Zasoby ekonomiczne i produkcyjne oraz czynniki produkcji

Zasoby i czynniki produkcji obejmują kilka grup. Są to naturalne, inwestycje, praca itp.

Naturalne

• Surowce mineralne.
• Ziemia
• Zasoby wodne.

Naturalny czynnik produkcji pozwala nam określić, w jakim stopniu warunki środowiskowe wpływają na przebieg procesów produkcyjnych, w jaki sposób wykorzystywane są różne naturalne źródła energii i surowców, minerały, basen powietrzny i wiele innych. Środowisko naturalne jako zasób i czynnik produkcji zapewnia możliwość wykorzystania różnych rodzajów i wielkości bogactwa w produkcji, które są przekształcane w surowce, które są następnie wykorzystywane do produkcji różnych materiałów i produktów materiałowych.

Jak oni są ważni?

Mimo całego znaczenia, jak również znaczenia naturalnego czynnika w odniesieniu do produkcji, staje się on bardziej pasywnym czynnikiem w porównaniu z kapitałem i pracą. Chodzi o to, że różne zasoby naturalne, głównie głównie surowce, stopniowo przekształcają się w materiały, a następnie stają się głównymi środkami produkcji, które następnie zaczynają być wykorzystywane jako szczególnie aktywne czynniki twórcze. Z tego powodu w wielu modelach czynników zasoby naturalne i czynniki produkcji jako takie często nie są wyraźnie określone, co nie zmniejsza ich znaczenia w procesie produkcji.

Inwestycja

• Udogodnienia
• Budynki
• Wyposażenie

Kapitał finansowy, który obejmuje wszelkiego rodzaju obligacje, akcje i pieniądze, nie dotyczy zasobów ekonomicznych, ponieważ nie mają one nic wspólnego z rzeczywistą produkcją. Kapitał jest zawarty w takich zasobach i czynnikach produkcji, które są bezpośrednio zaangażowane w proces produkcji niektórych produktów.

Jak on się dzieje?

Jako czynnik produkcji kapitał może być reprezentowany w różnych formach, formach i na różne sposoby, które są mierzone.

Kapitał fizyczny jest głównym środkiem produkcji, ale uzasadnione będzie połączenie go z aktywami obrotowymi, które reprezentują również zasoby ekonomiczne i czynniki produkcji, które są najważniejszymi zasobami materialnymi, a także źródłami działalności produkcyjnej firmy.

Poród

Praca to całość wszystkich zdolności umysłowych i fizycznych ludzi, które należy wykorzystać i które są wykorzystywane w procesie produkcji danego produktu. Jedynym wyjątkiem w tym przypadku jest zdolność przedsiębiorcza, która jest ujęta w innych zasoby gospodarcze i czynniki produkcji.

W procesie produkcyjnym czynnikiem roboczym jest praca, którą wykonują wszyscy pracownicy firmy. Połączenie pracy z innymi czynnikami produkcji stanowi rozpoczęcie procesu produkcyjnego. Warto zauważyć, że zasoby pracy i czynniki produkcji w gospodarce obejmują absolutnie wszystkie formy i rodzaje działalności, które kierują produkcją, a także jej towarzyszą i prezentują się w postaci bezpośredniego udziału w konwersji określonej energii, informacji lub materiału. Tak więc wszyscy uczestnicy, którzy są w jakiś sposób zaangażowani w proces produkcyjny, wnoszą do niego pewną część pracy, a proces wytwarzania produktów i, oczywiście, ostateczny wynik zależy bezpośrednio od tego wszystkiego.

Pomimo faktu, że zasoby pracy i czynniki produkcji w gospodarce bezpośrednio reprezentują samą pracę, biorąc pod uwagę dość wyraźny charakter zasobów, dość często czynnik pracy nie jest już uważany za samą pracę jako marnowanie pewnej energii psychicznej i fizycznej pracowników lub ich czasu pracy, ale ilość zatrudniony przy produkcji osób lub ludności pracującej. Korzystanie z tego podejścia dzisiaj jest najczęściej spotykane w różnych modelach makroekonomicznych.

Ponadto ważne jest, aby zrozumieć, że zasoby pracy i czynniki produkcji, ich klasyfikacja i jednostki znajdują odzwierciedlenie nie tylko w liczbie pracowników, ale także w kosztach pracy, ale w mniejszym stopniu także w jakości i wydajności pracowników oraz ich wydajności pracy. W rzeczywistych obliczeniach, oprócz wielkości czynnika pracy, bierze się pod uwagę taki parametr, jak jego wydajność.

Zdolność przedsiębiorcza

Zdolność przedsiębiorcza to zdolność do podejmowania odpowiedzialnych decyzji dotyczących zarządzania przedsiębiorstwem, wprowadzania innowacyjnych technologii, a także zdolności do organizowania produkcji. Zasoby, czynniki i koszty produkcji powinny być niezwykle kompetentnie wykorzystywane w procesie rozwoju biznesu, a to dyrektor główny i osoby przez niego wyznaczone muszą zarządzać wszystkimi tymi procesami.

Przedsiębiorca musi spełniać cztery najważniejsze funkcje:

• Inicjatywa dotycząca racjonalnego wykorzystania kilku zasobów w jednym procesie do produkcji usług i towarów.
• Realizacja zadań związanych z podejmowaniem podstawowych decyzji biznesowych.
• Wprowadzenie innowacyjnych technologii, czyli wykorzystanie na rynku niektórych nowych rodzajów produktów, form organizacji biznesu i zaawansowanych technologii, na których zostanie oparta koncepcja produkcji. Zasoby i czynniki produkcji w tym przypadku będą miały na celu zapewnienie maksymalnej jakości i zysków ze sprzedaży nowych produktów.
• Taki specjalista ryzykuje nie tylko własnym czasem i reputacją w świecie biznesu, ale także inwestuje finanse.

W nowoczesnej gospodarce rynkowej zasoby ostatecznie przynoszą dochody ich właścicieli w postaci czynszów i odsetek. Dochód osób świadczących usługi pracy nazywa się wynagrodzeniem, a dochód przedsiębiorcy zyskiem.

Należy również odnotować inne zasoby gospodarcze, czynniki produkcji. Ich klasyfikacja nazywa się naukowym i technicznym poziomem produkcji, a ze względu na ich charakter gospodarczy w tym przypadku wskazany jest stopień technicznej i technologicznej doskonałości wybranej przez ciebie produkcji.

Rynek zasobów gospodarczych

Do niedawna postanowiono zwrócić jak największą uwagę na maksymalne zrozumienie podaży i popytu na dany produkt, a także zbadać zachowanie firm produkujących te produkty w różnych strukturach rynkowych.

Jednak dzisiaj wielu rozumie, że w celu wytworzenia dowolnego rodzaju zbywalnego produktu lub świadczenia usług firma musi korzystać z zasobów i potrzeb ekonomicznych, których czynniki produkcji są bezpośrednio lub pośrednio obecne w gospodarstwach domowych. Badanie szczególnych cech podaży, popytu i cen jest również bardzo ważne dla zrozumienia obecnej sytuacji w ekonomice procesów.

Wartość rynku czynników produkcji

Warto zauważyć kilka powodów, dla których określa się znaczenie rynku czynników produkcji:

• Przede wszystkim ceny obecne na rynku zasobów determinują ilość koszty ekonomiczne każdego istniejącego dziś przedsiębiorstwa, w związku z którym zmienia się również wielkość podaży rynkowej na rynku jednego lub drugiego produktu gotowego.
• Po drugie, ceny rodzajów zasobów i czynniki produkcji są najważniejszym czynnikiem w kształtowaniu podejść monetarnych we współczesnych gospodarstwach domowych, które przejawiają się w czynszu, odsetkach i zysku, płacach i innych czynnikach, w związku z którymi określa się również popyt na produkty.
• Po trzecie, prawidłowe funkcjonowanie rynku czynników produkcji zapewnia bardziej efektywny podział zasobów gospodarczych między różne podmioty gospodarcze, a zatem koszty alternatywne jednego lub drugiego rodzaju produktu gotowego są zminimalizowane.

W przeciwieństwie do rynku produktów w pełni gotowych, na których popyt jest prezentowany przez gospodarstwa domowe, a firmy tworzą podaż, rynek zasobów jest inny, a relacje zasobów i czynników produkcji stają się inne. W tym przypadku gospodarstwa domowe oferują te zasoby ekonomiczne, czynniki produkcji i ich klasyfikację, które są obecne w ich obecności, w wyniku czego stają się podmiotami podaży, podczas gdy firmy pozyskują potrzebne zasoby i są przedmiotem popytu.

Popyt i produkcja na rynku zasobów

Zapotrzebowanie na różne zasoby produkcyjne i czynniki produkcji są prezentowane przez firmy, które wytwarzają ten lub inny produkt. Zapotrzebowanie na różne zasoby gospodarcze w tym przypadku zależy od ilości zasobów, które firma jest gotowa kupić po obecnych cenach w tym czasie i w tym miejscu.

W przeciwieństwie do popytu dostępnego na produkty gotowe, popyt na zasoby ma charakter pochodny, ponieważ zależy nie tylko od tego, ile kosztują zasoby do wytworzenia danego produktu, ale także od popytu i cen tego produktu.

Jakie czynniki determinują popyt na zasoby?

Jeśli weźmiemy pod uwagę najważniejsze zasoby i czynniki produkcji społecznej, za pomocą których można określić popyt na określone rodzaje zasobów, warto zwrócić uwagę na kilka:

1. Popyt na gotowe produkty wytwarzane przy użyciu tego zasobu. Oczywistym jest, że im bardziej popularny będzie ten produkt, tym bardziej firma będzie zainteresowana jego stabilną produkcją i tym więcej zasobów będzie potrzebowało do produkcji. Jednocześnie popyt na zasoby, które są wykorzystywane do produkcji niepotrzebnych towarów przez kogokolwiek, będą miały tendencję do zerowania.
2. Wydajność Wydajność zasobów jest określana w zależności od oceny jej produktu krańcowego. Jeśli korzystanie z tego zasobu zapewnia wyższą produktywność, wówczas, ceteris paribus, będzie o niego znacznie więcej popytu w porównaniu z zasobami, które zapewniają niską produktywność.
3. Koszt. Wszystkie inne rzeczy są równe (i przede wszystkim ze stałą ceną zasobów zastępczych), obniżenie kosztu zasobu zgodnie z podstawowym prawem popytu może zwiększyć popyt na niego, a jednocześnie jego wzrost, wręcz przeciwnie, zmniejszy popyt.
4. Przychody krańcowe firmy. Jeśli wszystkie inne cechy danego zasobu pozostaną niezmienione, wyższa będzie przychody krańcowe firm, tym wyższy będzie również krańcowy produkt tego zasobu w kategoriach pieniężnych. Innymi słowy, zmienia się rentowność określonego zasobu, dlatego zapotrzebowanie na niego wzrasta.
5. Koszt innych zasobów. W przeciwieństwie do rynku produktów gotowych korekta cen innych zasobów może mieć zupełnie przeciwne skutki - produkcję i zastępowanie.Stopień wpływu każdego z nich zależy bezpośrednio od tego, do której grupy należą rozpatrywane zasoby - komplementarne, neutralne lub zastępujące:

• neutralne mają wyjątkowo niski wpływ na rynek głównego czynnika, a wpływ ten dąży do zera;
• zamienniki mają na celu zaspokojenie podobnych żądań producenta, w wyniku czego można je nazwać konkurentami dla głównego czynnika;
• komplementarne są stosowane w procesie wytwarzania produktu wraz z głównym czynnikiem w tych proporcjach, które są określone przez proces.

Załóżmy na przykład, że kapitał i praca działają jak substytuty zasobów.

Jeśli z jakiegoś powodu cena pracy wzrośnie, to w rezultacie producent może zainteresować się zastąpieniem droższego zasobu tańszym zasobem, w wyniku czego efekt substytucyjny pomoże zwiększyć popyt na kapitał.

Jednocześnie wzrost ceny pracy może spowodować odpowiedni wzrost całkowitych kosztów produkcji, w wyniku czego podaż gotowych produktów jest zmniejszona, a popyt na wszystkie wykorzystane zasoby jest całkowicie zmniejszony. W takim przypadku efekt wielkości produkcji spowoduje spadek popytu na kapitał.

Rzeczywisty wpływ zmian kosztów pracy na popyt na kapitał zależeć będzie od stosunku omówionych powyżej efektów. Jeśli zarówno kapitał, jak i siła robocza są zasobami uzupełniającymi, które są wykorzystywane w ściśle określonych proporcjach, w tym przypadku nie będą przestrzegane efekt substytucyjny i w tym przypadku na rynek kapitałowy tylko efekt wyjścia będzie miał wpływ. Innymi słowy, wzrost kosztów pracy spowoduje zmniejszenie popytu na kapitał.

Jakie czynniki determinują elastyczność popytu?

Istnieje również kilka czynników determinujących elastyczność popytu:

• Obecność i dostępność dla konsumentów różnych zasobów zastępczych. Jeśli zasób ma wystarczająco dużą liczbę zamienników jakości, wówczas w tym przypadku zaobserwuje się wystarczająco wysoką elastyczność popytu, ponieważ jakikolwiek wzrost kosztów zmusi producenta do znacznego zmniejszenia popytu, a także do zastosowania alternatywnych czynników produkcji. Przeciwnie, jeśli dany zasób nie ma poważnych substytutów, wówczas w tym przypadku można zaobserwować stabilny popyt na niego.

• Wysokość kosztów tego zasobu. Gdy inne rzeczy są równe, im mniejsza kwota całkowitych kosztów dla danego zasobu, tym mniejsza elastyczność zapotrzebowania firmy na ten zasób.

• Okres czasu. Gdy inne rzeczy są równe, im krótszy jest okres, tym mniejszy będzie parametr elastyczności popytu na określone zasoby. Jest oczywiste, że w krótkim czasie producentowi nie jest łatwo przystosować się do rosnących cen, a także znaleźć zasoby zastępcze.

• Elastyczność popytu na produkt końcowy. Gdy koszty tych produktów, które charakteryzują się elastycznym popytem, ​​maleją, następuje znaczny wzrost sprzedaży, a w konsekwencji wzrost zapotrzebowania na zasoby. Z tego powodu, ceteris paribus, im wyższa elastyczność popytu na produkt końcowy, tym większa będzie elastyczność popytu na zasoby wykorzystywane w procesie produkcyjnym.