Opracowanie strategii rozwoju społeczno-gospodarczego ma znacznie poprawić jakość życia zwykłych obywateli.
Polega ona na zwiększeniu konkurencyjności gospodarki krajowej poprzez wdrożenie kursu w kierunku zintegrowanego przetwarzania zasobów naturalnych, mobilizacji zasobów ludzkich zlokalizowanych w kraju.
Główne priorytety
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego opiera się na następujących czynnikach:
- tworzenie warunków do wzmocnienia potencjału ludzkiego kraju jako podstawy przemian społeczno-gospodarczych oraz przejście na ścieżkę stabilnego wzrostu demograficznego w państwie;
- wdrożenie innowacyjnego modelu rozwoju gospodarczego.
Głównym zasobem są ludzie o aktywnej pozycji obywatelskiej.
Cel istnienia
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego regionu opiera się na celu strategicznym. Polega na osiągnięciu stałej konkurencyjności kraju w skali globalnej poprzez stworzenie warunków niezbędnych do tworzenia innowacji w produkcji.
Strategiczny cel powinien doprowadzić do poprawy jakości życia ludności kraju, zwiększenia atrakcyjności inwestycyjnej i organizacji innowacyjnych miejsc pracy w firmach. Przy odpowiednim wyborze kursu ekonomicznego wzrasta poziom dochodów, dochody budżetowe rosną dzięki wprowadzeniu innowacyjnych wyników badań.
Cele strategii
Jaki jest jego cel? Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego regionu lub kraju przyczynia się do następujących zadań:
- budowanie zdolności ludzkich w dziedzinie innowacji, technologii, edukacji, nauki;
- Zakończenie zmian środowiskowych i zaawansowanych technologii na rynkach zagranicznych;
- tworzenie stabilnego popytu na innowacje techniczne;
- pojawienie się firm high-tech;
- tworzenie stabilnie rozwijającego się sektora badań i rozwoju, który zapewnia reprodukcję wiedzy, jej konkurencyjność na rynkach globalnych i krajowych.
Przyczynia się do pozytywnego klimatu innowacyjnego. Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego regionu przyczynia się do zwiększenia otwartości gospodarki, rozszerzenia wielostronnej i dwustronnej współpracy międzyregionalnej i międzynarodowej. Podobny program rozwija i poprawia efektywność innowacyjnej infrastruktury na terytorium regionu (kraju).
Zasady wdrażania
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego Rosji opiera się na następujących zasadach:
- identyfikacja problemów, przemyślenie sposobów ich rozwiązania za pomocą innowacyjnych narzędzi;
- harmonijna współpraca biznesu, rządu, nauki w identyfikowaniu priorytetowych obszarów rozwoju, a także w trakcie ich realizacji;
- stworzenie systemu warunków i zachęt do technologicznej modernizacji gospodarki w oparciu o poprawę wydajności przedsiębiorstw, stosując połączenie przepisów celnych, taryfowych, antymonopolowych i podatkowych;
- zapewnienie atrakcyjności kadrowej i inwestycyjnej regionu;
- skupiaj się na międzynarodowych standardach przy ocenie infrastruktury innowacyjnej i innowacji biznesowych.
Do skutecznego wdrożenia tej koncepcji wymagana jest skoordynowana praca budżetu regionalnego, polityki podatkowej, społeczno-gospodarczej i zagranicznej polityki gospodarczej.
Ważne aspekty
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego określa kluczowe obszary przejścia do gospodarki rynkowej. Jest to system środków mających na celu osiągnięcie długoterminowych celów. Jednocześnie ważne jest, aby każdy podmiot uczestniczył w rozwiązywaniu zadań. Koncepcja rozwoju społecznego i gospodarczego opiera się na wysokich i osiągalnych celach.
Podstawą strategii rozwoju społeczno-gospodarczego republiki, terytorium lub kraju są działania, które przyczyniają się do przekształcenia Federacji Rosyjskiej w dynamiczne państwo o pewnej intensywności pracy i konsekwentnym funkcjonowaniu rządu.
Warunki sprzedaży
Istnieje kilka czynników, które należy wymienić osobno. Wdrożenie strategii rozwoju społeczno-gospodarczego wiąże się z szeregiem warunków:
- wybór celu, który ma potencjał jednoczący (mechanizmy rynkowe oparte są na instytucjach legalności własności);
- stworzenie nowego systemu społecznego, który zapewnia regulację zachowania kilku podmiotów.
Poziom zamożności
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego regionu, regionu lub kraju wymaga uwzględnienia jakości życia ludności. O sukcesie programu decyduje w dużej mierze dynamika pojawienia się klasy średniej w państwie. Standard dobrego samopoczucia polega na zapewnianiu trwałych produktów, jakości i przystępnych cenowo mieszkań, opieki zdrowotnej i edukacji.
Według wyników międzynarodowych badań statystycznych obecnie tylko 5% Rosjan żyje zgodnie z zachodnim standardem dobrobytu.
Poziom dobrobytu jest decydującym warunkiem zapewnienia stabilnego wzrostu gospodarczego kraju.
Przełom inwestycyjny
Strategia społeczno-ekonomicznego rozwoju edukacji polega na aktualizacji treści w placówce edukacyjnej. W ramach innowacji do krajowego systemu edukacji wprowadzono nowe standardy federalne. Przełom inwestycyjny wiąże się ze wsparciem głównych sektorów gospodarki, przyspieszonym wzrostem inwestycji i innowacyjnym finansowaniem.
Szczególną rolę odgrywa inżynieria. Dlatego strategia rozwoju społeczno-gospodarczego gminy zawiera rozdział dotyczący modernizacji inżynierii mechanicznej opartej na urządzeniach produkowanych na jej terytorium, w innych regionach kraju, a także poza jego granicami.
Czynniki, które negatywnie wpływają na proces rozwoju
Wśród nich są:
- niewielki popyt wewnętrzny;
- długi zewnętrzne;
- nieprzygotowanie na znaczny kompleks inwestycji inwestycyjnych;
- nieproporcjonalnie wysokie tempo wzrostu kosztów transportu, paliwa, energii elektrycznej.
Opracowany program można zmienić z uwzględnieniem politycznej i ekonomicznej orientacji funkcjonowania państwa na określonym etapie rozwoju.
Kompleksowa ocena stanu rzeczy
Opracowano go na podstawie obiektywnych i subiektywnych wskaźników. Pierwsze obejmują na przykład warunki makroekonomiczne, strukturę sektorową, specyfikę podziału pracy, cechy geograficzne, obecność zasobów naturalnych.
Jako czynniki subiektywne brane są pod uwagę metody zarządzania. Reformy przeprowadzone w tym kraju w ostatnich latach pokazały, że regiony stosujące innowacyjne metody administracji są znacznie mniej narażone na sytuacje kryzysowe.
Podmioty stosujące odpowiednie metody i narzędzia zarządzania mają względną przewagę w pokonywaniu sytuacji kryzysowych. Wyjście z nich może być bardzo bolesne, jeśli administracja nie podejmie żadnych aktywnych działań.
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego regionu lub inny przedmiot Federacji Rosyjskiej pozwala na stosowanie różnych działań.Dzięki takim działaniom samorząd lokalny zachęca do działalności krajowego sektora gospodarczego, podnosi bazę podatkową i tworzy efektywne miejsca pracy.
Administracja ma wiele narzędzi i mechanizmów. Z ich pomocą znacznie zwiększą się możliwości niektórych rodzajów działań, którymi najbardziej interesują się region, region i kraj.
Wskazane jest wybranie koncepcji składającej się z trzech etapów:
- przedindustrialny;
- przemysłowe;
- postindustrialny.
Na pierwszym etapie dominują następujące sektory: rolnictwo, rybołówstwo, leśnictwo.
Dominującymi elementami drugiego etapu są sektory produkcyjne: światło, żywność, leśnictwo, obróbka drewna, inżynieria, przedsiębiorstwa chemiczne.
Na etapie postindustrialnym pierwsze miejsce zajmują dziedziny niematerialne: nauka, handel, ubezpieczenia, edukacja, opieka zdrowotna, finansowanie. Nastąpił znaczny spadek produkcji towarowej, sektor usług rośnie, rośnie intensywność wiedzy w zakresie produkcji, a kwalifikacje pracowników znacznie się poprawiają.
Strategia rozwoju społeczno-gospodarczego regionu obejmuje jakościową transformację struktury gospodarczej.
Nowoczesne trendy
Obecnie dominującym obszarem zatrudnienia jest sfera produkcji niematerialnej. Służy jako podstawa dobrobytu obywateli. Obecnie w Federacji Rosyjskiej istnieją dwa przeciwne procesy:
- deindustrializacja;
- wzrost sektora usług.
Podobny trend prowadzi do przejścia kompleksu gospodarczego kraju do pierwszego etapu. Niestety jest to dowód regresji gospodarczej. W najbliższej przyszłości planowana jest redystrybucja zasobów pracy u badanych. Nacisk nie jest na obecność, ale na efektywność zasobów. Duże osady jako pierwsze opracowują i wdrażają skuteczne programy zarządzania. Praktyka pokazuje maksymalną skuteczność marketingu i planowania jako narzędzi programistycznych. W ramach przejścia do gospodarki rynkowej planowanie strategiczne można przedstawić w następujący sposób:
- identyfikacja celu;
- zewnętrzna ocena wpływu;
- identyfikacja mocnych i słabych stron regionu;
- rozwój nowych przemysłów terytorialnych;
- tworzenie planu obejmującego określone działania i działania;
- opracowanie koncepcji;
- analiza wydajności, dostosowanie metod i zadań ich rozwiązania.
Planowanie strategiczne jest procesem ciągłym. Pomaga stworzyć wytyczne do podejmowania różnych decyzji taktycznych.
Podmioty Federacji Rosyjskiej opracowują własne strategie, aby przemyśleć własną politykę społeczno-gospodarczą opartą na własnych zasobach, technologiach i personelu. Taka polityka powinna nie tylko zapewnić konkurencyjność gospodarki i stabilność społeczną, ale także przyczynić się do poprawy poziomu życia ludności.