Czynniki i rodzaje wzrostu gospodarczego są najbardziej palącymi kwestiami dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Wśród nich są nie tylko same przedsiębiorstwa, ale także państwo jako całość. 
Trafność tematu
W każdym razie rozwojowi towarzyszą pojawienie się pewnych problemów, z których wiele wymaga natychmiastowych rozwiązań. Dotyczy to nie tylko krajów rozwiniętych, takich jak na przykład Japonia, która w pełni stara się realizować projekty gospodarcze na dużą skalę i osiągać swoje cele. Szczególnie istotne są te problemy w tych stanach, w których sfera ekonomiczna znajduje się na etapie formowania i ciągłych zmian. W tym Rosja RF dąży do wdrożenia programu MFW, aby uzyskać niezbędną inwestycję. Pod tym względem czynniki wzrostu gospodarczego kraju są bardzo istotnym tematem nie tylko dla podmiotów bezpośrednio związanych z sektorem gospodarki. Szczególną uwagę zwrócili na to prawnicy i politycy. Zastanówmy się jeszcze, jakie czynniki i rodzaje wzrostu gospodarczego istnieją.
Informacje ogólne
Wzrost gospodarczy jest z natury uważany za dość wieloaspektowe i złożone zjawisko. Sposoby wyrażania tego są w zasadzie proste. Jednak za takimi koncepcjami, jak wzrost PKB, ND, PNB, istnieje wielopoziomowy system interakcji między różnymi sektorami gospodarki. Rozważając tę koncepcję, konieczne jest jasne określenie różnic między wzrostem gospodarczym a rozwojem. W szczególności ten ostatni może mieć miejsce przy braku pierwszego, ale przy zachowaniu warunków wstępnych. Rozwój można również wyrazić w zmianach strukturalnych, prawdopodobnych innowacjach, które nie prowadzą bezpośrednio do wzrostu gospodarczego. Może ponadto zejść na dół. W tym przypadku istnieją czynniki znacznego wzrostu gospodarczego. Wśród nich na przykład spadek jakości usług lub produktów, pogorszenie ich właściwości.
Główne zadania
Podstawowym celem jest osiągnięcie trwałego i stałego wzrostu gospodarczego. Aby określić sposoby realizacji tego zadania, konieczne jest zrozumienie funkcji funkcjonowania wewnętrznego mechanizmu zwiększania wielkości produkcji towarów w skali krajowej. Można go zidentyfikować bezpośrednio w strukturze gospodarki narodowej. Jest w stanie zapewnić zrównoważony rozwój produkcji.
Wartość zastosowanych wskaźników
Rodzaje i czynniki wzrostu, ich dynamika jest szeroko stosowana w charakteryzowaniu rozwoju gospodarek narodowych. Mają one ogromne znaczenie w procesie państwowej regulacji tej sfery. Ludność ocenia działalność wyższych instytucji politycznych i gospodarczych (na przykład rządu, prezydenta itd.), Przede wszystkim biorąc pod uwagę wskaźniki dynamiki jakości życia i wzrostu gospodarczego. Tempo, poziom i inne parametry będą zależeć nie tylko od potencjału sektora przemysłowego. Wpływ na nie będą miały czynniki polityki zagranicznej i handlu zagranicznego wzrostu gospodarczego.
Edward Denison Model
Czynniki wzrostu gospodarczego obejmują różne wskaźniki. Wśród nich są jednak trzy kategorie, które mają szczególne znaczenie. Głównymi czynnikami wzrostu gospodarczego są wskaźniki dystrybucji, podaży i popytu. Biorąc pod uwagę ten temat, powinniśmy wspomnieć o klasycznym modelu E. Denisona.Po raz pierwszy badacz podjął próbę kwantyfikacji tej części rocznego wzrostu, która odpowiada każdemu czynnikowi produkcji w latach 1929–1982. W sumie Denison zidentyfikował 23 wskaźniki: cztery z nich dotyczyły siły roboczej, to samo dotyczy kapitału, a jeden ziemi. Inne czynniki wzrostu gospodarczego charakteryzowały wkład postępu naukowego i technicznego. Następnie Denison stworzył nieco inny schemat. Ustalił, że najważniejsze jest wzrost wydajności pracy. Wskaźnik ten zwiększy realny dochód i zwiększy produkcję. Zwiększając koszty pracy, uzyskuje się 1/3 wzrostu przychodów w pewnym okresie. Jednocześnie 2/3 zapewnia zwiększona wydajność. Ten ostatni wynika z NTP.
Czynniki (zasoby) wzrostu gospodarczego
Wskaźniki podaży charakteryzują fizyczną zdolność gospodarki do wzrostu. Czynniki wzrostu gospodarczego obejmują:
- obecność kapitału;
- jakość i ilość rezerw pracy;
- poziom rozwoju technologii;
- jakość i ilość zasobów naturalnych.
Wskaźniki te mają bezpośredni wpływ na wzrost gospodarki. Te czynniki wzrostu umożliwiają ekspansję w sensie fizycznym. Dostępność dużego wolumenu funduszy najlepszej jakości pozwala zwiększyć produkcję rzeczywistych produktów.
Rezerwy pracy
Szkolenie i edukacja mają bezpośredni wpływ na wzrost wydajności. Im wyższy poziom, tym większa szansa na wysokie zarobki. Jakość i ilość rezerw pracy zależy przede wszystkim od liczby ludności. Ponadto niektóre osoby nie są zaliczane do kategorii osób pełnosprawnych i w związku z tym nie wchodzą na rynek. Wśród nich w szczególności studenci, personel wojskowy, emeryci i tak dalej. Ci, którzy chcą pracować, tworzą siłę roboczą. Z kolei w tej grupie wyróżniają się bezrobotni. Chcą znaleźć pracę, ale nie mogą.
Pomiary ilościowe i jakościowe
Szacunkowa liczba pracowników nie będzie w pełni odzwierciedlała rzeczywistej sytuacji. W takim przypadku liczba roboczogodzin zostanie uznana za najdokładniejszy licznik. Ta wartość pozwala uwzględnić całkowity koszt czasu. Ich wzrost zależy od różnych okoliczności: chęci do pracy, stopy bezrobocia, emerytur i tak dalej. Czynniki wzrostu różnią się w zależności od stanu i przestrzeni. Tworzą różnice w poziomie i tempie rozwoju gospodarczego. Ogromne znaczenie ma również jakość rezerw pracy, a co za tym idzie ich koszt w procesie produkcji. Wraz ze wzrostem kwalifikacji i lepszym wykształceniem pracowników wzrasta również wydajność.
Koszty pracy mogą wzrosnąć bez zmiany godzin pracy i liczby pracowników w dużym kierunku. Mogą wzrosnąć tylko poprzez poprawę jakości rezerw pracy. Jednym z najważniejszych sposobów zwiększenia wydajności są inwestycje zasoby ludzkie. Według niektórych źródeł poprawa jakości rezerw pracy pozwoliła zwiększyć dochód narodowy w Ameryce o 14%. Prostym wskaźnikiem jakości zasobów pracy jest poziom wykształcenia. Dzisiaj, 4/5 pracowników w Ameryce, jest oceniany jako średnia. Wśród nich około 22% to osoby z wyższym i niepełnym wykształceniem wyższym. Mniej niż 6% amerykańskich pracowników ma poziom wejścia.
Capital
Kluczowe aktywa to budownictwo mieszkaniowe. Wynika to z faktu, że obywatele mieszkający w domach korzystają ze świadczonych usług użyteczności publicznej. Ta ostatnia okoliczność może wydawać się nieco niezwykła. Ale w tym przypadku należy pamiętać, że współczesna teoria interpretuje czynniki produkcji (wzrostu gospodarczego) jako świadczenie usług operacyjnych.Biura i budynki fabryczne z wyposażeniem wpływają na proces produkcji. Wynika to z faktu, że pracownicy posiadający dużą liczbę maszyn będą wytwarzać więcej produktów. Czynniki wzrostu gospodarczego obejmują zapasy. Wydatki inwestycyjne zależą od zgromadzonych aktywów. Z kolei na ich objętość ma wpływ tempo akumulacji.
Postęp techniczny
Obejmuje to nie tylko wprowadzenie zupełnie nowych metod produkcji, ale także formy zarządzania i organizacji tego procesu, a także innowacyjne narzędzia informacyjne. Postęp techniczny uważa się za odkrycie nowej wiedzy, za pomocą której dostępne rezerwy można łączyć w różnych wersjach, aby zwiększyć końcową wielkość towarów. Procesowi temu zwykle towarzyszy pojawienie się bardziej wydajnych nowych gałęzi przemysłu.
Wzrost racjonalności produkcji staje się z kolei jednym z głównych czynników wzrostu. Jednak jego wkład może być negatywny. Rozległe czynniki wzrostu gospodarczego reprezentowane są na przykład przez środki legislacyjne, takie jak podatki i kary dla przedsiębiorstw zanieczyszczających środowisko. Nałożenie sankcji doprowadziło do zmniejszenia produkcji odpowiednich produktów. To z kolei hamuje wzrost gospodarczy. W związku z tym powstaje pytanie o jakość procesu. W działalności przedsiębiorstw inwestycje (inwestycje) i postęp technologiczny są ściśle powiązane. To ostatnie często wiąże się z wlewem funduszy na nowy sprzęt i maszyny.
Rezerwaty przyrody
Ich kwantyfikacja jest dość trudna. Rezerwaty przyrody mają znaczący wpływ na wzrost gospodarczy. Nie ma wątpliwości, że ogromne rezerwy różnych zasobów naturalnych w znacznym stopniu przyczyniają się do rozwoju zarządzania. Rosja ma ogromne rezerwy ziemi, terytoria o sprzyjającym klimacie. Czynnikami wzrostu gospodarczego są zarówno minerały, jak i rezerwy energii. Warto w tym miejscu powiedzieć, że pomimo faktu, że rezerwaty przyrody stanowią silny pozytywny warunek wzrostu gospodarki, nie oznacza to, że państwa z niewystarczającymi rezerwami będą skazane na opóźnienie.
Na przykład w Japonii zasoby są bardzo ograniczone, jednak wzrost gospodarczy w okresie powojennym charakteryzuje się wysokimi wskaźnikami. Jednocześnie wiele stanów z dużymi rezerwami zajmuje ostatnie miejsca w światowych rankingach. Globalnym problemem dzisiaj jest rozwój zasobów. To z kolei łączy się z kolejnym zakrojonym na szeroką skalę zadaniem udoskonalenia technologii w celu najbardziej efektywnego wykorzystania rezerw. Oprócz tego społeczność światowa boryka się z problemami ograniczenia zużycia materiałów przez produkty, dostarczania narzędzi i sprzętu do ich wykrywania i późniejszego wykorzystania.
Popyt i dystrybucja
Czynniki wzrostu gospodarczego są tymi, które przyczyniają się do zwiększenia całkowitych potrzeb społeczeństwa w zakresie wytwarzanych towarów. Wśród nich w szczególności polityka podatkowa, wynagrodzenie, tendencja obywateli do oszczędzania i tak dalej. Warunki dystrybucji zasobów finansowych, siły roboczej i zasobów naturalnych są również postrzegane jako czynniki wzrostu. Powinny być tak zorganizowane, aby przy ich użyciu gospodarka otrzymała maksymalny dochód przy możliwie najniższych kosztach.
Powściągliwość
Biorąc pod uwagę czynniki wzrostu zysków państwa i ekspansji sfery gospodarczej, należy zauważyć te, które spowalniają postęp. Wśród nich w szczególności działalność legislacyjna związana z ochroną pracy, przyrodą i innymi. Jak pokazują światowe doświadczenia z ostatnich dwudziestu lat, łagodna polityka finansowa hamuje wzrost gospodarczy, a twarde mają korzystne skutki. Im wyższy wskaźnik emisji pieniądza, tym wolniejszy postęp.W wielu krajach w przedsiębiorstwach państwowych wytwarzana jest większa ilość produktu krajowego.
Porównanie udziału ich produkcji w PKB ze stopą wzrostu realnego PKB wskazuje na negatywny wpływ takiej przedsiębiorczości. Przy minimalnej wielkości sektora publicznego (7%) stopa wzrostu osiąga maksymalnie 1,5% rocznie. Wraz ze wzrostem skali takiej przedsiębiorczości spadają jeszcze bardziej i stają się ujemne. Jednocześnie wielkość produkcji w przedsiębiorstwach państwowych może przekraczać 20% PKB. Należy również zauważyć, że wysoki poziom stanu. Konsumpcja utrudnia również stały i szybki postęp.
Obliczenia
Wzrost gospodarczy można zmierzyć i określić za pomocą dwóch powiązanych ze sobą metod:
- jako wzrost rzeczywistego produktu krajowego brutto w określonym okresie;
- jako wzrost tego PNB na mieszkańca w czasie.
Możesz zastosować obie metody. Ale w procesie porównywania jakości życia w różnych krajach i regionach należy preferować drugą opcję. Zatem PNB w Indiach jest prawie 70% wyższy niż w Szwajcarii. Ale pod względem poziomu życia populacja pierwszego państwa pozostaje znacznie w tyle za obywatelami drugiego państwa - ponad 60 razy. Z reguły, zgodnie z dowolną metodą, wzrost gospodarczy szacowany jest według rocznych stóp procentowych. Na przykład rzeczywisty PNB - 200 miliardów dolarów w poprzednim roku i 210 miliardów w chwili obecnej. Tempo można obliczyć, odejmując wskaźnik dla poprzedniego okresu od wartości dla bieżącego, a następnie korelując różnicę z wielkością PNB za ubiegły rok:
(210-200 miliardów dolarów) / 200 = 5%.
Ocenę tempa można również przeprowadzić za pomocą systemu powiązanych ze sobą wskaźników, poprzez które odzwierciedlane są czynniki wzrostu w procesie produkcyjnym produktu i zmiana wyniku jego uwolnienia. Aby zapewnić działalność przedsiębiorczą, konieczne są trzy warunki: kapitał, praca i ziemia. Całkowity produkt działa zatem jako funkcja kosztu funduszy, zasobów naturalnych i pracy.
Ocena wydajności
Podczas charakteryzowania stosowane są wskaźniki, które określają efektywność wykorzystania poszczególnych czynników wzrostu. Wśród nich są następujące.
- Stosunek objętości produktu do kosztów pracy wykonanych przy wytwarzaniu produktu / usługi. Odwrotna proporcja nazywana jest złożonością produktów.
- Stosunek wielkości do kwoty kapitału wykorzystanego do produkcji towarów. Nazywa się to zwrotem kapitału. Odpowiednio odwrotna proporcja nazywana jest kapitałochłonnością.
- Stosunek objętości do kosztu zasobów naturalnych (energia, ziemia itp.). Odwrotna proporcja nazywana jest intensywnością zasobów.
Oprócz związków między wielkością produkcji a konkretnymi czynnikami stosowane są relacje między tymi ostatnimi. To pozwala nam scharakteryzować relacje między nimi. Jednym z takich wskaźników jest stosunek kapitału do kosztów pracy - stosunek kapitału do pracy pracy.
Marginalna rentowność
Biorąc pod uwagę czynniki wzrostu zysku i ekspansji sfery działalności przedsiębiorstw, należy zwrócić uwagę na wskaźniki, za pomocą których ustala się poziom wzrostu produkcji produktu, w zależności od wzmocnienia efektu poszczególnych warunków, a pozostałe pozostają niezmienione. Przede wszystkim jest to stosunek dodatkowych produktów do dodatkowej siły roboczej. Uwzględniono także krańcową produktywność inwestycji.
Ponadto stosuje się stosunek produktu dodatkowego do dodatkowego wykorzystania zasobów naturalnych. Krańcowe wartości produktywności odzwierciedlają pewien wkład każdego czynnika produkcji we wzrost całkowitej produkcji produktu. Wskaźniki tych ostatnich są zatem przedstawiane jako suma iloczynu wartości każdego warunku dla krańcowej rentowności. Jednym z głównych narzędzi oceny wzrostu gospodarczego jest funkcja produkcji. Odzwierciedla związek między maksymalną możliwą wydajnością towarów a kosztami niezbędnymi do tego procesu, a także związek między samymi kosztami.
