Kryzys najbardziej dotknął Wielką Brytanię, Kanadę, USA, Francję i Niemcy. Oczywiście odczuwano to w innych stanach. Przede wszystkim miasta przemysłowe znalazły się w trudnej sytuacji; w wielu krajach budowa prawie się zakończyła. Ze względu na spadek realnego popytu ceny produktów rolnych spadły o 40–60%.
Ten globalny kryzys gospodarczy wywarł imponujący wpływ na historię. W rosyjskich annałach termin „wielki kryzys” jest często używany tylko w odniesieniu do spadku, który miał miejsce w Stanach Zjednoczonych.
Pochodzenie
Krótko przed wielkim kryzysem w Ameryce w 1929 r. Doszło do krachu na giełdzie: w Czarny Czwartek (24 października) ceny akcji nagle spadły. Po niewielkim krótkoterminowym wzroście cen w dniu 25 października upadek nabrał przerażających proporcji - stało się to w Czarny poniedziałek (28 października) i Czarny wtorek (29 października). Uważa się, że krach na giełdzie na Wall Street miał miejsce 29 października 1929 r. Co ciekawe, ekonomiści wciąż kłócą się o przyczyny wielkiego kryzysu.
Crash
Światowy kryzys finansowy w latach 2007-2008 rozpoczął się od załamania kredytów hipotecznych w Stanach Zjednoczonych, spadających cen akcji i kredytów hipotecznych bankructwo banków. Ten upadek utorował drogę do globalnego kryzysu gospodarczego (niektórzy nazywają to „wielką recesją”). Początkowy etap światowego kryzysu gospodarczego i finansowego nastąpił dzięki deficytowi kredytów hipotecznych w USA, którego pierwsze objawy pojawiły się w 2006 r. W postaci spadku liczby sprzedanych budynków. Do wiosny 2007 r. Przerwy przerodziły się w kryzys kredytów hipotecznych wysokiego ryzyka.
Bardzo szybko trudności z udzielaniem pożyczek odczuli sprawni pożyczkobiorcy. Latem 2007 r. Zapaść hipoteczna zaczęła przekształcać się w monetarną - teraz dotknęła nie tylko Amerykę. W rzeczywistości globalny kryzys finansowy stale się rozwija. Duże banki zaczęły bankrutować; rządy krajowe próbowały je uratować. Osobno odnotowano upadek Lehman Brothers w 2008 roku 15 września. Na giełdach w 2008 r. I na początku 2009 r. Notowania nagle spadły. W przypadku korporacji szanse na uzyskanie aktywów podczas lokowania papierów wartościowych są znacznie zmniejszone. W 2008 r. Spadek ogarnął całą planetę: wszędzie spadła wielkość produkcji, koszty surowców i popyt na nią, wzrosło bezrobocie.
Liczenie
Według szacunków Washington University of World Finance w 2007 r. I na początku 2008 r. Banki w wielu krajach odpisały 390 mld USD z powodu strat, z których większość trafiła do Europy.
Według danych dostarczonych przez akademika V.M. Polterowicza, w 2008 r. Wartość amerykańskich przedsiębiorstw spadła średnio o 40%.Na podstawowych rynkach europejskich załamanie wyniosło 50%, a wskaźniki indeksów giełdowych w Rosji wyniosły mniej niż ¼ poziomu sprzed kryzysu.
Nierówność dochodów
Kontynuujemy badania globalnego kryzysu. Lata, w których się pojawił, zostaną na zawsze zapisane w historii. Zatem punkt zwrotny w światowej gospodarce, który został ostro zarysowany w 2008 r., Nie został do tej pory pokonany. Pojawił się z powodu deficytu finansowego powstałego w USA. W skali tej załamanie można porównać jedynie z Wielkim Kryzysem z lat 30. XX wieku.
Konsekwencje globalnego kryzysu są okropne: handel międzynarodowy spadł o ponad 10%, odtwarzając wolumen dopiero w 2011 r. Ale nawet teraz pozostaje daleko w tyle za stopami wzrostu, które istniały przed rozpoczęciem kryzysu. Światowy przemysł ulega degradacji.
Załamanie gospodarki w strefie euro i Stanach Zjednoczonych zakończyło się pod koniec 2009 r. Jednak w 2011 r. Rozpoczęła się druga recesja, najdłużej trwająca w historii, w Europie. Ta stagnacja trwała do 2013 roku. Po krytycznej fazie depresji w 2008 r. Osłabienie klasy średniej na całej planecie. Jednocześnie udział najbardziej zamożnych ludzi w globalnym bogactwie przekracza 50% i stale rośnie.
Olivier Blanchard (główny ekonomista MFW) zauważył w 2014 r., Że kiedy skutki globalnego kryzysu zostaną wyeliminowane, problem nierówności dochodów pojawi się w makroekonomii.
Początki
Jak wygląda globalny kryzys? Przyczyny jego wystąpienia są bardzo różne: ogólna częstotliwość postępu gospodarczego, nierównowaga handlu światowego i przepływ aktywów, przegrzanie rynku kredytowego, pojawienie się kryzysu hipotecznego.
W raporcie ze stycznia 2011 r. Specjalna komisja Kongresu USA poinformowała, że spadek w latach 2008–2009 spowodował niepowodzenia dostosowania finansowego, zakłócenia w regulacjach korporacyjnych, kolosalne zadłużenie gospodarstw domowych, powszechną popularyzację instrumentów pochodnych („egzotycznych” papierów wartościowych) oraz wzrost niezarządzanego „cienia” aparatura bankowa.
Kudrin Alexey (były Minister Finansów Federacji Rosyjskiej) w grudniu 2011 r. poinformował, że druga fala załamania już się rozpoczęła.
Stopnie
Jak szacuje się obecny globalny kryzys? Krótko poinformuj o opiniach profesjonalistów. Carmen Reinhart w styczniu 2014 r. Zauważyła, że w większości krajów dzisiejsze trudności mogą przyćmić Wielki Kryzys z powodu napięcia. Ona i Kenneth Rogoff przewidują, że ożywienie globalnej gospodarki zajmie kolejne pięć lat.
Prezes MFW C. Lagarde powiedział w październiku 2014 r., Że globalna gospodarka oczekuje długiej fazy niewielkiego wzrostu, imponującego bezrobocia i trudności geopolitycznych. Nawiasem mówiąc, na początku 2015 r. Wiele ponadnarodowych struktur gospodarczych, takich jak OECD, MFW i Bank Międzyetniczny, badało globalne procesy gospodarcze. W rezultacie zgodzili się, że upadek 2008 roku nadal się pogarsza.
