Rada Bezpieczeństwa ONZ: definicja, cechy i kraje. Stali członkowie Rady Bezpieczeństwa ONZ

Rada Bezpieczeństwa ONZ jest głównym organem Organizacji Narodów Zjednoczonych, odpowiedzialnym za bezpieczeństwo międzynarodowe i pokój na świecie. Pierwsze posiedzenie Rady odbyło się w 1946 r. W Londynie. W ciągu kilku lat zmieniło się miejsce zamieszkania, a od 1952 r. Spotkanie odbywa się w Nowym Jorku. Spotkania terenowe odbywały się w całej historii - w Etiopii, Panamie, Szwajcarii i Kenii.

Historia stworzenia

Pomysł stworzenia takiej organizacji pojawił się w 1941 roku. Następnie między ZSRR a Polską została zawarta Deklaracja, która będzie zaangażowana w umacnianie i utrzymanie pokoju. W dokumencie tym wezwano do stworzenia organizacji, która zapewniłaby nie tylko pokój, ale także sprawiedliwość. Dlatego miały zostać uwzględnione tylko kraje demokratyczne.

Jeśli powstanie taka organizacja, to prawo międzynarodowe powinno rozwiązać wszystkie konflikty światowe z udziałem sił zbrojnych krajów uczestniczących. Jednak pomimo sytuacji na świecie niewiele osób poparło tę deklarację.

W szczególności sama organizacja zaczęła już pojawiać się na terytorium ZSRR. To tutaj podjęto decyzję o utworzeniu państw w jedną organizację ochrony światowego pokoju - Radę Bezpieczeństwa ONZ. Ponieważ ZSRR wniósł ogromny wkład w eliminację faszystowskiego agresora, tutaj w 1943 r. Podpisano Deklarację Moskiewską z udziałem USA, Chin, Wielkiej Brytanii i samych właścicieli.

Karta tego dokumentu mówi, że wiodące kraje rozumieją potrzebę stworzenia takiej organizacji, która zajmowałaby się rozwiązywaniem konfliktów. Podstawową zasadą było stać się suwerennością. Każdy z powyższych krajów przejął odpowiedzialność za inne państwa.

W takim przypadku założyciele mogą konsultować się między sobą, jeśli to konieczne, a także wziąć pod uwagę opinię innych członków organizacji. Wiodące kraje zobowiązały się również do nieużywania broni na terytorium innych państw, tylko jeśli mogłoby to rozwiązać cele organizacji.

Później badacze pochodzący z ONZ postanowili uznać Moskwę za miejsce powstania organizacji, ponieważ podpisano tutaj fundamentalny dokument. Po konferencji w Moskwie spotkanie odbyło się w Teheranie, gdzie 1 grudnia 1943 r. Podpisano deklarację.

Dokument państw Rady Bezpieczeństwa ONZ wskazał, że przejmują one ciężar rozwiązywania konfliktów światowych i ochrony krajów w sposób, który zaspokoi przytłaczającą masę ludzi i pomoże wyeliminować katastrofy i wojny.

Przez długi czas wszystkie dokumenty były przygotowywane do zatwierdzenia przez tę organizację. Pomimo siły przyszłego projektu Roosevelt podkreślił, że formacja ta nie jest superpaństwem ze swoimi prawami i policją.

Bezpośrednio przed podpisaniem odbyła się konferencja w Jałcie, która poruszyła kwestię przyciągnięcia innych krajów do tej organizacji. A także główną zasadą podejmowania decyzji jest jednomyślność. Z kolei ZSRR nalegał na wstępną akceptację białoruskiej i ukraińskiej SRR w ONZ.

Szczegóły

Przez długi czas pracowali nad Kartą Narodów Zjednoczonych, a jej ostateczna wersja pojawiła się w czerwcu 1945 r. Po ratyfikacji w październiku tego roku został podpisany i wszedł w życie. Dlatego 24 października 1945 r. Jest uważany za dzień założenia ONZ.

Preambuła do głównego dokumentu organizacji wskazywała na determinację narodów do stawienia czoła przyszłym zagrożeniom dla pokoju. Każde państwo stara się pozbyć przyszłej generacji wojen i katastrof. Ogłoszono również pilną potrzebę poszanowania praw człowieka, jego godności i wartości jednostki.

Aby uniknąć dalszych problemów, członkowie Rady Bezpieczeństwa ONZ zobowiązali się do życia w pokoju i harmonii. Zjednoczcie się, aby zachować międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo. A także pomoc w globalnym postępie społecznym i gospodarczym.

Skład

Lista członków Rady Bezpieczeństwa ONZ zmienia się co dwa lata. Obejmuje 15 krajów. Pięciu z nich to stali członkowie Rady Bezpieczeństwa ONZ, a 10 jest tymczasowych. Pięciu „gości” to Rosja, Wielka Brytania, Chiny, USA i Francja. Nie przestrzega się regularności spotkań tych państw, ale w razie potrzeby powinny one spotkać się natychmiast. Jeśli w grę wchodzi jakakolwiek decyzja, do jej podjęcia potrzeba 9 głosów. Należy jednak wziąć pod uwagę weto, o którym porozmawiamy nieco później.

Od 2016 r. Nowymi członkami tymczasowymi Rady Bezpieczeństwa ONZ są: Urugwaj, Ukraina, Egipt, Senegal i Japonia. Zastąpili Czad, Nigerię, Chile, Jordanię i Litwę. Pięciu nowych „pracowników” zostało wybranych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Rada Bezpieczeństwa pozyska nowych członków tymczasowych już w 2017 r., Ponieważ wybory odbywają się co dwa lata.

Dziś głównym konfliktem tej formacji ONZ jest jej podmiotowość. Dziesięciu członków tymczasowych zrezygnowało z pozycji „aktorów wspierających”, ale niektórzy nadal wskazują na niesprawiedliwość w decyzjach Rady Bezpieczeństwa. Mimo to warto przypomnieć, że do podjęcia decyzji nadal potrzeba 9 głosów na 15, dlatego też w wielu przypadkach członkowie tymczasowi odgrywają decydującą rolę.

Dziś 193 państwa pozostają członkami ONZ.

Cele

Cele ONZ zostały ogłoszone w dwóch pierwszych akapitach Karty:

• Wspieranie pokoju i bezpieczeństwa, dla których możliwe są skuteczne środki zbiorowe, w celu wyeliminowania zagrożenia wojną we wszystkich przejawach.
• Rozstrzygaj spory, które prowadzą do pogwałcenia spokojnej sytuacji, stosując prawo międzynarodowe i zasady sprawiedliwości.
• Dbać o pokojową sytuację na świecie, utrzymywać przyjazne stosunki nie tylko między członkami ONZ, ale także między wszystkimi krajami. Czyniąc to, wykorzystaj zasady równości do wzmocnienia pokoju.
• Utrzymanie wielostronnej współpracy w celu zapewnienia pokoju, a także rozwoju wszystkich sfer społecznych.
• Bądź centrum rozwiązywania konfliktów i przestrzegaj swoich celów.

To wyrównanie spraw wskazuje, że Rada Bezpieczeństwa ONZ jest niezależnym organem, który jest w stanie rozwiązać nie tylko zadania określone w Karcie, ale także rozwiązać konflikty powstałe w rezolucji.

Przywileje i immunitety

Dokument regulujący przywileje i immunitety został przyjęty przez ONZ w 1946 r. Jednocześnie Konwencja dotyczy zarówno samej organizacji, jak i pracowników. Jeśli nie weźmiesz pod uwagę złożonego brzmienia prawnego, wszystkie przywileje i immunitety można opisać w następujący sposób:

1. Żadna forma interwencji sądowej nie ma wpływu na organizację i jej własność. Wyjątkiem może być odmowa Organizacji Narodów Zjednoczonych od tego ustępu.
2. Zabrania się przeszukiwania, aresztowania, konfiskaty itp. Na terenie organizacji.
3. Cała dokumentacja ONZ jest nietykalna.
4. Organizacja nie ma systemu podatkowego, a przelewy pieniężne można swobodnie wysyłać do dowolnego stanu.
5. Na tę organizację nie mają wpływu żadne opłaty celne, a także ograniczenia w imporcie i eksporcie.
6. ONZ ma prawo stosować stosunki dyplomatyczne, do szyfrów i osobistych kurierów.

Dotyczy to immunitetów i przywilejów dla organizacji, ale jeśli chodzi o pracowników, tutaj powinieneś podzielić te zasady na kilka grup.Sekretarz Generalny i jego rodzina mogą korzystać ze wszystkich istniejących przywilejów dyplomatycznych. Urzędnicy organizacji są zwolnieni z odpowiedzialności prawnej za to, co zrobili podczas służby. Ponadto osobom tym oszczędza się podatków, a po objęciu urzędu mogą swobodnie importować nieruchomości. Urzędnikom ONZ oszczędza się obowiązku publicznego, w którym to przypadku ludzie ci nie muszą spłacać długu wobec państwa i iść do wojska.

Trzecia grupa składa się z ekspertów zaangażowanych w wyjazdy służbowe dla organizacji. Oszczędza się ich zarówno od osobistego aresztowania, jak i od konfiskaty bagażu. Immunitet rozciąga się również na orzeczenia proceduralne, ale tylko w przypadku czynów popełnionych podczas służby. Dostęp do nich ma zastosowanie szyfrów i kodów, a ich dokumenty mają status odporności.

Sekretarz Generalny może utracić immunitet tylko w przypadku podjęcia takiej decyzji przez Radę Bezpieczeństwa. Ale Sekretarz Generalny może w dowolnym momencie usunąć przywileje i immunitet od innych pracowników. W pierwszym przypadku kwestia ta nigdy nie była podnoszona w historii, ale w archiwum istniał fakt usunięcia upoważnienia z pracownika ONZ. Jeden z tłumaczy nadużył swojego oficjalnego stanowiska, został również złapany w łapówkę i dlatego został skazany przez rząd USA.

Poświadczenia

Funkcje i uprawnienia Rady Bezpieczeństwa są określone w Karcie ONZ. Organizacja zajmuje się:

• Utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, zgodnie z celami Karty Narodów Zjednoczonych.
• Dochodzenie w sprawie wszelkich sporów lub konfliktów, które mogłyby naruszać bezpieczeństwo międzynarodowe.
• Ujawnienie zaleceń dotyczących rozwiązywania konfliktów.
• Definicja istnienia zagrożenia dla spokojnej sytuacji lub aktu agresji.
• Wzywając członków ONZ do wprowadzenia sankcji pozamilitarnych w celu położenia kresu agresji i podsycaniu konfliktów.
• Wprowadzenie działań wojennych przeciwko agresorowi w pilnej potrzebie.
• Zalecenie dla Walnego Zgromadzenia nowych członków tymczasowych.
• Zalecenie komisarza ds. Sekretarza generalnego.

Zgodnie z powyższymi punktami jasne jest, że Rada Bezpieczeństwa ONZ jest siłą pokojową, która odgrywa decydującą rolę w rozwiązywaniu konfliktów światowych. Ponadto organizacja ma prawo podjąć wszelkie środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowego, nawet jeśli istnieje potrzeba użycia broni.

Weto

Jak już wiadomo, weto mogą korzystać wyłącznie stali członkowie Rady Bezpieczeństwa ONZ - Chiny, Rosja, USA, Wielka Brytania i Francja. Do podjęcia uchwały wymagane jest 9 na 15 głosów, ale jeśli co najmniej jeden ze stałych członków zagłosuje w tej sprawie, decyzja nie zostanie podjęta.

Oczywiście ta procedura powoduje, że zastanawiasz się, ponieważ nie wszystkie decyzje podjęte przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, kraje wiodące mogą się zgodzić. Dlatego zawetując rezolucję, mogą łatwo zabezpieczyć się przed niepożądaną decyzją. Chociaż Karta stanowi, że strona zaangażowana w spór powinna wstrzymać się od głosu.

Podczas istnienia organizacji wszyscy pięciu członków skorzystało z prawa weta więcej niż jeden raz. Nawiasem mówiąc, warto powiedzieć, że Karta określa również zasadę, zgodnie z którą stały członek nie może korzystać z weta, ale odmawia głosowania.

Rozdzielczość

Rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ to dokumenty, które odnoszą się nie tylko do działań samej organizacji, ale także do kwestii związanych z działaniami ONZ w celu rozwiązania konfliktów i zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowego. Za pomocą rezolucji wprowadzane są sankcje, rozwiązuje się środki wojskowe przeciwko agresorowi, odbywają się trybunały, rozdziela się mandaty pokojowe i podejmowane są środki ograniczające.

Ten akt prawny zostaje przyjęty lub odrzucony w głosowaniu 15 członków.Decyzje Rady Bezpieczeństwa ONZ zostały przyjęte tylko wtedy, gdy 9 lub więcej uczestników głosowało za (z wyłączeniem weta).

Budżet

Skąd pochodzą pieniądze w Radzie Bezpieczeństwa i w samej ONZ? Jak wskazują oficjalne dokumenty, źródłem finansowania są członkowie ONZ. Ich wkład można oszacować w skali zatwierdzonej przez Zgromadzenie Ogólne. Istnieje również Komitet ds. Wkładu, który zatrudnia 18 specjalistów. Ponadto departament ten współpracuje bezpośrednio z Komitetem Administracyjnym i Budżetowym.

Skalę składek określa się za pomocą kryterium - wypłacalności państwa. Definicja tutaj zależy od udziału produktu narodowego brutto, dochodu na mieszkańca i wielu innych czynników. Co więcej, co trzy lata, po przestudiowaniu danych statystycznych, skala ta zmienia wskaźniki zgodnie z sytuacją gospodarczą na całym świecie.

Oprócz zwykłego budżetu ONZ ma dodatkowy budżet - wydatki na trybunały i operacje pokojowe. Członkowie organizacji wspierają go również swoimi wkładami.

Nie zapominaj, że ONZ ma wiele funduszy, z których każdy ma własny budżet. Jest „karmiony” dobrowolnie przez państwa lub osoby prywatne. Inne agencje ONZ również mają własny budżet, w tym Rada Bezpieczeństwa ONZ. Stały członek jest również zaangażowany w budżetowanie.

Historyczne decyzje

Mówiąc o obiektywności w podejmowaniu decyzji, oczywiście warto zwrócić uwagę na najbardziej skandaliczne decyzje, które wpłynęły na przebieg wydarzeń i po raz kolejny pokazały, że przyjęcie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nie zawsze prowadzi do pokojowego rozwiązania konfliktu.

Pierwszą krytyczną decyzją dla świata były wieści o podziale Palestyny. W 1947 r. Pojawiło się pytanie o budowę na terytorium dwóch krajów - arabskiego i żydowskiego. Jerozolima i Betlejem miały być pod wpływem międzynarodowym. Już w następnym roku w Palestynie wybuchła prawdziwa konfrontacja Żydów z Arabami. Kiedy Izrael wygrał, znacznie bardziej przejął terytorium. Warto powiedzieć, że od czasu do czasu konsekwencje tej decyzji odbijają się na sytuacji w kraju i obecnie.

Później, już w 1975 r., Powstała rezolucja w sprawie syjonizmu. Następnie ONZ i Izrael ponownie zderzyły się w nieporozumieniu. Następnie Rada Bezpieczeństwa ONZ podjęła decyzje w sprawie likwidacji wszelkich form rasizmu i dyskryminacji. Jednocześnie Stany Zjednoczone wyraziły sprzeciw i potępiły rezolucje wraz z Izraelem, Parlamentem Europejskim, Paragwajem, Urugwajem i Republiką Południowej Afryki. Już w 1991 r. Dokument utracił moc.

W 2011 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła kolejną rezolucję, w której wezwała do interwencji zagranicznej w wojnie domowej w Libii. Zgodnie z dokumentami konieczna była ochrona ludności cywilnej. Ale w praktyce okazało się, że wiele obiektów cywilnych było bombardowanych przez koalicję. Rezultatem tej interwencji była ogromna liczba ofiar, klęska i zabójstwo Kaddafiego.

Jednak rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Kosowa jest nadal kontrowersyjna. Został przyjęty w 1999 r. I zobowiązał strony do wyeliminowania działań wojennych i przywrócenia pokojowej sytuacji w kraju. Ponadto dokument ten wskazuje przepisy odpowiedzialne za suwerenność i integralność terytorialną Jugosławii. Większość wyborców była przeciwna podziałowi kraju i domagała się informacji o nielegalnej deklaracji niepodległości Kosowa.

Kolejna wątpliwa rezolucja została przyjęta niedawno, w 2014 r. Mówiła o integralności terytorialnej Ukrainy. ONZ potwierdziło nielegalne przystąpienie Krymu do Rosji, a ich zdaniem referendum nie jest uzasadnione.

Należy rozumieć, że praca tej organizacji ma zarówno pozytywne, jak i negatywne strony.Jednak pomimo nieporozumień ze strony społeczeństwa Rada jest sumiennie odpowiedzialna za bezpieczeństwo międzynarodowe i dba o pokojowe rozwiązywanie konfliktów.