Leasing finansowy: koncepcja, warunki, regulacja prawna

Ekonomiczny i relacje własności powstałe przy nabyciu przedmiotu w nieruchomości, a następnie przekazaniu go za opłatą za tymczasowe użytkowanie to proces zwany leasingiem. Jeśli płatność jest pełna, a okres użytkowania jest w przybliżeniu równy okresom amortyzacji i eksploatacji większości lub wszystkich nieruchomości, jest to leasing finansowy. Wynajmującemu, z powodu płatności, zwracany jest nie tylko cały koszt, ale także zysk z transakcji. Leasing finansowy najczęściej zobowiązuje odbiorcę do wykupienia ubezpieczenia i utrzymania nieruchomości. Gatunek ten jest najbardziej popularny i rozpowszechniony wszędzie, ponieważ ma wiele różnych form do wyboru. Wszystkie mają niezależne nazwy.

Klasyczny

Leasing finansowy jest zazwyczaj trójstronnym stosunkiem między stronami transakcji: dostawcą nieruchomości, leasingobiorcą i leasingodawcą. Najpopularniejszy schemat działania jest następujący. Leasingodawca potrzebuje nieruchomości, na którą nie ma wystarczającej ilości pieniędzy. Zwraca się do firmy finansowej z propozycją biznesową. Leasingobiorca (leasingobiorca) wybiera rzecz lub sprzęt, a sprzedawca, leasingodawca dokonuje zakupu i przekazuje do czasowego użytkowania za uzgodnioną opłatą. Ponadto, zgodnie z warunkami umowy, nieruchomość staje się własnością najemcy lub jest zwracana wynajmującemu.

Jeśli realizowany jest drogi projekt, liczba uczestników wzrasta, leasing finansowy przyciąga do transakcji inne źródła funduszy - banki, firmy ubezpieczeniowe, fundusze inwestycyjne i tak dalej. Transakcja składa się z dwóch powiązanych ze sobą elementów - relacji dotyczących sprzedaży i tymczasowego użytkowania nieruchomości. Dotyczy to prawa własności. A ze strony obowiązku istnieją dwa rodzaje umów: sprzedaż nieruchomości i faktyczny leasing finansowy, to znaczy przekazanie do tymczasowego użytkowania. Leasing operacyjny to zwykły leasing zgodnie z prawem Federacji Rosyjskiej. Leasing finansowy i koncepcja leasingu finansowego są takie same w odniesieniu do Rosji, gdy mamy na myśli angielski leasing finansowy.

Pierwszy etap procesu

Wszystkie etapy procesu leasingu są ze sobą ściśle powiązane. Jeżeli umowa przewiduje sprzedaż nieruchomości na koniec umowy, relacja czasowego użytkowania staje się sprzedażą, tylko między użytkownikiem nieruchomości a wynajmującym. Tymczasowe użytkowanie można rozpocząć dopiero po wdrożeniu umowy sprzedaży. Umowa najmu jest zawierana zgodnie z łańcuchem. Interakcja uczestników procesu zachodzi na wszystkich etapach. Weźmy na przykład leasing finansowy sprzętu.

Pierwszym etapem jest zawarcie umowy między leasingodawcą a producentem sprzętu, który jest kupującym i sprzedającym, ale przyszły użytkownik tej nieruchomości jest aktywnie zaangażowany w transakcję, chociaż nie bierze udziału w sprzedaży. On wybiera sprzęt, określa dostawcę, zagłębia się we wszystkie kwestie związane z realizacją zamówienia - czas dostawy, miejsce, gwarancję, procedurę odbioru. Zasadniczo prawie wszystkie warunki transakcji są ustalane przez producenta sprzętu i przyszłego odbiorcę. Leasingodawca zapewnia jedynie jego finansową stronę.

Drugi etap

Teraz kupujący staje się wynajmującym, wynajmując nieruchomość, ale ponownie relacje między nim a użytkownikiem nie zostają zerwane, ponieważ sprzedawca, który zawarł umowę z wynajmującym, będzie odpowiedzialny za jakość sprzętu najemcy. W każdym razie główną rolę w tych trudnych relacjach przypisuje się drugiemu traktatowi, a nie pierwszemu. Przekazanie sprzętu do czasowego użytku jest decydującą częścią umowy, a pierwsza transakcja ma drugorzędną rolę.

Dlatego cechy nieodłącznie związane z procesem leasingu są następujące:

1. Użytkownik ma prawo pierwokupu do wyboru właściwości i producenta, czyli sprzedawcy.
2. Sprzedawca nieruchomości wie, że sprzęt jest specjalnie zaprojektowany na wynajem.
3. Właściwość jest natychmiast dostarczana użytkownikowi, a nie właścicielowi, a użytkownik uruchamia ją.
4. Po wykryciu wad użytkownik wysyła roszczenia bezpośrednio do sprzedawcy, który nie podpisał z nim wspólnych dokumentów, a nie do właściciela, z którym sporządzono umowę leasingu.
5. Wynajmujący nabywa nieruchomość nie dla siebie, ale w celu przekazania do czasowego użytkowania.
6. Cały czas trwania umowy nieruchomość należy do wynajmującego jako właściciela.
7. Z drugiej strony właściciel otrzymuje wynagrodzenie za przekazanie sprzętu do użytku tymczasowego.
8. Użytkownik wynajmujący na koniec umowy lub przed terminem ma prawo do nabycia wyposażenia w nieruchomości.

Przedmioty i przedmioty

Wszelkie rzeczy ruchome i nieruchomości, z wyjątkiem zabronionych w swobodnym obrocie na rynku, nieruchomości mogą być przedmiotem leasingu. Może to być leasing finansowy przedsiębiorstwa, sprzęt lub leasing nieruchomości. Ten ostatni ma wysoki koszt, jest trudny do wdrożenia, ma długi czas przygotowania do całego procesu, dlatego jest mało prawdopodobne, aby kiedykolwiek był szeroko stosowany w naszym kraju. Jednak nawet w praktyce zagranicznej jest to pierwszy rodzaj sprzętu, który pobiera główne opłaty leasingowe.

Podmioty w transakcji leasingu to, jak już wspomniano powyżej, tylko trzy przypadki: właściciel (leasingodawca), użytkownik (leasingobiorca) i sprzedawca sprzętu (nieruchomości). Co to jest leasingodawca? Najczęściej jest to osoba prawna, która prowadzi działalność leasingową, to znaczy przekazuje na podstawie umowy specjalnie nabytą w tym celu nieruchomość. Leasingodawcą może być także indywidualny obywatel, zarejestrowany przedsiębiorca indywidualny nieposiadający osobowości prawnej.

Osoby prawne

Podmiotem prawnym mogą być zarówno banki, jak i inne instytucje zaangażowane w pożyczki, jeżeli ich statut przewiduje działalność leasingową, co przewiduje ustawa o leasingu finansowym Federacji Rosyjskiej. Podmioty prawne to także firmy leasingowe, które specjalizują się wyłącznie w finansowaniu transakcji (tj. Płaceniu za nieruchomości) lub uniwersalne.

Ci ostatni są nie tylko podmiotami finansującymi, ale także mogą świadczyć wszelkiego rodzaju dodatkowe usługi wspierające operację leasingu - szkolenia, konsultacje, konserwację i tak dalej. Każda firma, której dokumenty założycielskie przewidują działalność leasingową, jeżeli ma wystarczające środki finansowe, może również działać jako osoba prawna.

Licencjonowanie

W grudniu 1994 r. Pojawił się dekret rządu Federacji Rosyjskiej w sprawie licencjonowania działalności leasingowej w Ministerstwie Gospodarki, który wyraźnie określał warunki i procedurę wydawania licencji, z okresem ważności wynoszącym zwykle pięć lat. Tylko formy leasingu finansowego wymagają licencji. Ta działalność powinna być najważniejsza dla firmy i przynosić co najmniej czterdzieści procent całkowitych dochodów. Banki nie podlegają licencjonowaniu, ponieważ istnieją dla nich osobne przepisy prawne, na mocy których początkowo przewiduje się działalność leasingową. Ustawa o leasingu finansowym szczegółowo określa obowiązki każdego podmiotu w transakcji.

Najemca staje się każdą osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w dowolnej formie prawnej lub organizacyjnej, a także każdym obywatelem-przedsiębiorcą, który nie utworzył osoby prawnej, ale jest zarejestrowany jako przedsiębiorca indywidualny. Warunki leasingu są określone w każdym przypadku transakcji, w oparciu o ustawę o działalności leasingowej.Sprzedawcą nieruchomości lub sprzętu może być dowolne przedsiębiorstwo: zarówno producent, jak i firma handlowa, które są przedmiotem leasingu. Podmioty mogą zostać uznane za zagranicznych inwestorów, którzy działają zgodnie z prawem o inwestycjach zagranicznych. W tym celu istnieje międzynarodowy leasing finansowy. Nasz kraj zaczyna wkraczać w ten obszar od 1988 roku. Konwencja o leasingu finansowym została przyjęta w Ottawie na konferencji dyplomatycznej. Wśród pięćdziesięciu pięciu uczestników był Związek Radziecki.

Rodzaje leasingu

Na całym świecie uznawane są dwa główne rodzaje leasingu - finansowy i operacyjny. Różnią się one jedynie zakresem obowiązków wynajmującego i warunkami użytkowania sprzętu. Leasing operacyjny zgodnie z nazwą trwa krócej niż okres użytkowania nieruchomości lub sprzętu zgodnie z normami, a opłaty leasingowe nie pokrywają w pełni kosztów sprzętu lub innej nieruchomości. W związku z tym leasingodawca wynajmuje go więcej niż jeden raz w celu czasowego użytkowania, aby ryzyko zwrotu wartości nieruchomości w równowadze nie wzrosło. Dlatego opłaty leasingowe na równych warunkach stają się wyższe niż w przypadku leasingu finansowego.

Drugi rodzaj leasingu - finansowy - obejmuje pełną spłatę wartości nieruchomości, a okres tymczasowego użytkowania jest zbliżony do okresu amortyzacji i funkcjonowania obiektu jako całości lub większości. Pod koniec umowy opłaty leasingowe zwracają w całości leasingodawcy wartość nieruchomości powiększoną o zysk z samej transakcji najmu. W zakresie obsługi nieruchomości będących przedmiotem leasingu proces można podzielić na następujące rodzaje leasingu.

• Jeśli najemca przejmuje całość utrzymania nieruchomości, taki związek nazywa się leasingiem netto. Koszty związane z konserwacją sprzętu nie są uwzględniane w opłatach leasingowych. Ten typ jest bardziej charakterystyczny dla leasingu finansowego.
• Leasing „na mokro” - jeżeli leasingodawca jest zobowiązany do przeprowadzenia konserwacji, naprawy sprzętu, ubezpieczenia i wielu innych operacji. Czynsz finansowy oznacza również marketing, szkolenie wykwalifikowanych specjalistów, innych pracowników, dostawę surowców, reklamę gotowych produktów i wiele więcej. Leasingodawca, jeżeli jest to określone w warunkach transakcji, może przyjąć takie obowiązki. Leasing „mokry” jest charakterystyczny ze względu na swój wygląd operacyjny.

Podgatunek leasingu

W Rosji usługi leasingowe nie są tak popularne, jak za granicą, rynek ten musi się jeszcze rozwinąć, aby firmy leasingowe pojawiły się przy wysokiej jakości konserwacji technicznej wszystkich obiektów. Jak dotąd najpopularniejszym typem jest czysty, który można również podzielić na wiele form leasingu finansowego.

1. Leasing bezpośredni - gdy sam producent jest leasingodawcą, to znaczy dostawca i leasingobiorca zawierają transakcję dwustronną. Gatunek ten nie był szeroko stosowany w naszym kraju, ponieważ wraz ze wzrostem liczby operacji producent zwykle tworzy własną firmę leasingową.
2. Leasing zwrotny jest rodzajem transakcji dwukierunkowej, gdy przedsiębiorstwo, aw przyszłości leasingobiorca, nie ma wystarczających środków na prowadzenie działalności produkcyjnej na sprzęcie, który już posiada. Firma sprzedaje swój sprzęt za pośrednictwem firmy leasingowej, która również wypożycza mu ten sprzęt. Taki plan, leasing finansowy, daje firmie pieniądze, na przykład na kapitał obrotowy. Umowa jest sporządzana w taki sposób, że firma może na końcu wymienić sprzęt. Jeśli producent ma trudności finansowe, ten rodzaj leasingu może być skuteczną pomocą.
3. Oddzielny leasing to dodatkowa atrakcja finansowa. Realizacja podgatunku leasingu jest dość trudna ze względu na finansowanie wielokanałowe, dlatego najczęściej stosuje się go w przypadku drogich projektów.Podtyp ten wyróżnia się tym, że w chwili zakupu leasingodawca nie płaci całej kwoty, ale część jej części, reszta jest finansowana przez pożyczkodawców, od których zaciąga pożyczkę. Niemniej jednak zachowane są ulgi podatkowe obliczone dla spółki leasingowej od pełnej wartości nieruchomości. Wynajmujący nie jest osobą odpowiedzialną wobec wierzycieli. Dług spłacany jest z opłat leasingowych. Dlatego najczęściej zastaw na nieruchomości wydaje się na rzecz wierzycieli. Okazuje się, że główne ryzyko związane z transakcją ponoszą wierzyciele - firmy ubezpieczeniowe, banki, fundusze inwestycyjne itd., A jedynie opłaty za dzierżawę i dzierżawiony majątek mogą służyć jako zabezpieczenie.
4. Leasing odnawialny (z wymianą nieruchomości) - jeśli najemca potrzebuje szerokiej gamy sprzętu, wówczas zgodnie z warunkami umowy może w określonym czasie wymienić jedną dzierżawioną nieruchomość na inną. Zdarza się, że leasing odbywa się za pośrednictwem pośrednika, wówczas umowa przewiduje otrzymywanie płatności przez głównego leasingodawcę w przypadku bankructwa pośrednika. Takie transakcje nazywane są również subleasingiem.
5. Podleasing jest korzystny dla technicznego ponownego wyposażenia przedsiębiorstw składających się z koncernu lub holdingu. Jeśli spółka dominująca nie chce pożyczać spółkom zależnym, tworzy spółkę leasingową i kupuje niezbędny sprzęt dla swoich spółek zależnych, aby mieć pewność prawidłowego wydatkowania środków. Następnie może śledzić opłaty za dzierżawę i nadzorować użytkowanie sprzętu.

Przykład

Transakcje podleasingu są bardzo charakterystyczne dla sfery międzynarodowej. Tam nazywane są „podwójnym zanurzeniem”. Kombinacja ulg podatkowych jest wykorzystywana jednocześnie w kilku krajach. Na początku lat 90. program ten działał na zakup samolotów przez Stany Zjednoczone za pośrednictwem Wielkiej Brytanii. Transakcja była skuteczna, ponieważ w Wielkiej Brytanii ulgi podatkowe są większe, jeśli wynajmujący jest właścicielem nieruchomości, aw Stanach Zjednoczonych ulgi podatkowe są szersze, jeśli wynajmujący jest właścicielem.

Brytyjska firma kupiła samoloty i wydzierżawiła je amerykańskiej firmie, która z kolei zorganizowała długoterminową dzierżawę dla lokalnych linii lotniczych. W przypadku takiego planu transakcji istnieją strefy offshore - miejsca, w których opodatkowanie jest najbardziej preferencyjne, i różne firmy leasingowe lubią tam otwierać.

Korzyści

1. Zainwestowane nieruchomości zmniejszają ryzyko, w przeciwieństwie do pożyczki finansowej, niespłacenie środków jest kompensowane przez prawa własności do tej nieruchomości.
2. Stuprocentowe pożyczki bez natychmiastowego rozpoczęcia płatności pozwolą zaktualizować produkcję i nabyć nieruchomości bez stresu finansowego. Zwykła pożyczka obejmuje spłatę części kosztów ze środków własnych.
3. Zawarcie umowy leasingu dla przedsiębiorstwa jest łatwiejsze niż zaciągnięcie pożyczki na zakup nieruchomości, ponieważ leasing wiąże się z zastawem.
4. Umowa leasingowa jest bardziej elastyczna niż pożyczka i możesz sporządzić wygodny plan płatności dla przedmiotu leasingu finansowego, stawki są zarówno zmienne, jak i stałe.
5. Opłaty leasingowe rozpoczynają się po zainstalowaniu sprzętu, a po osiągnięciu wydajności część zysku można wykorzystać na rozliczenia z leasingodawcą.
6. Warunki leasingu mogą znacznie przekroczyć okres kredytowania.
7. Możesz kupić sprzęt o wartości rezydualnej lub nominalnej po wygaśnięciu umowy.
8. Najemca jest mniej zagrożony w stosunku do fizycznego i starzenie się starzenie się własności.
9. Nieruchomość nie jest wymieniona w bilansie leasingobiorcy, co oznacza, że ​​aktywa rosną i nie ma podatku od nieruchomości.
10. Opłaty leasingowe są zatem kosztami produkcji dochód do opodatkowania Najemca jest zmniejszony.
11. Leasingodawca ma korzyści podatkowe i amortyzacyjne.
12. Producent może sprzedawać produkty szerzej.

Tylko wada

Istnieje ryzyko starzenia się sprzętu przez leasingodawcę, a najemca płaci więcej niż koszty tego sprzętu, a nawet więcej niż kredyt bankowy. Pozostałe punkty są tylko dodatnie. Ulgi podatkowe przewidziane w dekrecie rządu Federacji Rosyjskiej sprawiły, że tego rodzaju działalność jest bardzo atrakcyjna. Leasingodawca jest zwolniony z podatku dochodowego i wartości dodanej podczas realizacji umowy i świadczenia usług leasingowych.

Jeżeli zostaną wykorzystane wszystkie ulgi podatkowe, całkowita kwota opłat leasingowych zostanie zmniejszona, w sprawę zaangażowanych będzie więcej najemców. Sam podatek od wartości dodanej może zmniejszyć płatności o dwadzieścia procent. Najważniejsze jest, aby zapewnić niezawodne wsparcie prawne dla tej działalności przedsiębiorczej, jest to gwarancja sukcesu. Niepewność prawna w relacjach między partnerami jest głównym powodem powstrzymywania inicjatywy przedsiębiorczej.

Rodzaj nieruchomości i wskaźnik zwrotu

Leasing może obejmować takie obiekty jak mobilność - samochody, maszyny, wszelkiego rodzaju sprzęt i tak dalej oraz nowe i używane, a także budynki - nieruchomości. budynki, samoloty, statki. Proces leasingu może być przeprowadzony z pełnym lub prawie pełnym zwrotem (amortyzacja nieruchomości pełnej lub zbliżonej do niego), a także z niepełnym zwrotem, gdy tylko częściowa amortyzacja się opłaca.

Rozdzielenie rodzajów leasingu odbywa się również ze względu na charakter płatności i formę rozliczeń między leasingobiorcą a leasingodawcą. Są to środki pieniężne, rekompensaty, mieszane i zależą od składu elementów płatności. Stosowane są różne metody obliczania płatności: stała kwota, zaliczka, rozliczanie odkupu nieruchomości według wartości rezydualnej, rozliczanie częstotliwości płatności - rocznie, przez pół roku, kwartalnie lub miesięcznie, z uwzględnieniem pilności dokonywania, a także metody płatności - nawet akcji, zwiększania lub zmniejszania wielkości . Stopień ryzyka odgrywa również rolę w określaniu rodzaju leasingu, który może być niezabezpieczony (bez gwarancji dla leasingodawcy), częściowo zabezpieczony w przypadku depozytu ubezpieczeniowego, a także leasing gwarantowany (zabezpieczony zwrotem przedmiotu leasingu).