Kontrola wydziałowa to kontrola wyższego autorytetu w stosunku do podległych organizacji

Kontrola wydziałowa jest procedurą nadzoru nad wyższymi budowlami nad niższymi. Działa jako integralny element działań administracyjnych. Zastanówmy się dalej, co stanowi organizację kontroli wydziałowej.

Informacje ogólne

Struktura każdego systemu zarządzania powinna obejmować jednostki pełniące funkcje kontrolne i audytowe. Ten przepis jest uważany za wstępny przy ocenie różnych opinii na temat tworzenia instytucji nadzorczych. Pod koniec lat 90. pojawiła się idea holistycznego, zunifikowanego systemu kontroli państwa. Pod tym względem zadanie polegało na utworzeniu kompleksu autoryzowanych struktur. Założono, że nowa konstrukcja systemu zmniejszy liczbę inspektorów, zwiększając skuteczność kontroli państwa.

Cele instytucjonalne

Departamentalne organy kontrolne powinny zapewnić:

1. Nadzór nad zgodnością działań struktur niższych z wymogami prawa.
2. Terminowe zapobieganie, wykrywanie i eliminowanie naruszeń wymagań regulacyjnych.
3. Podejmowanie działań na rzecz ochrony, skutecznego i ukierunkowanego wykorzystania wartości materialnych.
4. Identyfikacja rezerw nieoperacyjnych w celu poprawy wydajności niższych konstrukcji.

Funkcje autoryzowanych instytucji

Ustawiają je wytyczne branżowe. Dokumenty te są opracowywane przez ministerstwa i inne instytucje administracyjne zgodnie z materiałami regulacyjnymi i metodologicznymi regulującymi kontrolę państwa. Organy nadzoru działają w ramach swoich kompetencji i wypełniają swoje obowiązki. Wśród ich głównych funkcji należy zauważyć:

1. Koordynacja pracy jednostki strukturalne Ma uprawnienia do wprowadzania kontroli wydziałowej.
2. Planowanie i przeprowadzanie inspekcji.
3. Opracowywanie projektów dokumentów prawnych regulujących kontrolę wydziałową.
4. Zapewnienie wsparcia metodologicznego dla niższych struktur w celu zwiększenia wydajności ich pracy.
5. Badanie i rozpowszechnianie w odpowiednich sektorach najbardziej zaawansowanych form organizacji i wdrażania kontroli wydziałowej.
6. Analiza stwierdzonych naruszeń oraz sugestie dotyczące aktualizacji i uzupełnienia ram prawnych regulujących stosunki gospodarcze w określony sposób.
7. Sprawowanie nadzoru nad eliminacją przez podległe struktury odkrytych niespójności, z uwzględnieniem przeprowadzonych kontroli, ich wyników i podjętych środków.
8. Przygotowanie i składanie raportów z wykonanej pracy.

Sprawdź klasyfikację

Kontrola i audyt mogą być:

1. Planowane Obejmują one sprawdzenie działalności organizacji podległych właściwemu organowi rządowemu lub wchodzących w jego skład.
2. Nieplanowany. Kontrola i audyt mogą być przeprowadzane w imieniu organów ścigania i ich liderów w ramach spraw karnych, instancji sądowych opartych na materiałach z ich produkcji.
3. Kameralny.

Ponadto dział kontroli i audytu prowadzi działania w celu monitorowania, oceny, analizy, identyfikacji związków przyczynowych, prognozowania okoliczności, które mogą mieć wpływ na wyniki pracy podległych struktur.To działanie nazywa się monitorowaniem.

Szefowie organów nadzorczych

Są odpowiedzialni za pracę wykonywaną przez ich dział kontroli i audytu. Obecnie rola inspektorów znacznie wzrosła. Szefowie służb wykonujących departamentalną kontrolę finansową i nadzór ekonomiczny ze względu na swoje stanowisko są częścią struktur kolegialnych odpowiednich ministerstw. Ustawodawstwo przewiduje specjalną procedurę ich mianowania. Nominacje należy uzgodnić w określony sposób:

1. W organach państwowych (z wyjątkiem lokalnych struktur administracyjnych i wykonawczych na poziomie podstawowym i podstawowym) i innych organizacjach stowarzyszenia regionalne umieszczone na liście instytutów federalnych, ich oddziały - z Ministerstwem Finansów.
2. W departamentach (podległych instytutach) - z odpowiednimi wyższymi ministerstwami, stowarzyszeniami.
3. W lokalnych strukturach administracyjnych i wykonawczych na poziomie podstawowym i podstawowym - z podziałami terytorialnymi Ministerstwa Finansów.

Specyfika pracy

Kontrola wydziałowa jest regulowana przez instrukcje branżowe. Aby zwiększyć efektywność ich pracy, struktury nadzorcze opracowują książki metodologiczne, regulacyjne i referencyjne, kierunki, rekomendacje, sugestie i recenzje dotyczące planowania i wdrażania inspekcji oraz doskonalenia metod nadzorczych. Na mocy dekretu prezydenckiego ministerstwa i inne instytucje administracyjne są zobowiązane do sprawowania kontroli departamentalnej nad działaniami wszystkich struktur podległych lub wchodzących w ich skład, z federalną formą własności lub z ich udziałem.

Ważna uwaga

Pod ministerstwami i innymi strukturami administracyjnymi mogą powstawać specjalne organizacje sprawujące kontrolę departamentalną. W przypadku przeprowadzania go w przedsiębiorstwie z udziałem majątku państwowego w okresie sprawozdawczym jest on zwolniony z corocznego obowiązkowego audyty. Indywidualna odpowiedzialność za stan działań nadzorczych spoczywa na liderach odpowiednich instytucji.

Istniejące trudności

Według ekspertów, wraz z pojawieniem się nowych rodzajów własności, rozszerzeniem niezależności istniejących przedsiębiorstw, a także zmniejszeniem liczby ministerstw i zmianą ich funkcji, zakres kontroli departamentalnej jest znacznie ograniczony. Obecnie problem poprawy metod nadzoru staje się coraz bardziej istotny. Wynika to przede wszystkim z faktu, że kontrola wydziałowa realizuje podrzędną funkcję pomocniczą. Nie jest to odrębne zadanie administracyjne, ale zapewnia jedynie regulację niektórych odchyleń w pracy podmiotów gospodarczych. W związku z tym kontrola wydziałowa nie może dokonywać zasadniczych zmian w charakterze i formie ich działalności. Jednak w nowoczesnych warunkach rynkowych ten rodzaj nadzoru musi być niezawodny, elastyczny i mobilny. Pod tym względem uważa się za niewłaściwe utworzenie dużego aparatu kontroli departamentalnej w strukturze ministerialnej.

Tymczasem jest inna opinia. Eksperci uważają, że kontrola wydziałowa powinna być lepsza niż niedziałowa, ponieważ wydziały mają większą niezależność, mają wysoko wykwalifikowanych specjalistów, którzy lepiej znają cechy działalności podległych przedsiębiorstw. Dlatego zmniejszenie ich liczby może prowadzić do zmniejszenia skuteczności nadzoru.

Przeprowadzanie audytów wewnętrznych w przedsiębiorstwach

Taką kontrolę wydziałową sprawuje kierownik, księgowi lub pracownicy organizacji ubezpieczeniowej, członkowie komisji rewizyjnej lub specjalnie utworzona jednostka aparatu administracyjnego, która jest podporządkowana kierownikowi. Głównym celem audytu jest zapewnienie skutecznego funkcjonowania na wszystkich poziomach ochrony interesów majątkowych właścicieli, akcjonariuszy i całego przedsiębiorstwa jako całości. Audyt przeprowadzany jest zgodnie z instrukcjami i planem zatwierdzonym przez dyrektora. Niestety obecne kwalifikacje ekspertów, ich zależność od zarządzania oddziałami, rotacja personelu brak szczegółowych wytycznych, niedoskonałość wynagrodzeń specjalistów nie pozwalają na osiągnięcie wszystkich celów. Zgodnie z ustawą federalną o spółkach handlowych komitet audytu sprawuje kontrolę nad działalnością takich przedsiębiorstw, ich oddziałów, spółek zależnych, dyrektora i urzędników. Jest wybierana przez walne zgromadzenie uczestników. Zatwierdził również procedurę weryfikacji.

Praca Komisji Rewizyjnej

Ta struktura odpowiada za nadzorowanie zgodności z:

1. Karta przedsiębiorstwa.
2. Wewnętrzna rutyna.
3. Ważność umów i transakcji biznesowych.

Komisja Rewizyjna monitoruje bezpieczeństwo mienia, wydatki na zapasy i środki pieniężne, poprawność księgowości, obliczenia z pracownikami, sprawozdawczość. Ponadto sprawdza terminowość rozpatrywania przez urzędników oraz administrowanie wnioskami i skargami członków spółki.

Prawa prowizyjne

Usługa audytu może:

1. Sprawdź bezpieczeństwo środków pieniężnych i mienia, zgodność ich wykorzystania z przeznaczeniem.
2. Wymagaj od pracowników niezbędnych materiałów do audytu.
3. Uczestniczyć w audytach biznesowych przeprowadzanych przez upoważnione agencje rządowe.
4. Podejmij środki w celu zrekompensowania szkody i postawienia sprawców przed wymiarem sprawiedliwości w przypadku kradzieży, malwersacji i innych nadużyć.
5. Przedstaw sugestie na podstawie wyników inspekcji.

Po zakończeniu działania komisja sporządza akt kontroli wydziałowej. Ten dokument jest dołączony do rocznego raportu przedsiębiorstwa. Bez zawarcia komisji walne zgromadzenie nie jest uprawnione do zatwierdzania dokumentacji finansowej. W raporcie rocznym Komisja podkreśla wyniki swoich działań. W szczególności w raporcie uczestnicy firmy są informowani o stopniu realizacji planu rozwoju społecznego i przemysłowego, kondycji finansowej przedsiębiorstwa, bezpieczeństwie własności, zgodności pracowników z zasadami i kartą. Ponadto w osobnej sekcji przedstawiono wyniki bezpośredniej pracy komisji. W szczególności podkreślono kwestie związane z planowaniem, wdrażaniem audytów w bieżącym roku, kluczowe wskaźniki i środki podejmowane przez administrację. Raport kończy się sugestiami mającymi na celu wyeliminowanie wykrytych naruszeń i braków, zwiększając wydajność przedsiębiorstwa w przyszłym roku.