Po tym, jak kraje przeżyły globalny kryzys finansowy, nastąpiła dość duża liczba różnych zmian w sferze finansowej. W obecnym kryzysie problemy takie jak system zarządzania ryzykiem stały się jednym z najważniejszych. Dotyczy to w szczególności działalności gospodarczej instytucji finansowych, a także ich różnych kontrahentów, które stały się dziś szczególnie istotne.
Dlaczego to jest ważne?
Jeden z głównych powodów, dla których instytucje finansowe przeżyły kryzys, zaawansowani ekonomiści twierdzą, że większość firm nie doceniła znaczenia systemu zarządzania ryzykiem związanego z wykorzystaniem nowych instrumentów finansowych. Możemy zatem powiedzieć, że wcześniejsze zarządzanie ryzykiem nie było tak istotne jak obecnie. W Rosji kryzys dotknął przede wszystkim te banki, w których system zarządzania ryzykiem był słabo rozwinięty, ponieważ nie było sposobu, aby wpłynąć na przyjęcie decyzji taktycznych lub strategicznych, podczas gdy specjaliści pracujący w jednostkach biznesowych nie może zdać sobie sprawę z kompletności ryzyka podejmowanych przez siebie decyzji. Rolą tych działów zaangażowanych w ocenę ryzyka była ocena podjętych już decyzji, a następnie wygenerowanie raportu.
Kryzys dotknął najmniej wszystkich banków, które zbudowały właściwy system zarządzania ryzykiem i które od ponad dekady gromadzą, przetwarzają, analizują informacje, a następnie oceniają ryzyko. To właśnie takie banki uważają zarządzanie ryzykiem za główną zasadę strategiczną, a także za źródło własnej przewagi konkurencyjnej na długo przed punktem krytycznym. Dlatego w obecnych warunkach priorytetem w bankach komercyjnych jest często tak zwane zarządzanie ryzykiem.
Co jest tu zawarte?
W kontekście rozwijającego się kryzysu finansowego, system zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwach staje się coraz bardziej odpowiedni, co zapewnia ocenę operacyjną stanu spółek znajdujących się w portfelu kredytowym. Jednocześnie ważne jest również obiektywne podejście w celu wypracowania najbardziej optymalnych warunków transakcji i świadomego podejmowania decyzji w sprawie emisji lub zaciągnięcia pożyczki. Rozwiązanie tego problemu jest po prostu niemożliwe, jeśli w przedsiębiorstwie nie jest stosowany kompetentnie skonstruowany system zarządzania ryzykiem.
Jaka ona jest
Obecnie takie systemy istnieją w innej formie w prawie każdej instytucji finansowej, a nawet niefinansowej, ale w zdecydowanej większości przypadków są one jedynie formalnością, w wyniku czego są absolutnie nieskuteczne. Gdy firma nie ma odpowiednio zbudowanego systemu zarządzania ryzykiem w sprawach celnych i innych sprawach biznesowych, staje się to ostatecznie przyczyną jego nieefektywnej pracy i późniejszego bankructwa.
Raczej duże prawdopodobieństwo zmian na obecnym rynku finansowym Rosji wymaga budowy prawdziwie skutecznego systemu zarządzania ryzykiem, który powinien mieć wsparcie analityczne, organizacyjne, operacyjne i oczywiście komputerowe.
Na przykład w bankach krajowych rola odgrywana przez właściwy system zarządzania jest często niedoceniana. ryzyko (zarządzanie ryzykiem). Zadanie zorganizowania prawdziwie kompetentnego systemu jest dalekie od pierwszego spośród istniejących obszarów rozwoju, a wynika to z faktu, że eksperci krajowi często po prostu nie mają wystarczającego doświadczenia praktycznego i metodologicznego w tej dziedzinie, ponieważ takie problemy zaczęto rozwiązywać dopiero na początku lat 90. ubiegłego wieku .
Jak zbudować kompetentny system?
Zastosowanie międzynarodowych metod i standardów pozwala nam zapewnić znaczący rozwój zarządzania ryzykiem, przekształcając go w naprawdę skuteczne narzędzie, które daje możliwość rzeczywistej oceny wszystkich ryzyk, jakie firma przyjmuje i przyjmuje.
System zarządzania ryzykiem w zwyczaje lub jakiekolwiek inne problemy powinny rozwiązać kilka podstawowych problemów:
- Określ rating firmy, który zostanie przyjęty lub któremu zostanie przyznany kredyt, oraz czy będzie prawdopodobieństwo niewypłacalności przy podejmowaniu określonych decyzji.
- Aby uzasadnić podjęte decyzje.
- Popraw jakość portfela kredytowego.
- Aby stworzyć możliwość zapewnienia ciągłej kontroli nad stanem portfela kredytowego.
- Zmniejsz odsetek problematycznych rozwiązań.
- Aby zwiększyć efektywność organizacji pracy, a także zminimalizować koszty czasu dzięki automatyzacji i standaryzacji.
- Aby stworzyć możliwości w celu ciągłego monitorowania i, jeśli to konieczne, terminowego reagowania na problemy, które mogą pojawić się u klientów.
System zarządzania ryzykiem kredytowym
Jeśli mówimy o sektorze bankowym, to w tym przypadku istnieje kilka głównych bloków, które obejmują system zarządzania ryzykiem (zarządzanie ryzykiem).
Ocena portfela kredytowego
Organy zarządzające banku, a także wszelkie inne struktury finansowe, muszą przeprowadzać ocenę portfela kredytowego i stale to robić. W ten sposób możliwa będzie poprawa istniejącego systemu zarządzania ryzykiem, który będzie odpowiadał aktualnej skali działalności firmy, a także planom strategicznym.
Ocena systemu zarządzania ryzykiem portfela kredytowego banku opiera się na ryzyku kredytowym każdej indywidualnej kategorii kredytobiorców, a także na rozkładzie pożyczek dla wszystkich tych kategorii. Podstawą zgrupowania portfela kredytowego w zależności od dzisiejszego stopnia ryzyka są podstawowe wymogi określone w rozporządzeniu nr 254-P banku centralnego. Zgodnie z nim portfel pożyczek może zawierać pożyczki pięciu grup ryzyka:
- Wątpliwe.
- W trudnej sytuacji
- Beznadziejny.
- Standard
- Niestandardowe.
Na podstawie wyników oceny oraz analizy portfela kredytowego bank opracowuje już nową politykę kredytową. W razie potrzeby można dokonać korekty istniejącego systemu.
Prognozowanie ryzyka kredytowego
Nowoczesne banki prowadzące działalność kredytową w toku swojej pracy powinny nie tylko zapewnić wdrożenie systemu zarządzania ryzykiem, ale także je przewidzieć. Dziś z tego punktu widzenia najważniejszym problemem jest to, że współczesne banki nie mają skutecznych narzędzi do przewidywania poziomu ryzyka portfela kredytowego. Problem ten jest szczególnie dotkliwy w trudnych warunkach ekonomicznych, gdy badanie jest przeprowadzane zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej, a menedżerowie starają się obniżyć poziom ogólnego ryzyka do średniej globalnej. Najbardziej optymalnym rozwiązaniem tego problemu będzie zastosowanie jakościowo nowego podejścia do prognozowania - elektronicznego sprzętu komputerowego, a także metod ekonomicznych i matematycznych.
Zatem cele systemu zarządzania ryzykiem obejmą zdolność do planowania struktury portfela kredytowego, co jest niezwykle ważne, jeśli chodzi o płynność instytucji bankowej.
Określenie maksymalnego możliwego poziomu ryzyka kredytowego
Maksymalny możliwy poziom ryzyka kredytowego dla banku powinien początkowo zostać zapisany w polityce kredytowej tej instytucji. W takim przypadku jego wartość będzie zależeć bezpośrednio od tego, jaką strategię zastosuje bank w zakresie zarządzania ryzykiem. W trakcie pracy możliwe będzie zrewidowanie tego wskaźnika w zależności od aktualnej sytuacji finansowej banku, bieżącej sytuacji gospodarczej w kraju, a także zewnętrznej sytuacji gospodarczej.
Budowanie optymalnej struktury portfela kredytowego
Optymalna struktura będzie bezpośrednio zależeć od tego, który maksymalny poziom ryzyka został wybrany. Struktura ta zostanie utworzona na podstawie modelu optymalizacji ryzyka kredytowego.
Bezpośrednia ocena ryzyka strat
System zarządzania ryzykiem ekonomicznym jest oceniany na podstawie ilościowego i jakościowego prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzeń, które mogą doprowadzić firmę do strat, z wyprzedzeniem przewidując potencjalne straty. Łatwo jest również oszacować bezpośrednie, to znaczy zmierzone straty, które są kwantyfikowane. Ryzyko to charakteryzuje się następująco:
- Zmniejszenie lub całkowita utrata wartości aktywów z powodu kradzieży, oszustwa, wszelkich strat, a także awarii i wszelkiego rodzaju błędów operacyjnych.
- Straty, które są wynikiem błędów w szczegółach płatności, a także odpisów lub w związku z nieprawidłowymi kontrahentami, których ostatecznie nie zwrócono.
- Straty z tytułu rekompensaty dla klientów za ich płatności.
- Straty wynikające z różnych okoliczności prawnych, które są bezpośrednio związane z postępowaniem sądowym lub wszelkiego rodzaju błędów prawnych w podpisanych dokumentach.
- Utrata rzeczowych aktywów trwałych z powodu pewnych okoliczności, takich jak pożar, kradzież i wiele innych.
- Kary przewidziane przez organy regulacyjne i kontrolne w wyniku naruszenia niektórych aktów prawnych.
- Kary zgodnie z instrukcjami organów podatkowych i inne straty wynikające z niewłaściwej korekty własnych płatności podatkowych, a także naruszenia ustalonych zasad rachunkowości podatkowej z powodu różnych błędów operacyjnych.
Ocena ryzyka
System zarządzania ryzykiem w organizacji jest również kwantyfikowany, to znaczy, kiedy przewiduje się możliwą przyszłość firmy. Obliczenia opierają się w tym przypadku na różnych metodach statystycznych, a wartość zależy bezpośrednio od poziomu akceptowanego prawdopodobieństwa ufności. Jako ilościowa ocena systemu zarządzania ryzykiem istnieje kilka podstawowych parametrów statystycznych:
- Ocena prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia niepożądanego na danym obiekcie ryzyka ze względu na fakt, że wdrożono określone źródło.
- Statystyczna ocena wyniku zdarzenia niepożądanego, jako statystyczna ocena wielkości możliwych strat, w zależności od ich rodzaju, które mogą pojawić się przy danym obiekcie ryzyka.
- Statystyczna ocena występowania możliwych odchyleń z pewnym poziomem prawdopodobieństwa ufności od oceny możliwych strat.
Technologie probabilistyczno-statystyczne służą do określania źródeł ryzyka operacyjnego, które mają charakter elementów kolejkowania.Wśród nich można wyróżnić: awarie technologiczne lub awarie urządzeń elektronicznych, błędy po stronie operatorów w procesie obsługi dużej liczby aplikacji od klientów i wiele więcej.
Trudność lub niemożność kwantyfikacji
Ryzyko operacyjne nie zawsze może mieć jasno określoną ocenę ilościową. Na przykład z powodu niedoskonałej technologii przekazywania dokumentacji lub niezbyt dobrych kwalifikacji pracownik banku będzie musiał poświęcić znacznie więcej czasu na obsługę operacji po stronie klienta. Fakt, że bank ostatecznie poniesie straty z powodu niezbyt wydajnego wykorzystania swoich zasobów, jest oczywisty dla wszystkich, ale w rzeczywistości straty te nie są tak łatwe do wyrażenia w kategoriach wartości.
W takiej sytuacji bank będzie musiał przeprowadzić ocenę pośrednią, tj. Obliczyć tzw. Niezmierzone straty. Taki system zarządzania ryzykiem w organizacji nie występuje tak często w takiej formie, w jakiej powinien być, ale w rzeczywistości jest konieczny w wielu firmach. Taki system strat oblicza się na podstawie źródeł lub obiektów ryzyka operacyjnego, w przypadku których nie jest możliwe jednoznaczne określenie pewnej liczby, która może charakteryzować prawdopodobny poziom strat.
W szczególności takie straty mogą wystąpić z powodu:
- Obniżenie jakości usług lub świadczonych usług, co nieuchronnie prowadzi do zmniejszenia bazy klientów.
- Niedobór dochodów.
- Utrata jakości trwających procesów bankowych, co powoduje potrzebę alokacji dodatkowych środków.
- Utrata reputacji, co ostatecznie prowadzi również do utraty bazy klientów.
- Zatrzymanie firmy z powodu różnych niepożądanych zdarzeń. Na przykład awaria technologiczna niektórych ważnych urządzeń może przejść to zdarzenie.
Jak przeprowadzana jest ocena w tym przypadku?
Ocena jakościowa w tym przypadku jest przeprowadzana fachowo. Aby zapewnić skuteczne stosowanie systemu zarządzania ryzykiem, w takim przypadku konieczne będzie określenie kryteriów i czynników ryzyka, które będą odpowiednie do wskazania w specjalistycznej tabeli, która zawiera skalę ratingową.
Przydatne jest stosowanie ocen jakościowych do identyfikowania obszarów podwyższonego ryzyka, a także do zrozumienia, jak dobrze procedury wykonywania niektórych operacji odpowiadają ustalonej praktyce.
Ulepszenie systemu zarządzania ryzykiem doprowadziło do tego, że Komitet Bazylejski zaproponował również ocenę strat warunkowych, czyli strat, które firma mogła ponieść w trakcie swojej pracy, ale których mogłaby uniknąć ze względu na pojawienie się pewnych sprzyjających okoliczności.
Jaka może być strata?
Straty z tytułu ryzyka operacyjnego w tym przypadku dzielą się na dwie główne kategorie:
- Małe, które występują dość często i są spodziewane lub średnie.
- Duże, które występują rzadziej, w wyniku czego w przeważającej większości przypadków są nieprzewidziane.
Często możliwe jest przewidywanie średnich strat na podstawie osobistych doświadczeń firmy, więc opracowanie systemu zarządzania ryzykiem nieuchronnie wiąże się z uzupełnieniem go o takie prognozy. W celu ustalenia takich strat konieczne jest początkowe przeprowadzenie dokładnej analizy rachunkowej wydatków spowodowanych ryzykiem operacyjnym w niektórych kategoriach.
Nieprzewidzianych strat nie można oszacować na podstawie standardowych średnich statystyk Twojej firmy.
Aby przeprowadzić pełną ocenę ryzyka, bank może wykorzystać niektóre opracowane przez siebie technologie w oparciu o podatność na potencjalne ryzyko operacyjne.Taki proces ma głównie charakter wewnętrzny i często zawiera różne listy kontrolne i warsztaty, które identyfikują słabości i mocne strony sfery ryzyka operacyjnego.
Jednak w przeważającej większości firm technologie pomiaru ryzyka operacyjnego znajdują się dopiero na wczesnym etapie rozwoju, nawet w podstawowych elementach działalności, nie mówiąc już o tym, jak wygląda system zarządzania ryzykiem celnym lub inne bardziej subtelne kwestie. Większość banków zagranicznych korzysta ze specjalistycznych sformalizowanych technologii pomiarowych, podczas gdy reszta jest w drodze w tym kierunku. Warto zrozumieć, że stosowane dziś metody są stosunkowo proste i reprezentują głównie struktury eksperymentalne, chociaż często można znaleźć dobrze rozwinięty system zarządzania ryzykiem, na przykład organy celne w którym dokładnie zbadano i przestudiowano podczas interakcji. Często takie systemy są wspierane odpowiednim oprogramowaniem.
RAROC
Technologia RAROC, która jest obecnie aktywnie wykorzystywana przez najbardziej zaawansowane banki działające na rynku międzynarodowym, stała się dość rozpowszechniona. Taki system służy do obliczania poziomu zwrotu z inwestycji i przewiduje uwzględnienie kwoty ryzyka poprzez zmianę samej rentowności, a nie kwoty inwestycji kapitałowej, którą firma zapewnia w trakcie swojej pracy.
Warto zauważyć, że w bankach krajowych aktywnie wykorzystywany jest system ARIS, za pomocą którego opisano nie tylko istniejące procesy biznesowe, ale oprócz tego można również stosować klasyfikatory różnych rodzajów ryzyka operacyjnego przy dalszym obliczaniu strat dla każdej kategorii ryzyka.
