Regulacja i rozliczanie transakcji finansowych między podmiotami gospodarczymi a organami podatkowymi odbywa się na podstawie faktury.
Cel dokumentu
Faktura jest podstawowym dokumentem księgowym firmy, który jest podstawą do dokonywania rozliczeń między kupującym a dostawcą towarów lub klientem a wykonawcą robót i usług.
Dokument ten jest wydawany dostawcy w celu wskazania, że dana usługa została wykonana, towary zostały wysłane, a także w celu potwierdzenia kwoty podatku VAT, którą należy wziąć pod uwagę w przyszłości.
Przykładowa faktura jest dość prosta i nie przedstawia żadnych trudności. Ten dokument księgowy jest wypełniany przez sprzedawcę towarów w celu zgłoszenia go organom podatkowym. Może być również wykorzystywany przez nabywców w strukturach podatkowych w celu zmniejszenia zobowiązań podatkowych.
Jak wystawić fakturę w programie 1C?
W programie 1C możesz łatwo uzupełnić prawidłowe wypełnienie faktury. Przykładowy algorytm krok po kroku opisano poniżej.
Dokument „Faktura” służy do dokumentowania przedwstępnych umów sprzedaży towarów, usług klientom.
Przy sprzedaży towarów, usług wystawiana jest faktura na podstawie wystawionej faktury na podstawie danych określonych na fakturze (tryb wprowadzania dokumentów w oparciu o). Z katalogu „Kontrahenci” wybiera się określonego nabywcę (jego nazwisko), walutę, która ma zostać wyemitowana, oraz jej kurs. Po wybraniu kupującego wymagana „Rodzaj transakcji” zostanie ustawiona na wartość zdefiniowaną domyślnie dla konkretnego klienta w katalogu „Kontrahenci”. Mimo to na dowolnym koncie można zmienić wartość atrybutu „Rodzaj handlu”.
Próbka faktury jest wypełniana z uwzględnieniem wzajemnych rozliczeń klientów. Jeśli rozliczenie jest wykonywane na podstawie umów w katalogu „Kontrahenci”, wówczas umowa dla klienta jest domyślnie ustawiona, a nazwa i szczegóły dokumentu pojawią się w polu „Zamówienie”. Wartość nieruchomości zmienia się poprzez wybranie innej umowy w formie dokumentu zamówienia (przycisk „...”). Dokument „Konto” może być pierwszym w łańcuchu wzajemnych rozliczeń z klientami, czyli dokumentem zamówienia (przycisk „x”). Następnie w polu „Zamów” widoczna będzie linia „Bez zamówienia”.
Gdy rozliczanie wzajemnych rozliczeń odbywa się w kontekście faktury / faktury, wystawiona faktura automatycznie staje się dokumentem zamówienia.
W kolumnie „Termin płatności” należy podać datę - termin, w którym wydany dokument zostanie uznany za ważny.
Jakie dane należy wprowadzić w części tabelarycznej faktury w 1C?
Próbka faktury elektronicznej składa się z następujących danych:
- nazwa sprzedanych towarów;
- liczba jednostek wysyłanych produktów, usług, towarów;
- jednostki miary;
- współczynnik konwersji dla określonej jednostki miary;
- wartość towarów w określonej walucie, bez VAT;
- kwota minus VAT, w linii bez rabatu;
- kwota rabatu;
- kwoty w kolumnie VAT i VAT, z uwzględnieniem rabatu;
- osobno kwota podatku VAT.
Szczegóły „Kwota b / s”, „Rabat” są wyświetlane w części tabelarycznej dokumentu, gdy stała „Użyj rabatu” jest wybrana jako „Tak”, dlatego łączna kwota dla wierszy z VAT i bez VAT zostanie wskazana z rabatem lub bez.
Część tabelaryczna dokumentu jest wykonywana w następujący sposób:
- regularne wprowadzanie liniowe;
- wielokrotny wybór z katalogu „TMC”. Aby dokonać takiego wyboru, użyj przycisku „Wybór” w oknie dialogowym dokumentu.
Możesz zapisać i zaksięgować fakturę za pomocą przycisku OK.
Wystawianie faktury za wysyłkę towaru
Przykładowe wypełnianie faktury rozpoczyna się od momentu sporządzenia dokumentu i numeru seryjnego. Następnie wskazana jest nazwa sprzedawcy, kupującego, ich legalny adres, punkt kontrolny lub NIP. Ponadto adresy i nazwy są wprowadzane zgodnie z adresami wskazanymi w dokumentach rejestracyjnych, tj. Legalne. Nazwę można podać w formie skróconej. Jeżeli sprzedaż towarów odbywa się z oddzielnych działów sprzedającego do tych samych działów kupującego, wówczas punkt kontrolny tych PO jest wskazany na fakturze.
Następnie wskaż numer dokumentu płatności, jeśli zaliczka została otrzymana w gotówce do przyszłej dostawy, następnie wprowadź walutę płatności i jej kod cyfrowy, wpisz nazwę towaru, jak wskazano na fakturze, umowie, akcie. W sąsiednich kolumnach z nazwą wskazano ilość, jednostkę miary, cenę jednostkową bez VAT, kwotę VAT z kopiejek bez zaokrąglenia, całkowity koszt towarów z VAT i bez VAT.
Przykładowa faktura za importowane towary ma podobną formę, tylko kolumny nadal zawierają kod cyfrowy towarów, kraj pochodzenia, numer zgłoszenia celnego, z którym towary są importowane do Federacji Rosyjskiej. W przypadku odsprzedaży importowanego produktu możesz wprowadzić te dane z dokumentu dostawcy.
Faktura, której próbka jest pokazana na zdjęciu, podpisana jest przez głównego księgowego, kierownika organizacji lub osobę upoważnioną przez pełnomocnika, nakaz.
Dokument może być sporządzony w formie elektronicznej lub papierowej, wypełniony ręcznie i przy użyciu komputera.
Przykładowa faktura za usługi
Po zakończeniu i ukończeniu pracy sprzedawca wystawia fakturę za usługi. Próbka do wypełnienia jest identyczna z fakturą za wysłany towar, tylko w przypadku usług nazwy wykonanych prac są wskazane w nazwie, a ten parametr może zostać wyświetlony na wykresie jednostkowym, a może nie, jeśli ten wskaźnik nie jest określony w umowie.
Jeśli dostarczyłeś dużą listę usług, których nie można umieścić na jednym arkuszu konta, powinieneś odnieść się do przepisu opisanego w ust. 2 art. 169 kodeksu podatkowego.
Jak wypełnić fakturę IP?
Podobnie jak w przypadku podstawowej dokumentacji wydawanej dla towarów i usług, wystawiana jest faktura IP. Wypełnienie próbki wskazuje, że przedsiębiorca musi osobiście podpisać dokument, nie ma możliwości, prawa do powierzenia komuś tego obowiązku ani do udzielenia pełnomocnictwa. W mgnieniu oka możesz skorzystać z notarialnego pełnomocnictwa.
Konieczne jest podanie wszystkich danych dostawcy i nabywcy: nazwa prawna, rejestracja, informacje bankowe, system podatkowy, adres, pod którym dokonano rejestracji w organach podatkowych, oraz status. Zawsze wystawiana jest numerowana faktura. Przykładowe wypełnienie pokazuje, że liczby nie są ustalane losowo, ale najlepiej w kolejności i bez użycia liter.