Przyjrzyjmy się, jak prawidłowo sporządzić umowę kompensowania, na jakich warunkach nie można tego zrobić, jakie są konsekwencje dla osób korzystających z uproszczonego systemu podatkowego i jak obliczać podatek VAT.
Co to jest siatka
Kompensowanie na podstawie różnych umów to procedura, w której obowiązki organizacji uważa się za spełnione przez wykonanie takich usług. Oznacza to, że zleciłeś pewną akcję gospodarczą organizacji klienta, działał on jako wykonawca, wykonał usługę i przekazał ją. Ale z jakiegoś powodu nie zapłaciłeś tego gotówką. Następnie twój klient działał jako klient, wykonałeś dla niego podobną ekonomicznie pracę. W momencie, gdy nadszedł czas na żądanie zapłaty, sporządziłeś umowę offsetową. W drodze do wyjścia - nikt nikomu nie jest nic winien. To jest znaczenie, w prostych słowach. Jednocześnie należy pamiętać, że obowiązki firm muszą być jednolite. Muszą to być terminy płatności, jeśli jest to określone w umowie (próbka umowy o kompensowaniu zostanie podana poniżej), lub data płatności jest uważana za moment zobowiązania do zapłaty.
Kilka dobrych przykładów
Wyobraź sobie, że wynajmujesz biuro w budynku. Umowa dzierżawy dobiegła końca i postanowiłeś jej nie przedłużać. W tym samym czasie naprawiono pomieszczenia, zainstalowano system dzielony i położono parkiety. Wszystko to zostało wykonane na koszt Twojej firmy za zgodą właściciela budynku. Po rozwiązaniu umowy najmu albo właściciel jest zobowiązany do zwrotu kosztów naprawy, albo może zostać naliczona płatność z potrąceniem w umowie części opłat leasingowych.
Wykonawca zażądał od klienta pieniędzy za wykonaną pracę. Miał jednak pożyczkę w banku, poręczycielem był ten sam klient. Ponieważ kontrahent nie zapłacił odsetek za wykorzystanie pieniędzy, klient zapłacił je. W rezultacie możliwe jest zrekompensowanie kosztów pracy i kwoty spłaconych funduszy pożyczkowych.
W zadaniu mamy kredytobiorcę i dłużnika, a także osobę, która jest winna pieniądze pierwszemu dłużnikowi. Nie mają wymagań dotyczących reakcji. Oznacza to, że łańcuch jest pionowy. Pierwsza osoba pożyczała pieniądze drugiej, druga do trzeciej. Nie można mówić o umowie o kompensowaniu, ponieważ przeciwnik nie ma roszczeń wzajemnych.
Przykładowa umowa kompensacyjna
Przesunięcie wymaga specjalnego zezwolenia. Umowa kompensowania musi zawierać wszystkie szczegóły i kwoty roszczeń, które są jej przedmiotem. Ale najpierw musisz dostarczyć wszystkie paragony, faktury, akty pracy i kontrole, które są dowodem na powstanie zobowiązań między stronami. Poniżej możesz zobaczyć przykładową umowę o kompensowaniu zobowiązań.
Musisz sporządzić raport uzgodnienia ponieważ potrącenie może pokryć nie tylko całą kwotę długu w całości, ale także częściowo ją spłacić. Jest to konieczne, aby wykluczyć dalsze występowanie nieporozumień. Jeżeli kwota przewidziana do potrącenia jest niższa niż roszczenia wzajemne, transakcje, dla których termin płatności przypadał wcześniej, uznaje się za spełnione. Aby rozpocząć proces, wystarczy zadeklarować jedną ze stron umowy w dowolnej formie. Powiadomienie jest wydrukowane w dwóch egzemplarzach, na jednym z nich partner musi złożyć wizę po otrzymaniu listu informacyjnego i odesłać go do inicjatora. Po zawarciu umowy konieczne jest sporządzenie aktu.Jest to podstawowy dokument księgowy i potwierdza zakończenie tej operacji. Powinien również wskazywać konkretne zobowiązania odliczone w odniesieniu do kompensaty, daty ich zobowiązań, płatności i kwoty. Każdy egzemplarz musi być podpisany przez dyrektora i głównego księgowego obu stron oraz pieczęci pieczęci firmowych.
Odliczony VAT
Podczas sporządzania aktu suma podatku naliczonego i należnego powinna być wskazana w odpowiednich kolumnach formularza. Opłatę należy uiścić przelewem do banku w okresie sprawozdawczym, w którym podpisano akt kompensowania.
Jednak organy podatkowe często utożsamiają operację kompensowania z wymianą barterową i wymagają od dostawcy uwzględnienia wyłącznego podatku naliczonego. Jest to niedopuszczalne przez prawo. Jeśli otrzymałeś takie roszczenie, skontaktuj się z arbitrażem. Ostatnio takie przypadki są najczęściej rozstrzygane na korzyść podatnika. Nawiasem mówiąc, kompensaty netto nie są zwolnione z odliczeń podatkowych.
Kiedy kompensowanie jest zabronione
Jeżeli termin płatności jeszcze nie upłynął, nie można podpisać umowy kompensacyjnej. Rozliczenia powinny być przeprowadzane tylko w przypadku zakończonych transakcji z wygasłymi operacjami gotówkowymi. Niemożliwe jest również sporządzenie takiej umowy, jeżeli upłynął termin przedawnienia zobowiązania. Istnieje kilka warunków, które są sprzeczne z zawarciem takiej umowy. Należą do nich pytania dotyczące utrzymania przez całe życie, wypłaty alimentów, przypadków szkód lub uszczerbku na zdrowiu ludzkim.
Kompensacji nie można przeprowadzić, jeżeli jedna ze stron wszczęła proces upadłościowy. Mogą istnieć inne punkty określone bezpośrednio w umowie, a także te przedstawione przez państwo. Na przykład kodeks cywilny przewiduje niemożność wniesienia takiego roszczenia, jeżeli nie wniesiono wkładu na kapitał docelowy. Ten sam system dotyczy akcjonariuszy spółek akcyjnych.
Kompensowanie za pomocą uproszczonego systemu podatkowego
Przedsiębiorcy stosujący uproszczony system podatkowy powinni być bardzo uważni na takie transakcje. Jego wynik zostanie wpisany w kolumnie „dochód”, co oznacza, że zwiększy kwotę podstawy opodatkowania. Organy podatkowe często domagają się kompensacji, aby otwarte transakcje były zamykane szybciej, ale menedżer ma prawo zdecydować, czy je przeprowadzić, czy nie. Poznaj swoje prawa i skorzystaj z nich, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów w działalności gospodarczej.
Ustawa i umowa o kompensowaniu zobowiązań
Jak zarejestrować przesunięcia w umowie, rozważymy w tym akapicie. Do wejścia w życie procesu kompensowania wystarczy oświadczenie z jednej strony. Jednocześnie dokument (wzór umowy o kompensowaniu podany powyżej) może zawierać jeden wpis: „Zgodnie z warunkami tej umowy dozwolone jest rozwiązanie zobowiązań zgodnie z art. 410 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej poprzez wyrównanie jednolitego roszczenia wzajemnego”. W przyszłości, po wystąpieniu niezbędnej sytuacji, sporządzany jest akt prawny. Musi koniecznie zawierać następujące elementy: nazwę, datę i miejsce sporządzenia dokumentu, nazwę organizacji, która była zaangażowana w przygotowanie, pomiary rzeczowe i pieniężne, linki do dokumentów źródłowych, z powodu których powstał obowiązek, informacje o nim, łączna kwota przesunięcia, nazwisko, imię i patronimię urzędników, a mianowicie kierownika (dyrektora, dyrektora generalnego) i głównego księgowego, a także wydruk pieczęci. Akt sporządzono w dwóch egzemplarzach, dołączono do niego kopie dokumentów źródłowych.
