Monitorowanie wyników finansowych przedsiębiorstwa jest obowiązkowe dla organizacji działań produkcyjnych w najlepszy sposób. Istnieje wiele metod oceny wyników firmy.
Należy oszacować własny kapitał obrotowy, do którego jest on najczęściej wykorzystywany współczynnik bezpieczeństwa. Wskaźnik ten wyjaśnia zarządowi organizacji, jej założycielom i inwestorom, czy w obiegu jest wystarczająca ilość funduszy z wolnych źródeł finansowych. W jaki sposób dokonywana jest ocena i interpretacja wyniku, konieczne jest bardziej szczegółowe badanie.
Ogólne znaczenie
Własny kapitał obrotowy (SOS) jest wartością bezwzględną. Pokazują, ile środków finansowych z wolnych źródeł formacji skierowano do obiegu. W końcu pożyczony kapitał w ogólnej liczbie aktywów spółki nie powinien przekraczać pewnego poziomu.
Jeżeli działalność operacyjna prowadzona jest wyłącznie kosztem płatnych źródeł finansowania, oznacza to, że organizacja w bieżącym okresie nie jest w stanie spłacić swoich zobowiązań.
To z kolei znacznie zmniejsza wskaźniki płynności i stabilność finansowa. Spółka działa ze stratą, ponieważ na koniec okresu operacyjnego zysk netto zostanie przeznaczony na odsetki od wykorzystania kapitału wierzycieli. A czasem po prostu nie wystarczy obliczyć długu.
Dlatego kapitał obrotowy musi mieć wartość dodatnią. Jeśli liczba jest ujemna, firma ma ich brak.
Obliczanie SOS
Każde przedsiębiorstwo oblicza bezwzględną wartość swoich zasobów w obiegu. Na podstawie tego wskaźnika możemy stwierdzić strukturę bilansu i, jeśli to konieczne, zoptymalizować go. Zabezpieczenia z własnym kapitałem obrotowym określa się w następujący sposób:
SOS = aktywa w obiegu - zobowiązania krótkoterminowe
Na podstawie danych bilansowych formuła wygląda następująco:
SOS = s. 1200 - p. 1500
Jest to oficjalnie przyjęte „Wytyczne oceny warunków finansowych”. Jednak w oparciu o ekonomiczne znaczenie struktury bilansu wzór ten można przedstawić w innej formie:
SOS = Equity + Zobowiązania długoterminowe - Aktywa trwałe.
Zgodnie z bilansem obliczenia mają następującą formę:
SOS = s. 1300 + s 1530 - p. 1100
Pierwsza formuła jest prostsza do obliczeń, dlatego jest najczęściej używana. Ale aby zagłębić się w organizację struktury bilansu, konieczne jest zrozumienie istoty drugiego obliczenia.
Wyznaczanie współczynnika
Razem z współczynniki wypłacalności (płynność) zależy od wskaźnika dostępności zasobów własnych w obiegu. W przeciwieństwie do poprzedniej analizy wyrażenia procentowe lub względne są już tutaj rozważane.
Stosunek własnego kapitału obrotowego jest następujący:
Kos = (kapitał własny - aktywa trwałe) / aktywa obrotowe
Zasadniczo technika ta ma następującą postać:
Kos = (p. 1300 - p. 1100) / s. 1200
Jeśli pomnożysz wynik przez 100, możesz wyobrazić sobie go jako procent. Wynik ujemny wskazuje na nieefektywną strukturę bilansu. Własne źródła finansowania powinny być w takiej wysokości, aby pokryć w pełni aktywa trwałe i częściowo zapewnić działalność operacyjną.
Dlatego wartość ujemna wskazuje na niezdolność przedsiębiorstwa do pokrycia nawet swoich środków trwałych.
Normatywne
Wartość regulacyjna dla przedsiębiorstw krajowych jest wyraźnie określona przez prawo. Dlatego, aby znaleźć stosunek własnego kapitału obrotowego, konieczne jest kontrolowanie efektywności firmy. Jego wartość jest zwykle wyższa niż 0,1.
Jeśli podczas analizy okaże się, że firma ten wskaźnik ma wartość ujemną, istnieje szereg negatywnych trendów. Pierwszym z nich jest brak sprawiedliwości. Jeśli istnieją, ale wynik jest nadal negatywny, w związku z tym istnieje wielki dług wobec wierzycieli.
Sytuacja ta wskazuje na utratę stabilności finansowej i spadek ratingu inwestycyjnego. Dlatego nawet jeśli ten standard jest trudny do osiągnięcia, stosunek kapitału obrotowego powinien być na wymaganym poziomie.
Przykład obliczeniowy
Aby lepiej zrozumieć zasadę analizy zasobów własnych w obiegu, należy rozważyć obliczenia na przykładzie.
Zabezpieczenia z własnym kapitałem obrotowym są zgodne z bilansem po zakończeniu okresu operacyjnego.
Na przykład w bieżącym roku kapitał własny spółki wzrósł z 260 do 280 tysięcy rubli. Aktywa trwałe wzrosły również ze 150 do 170 tysięcy rubli, a aktywa obrotowe - z 250 do 275 tysięcy rubli. Współczynnik na początku okresu jest równy:
Kos0 = (260 - 150)/250 = 0,44
Na koniec okresu sprawozdawczego wskaźnikiem było:
Kos1 = (280 - 170):275 = 0,4
Można stwierdzić, że wskaźnik bezpieczeństwa w okresie badania odpowiadał standardowi. Wskazuje to na dobrą stabilność finansową firmy.
Dynamika
Własne źródła kapitału obrotowego należy rozpatrywać dynamicznie. Umożliwia to identyfikację negatywnych trendów na wczesnym etapie ich rozwoju. W tym celu dane są pobierane z kilku okresów poprzedzających okres sprawozdawczy.
Na przykład możemy rozważyć wskaźniki wyliczone powyżej. Aby je porównać, wykonuje się następujące obliczenia:
0,4/0,44 = 0,90
Wskazuje to na spadek dynamiki o 10%. Jest to trend negatywny, który wskazuje na wzrost wpłaconego kapitału w szybszym tempie niż kapitał własny. Rating inwestycyjny spółki spada.
Musi albo zwiększyć kwotę kapitału własnego, albo zmniejszyć zobowiązania. Zwiększy to stabilność finansową i płynność przedsiębiorstwa.
Po zapoznaniu się z taką koncepcją, jak kapitał obrotowy, można powiedzieć, że jest to bardzo ważny wskaźnik do oceny działań organizacji. Na tej podstawie wyciągane są wnioski dotyczące stabilności finansowej i płynności firmy. Wskaźnik bezpieczeństwa obrotu z własnymi źródłami finansowania jest regulowany przez prawo i nie powinien być mniejszy niż ustalona wartość regulacyjna. Ocena wskaźnika musi być również przeprowadzona dynamicznie. Ujawnia to bardziej szczegółowo obecną sytuację.
