System sądowy Federacji Rosyjskiej: cechy i cechy

System sądowy Federacji Rosyjskiej, którego schemat zostanie rozpatrzony później, odgrywa szczególną rolę w społeczeństwie demokratycznym. Stosuje określoną metodę regulowania relacji i rozwiązywania konfliktów między aktorami. W artykule rozważamy, co stanowi sąd i system sądowy Federacji Rosyjskiej jako całości.

Informacje ogólne

Sąd jest specjalnym organem państwowym. Powierzono mu wykonywanie określonych funkcji. Federalny system sądowy Federacji Rosyjskiej jest tworzony w określony sposób. Jest obdarzony pewnymi kompetencjami. System sądowy w Federacji Rosyjskiej jest rozgałęziony. Do jego dyspozycji są niezbędne środki organizacyjne i materialne, za pomocą których przeprowadzana jest regulacja public relations.

Charakterystyka systemu sądowego Federacji Rosyjskiej

Personel tego instytutu to ludzie pełniący służbę publiczną. Sprawują władzę na poziomie profesjonalnym. Definiując pojęcie systemu sądowego Federacji Rosyjskiej, należy powiedzieć, że jest to specjalna instytucja, która dokonuje przeglądu spraw administracyjnych, cywilnych, karnych i innych zgodnie ze specjalnie stworzonymi przepisami proceduralnymi. Każdy proces kończy się decyzją wydaną w imieniu państwa. Orzeczenie (postanowienie, wyrok) sądu uważa się za wiążące. Siła przymusu państwowego służy do jego wykonania.

Organizacja i procedura

Istnieją pewne zasady, na podstawie których funkcjonuje system sądowy Federacji Rosyjskiej. Konstytucja kraju wyraźnie określa główne. Wśród nich należy w szczególności nazwać:

• Jawność postępowania.
• Legalność.
• Równe prawa i konkurencyjność stron.
• Sprawowanie wymiaru sprawiedliwości wyłącznie przez upoważniony organ.
• Język państwowy postępowania.
• Ustalenie składu sądu na mocy prawa.
• Domniemanie niewinności.
• Niedopuszczalność ponownego oskarżenia o jedno przestępstwo.
• Niezależność sędziów, ich podporządkowanie wyłącznie ustawie federalnej i konstytucji.
• Zapewnienie prawa do korzystania z wykwalifikowanej pomocy prawnej i ochrony.

Zgodnie z art. 123 ustawy zasadniczej wszystkie rozprawy sądowe muszą być jawne. Zamknięta kontrola spraw jest dozwolona tylko w przypadkach określonych przez prawo federalne. Postępowanie nieobecne również nie jest dozwolone. Wyjątek stanowią przypadki określone w prawie federalnym. Postępowanie odbywa się na zasadzie równości i konkurencyjności stron. Akty normatywne przewidują przypadki, w których rozprawa może być przeprowadzona z udziałem ławy przysięgłych. System sądowy Federacji Rosyjskiej jest finansowany z budżetu tego kraju. Daje to możliwość niezależnej i pełnej realizacji zadań zgodnie z prawem federalnym.

Struktura systemu sądowego Federacji Rosyjskiej

Ponieważ zgodnie z istniejącym w Rosji systemem państwowym zarządzanie opiera się na podziale aparatu państwowego, jednostki każdego kierunku uważa się za niezależne. W szczególności kraj ten ma uprawnienia wykonawcze, ustawodawcze i sądownicze. Ten ostatni jest wdrażany za pośrednictwem specjalnych instytucji. Ustawa podstawowa kraju nie zezwala na tworzenie sądów ratunkowych. Rozważając przypadki, urzędnicy kierują się kodeksem karnym, cywilnym i administracyjnym. System obejmuje następujące sądy:

• Najwyższy arbitraż. Obejmuje:

1. okręg federalny;
2. odwołania;
3. subiektywne.

• Konstytucyjny.
• Sąd Najwyższy Obejmuje:

1. regionalne;
2. republikański;
3. regionalne;
4. miasta o statusie federalnym;
5. autonomiczne okrugi i regiony;
6. okręg;
7. świat.

System sądowy Federacji Rosyjskiej obejmuje również upoważnione jednostki wojskowe i wyspecjalizowane.

Status urzędnika

Jego fundamenty zostały zapisane w rozdziale 7 Konstytucji. Przepisy te są takie same dla wszystkich działów. Sędzia może być obywatelem Rosji, który ukończył 25 lat, ma wykształcenie wyższe (prawnicze) i co najmniej pięcioletnie doświadczenie w swoim zawodzie. Dodatkowe wymagania mogą zostać określone przez prawo federalne. Powołanie sędziów Najwyższego Sądu Arbitrażowego, Najwyższego i Konstytucyjnego przeprowadza Rada Federacji. On z kolei otrzymuje prezentację od prezydenta. Sędziów innych sądów federalnych powołuje głowa państwa zgodnie z procedurą ustanowioną w ustawie federalnej. Uprawnienia tych urzędników mogą zostać odwołane lub zawieszone tylko w określony sposób.

Zgodność z prawem

Legalność działa jako zasada uniwersalna. Odnosi się nie tylko bezpośrednio do sprawiedliwości, ale także do funkcjonowania innych organów państwowych. Zasada ta wskazuje, że wszelkie postępowania w dowolnej jednostce powinny być prowadzone zgodnie z zasadami praworządności. Zgodnie z tym przepisem system sądowy Federacji Rosyjskiej powinien prowadzić działalność zgodnie z hierarchią wymogów prawnych. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku konfliktu. Ponadto system organów sądowych Federacji Rosyjskiej musi najpierw kierować się normami Konstytucji, a następnie wymogami ustawy federalnej, a wreszcie innymi aktami, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami o dużej mocy.

Realizacja działań wyłącznie przez upoważnione jednostki

Ustawa o systemie sądowym Federacji Rosyjskiej określa procedurę uznawania osoby za winną / niewinną. Przepis ten opiera się na zasadzie prowadzenia spraw wyłącznie przez właściwe wydziały. W art. 118 Konstytucji stanowi, że dana osoba jest skazana wyłącznie na podstawie wyroku sądu. Ustawa federalna określa krąg osób uprawnionych do podjęcia takiej decyzji. W szczególności ustawa o systemie sądowym Federacji Rosyjskiej mówi, że następujące osoby mają prawo przyjąć prawo do uniewinnienia lub aktu oskarżenia:

• Arbitraż, ludzie i przysięgli.
• Sędziowie

Żadna inna instytucja prawna nie ma niezbędnych zdolności do podejmowania świadomych i legalnych decyzji. Tylko bezpośrednio podczas spotkania przedstawione są wszystkie zasady, zgodnie z którymi funkcjonuje system sądowy Federacji Rosyjskiej. Schemat, zgodnie z którym sprawa jest rozpatrywana, obejmuje kilka etapów. Żadna z nich nie może zapewnić równości i konkurencyjności stron. Jest to możliwe tylko bezpośrednio na sali sądowej. Na przykład ma miejsce przestępstwo. Zanim sprawa trafi do sądu, należy przeprowadzić wstępne dochodzenie, przesłuchanie miejsca zbrodni, przesłuchanie świadków, ofiar i podejrzanych oraz inne środki. Dopiero po ich zakończeniu w obecności oskarżonego sprawa zostaje przekazana do sądu w celu podjęcia decyzji.

Niezależność urzędników

Zasada ta jest zapisana w art. 120 ustawy zasadniczej. Przepis ten znajduje odzwierciedlenie w innych aktach prawnych. Jak stanowi obecne prawo, postępowanie w sprawie sąd pierwszej instancji wykonywane z udziałem arbitrażu, krajowego, jurorzy. Są również niezależne i podlegają swoim normom prawnym. Jednocześnie asesorom przysługują wszelkie prawa sędziowie. Zasada niezależności zakłada brak wpływu na opinię urzędnika ze strony. Podejmując decyzję, sędzia lub asesor kierują się nie wewnętrznymi przekonaniami, lecz literą prawa.

Zapewnienie ochrony interesów obywateli

Zasada ta jest uważana za priorytet. System sądowy Federacji Rosyjskiej zapewnia swobodę dostępu osobom, których zdaniem ich prawa zostały naruszone, do ochrony. Ta sytuacja doskonale odzwierciedla demokratyczny system państwa w kraju. System sądowy Federacji Rosyjskiej gwarantuje rozpatrywanie skarg organizacji i obywateli dotyczących bezczynności lub bezprawnych działań jakichkolwiek osób (prawnych, fizycznych, urzędowych) w związku z nim.

Jednak należy również powiedzieć tutaj o zasadzie domniemania niewinności. Jest to przewidziane w art. 49 Konstytucji. Jego istotą jest to, że nikt nie może zostać uznany za winnego, dopóki nie zostanie to udowodnione w ramach istniejącej procedury i ustalone na mocy orzeczenia sądu. Zasada ta musi być przestrzegana na wszystkich etapach rozpatrywania i analizy przypadku. Podczas wstępnego dochodzenia funkcjonariusze mogą zostać oskarżeni. Jednak opinię tę uważa się za subiektywną. Nie pociąga to za sobą konsekwencji, które mogą wystąpić, gdy osoba zostanie uznana za winną w sądzie. Akcja domniemanie niewinności trwa, dopóki nie ma wystarczających dowodów, aby udowodnić winę.

Równość i konkurencja

Zasada ta została ogłoszona w art. 123, część 3 ustawy zasadniczej. Konkurencyjność polega na takiej konstrukcji postępowania, w której zachodzi rozdzielenie funkcji obrony, ścigania i rozstrzygania sprawy. Dwie pierwsze strony procesu mają równe prawa w zakresie dostarczania dowodów, odwoływania się od działań i decyzji sądu, wniosków. Funkcje oskarżenia są powierzone prokuratorowi, powodowi cywilnemu, ofierze, prokuratorowi. Po stronie obrony znajduje się pozwany, obrońca publiczny, prawnik, pozwany cywilny. Po rozważeniu należy zapewnić wykonanie praw dla każdej ze stron. Funkcja rozstrzygnięcia sprawy spoczywa wyłącznie na sądzie. Do jego kompetencji należy również kontrola zgodności działań stron z ustalonymi normami i porządkiem prawnym.

Rozgłos

Zasada ta wskazuje, że rozpatrywanie wszystkich spraw we wszystkich sądach powinno być otwarte. Oznacza to, że podczas postępowania dostęp do sali sądowej jest dostępny dla wszystkich osób, z wyjątkiem osób poniżej 16 roku życia (jeśli nie działają one jako uczestnicy procesu). Przedstawiciele prasy mogą być obecni na rozprawie, a sama rozprawa może być opisywana w mediach. Liczba uczestników może być ograniczona z powodu niewystarczającej pojemności sali konferencyjnej.

Jawność postępowania jest przewidziana w każdym prawie branżowym. Zasada ta jest uważana za jeden z głównych wskaźników postępowań demokratycznych. Jawność postępowania stanowi ważny warunek podjęcia świadomej i uczciwej decyzji, zachęca wszystkich uczestników procesu do wypełniania obowiązków w dobrej wierze. Ponadto zasada ta zapobiega presji na sędziego. To z kolei gwarantuje niezależność i przestrzeganie norm prawnych. Jednocześnie ustawodawstwo przewiduje również przypadki, w których rozprawa odbywa się za zamkniętymi drzwiami. Jednak decyzja i werdykt są odczytywane publicznie.

Używanie języka narodowego

Jako język państwowy w całej Rosji uznawany jest język rosyjski. Republiki mają prawo zakładać własne. Zgodnie z przepisami postępowania prawne w Federacji Rosyjskiej są prowadzone w państwie oraz w republikach wchodzących w jego skład, w uznanych językach narodowych. Jeśli uczestnicy rozprawy nie mówią po rosyjsku, mają prawo mówić, składać wnioski, składać petycje, zeznawać, przemawiać na spotkaniu w wybranym przez siebie lub ojczystym języku. Sąd jest zobowiązany nie tylko wyjaśnić stronom to prawo, ale także zapewnić tłumacza do ich dyspozycji.

Ławnicy

Uczestniczą w rozpatrywaniu spraw cywilnych i karnych w sądach pierwszej instancji (jurysdykcja wojskowa i ogólna).Są niezależni i podlegają rządom prawa. Podobnie jak sędziowie, ławnicy mają odpowiednie obowiązki i możliwości. Wyroki w postępowaniu karnym i cywilnym są przyjmowane przez nich wraz z urzędnikiem większością głosów. Jeden z asesorów, którzy nie zgodzą się z ogólną opinią, może wyrazić swoją opinię na piśmie. Będzie dołączony do decyzji lub wyroku.

Ochrona godności i honoru jednostki

System wymiaru sprawiedliwości w Federacji Rosyjskiej gwarantuje wdrożenie tej zasady zgodnie z Konstytucją. Jako art. 2, osoba, a także jej wolności i prawa są uznawane za najwyższą wartość. Ich ochrona leży w gestii państwa. Zgodnie z tym system sądowy - jako gałąź organów ścigania - powinien zapewniać ochronę wolności i praw obywateli. W art. 21 wskazuje, że nikt nie może być poddany złemu traktowaniu, torturom, poniżeniu, przemocy ani innym czynom naruszającym jego prawa. Czasami sędziowie, którzy rozpatrują sprawy karne, otrzymują od obywateli skargi na złe traktowanie, kiedy zeznawali. Do zadań urzędnika należy dokładne przestudiowanie tych skarg. W przypadku potwierdzenia faktów przedstawionych w takich skargach zeznania osób zostaną uznane za nieważne. Jednocześnie naruszający normy konstytucyjne ponoszą odpowiedzialność.

Bezpośredniość i oralność

Ta zasada, w przeciwieństwie do innych, nie jest bezpośrednio ustalona w Konstytucji. Nie można jednak wdrożyć niektórych innych przepisów, jeżeli nie zostaną zachowane ich porządek i bezpośredniość. Dotyczy to w szczególności konkurencji i reklamy. Zgodnie z zasadą natychmiastowości sąd musi wyciągać wszelkie wnioski zawarte w werdykcie lub decyzji wyłącznie na podstawie dowodów, które zostały zbadane bezpośrednio przez niego w trakcie postępowania. Ustność oznacza, że ​​cała dyskusja i postrzeganie dowodów odbywa się na głos. Sąd musi ujawnić wszystkie dokumenty obecne w sprawie.

Podsumowując

Główną treścią sądownictwa w Rosji jest sprawiedliwość. Ta definicja jest przede wszystkim legalna. Jego główne elementy powinny być powiązane z odpowiednimi przepisami. Sprawiedliwość zakłada takie działania systemu sądowego, w których sprawy są rozpatrywane zgodnie z wymogami prawnymi i w sposób uczciwy.