Konflikty ... To słowo ciągle słyszy w nowoczesnym społeczeństwie. Nieporozumienia osobiste i zawodowe prowadzą do różnych negatywnych sytuacji, gdy ludzie zmuszeni są szukać sposobów wyjścia z nich przy najmniejszych stratach moralnych. Właśnie dlatego zapobieganie konfliktom jest kluczem do zdrowego związku, gdy nie ma potrzeby szukania sposobów na pogodzenie się.
Co to jest konflikt?
We współczesnej psychologii istnieje wiele różnych definicji tego pojęcia. Ale wszyscy sugerują, że konflikt jest najostrzejszym etapem rozwiązywania różnych sprzeczności. Powstają w procesie interakcji i polegają na przeciwdziałaniu uczestnikom sytuacji, towarzysząc jej negatywnymi emocjami. Większość naukowców koncentruje się na sprzecznych celach i zainteresowaniach podmiotów nieporozumienia.
Istnieje definicja sprzeczności jako działania mowy, w którym rozróżnia się trzy etapy walki interesów, których wynikiem jest konflikt:
- różnice zdań;
- sprzeczność w dialogach;
- bezpośrednia walka, wyrażona w konfliktach działania.
Zapobieganie konfliktom oznacza zatem brak jakichkolwiek działań mowy mających na celu wyrządzenie jakiegokolwiek rodzaju szkody drugiej stronie.
Istota konfliktu
Aby zapobieganie konfliktom było wystarczająco skuteczne, należy zrozumieć, na czym polega istota sprzeczności, która ma cztery cechy;
- struktura;
- dynamika;
- funkcja
- zarządzanie.
Struktura konfliktu składa się z:
- przedmiot (przedmiot sporu);
- przedmioty (osoby, grupy lub organizacje);
- warunki przepływu;
- skala;
- strategie i taktyki zachowań podmiotów sytuacji;
- wynik.
Psychologia konfliktu wymaga dynamicznego procesu, który składa się z następujących kroków:
- obiektywna sytuacja, gdy powstają obiektywne przyczyny konfliktu;
- interakcja konfliktowa, w której ma miejsce sam incydent;
- rozwiązywanie konfliktów, które może być pełne lub częściowe.
Konflikt pełni różne funkcje, a niektóre z nich są wystarczająco ważne dla skutecznego współdziałania stron:
- dialektyka, oznaczająca identyfikację przyczyn interakcji konfliktu;
- konstruktywne, sugerujące kierunek stresu spowodowanego sytuacją, aby osiągnąć cel;
- destrukcyjne, gdy pojawiają się różne osobiste i emocjonalne kolory związków.
Regulacja konfliktu sprowadza się w istocie do możliwości zarządzania nim. Zarządzanie z kolei dzieli się na zewnętrzne i wewnętrzne. W pierwszym przypadku kontrolę nad sytuacją powierza się liderowi, w drugim przypadku konieczna jest osobista kontrola jego zachowania.
Główne etapy konfliktów
Przyczyny sporów mogą być bardzo różne, ale wspólne dla wszystkich są etapy powstania i rozstrzygnięcia sporu. Tak więc etapy konfliktu są następujące:
- moment pojawienia się sytuacji konfliktowej, która może sprowokować jedną lub kilka osób;
- świadomość sytuacji wyrażona przez zmianę nastroju i różne krytyczne wypowiedzi skierowane do przeciwnika;
- otwarta konfrontacja, gdy strony przystępują do czynnych działań w celu wyrządzenia wrogowi obrażeń lub innych szkód moralnych;
- świadomość przeciwnika na temat sytuacji konfliktowej i początek reakcji;
- rozwój konfliktu, gdy zostaną określone pewne wymagania;
- zakończenie sporów poprzez wnioski, rozmowy lub metody administracyjne polegające na wydaniu orzeczenia przez sąd, zwolnieniu itp.
Jak zapewne zauważyłeś, te etapy konfliktu przechodzą od jednego do drugiego, niezależnie od rodzaju powstałej niezgody.
Opcje wyników
Istnieją różne opcje rozwiązywania sytuacji konfliktowych:
- pozostawiając go, gdy jedna ze stron nie zauważy lub udaje, że nie dostrzega powstałych różnic;
- wygładzanie sprzeczności, gdy jeden z podmiotów konfliktu albo zgadza się z twierdzeniami przedstawionymi przez drugą stronę, albo uzasadnia się;
- kompromis, w którym obie strony dokonują wzajemnych ustępstw w celu rozwiązania sporów;
- zwiększone napięcie, gdy początek konfliktu jest szczególnie trudny i zamienia się w poważną konfrontację, nie ograniczoną czasowo;
- stłumienie konfliktu siłą, gdy jedna ze stron lub oba podmioty są zmuszone zaakceptować określony punkt widzenia.
Rodzaje konfliktów
Psychologia konfliktu polega na podziale na typy w zależności od podstawy. Zatem następujące czynniki mogą służyć jako podstawa do rozdzielenia na osobny typ:
- źródła występowania;
- konsekwencje społeczne;
- skala;
- formy walki;
- taktyka przedmiotów.
Ponadto konflikty dzielą się na dwa typy w odniesieniu do odrębnego tematu:
- krajowy;
- zewnętrzny.
Konflikt wewnętrzny wiąże się z sprzecznością pragnień jednej osoby, a zewnętrzny - niezgodami między nim a środowiskiem. Z kolei charakter konfliktu zewnętrznego może być interpersonalny, międzygrupowy lub taki, który powstał między jednostką a grupą.
Konflikt interpersonalny jest najczęstszy i polega na konflikcie interesów różnych osób. Intergrupa z reguły powstaje w atmosferze pracy, gdy interesy małych grup są przeciwne. Jeśli chodzi o konflikt między jednostką a grupą, ten rodzaj nieporozumień jest również charakterystyczny dla sfery biznesowej, gdy interesy organizacji są sprzeczne z interesami jednostki.
Oprócz takich nieporozumień istnieje wiele innych: konflikt rodzinny, dorastający, osobisty lub pokoleniowy. W każdej z tych sytuacji pojawiają się problemy z najbliższymi ludźmi, co oznacza, że należy wszystko zrobić, aby temu zapobiec.
Konflikty rodzinne
Niestety, pomimo wszelkich starań, konflikty w rodzinie są nieuniknionym zjawiskiem. Nie chodzi tutaj o to, że ludzie się nie lubią, tylko nie wszyscy wiedzą, jak pokojowo rozwiązywać nieporozumienia.
Konflikty w rodzinie mogą wystąpić między małżonkami, między dziećmi, między rodzicami a dziećmi, między małżonkami i ich rodzicami - istnieje wiele możliwości. Powstaje jednak pytanie: dlaczego niektóre pary żyją długo i szczęśliwie, a inne stają się wrogami i rozchodzą się na zawsze? Chodzi o nastawienie ludzi do sytuacji. Temat konfliktu może nadmuchać skandal, zwiększając jego skalę, jednak to on musi go zakończyć bez wielkich strat moralnych.
Aby powstał konflikt, wystarczy najdrobniejsza przyczyna. Czasami staje się to jak gra w tenisa stołowego, kiedy partnerzy rzucają sobie wzajemne oskarżenia, jak piłka w grze. To może trwać dość długo, wszystko zależy od chęci i zdolności stron do skandalu.
W rzeczywistości istnieje wiele sposobów na utrzymanie pokoju w rodzinie. Na przykład, jeśli nie tak dawno zaczęły się pojawiać spory, możesz spróbować wyrazić swoje roszczenie i poprosić małżonka o wypowiedzenie go własnymi słowami. Psychologowie twierdzą, że większość problemów dla par powstaje z powodu błędnej interpretacji słów ich połowy. Po wypróbowaniu tej metody szybko zobaczysz, że istota konfliktu nie ma podstaw.
Jeśli przyczyną nieporozumienia jest rozbieżność w pragnieniach, poślizgnij się i napisz, co chcesz zrobić. Pożądane jest, aby lista zawierała co najmniej 5 punktów. Następnie porównaj swoje pragnienia i spróbuj wyprowadzić z nich coś wspólnego dla obu.Będziesz zaskoczony, jak skuteczna jest ta metoda.
Warto jednak pamiętać, że niezależnie od przyczyny nieporozumienia najważniejsze jest ustalenie jego przyczyny. Zapobieganie konfliktom polega na wzajemnym słuchaniu się i słuchaniu. Ponadto należy wyrazić swoje pragnienia, nie oczekując, że zostaną one odgadnięte przez małżonka. Jeśli będziesz przestrzegać tych dwóch zasad, liczba sytuacji konfliktowych w życiu rodzinnym zostanie zminimalizowana.
Problem ojców i dzieci
We współczesnym społeczeństwie istnieją trzy główne obszary: starszy, dojrzały i młody. Konflikt pokoleń jest normalnym elementem relacji między starszymi i młodszymi.
Jeśli chodzi o dyskusję na temat tego rodzaju nieporozumień, przejście na mikropoziomy jest tutaj nieuniknione, gdy takie sytuacje stają się powszechne w każdej przeciętnej rodzinie, w której poglądy rodziców różnią się od dzieci lub nastolatków. Jednak inne spojrzenie na świat nie musi prowadzić do sytuacji konfliktowych.
Jak uniknąć konfliktu pokoleniowego? Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest zaakceptowanie poglądów drugiej strony, wzajemnego szacunku i tolerancji. Na przykład emeryci, którzy przestali wykonywać codzienne obowiązki zawodowe, znajdują się w trudnej sytuacji psychologicznej, kiedy potrzebują pomocy i wsparcia bliskich. 
Z kolei młodzież jest w wieku, w którym kategoryzacja i całkowite zaprzeczenie opinii dorosłych jest dla nich normalne. Pomiędzy emerytami i młodymi ludźmi znajdują się osoby dojrzałe, które również mogą cierpieć z powodu różnych poglądów na życie swoich rodziców lub dzieci. W takim przypadku każda strona musi tolerować opinie innych i szanować ją. Tylko takie wzajemne zrozumienie może być odpowiedzią na pytanie, jak uniknąć konfliktu między różnymi pokoleniami.
Konflikty nastoletnie
W okresie dojrzewania, który jest uważany za jeden z najtrudniejszych okresów, konflikty zajmują szczególne miejsce, będąc integralną częścią życia społecznego. Konflikty nastolatków powstają nie tylko w relacjach z rodzicami, ale także w komunikacji z rówieśnikami. Często złożona relacja dziecka z jego towarzyszami staje się poważnym powodem do niepokoju rodziców. W tej chwili dorośli muszą dołożyć wszelkich starań, aby pomóc nastolatkowi uniknąć trudności w komunikacji. Istnieje kilka zasad, których przestrzeganie może pomóc uniknąć takich sytuacji i pomóc dziecku bezboleśnie przejść do następnego etapu życia. Tak więc, jeśli Twoim celem jest zapobieganie konfliktom, musisz:
- Nie obwiniaj nastolatka. Na tym etapie życia zaufanie do relacji z dorosłymi ma dla niego kluczowe znaczenie. Dlatego niezwykle ważne jest, aby dziecko wiedziało, że może ci zaufać w każdej sytuacji, bez obawy o oskarżenia przeciwko niemu.
- Znajdź przyczynę nieporozumienia. Dowiedz się od dziecka wszystkich szczegółów o tym, co się wydarzyło, zanim wyciągniesz wnioski. Jeśli nastolatek zostanie wycofany, powinieneś porozmawiać z nauczycielami szkolnymi i znaleźć przyczynę problemu.
- Uznaj, że nie zawsze interwencja rodziców jest korzystna. Jeśli mówimy o kłótni między najlepszymi przyjaciółmi, którzy mogą przeklinać kilka razy dziennie, a czasem dochodzi do walki, wówczas interwencja dorosłych będzie miała tylko negatywny skutek. Przed podjęciem decyzji o pomocy dziecku poznaj wszystkie szczegóły tego, co się stało.
- Nie okazuj obojętności. Nie zawsze pozycja zewnętrznego obserwatora jest korzystna. Na przykład, jeśli twoje dziecko ma poważne problemy z rówieśnikami, którzy nie akceptują go w swoim kręgu, może to prowadzić do poważnych problemów psychologicznych w przyszłości. Tę sytuację należy jak najszybciej opanować, zastanawiając się, jakie są przyczyny tego zachowania.
Twoja życzliwa postawa i tolerancja są kluczowe w bezbolesnym rozwiązywaniu nastoletnich konfliktów.
Konflikty Osób
Szczególnie powszechne są konflikty osobiste, które mogą powstać zarówno między kolegami, jak i między ludźmi, którzy są ze sobą związani różnymi więzami społecznymi. Z reguły pojawiają się one z powodu niemożności przyjęcia punktu widzenia, ideologii, systemu wartości i innych instalacji przedsiębiorstwa. Mogą również pojawić się nieporozumienia między pracownikami z powodu niezgodności ich postaci i innych cech psychologicznych.
Główną cechą, która pomaga przezwyciężyć takie sytuacje, jest tolerancja wobec opinii innych. Należy zdać sobie sprawę, że nikt nie jest zobowiązany do podzielenia się twoim punktem widzenia, ponieważ każda osoba ma własne zdanie. Świadomość tego faktu ułatwia dostrzeżenie różnic osobowości.
Style rozwiązywania konfliktów
W zależności od celów i zainteresowań podmiotów sytuacji konfliktowej wyróżnia się następujące style rozwiązywania:
- Konkurencja - jest jedną z najbardziej rygorystycznych opcji rozwiązywania sytuacji konfliktowych. Odpowiedni dla osób, które chcą rozwiązać problem przede wszystkim w celu zaspokojenia własnych zainteresowań. Styl jest najbardziej akceptowalny w przypadkach, gdy przedmiotem konfliktu jest pracownik organizacji, a rozwiązanie sytuacji leży w gestii lidera. W tym przypadku konkurencja przyzwyczai pracowników do poddania się, a także pomoże przywrócić wiarę w sukces przedsiębiorstwa w trudnej sytuacji.
- Unikanie - wyraża się w zbyt długim opóźnianiu podejmowania decyzji pod różnymi pretekstami. Prowadzi to do tego, że sytuacja z czasem się komplikuje, więc ten styl jest najmniej preferowany.
- Dostosowanie - oznacza orientację na zachowanie innych i niechęć do obrony własnych interesów. Rezultatem wyboru tego stylu rozwiązywania konfliktów jest ustępstwo wobec wymagań przeciwnika i uznanie jego niewinności.
- Współpraca - polega na rozwiązaniu problemu na ich korzyść, z uwzględnieniem interesów drugiej strony. Jest to najbardziej akceptowalny styl rozwiązywania konfliktów społecznych, ponieważ jest kluczem do utrzymania pokojowych relacji w przyszłości.
- Kompromis oparty na wzajemnych ustępstwach po obu stronach. Jest odpowiedni w sytuacjach, w których cele stron są zbieżne, różnią się tylko sposoby ich osiągnięcia. Ten styl rozwiązywania konfliktów jest często najlepszą opcją dla uczestników.
Główne sposoby rozwiązywania konfliktów
Wszystkie istniejące metody rozwiązywania konfliktów można podzielić na dwie duże grupy: negatywną i pozytywną.
Negatyw oznacza walkę o własne interesy, której głównym celem jest zmiana sytuacji konfliktowej. Można to osiągnąć różnymi metodami:
- działając po drugiej stronie;
- zmiana równowagi sił;
- wykorzystanie zarówno prawdziwych, jak i fałszywych informacji o przeciwniku do własnych celów;
- poprawnie oceniając drugą stronę i jej możliwości.
Ta metoda rozwiązywania konfliktów jest dość agresywna i często prowadzi do naruszenia jedności stron w przyszłości. Dlatego w miarę możliwości należy tego unikać.
Pozytywne metody rozwiązywania konfliktów obejmują negocjacje w celu ustalenia najbardziej optymalnego rozwiązania sytuacji. Z reguły wymagają one ustępstw od podmiotów i prowadzą do częściowego zaspokojenia interesów stron.
Tak więc istnieje wiele sposobów rozwiązywania sytuacji konfliktowych, ale najlepszym sposobem jest zapobieganie im.
Jak unikać konfliktów
Najczęstszą przyczyną tego rodzaju nieporozumień jest nadmierna emocjonalność danej osoby. Jeśli Twoim celem jest zapobieganie konfliktom, powinieneś nauczyć się:
- spokój ducha i odporność na stres, dzięki którym można spokojnie ocenić aktualną sytuację;
- utrzymywać kontrolę nad emocjami, aby móc jak najskuteczniej przekazywać argumenty przeciwnikowi;
- słuchajcie i zwracajcie uwagę na słowa i przejawy uczuć innych;
- być świadomym prawa każdej osoby do rozwiązania tej lub innej sytuacji na swój własny sposób;
- Nie używaj obraźliwych słów ani nie rób niczego, aby upokorzyć przeciwnika.
Przestrzeganie tych zasad pomoże uniknąć wystąpienia różnych sytuacji konfliktowych, a tym samym potrzebę poszukiwania najlepszego rozwiązania.
Czy zawsze należy unikać konfliktów?
Sytuacja konfliktowa jest zawsze konfliktem interesów. Taka konfrontacja oznacza, że każda strona będzie próbowała bronić swoich pragnień i punktu widzenia, co nieuchronnie doprowadzi do wszelkiego rodzaju nieporozumień. Oczywiście trudno argumentować, że zły świat jest lepszy od dobrej kłótni i lepiej gdzieś milczeć, niż wywołać skandal.
Ale jeśli spojrzysz na sytuację z drugiej strony, okaże się, że konflikty mają pewne zalety. Pomagają na przykład zobaczyć istniejące problemy w nowym świetle. Dotyczy to zarówno relacji osobistych, jak i biznesowych. Wyrażanie swojej opinii jest zawsze lepsze niż ciche doświadczanie własnego niezadowolenia. W relacjach osobistych taka cisza prędzej czy później doprowadzi do skandalu na dużą skalę, który może zakończyć się całkowitym oddzieleniem ludzi. Dotyczy to par, przyjaciół, a nawet rodziców i dzieci. Żadna osoba nie może po cichu znieść niezadowolenia przez całe życie, prędzej czy później to wyjdzie. Im później to nastąpi, tym gorsze będą konsekwencje. Dlatego okresowe występowanie sytuacji konfliktowych pozwoli uniknąć globalnych problemów w relacjach. Należy jednak pamiętać, że muszą one zostać poprawnie rozwiązane, aby nie wyciągały się i nie stały się znajomym sposobem na życie.
Jeśli chodzi o relacje biznesowe, różnego rodzaju konflikty pozwalają nam również dostrzec problemy występujące w zespole, które należy rozwiązać jak najszybciej.
Kiedy ludzie żyją przez lata bez konfliktu, świadczy to o braku bliskości między nimi i obojętności wobec siebie. Nikt nie może odczytać myśli innej osoby i w pełni sprostać jej oczekiwaniom. Dlatego konieczne jest wypowiedzenie swoich pragnień, nawet jeśli prowadzi to do małego konfliktu. Chęć osiągnięcia porozumienia i pokojowego rozwiązania problemu poprawi relacje, zamiast je skrzywdzić.
Niemniej jednak zbyt częste nieporozumienia również nie są wskaźnikiem zdrowego związku, dlatego zapobieganie konfliktom jest czasem najlepszym sposobem na rozwiązanie sytuacji.
