Prawie w każdej firmie wymagane jest wyposażenie pracowników w środki ochrony osobistej. Czynniki szkodliwe w ten czy inny sposób są obecni przy każdym obiekcie, ponieważ w niektórych przypadkach można im przypisać nawet zwykły kurz, a wielu pracowników, takich jak strażacy, lekarze, budowniczowie i wielu innych, jest zmuszonych do ciągłego wysokiego ryzyka dla zdrowia z powodu charakteru swojej pracy i życie. Dlatego jednym z głównych obowiązków każdego pracodawcy jest zapewnienie pracownikom środków ochrony osobistej.
W takim przypadku musisz zrozumieć, jakie zasady i przepisy regulują ten obowiązek i dlaczego musisz je wziąć pod uwagę.
Cechy prawa
Zapewnienie pracownikom środków ochrony osobistej jest wyraźnie uregulowane w obecnej Konstytucji Federacji Rosyjskiej, która gwarantuje każdemu obywatelowi prawo do wypełniania swoich obowiązków w warunkach w pełni zgodnych z podstawowymi wymogami bezpieczeństwa i higieny. To prawo pracowników potwierdza również obecny kodeks pracy, który nakłada na pracodawców obowiązek zapewnienia swoim pracownikom wszystkich odpowiednich warunków.
Jeśli prace prowadzone są w szkodliwych lub niebezpiecznych warunkach, a także w specjalnych warunkach temperaturowych lub jeśli istnieje bezpośredni związek z zanieczyszczeniem, obecne przepisy przewidują zapewnienie osobistego wyposażenia ochronnego, w tym specjalnego obuwia i odzieży, urządzeń zabezpieczających, masek zapewniających bezpieczeństwo oddychania i wiele więcej . Głównym celem tych funduszy jest zmniejszenie ogólnego stopnia wpływu na zdrowie lub jego całkowitej profilaktyki dla każdego pracownika.
Zasady określające, czym są ŚOI, jak powinny być wydawane i stosowane, a także stopień odpowiedzialności i podstawowe zasady organizacji kontroli, są w pełni regulowane rozporządzeniem nr 290, wydanym 1 czerwca 2009 r.
Istnieją standardowe normy, zgodnie z którymi pracownicy otrzymują ŚOI i dotyczą one każdego rodzaju działalności gospodarczej i muszą być klasyfikowane w pełnej zgodzie z różnymi sektorami gospodarki. Oprócz podstawowych przepisów istnieje wiele innych, które określają, jakie są ŚOI dla poszczególnych branż.
Klasyfikacja
Klasyfikacja ŚOI obejmuje kilka głównych kategorii. Ta ochrona nóg, rąk (w tym kremów, maści itp.), Twarzy, głowy, oczu. Jest to także środek ochrony indywidualnej dermatologiczny, słuchowy, oddechowy. Sprzęt zabezpieczający przed upadkiem, a także kompleksowe ŚOI.
Ponadto klasyfikacja obejmuje specjalną odzież ochronną (kurtki, kombinezony).
Dokumenty firmy
Pomimo faktu, że ogólna lista aktów prawnych jest imponująca, każdy pracodawca w przedsiębiorstwie musi mieć własny akt prawny. W tym dokumencie musisz napisać:
- kategorie pracowników wymagających ochrony dróg oddechowych i innych środków ochrony indywidualnej;
- data ważności używanego sprzętu;
- procedura wydawania środków ochrony osobistej po rozpoczęciu pracy, a także zasady wydawania w przypadku zwolnienia.
To tylko krótka lista tego, co powinno być zawarte w takiej dokumentacji.Jednocześnie należy poprawnie zrozumieć, że nazwy wszystkich stanowisk, które wymagają ochrony dróg oddechowych i innych rodzajów osobistego wyposażenia ochronnego, powinny w pełni odpowiadać podobnym nazwom wskazanym w zunifikowanym podręczniku kwalifikacji. Taki akt lokalny można wykorzystać w dokumentacji firmy jako całkowicie niezależny dokument lub jako osobny element PTR. Wszelkie kategorie pracowników, którym należy wydać takie fundusze, powinny zapoznać się z takim dokumentem poprzez podpis.
Środki proaktywne
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pracodawca ma prawo do poprawy stopnia ochrony przed wszelkimi niebezpiecznymi lub szkodliwymi czynnikami produkcyjnymi w porównaniu z tym, co zapewniają standardowe standardy ŚOI, lub do wydania specjalnego sprzętu dla tych pracowników, którzy nie powinni go używać w sposób obowiązkowy okej Jednocześnie należy poprawnie zrozumieć, że w tej sytuacji lokalny akt regulacyjny musi zawierać pełną listę pracowników, którym wydano takie urządzenia zgodnie z podstawowymi wymogami prawa, a także tych, którzy otrzymają je na osobistą prośbę pracodawcy. Warto również zauważyć, że dokument ten musi być wcześniej uzgodniony ze związkiem lub innym organem, do którego obowiązków należy reprezentowanie interesów pracowników.
Zatwierdzenie takich lokalnych aktów w produkcji odbywa się dopiero po przeprowadzeniu specjalistycznej procedury oceny pracy. Do 2014 r. W tym przypadku obowiązkowe certyfikacja miejsc pracy ale potem ta procedura ją zastąpiła.
Funkcje umów
Dość często pracodawcy są zainteresowani tym, czy konieczne jest osobne zastrzeżenie w umowie o pracę, że pracownicy powinni otrzymać okulary ochronne lub inny sprzęt ochrony osobistej. Warunki kompensacji i gwarancji za pracę z każdym niebezpiecznym lub szkodliwym warunki pracy są obowiązkowe w sporządzonej umowie o pracę, o czym świadczy art. 57 kodeksu pracy. Jednocześnie jednak nie ma słowa, że pracownikom należy zapewnić gogle lub inne środki, a jeśli pracodawca poprawi standardowe standardy wydawania środków ochrony indywidualnej, może to napisać w umowie o pracę i układzie zbiorowym. Między innymi rozsądne byłoby dodanie odrębnej klauzuli do umowy o pracę, która będzie określać zastosowanie takich środków w procesie wypełniania obowiązków.
Normy
Zgodnie z prawem ustanawia się obowiązkową certyfikację, deklarację i dokumenty PPE. Wyklucza to możliwość korzystania ze sprzętu ochronnego, który nie przeszedł tej procedury w pełnej zgodności z obowiązującymi normami, a także prawnie stanowi, że zakup całego niezbędnego sprzętu ochronnego powinien odbywać się wyłącznie na koszt pracodawcy.
Według GOST normy ŚOI przewidują następujące kryteria i cele:
- zmniejszenie lub zapobieganie wpływowi wszelkich szkodliwych i niebezpiecznych czynników;
- zgodność z ustalonymi standardami ergonomii i estetyki technicznej;
- obecność instrukcji, w których zostaną wskazane wszystkie odpowiednie zasady dotyczące przechowywania i użytkowania produktu, a także dokładna data ważności;
- obecność oznaczeń wykonanych w pełnej zgodności z GOST i innymi normami, które ustanawiają zasady znakowania ŚOI;
- ocena pełnej zgodności z wymogami fizjologicznymi, ochronnymi, higienicznymi i operacyjnymi.
Oczywiście niektóre kombinezony i obuwie ochronne nie powinny być niebezpieczne dla ich „nosidełka”.Należy również zapewnić takie warunki, aby nie straciły swoich właściwości ochronnych z powodu chemicznej obróbki, mycia i specjalistycznych procedur dezynfekcji.
Nakaz zapewnienia pracownikom środków ochrony osobistej sugeruje, że należy je dobierać zgodnie ze wzrostem, płcią, rozmiarem obuwia i odzieży pracownika, a także z kluczowymi cechami jego stanowiska.
Wymagania dotyczące ŚOI
Zgodnie z obowiązującym prawem dla takich funduszy ustanowiono następujące wymagania:
- podczas ich produkcji zabronione jest stosowanie substancji i materiałów, które mogą być niebezpieczne dla środowiska i zdrowia pracowników;
- sprzęt ochronny powinien być wystarczająco lekki, ale ta właściwość nie powinna zakłócać ich właściwości operacyjnych;
- ważne jest, aby produkcja ŚOI była przeprowadzana z uwzględnieniem różnych norm fizjologicznych, a same środki są w pełni zgodne z charakterem aktywności zawodowej, a także z kluczowymi cechami środowiskowymi;
- konstrukcja takich narzędzi nie powinna zakłócać pracy pracownika w trybie normalnym;
- do ŚOI należy dołączyć etykietę, na której zostaną zapisane informacje dotyczące zakresu, producenta, podstawowych zasad działania, daty ważności, trybu przechowywania, a także różnych środków bezpieczeństwa.
Ponadto nadal istnieje specjalistyczna procedura zapewniania pracownikom środków ochrony osobistej i wielu innych przepisów regulujących ich produkcję i dalszą działalność.
Wymagania pracodawcy
Przede wszystkim pracodawca musi przeprowadzić specjalistyczną ocenę warunków pracy. Międzysektorowe przepisy dotyczące zapewniania pracownikom osobistego wyposażenia ochronnego wskazują, że to wydarzenie odbywa się w celu określenia niebezpiecznych i szkodliwych czynników produkcji, a także oceny ich wpływu na zdrowie pracowników. Końcowym wynikiem tej oceny jest skompilowany raport, w którym wyszczególnione zostaną wszystkie zadania, dla których przeprowadzono audyt, a także niebezpieczne lub szkodliwe czynniki wykryte podczas procesu, protokoły pomiarów i testów oraz protokoły oceny skuteczności wyposażenia ochronnego.
Następnie pracodawca wydaje lokalny akt regulacyjny, który został już omówiony powyżej. Zasady zapewniania pracownikom osobistego wyposażenia ochronnego wskazują, że w procesie zatrudnienia w dziale personalnym każdy pracownik musi zapoznać się z podstawowymi zasadami wewnętrznego harmonogramu pracy, a także z pozostałymi aktami prawnymi dotyczącymi jego stanowiska. Jednocześnie warto zauważyć, że wymóg ten dotyczy nie tylko osób przyjętych do stałej pracy, ale także osób pracujących jednocześnie, odbywających szkolenie w przedsiębiorstwie lub tymczasowo przeniesionych na to stanowisko.
Ponadto pracodawca musi upewnić się, że każdy pracownik otrzyma niezbędne środki na czas. W momencie otrzymania takich środków pracownik musi także podpisać się na osobnej karcie księgowej, a data ta będzie uważana za początek odliczania okresu wykorzystania wydanych mu funduszy. W większości przypadków obowiązek wydawania wyposażenia ochronnego w każdym przedsiębiorstwie spoczywa na specjalistach w dziedzinie ochrona pracy.
Prawa pracodawcy
Procedura wydawania środków ochrony indywidualnej może być powielona przez pracodawcę w formie elektronicznej.
Wystarczająco duża liczba różnych urządzeń ochronnych, takich jak respiratory, maski przeciwgazowe i wiele innych, zapewnia obowiązkowe szkolenie pracownika w zakresie podstawowych umiejętności posługiwania się nim, a to pracodawca będzie musiał zorganizować takie szkolenie zgodnie z prawem.
Niektóre urządzenia ochronne można zastąpić analogami, co również wynika z obowiązujących norm normatywnych. Tak więc, po otrzymaniu uprzedniej zgody związku, pracodawca może zastąpić niektóre lekarstwa innym.
Obowiązki pracodawcy
W przypadku zagubienia lub uszkodzenia środków ochrony osobistej pracodawca jest odpowiedzialny za terminową wymianę, ale jeśli pracownik ponosi winę za taką sytuację, pracodawca nadal ma prawo żądać pełnego zwrotu wydanych środków. Procedurę, zgodnie z którą pracownicy ponoszą odpowiedzialność w takich sytuacjach, można osobno określić w odpowiednich przepisach.
Monitorowanie właściwego stosowania środków ochrony osobistej przez pracowników jest również wyłączną odpowiedzialnością pracodawcy. Jeśli jeden z pracowników zaniedbuje stosowanie specjalistycznego sprzętu ochronnego, pracodawca może mieć poważne problemy, nawet jeśli procedura przekazania ich pracownikowi była wyraźnie przestrzegana.
Podczas zwolnienia pracownik musi zapewnić pracodawcy wszystkie wydane mu środki ochrony, o czym należy pamiętać na specjalnej karcie rachunkowej. Jeśli produkt pozostaje odpowiedni, można go użyć zgodnie z jego przeznaczeniem, ale można to zrobić tylko po podjęciu pełnego zakresu środków ostrożności. Decyzję o możliwości zastosowania ŚOI w przyszłości, ocenę całkowitego stopnia zużycia oraz wskazanie niezbędnych środków podejmuje wyspecjalizowana komisja ochrony pracy lub pracownik, który otrzymał do tego specjalne uprawnienia.
Między innymi bezpośrednią odpowiedzialnością pracodawcy jest regularne sprawdzanie stanu technicznego ŚOI, dbanie o nie i organizowanie przechowywania.
Prawa i normy
Zapewnienie pracownikom niezbędnych środków ochrony indywidualnej jest jednym z najważniejszych etapów całego kompleksu działań mających na celu zagwarantowanie naprawdę bezpiecznych warunków, ponieważ nie należy zapominać, że zdrowie i życie ludzi zależy bezpośrednio od nich. Dlatego te środki są regulowane przez dość rygorystyczne wymagania, które mają zastosowanie do pracodawcy, a także w przypadku ich naruszenia mogą zostać nałożone dość surowe sankcje. Jeżeli pracodawca zauważył, że pracownik zaniedbuje wykorzystanie takich funduszy, musi bez wątpienia całkowicie go usunąć z wykonywania swoich bezpośrednich obowiązków.
Jednocześnie pracownik ma prawo odmówić wykonania obowiązków, jeżeli pracodawca nie zapewnił niezbędnego sprzętu ochronnego. Warto zauważyć, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, pracodawca będzie zobowiązany do zrekompensowania przestojów.
