W ostatnich latach różne media, a także w samym rosyjskim społeczeństwie, zwracają większą uwagę na takie zjawisko, jak staż pracy. Trwają dyskusje na temat tego, co to jest, na co wpływa, a co z kolei ma bezpośredni wpływ na jego powstawanie. Wielu prawników uważa, że przepisy regulujące kwestie związane ze stażem pracy zawierają niejednoznaczne interpretacje. Ale przede wszystkim.
Dlaczego potrzebuję doświadczenia?
Doświadczenie ubezpieczeniowe daje państwu podstawy do uzyskania różnego rodzaju wsparcia społecznego dla obywatela. Esencja najczęstszych z nich jest znana wszystkim.
Po pierwsze, jest to zasłużona emerytura. Oczywiście istnieją opcje, kiedy państwo naliczy je bez doświadczenia, ale w tym przypadku kwota płatności będzie bardzo mała.
Po drugie, jest to rekompensata za czasową niepełnosprawność. Długość służby na zwolnieniu chorobowym jest niezwykle ważna. Zwłaszcza po ostatnich reformach systemu opieki zdrowotnej, kiedy dana osoba może liczyć na rekompensatę proporcjonalną do wynagrodzenia, gdy przebywa na zwolnieniu lekarskim, tylko jeśli jego doświadczenie jest wystarczające (dzisiaj rozpatrzymy ten aspekt osobno).
Po trzecie, jest to macierzyństwo. Kiedy kobieta idzie na urlop rodzicielski, państwo zapewnia jej środki wsparcia pieniężnego, również w oparciu o długość stażu pracy. Wiele innych aspektów (takich jak faktyczna wysokość wynagrodzenia) staje się drugorzędnych.
Doświadczenie ubezpieczeniowe jest zjawiskiem nie tylko charakterystycznym dla Rosji. Podobne (choć różnie nazwane) narzędzia do obliczania doświadczenia zawodowego obywateli w celu prawidłowego obliczania emerytur i różnych świadczeń są stosowane w najbardziej rozwiniętych krajach.
Dlatego pracujący Rosjanie nie powinni lekceważyć znaczenia doświadczenia ubezpieczeniowego - świat nie wynalazł jeszcze zasadniczo lepszego mechanizmu rozliczania zasług pracowniczych, a przynajmniej nie wdrożył go, aby stał się globalnym standardem.
Co obejmuje doświadczenie ubezpieczeniowe oparte na ramach regulacyjnych rosyjskiego ustawodawstwa? Co wpływa na jego czas trwania? Jak potwierdzić długość usługi? Jakie są metody jego zwiększenia?
Doświadczenie: zawiłości teoretyczne
Istota okresu ubezpieczenia jest określona jednocześnie w kilku rosyjskich przepisach federalnych. Po pierwsze, jest to ustawa „Podstawy obowiązkowego ubezpieczenia społecznego”. Pod pojęciem starszeństwa rozumie się całkowity czas trwania płatności składek (a jednocześnie odliczeń podatkowych). Z kolei w ustawie federalnej „O emeryturach pracowniczych” podano inne brzmienie.
Zgodnie z nim okres ubezpieczenia to łączna długość okresów aktywności zawodowej i innych okresów, które są istotne przy obliczaniu emerytury, podczas których obywatel opłacał składki na fundusz emerytalny. Te dwa sformułowania są uzupełnione niektórymi fragmentami ustawy federalnej „O obowiązkowym ubezpieczeniu emerytalnym”. Według nich przedmiotowe składki można opłacać, nawet jeśli dana osoba nie pracuje, również z innych powodów.
Dlatego prawnicy uważają, że uzasadnione jest stwierdzenie, co następuje. Z jednej strony długość usługi obejmuje pracę. Z drugiej strony składki na fundusze państwowe mogą być wypłacane, nawet jeśli dana osoba nie jest zatrudniona. Ponadto, jak sądzą niektórzy eksperci, żadne z przepisów federalnych nie zaprzecza bezpośrednio temu zjawisku, gdy staż pracy jest liczony nawet w przypadkach, w których nie było pracy, brak potrąceń na fundusze.Dopuszczalne są ciekawe zjawiska, takie jak na przykład dowód, że dana osoba gdzieś pracowała, przesłuchując dwóch lub więcej świadków (jeśli nie ma dokumentów potwierdzających zatrudnienie).
Doświadczenie: praktyczna interpretacja
Wielu prawników zauważa: w swojej pracy organy państwowe odpowiedzialne za obliczanie emerytur i innych operacji związanych z obliczaniem długości ubezpieczenia kierują się nie tyle teorią (która, jak widzieliśmy powyżej, jest bardzo myląca w przepisach), ale raczej niektórymi normami obowiązującymi w praktyce . W oparciu o najczęstszą interpretację prawa federalnego regulującego pracę z doświadczeniem, w Rosji zwyczajowo kieruje się następującymi zasadami:
- Doświadczenie ubezpieczeniowe ma dwie główne cechy: czas trwania (liczony w latach) i treść (odzwierciedla faktyczne warunki zatrudnienia, zwłaszcza strefy klimatyczne itp.).
- Starszeństwo podzielone jest na ogólne i zawodowe. Pierwsza jest ważna z punktu widzenia obliczania emerytury, a także ustalania wysokości różnego rodzaju świadczeń.
Starszeństwo: ogólne i zawodowe
Jeśli przestrzegasz przepisów prawa, do ogólnego rejestru ubezpieczenia można włączyć okresy, w których obywatel nie pracował, ale tylko w przypadkach, w których władze państwowe uznają przyczyny takiego stanu rzeczy za szacunek (służba wojskowa, kryzysy, które spowodowały redukcje i bezrobocie itp.). d.).
Doświadczenie zawodowe obejmuje uwzględnianie okresów pracy w trudnych lub szkodliwych warunkach, a także w przedsiębiorstwach w specjalnych strefach klimatycznych (na przykład na Dalekiej Północy). Jest to ważne z punktu widzenia różnych bonusów, zwiększania szans i określania prawa do wcześniejszej emerytury.
Rodzaje działań
Co należy zrobić, aby jego działalność została uwzględniona w rejestrze ubezpieczenia? Przede wszystkim za co wpłaci składki na fundusze państwowe (a wraz z nimi odliczenia podatkowe). Obliczanie okresu ubezpieczenia odbywa się na podstawie stopnia przydatności działalności, jaką obywatel wykonuje dla skarbu państwa i budżetu.
Zgodnie z prawem Federacji Rosyjskiej może to być praca najemna (z rejestracją zgodnie z kodeksem pracy) lub świadczenie usług na podstawie umów cywilnoprawnych. W obu przypadkach kwota wynagrodzenia od pracodawcy lub klienta jest opodatkowana, po pierwsze, podatek dochodowy od osób fizycznych (13%), a po drugie, składki na fundusze, w wysokości około 30% tego, co dana osoba otrzymała w jego ręce.
Oprócz pracy najemnej i „niezależnego” w ramach umów cywilnoprawnych, inne rodzaje działalności lub okresy o określonym statusie są uwzględniane w długości stażu pracy. Najczęściej jest to:
- czas służby wojskowej;
- okresy, w których otrzymuje się różne rodzaje świadczeń państwowych (z tytułu niepełnosprawności, ciąży i porodu, bezrobocia itp.).
Istnieją inne, mniej powszechne, ale całkiem uzasadnione powody. Mogą to być na przykład okresy pobytu obywateli pozostających w związku małżeńskim z oficerami armii rosyjskiej o statusie bezrobotnych z przyczyn obiektywnych (w praktyce może to być sytuacja, gdy mąż, generał armii, zarządza rozmieszczeniem jednostek na wyspach arktycznych: jasne jest, że jego żona, najprawdopodobniej nie znajdzie tam pracy). Jednocześnie wskazane rodzaje działalności i okresy bycia w określonym statusie są liczone jako staż pracy pod jednym warunkiem - osoba pracująca przed lub po nim będzie zatrudniona.
Obliczenia okresu ubezpieczenia wymaganego do nabycia prawa do emerytury dokonuje się na podstawie kalendarza. Jeżeli kilka okresów pokrywa się w czasie, jeden z nich jest brany pod uwagę przy wyborze osoby, która złożyła wniosek o ustanowienie określonej emerytury.
Jakie jest doświadczenie
Główną metodą obliczania stażu pracy jest kalendarz. Dane pochodzą ze spersonalizowanej karty rachunkowej prowadzonej przez struktury Funduszu Emerytalnego Federacji Rosyjskiej.Jeśli w departamencie nie ma wystarczających informacji, uwzględniane są dokumenty, które może dostarczyć sam obywatel (umowy o pracę, umowy lub zeznania świadków, którzy są gotowi potwierdzić, że dana osoba pracowała przez tak określony czas - już mówimy o tej możliwości powiedział powyżej).
Jak doświadczenie zostało potwierdzone
Potwierdzenie doświadczenia ubezpieczeniowego - według niektórych prawników moment jest niejednoznaczny. W dużej mierze dlatego, że Rosja jest krajem, w którym wciąż powstaje pole prawne w wielu kierunkach. Zdaniem prawników znaczna część procedur nadal działa na zasadach sowieckich. Wielu ekspertów uważa, że metody angażowania starszeństwa w obliczaniu emerytur i świadczeń będą nadal reformowane, a być może nawet więcej niż jeden raz.
Jakie jest doświadczenie zwolnienia lekarskiego
Doświadczenie ubezpieczeniowe, jak powiedzieliśmy powyżej, jest konieczne, aby państwo mogło obliczyć trzy główne rodzaje płatności: emerytury, macierzyństwo i tymczasowe świadczenia inwalidzkie lub, po prostu, płatność zwolnienia chorobowego. Zastanów się, jakie formuły stosują ministerstwa, obliczając odszkodowanie dla leczonego obywatela.
Głównymi źródłami prawa, które służą jako przewodnik dla księgowego obliczającego długość służby na zwolnieniu chorobowym, jest list FSS Rosji z dnia 30 października 2012 r., A także ustawa federalna „O obowiązkowym ubezpieczeniu społecznym”. Zarówno tam, jak i tam mówi się, że określone doświadczenie jest kluczowym wskaźnikiem przy obliczaniu wysokości świadczeń. Zgodnie z przepisami prawa federalnego i zaleceniami Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zasady obliczania długości ubezpieczenia, które rozlicza się przy obliczaniu odszkodowania za zwolnienie chorobowe, są następujące:
- Jeśli dana osoba ma doświadczenie w wieku 8 lat lub więcej, odszkodowanie na zwolnieniu chorobowym będzie stanowić 100% średniego miesięcznego wynagrodzenia za poprzednie dwa lata zatrudnienia. Wzór na obliczenie rekompensaty jest następujący: suma zarobionych pieniędzy jest sumowana, dzielona przez 730, a następnie pomnożona przez liczbę dni zwolnienia chorobowego.
- Jeśli obywatel nie ma 8-letniego doświadczenia, ale ma 5 lub więcej lat, przysługuje mu zwolnienie chorobowe w wysokości 80% „wynagrodzenia”. Od ostatecznej liczby wzoru w pierwszym akapicie odejmujemy 20%.
- Jeśli dana osoba była zaangażowana w działania objęte doświadczeniem krótszym niż 5 lat, wówczas maksimum, które rekompensuje Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, wynosi 60% przeciętnego wynagrodzenia.
Przepisy określają również ograniczenia dotyczące przypadków, w których dana osoba ma doświadczenie krótsze niż sześć miesięcy. W takim przypadku maksymalna kwota zwolnienia chorobowego wynosi jedno minimalne wynagrodzenie miesięczne (biorąc pod uwagę możliwe współczynniki terytorialne).
Obliczenie okresu ubezpieczenia, jak uważa wielu prawników, jest ustandaryzowane przez ustawodawcę w dość zrozumiałym formacie (w przeciwieństwie do tych samych mechanizmów potwierdzania okresów zatrudnienia, o których mówiliśmy powyżej). Pomimo wielu niuansów dyskusyjnych wszystko jest dość logiczne.
Obliczanie zwolnienia chorobowego: niuanse
Prawnicy zwracają uwagę na kilka najpopularniejszych punktów dyskusji, które wpływają na sposób naliczania ubezpieczenia na wypadek choroby. Istnieje wiele niuansów, które sprawiają, że wielu obywateli pozostaje obojętnych. Wymieniamy główne.
Pierwszym pytaniem, na które często dba społeczność: czy wysokość odszkodowania zależy od długości pracy w danej organizacji, czy okresy pracy u poprzednich pracodawców są uwzględniane w okresie ubezpieczenia? Przepisy Federacji Rosyjskiej mówią: nie ma znaczenia, dla kogo obywatel został zatrudniony i na jak długo pracował. Nawet jeśli osoba pełniła funkcje pracownicze w nowym miejscu przez co najmniej jeden dzień, może pójść na zwolnienie chorobowe i otrzymać 100% odszkodowania z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, pod warunkiem, że pracuje od ponad 8 lat (lub zgodnie z innymi warunkami, o których my powiedział powyżej).
Drugie wspólne pytanie: w jaki sposób obliczane są średnie zarobki,jeśli dana osoba była zatrudniona w obecnym miejscu pracy krócej niż dwa lata (to znaczy, że księgowość nie zawiera pełnych danych za poprzednie 24 miesiące)? Jak w takim przypadku oblicza się długość służby na zwolnieniu chorobowym? Prawnicy udzielają dwóch odpowiedzi. Po pierwsze, baza danych FSS (która faktycznie dokonuje płatności) zawiera informacje, które ułatwiają obliczenie wysokości wynagrodzenia obywatela.
Podobnie, agencja posiada informacje, które pozwalają na dokładne obliczenie doświadczenia ubezpieczeniowego. Istnieją jednolite formuły, według których pracodawca płaci składki na fundusze. W przypadku FSS jest to 2,9% wynagrodzenia. Oznacza to, że jeśli miesięczne płatności w wysokości 1500 rubli znajdują odzwierciedlenie w bazie danych agencji, łatwo obliczyć, że „wynagrodzenie” obywatela wyniosło około 51 700 rubli. Po drugie, jeśli FSS ma trudności z obliczeniem średniego wynagrodzenia osoby, która była na zwolnieniu chorobowym, zawsze możesz dostarczyć dokumenty potwierdzające: wyciągi z rachunków poprzedniego pracodawcy lub, na przykład, zaświadczenie podatkowe.
Trzecie popularne pytanie: jakie są maksymalne i minimalne rozmiary listy chorych? W odniesieniu do pierwszego przypadku: wszystko zależy od norm ustanowionych przez państwo. Na każdy rok fundusze ustalają limit. Na przykład w 2012 r. Kwota zwolnienia chorobowego nie mogła przekroczyć 512 tys. (W ujęciu rocznym). W 2013 r. Wskaźnik ten wyniósł 568 tys. Rubli, w 2014 r. - 624 tys. Rubli. Minimalne zwolnienie chorobowe (na przykład, jeśli obywatel nie pracował przez 2 lata) jest równe minimalnej płacy, to znaczy w 2014 r. Wynosi 5554 rubli. Widzimy zatem: długość służby w szpitalu odgrywa ważną, ale nie decydującą rolę. Stan może ustalić warunki, w których jego wartość może być ograniczona.
A czym jest starszeństwo?
Powstaje pytanie: jak korelują staż pracy i doświadczenie zawodowe? Czy te różne zjawiska są synonimami? Ani jedno, ani drugie. A to często powoduje zamieszanie. Zdarza się, że dochodzi do incydentów w aparacie pojęciowym: istnieją takie frazy, jak „doświadczenie z ubezpieczenia pracy” i tym podobne. Wyjaśnienie, według prawników, leży na powierzchni. Chodzi przede wszystkim o osobliwości rosyjskiego ustawodawstwa, które zostało aktywnie zreformowane w ciągu ostatnich 20 lat.
Faktem jest, że do 2002 r. Stosunki pracy i procedury naliczania emerytur regulowały ustawę federalną, opartą na sowieckim systemie prawnym.
W nim główną kategorią obsługiwaną przez departamenty rządowe była właśnie „staż pracy”.
Po głębokiej modernizacji ustawodawstwa w 2002 r. Wprowadzono zupełnie nową koncepcję. Mianowicie - „doświadczenie ubezpieczeniowe”. Dlaczego wielu dzisiaj nazywa go porodem? Istnieją dwie grupy powodów.
Po pierwsze, wielu obywateli (zwłaszcza tych, którzy dorastali i przeszli na emeryturę w ZSRR) po prostu przyzwyczaiło się do terminu „staż pracy”. I dlatego nadal używają tego właśnie wyrażenia.
Po drugie, w niektórych źródłach rosyjskiego prawa znajduje się jednak termin „staż pracy”. Podano go jednak wyłącznie w celu wyznaczenia okresów do 2002 r., Kiedy obywatel pracował (w Federacji Rosyjskiej - od 1991 r. Lub w ZSRR). Dlatego nie można powiedzieć, że sama koncepcja „stażu pracy” straciła na znaczeniu w związku z faktem reform. Jeśli dana osoba po raz pierwszy dostała pracę, na przykład w 1985 r. I nadal ma status pracownika, to kiedy złoży wniosek o fundusz emerytalny na emeryturę, jego doświadczenie z lat 1985–2002 zostanie uwzględnione we wszystkich dokumentach poród. I tylko ten po 2002 roku jest ubezpieczeniem.
Jeśli więc dzisiaj słyszymy gdzieś wyrażenie „staż pracy”, powinniśmy to zrozumieć na dwa możliwe sposoby:
- Mam na myśli to samo doświadczenie ubezpieczeniowe;
- chodzi o wyznaczenie okresu pracy osoby do 2002 r.
Inne interpretacje są możliwe, jak zauważają prawnicy, ale zwykle mają charakter wyjaśniający. W większości przypadków praktyczne znaczenie mają wspomniane powyżej dwa sposoby interpretacji stażu pracy.
