Każda moc, nawet najbardziej nieistotna, była i pozostaje główną przyczyną wszelkiego rodzaju niezgody i naruszeń.
Dość często nadwyżka uprawnień wynika z pozycji danej osoby w firmie lub w służbie publicznej. Naruszenie to jest przestępstwem kryminalnym i podlega karze do więzienia z niemożnością dalszego zajmowania pewnych stanowisk przez kilka lat.
Gatunek
Rosyjski kodeks karny zawiera kilka artykułów związanych bezpośrednio ze stanowiskiem obywatela:
- nadużycie władzy;
- nadużycie władzy przez prywatnych notariuszy i audytorów;
- nadużycie władzy;
- nadużycie władzy;
- przywłaszczenie władzy urzędnikowi.
Dla zwykłych ludzi, którzy zetknęli się z tymi zjawiskami lub właśnie o nich słyszeli, nie ma różnicy. Niemniej jednak tak jest, choć na pierwszy rzut oka nie jest to tak zauważalne.
Proste nadużycie
Każda organizacja lub struktura ma szefa, przewodniczącego rady dyrektorów lub inną osobę zarządzającą. Przy uznawaniu takiego przestępstwa w sferze ekonomicznej za nadużycie władzy bierze się pod uwagę fakt, że przedmiotem, na którym działa winny, nie jest państwo.
Przewiduje się, że osoba zajmująca stanowisko kierownicze i oskarżona na podstawie art. 201 popełnia wszelkie działania na rzecz samolubnych celów, wyrządzając szkodę nie tylko pojedynczym obywatelom, ale także organizacjom, a także szkodzi ich działaniom w interesie publicznym lub państwie. Nawet jeśli istnieje nadwyżka władzy, art. Kodeks karny 286 nie ma zastosowania.
Dla osób winnych takiego przestępstwa Koło Karne przewiduje grzywnę, której maksymalna kwota wynosi 200 tysięcy rubli (jako dolna granica kary) lub kara pozbawienia wolności do 4 lat (jako maksymalna miara).
W praktyce sądowej, pomimo różnicy numerów artykułów i stanowisk sprawców, często trudno jest ustalić, które przestępstwo zostało popełnione. Nie dotyczy to osób niepaństwowych, ale w przypadku działań takich jak nadużycie władzy lub nadużycie władzy mogą pojawić się trudności w kwalifikacji.
Kryminalne zamiary notariuszy i audytorów
Dla tej kategorii osób ustawodawca przewidział odrębny przepis w kodeksie karnym - art. 202.
Ogólnie przyjmuje się, że notariuszowi i audytorowi można ufać bezwarunkowo, dlatego też złośliwe działania tych osób podlegają karze karnej. Ponieważ obywatel przeprowadza ważne procesy sprawdzania okoliczności lub poświadczania dokumentów i nie wypełnia swojej bezpośredniej misji, grozi kara grzywny w wysokości do 300 tysięcy rubli do maksymalnie 3 lat więzienia z zakazem utrzymywania tej pozycji lub podobnego przez okres do trzech lat
W którymkolwiek z kategorie przestępstw niezależnie od tego, czy jest to nadużycie, czy nadużycie władzy, Kodeks karny zwraca uwagę na fakt, że sprawca narusza prawa osób fizycznych lub prawnych lub wyrządza szkodę państwu.
W przypadku, gdy notariusz lub audytor wykonuje działania sprzeczne z głównymi celami działania w stosunku do osób poniżej wieku pełnoletniego lub świadomie niekompetentne, sankcje tego artykułu są nieco surowsze - do 500 tysięcy rubli grzywny lub do 5 lat więzienia. Takie osoby nie będą mogły podejmować takich działań przez 3 lata.
Oficjalne nadużycie
Uprawnienia, które dana osoba dała państwu, są również nadużywane i dość często.Takie stanowiska obejmują te ustanowione przez Konstytucję Rosji, a także oficjalne stanowiska w organizacjach departamentalnych lub siłach zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
Z reguły osoby zajmujące stanowisko urzędnika publicznego, bez względu na stopień, decydują o losie ludzi w takim czy innym stopniu. Nadużycie władzy (nadużycie władzy, w tym) w dziedzinie zarządzania lub bezpieczeństwa z naruszeniem praw obywatelskich, publicznych i interesów pociąga za sobą zmiany strukturalne, które dotyczą nie tylko jednego przedmiotu.
Urzędnicy są odpowiedzialni za klimat w całym społeczeństwie bardziej niż szefowie struktur handlowych, którzy odpowiadają tylko za swoją firmę i urząd skarbowy.
Sprawcy na podstawie art. 285 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej może zostać ukarana grzywna w wysokości do 300 tysięcy rubli lub odbyć karę w kolonii trwającej do 7 lat. W takim przypadku skazany jest pozbawiony prawa do zajmowania określonego stanowiska przez 3 lata.
Surowsze sankcje są nakładane, jeśli działania urzędnika pociągają za sobą poważne konsekwencje. Ustawodawca wyznaczył okres zatrzymania takich napastników na 10 lat. Z reguły były urzędnik nie może wrócić do poprzedniej pracy przez 3 lata.
Nadużycie władzy
Sekcja 286 Kodeks karny Federacji Rosyjskiej wyraźnie stwierdza, że jeśli pracownik instytucji państwowej wykonuje działania wykraczające poza granice własnego autorytetu, uznaje się to za przestępstwo.
Podobnie jak w innych podobnych przypadkach, taki czyn podlega karze kryminalnej, gdy poszkodowani obywatele lub organizacje są w trakcie procesu strony winnej, której interesy i prawa są naruszone. Ponadto urzędnicy podlegają ściganiu karnemu w przypadku nadużycia władzy, a tym samym sprawca wyrządził szkodę interesom społeczeństwa lub całego państwa.
Ponieważ w tym przypadku ludzie zajmujący określone stanowiska są pracownikami rządowymi, mogą oni wyrządzić komuś znaczną szkodę poprzez swoje nielegalne działania. W tym przypadku zwyczajowo mówi się o poważnych konsekwencjach, dlatego gdy takie zdarzenia się zdarzają, winna zostaje skazana na karę do 10 lat w kolonii.
Przydział władzy
Artykuł 288 kodeksu karnego jest również przewidziany dla osób, które nie są urzędnikami, ale z pewnością przejmują autorytet innych osób. Zazwyczaj przyznanie statusu ogranicza się do jednego lub większej liczby działań, które nie niosą ze sobą określonego odsetka niebezpieczeństw w stosunku do praw i interesów obywateli lub społeczeństwa, w przeciwieństwie do składu dyspozycji art. 286 kodeksu karnego - nadużycie władzy.
Zdarzenia wynikające z nadania władzy stają się stosunkowo szybko znane, a wszelkie transakcje lub zezwolenia są anulowane.
Ze względu na niewielkie ryzyko przestępstwa na sprawcę może zostać nałożona grzywna w wysokości do 40 tysięcy rubli lub areszt do 3 miesięcy jako górna granica kary zgodnie z tym artykułem.
Różnice
W przypadku nadużycia władzy konieczne jest wyjaśnienie, że osoba, która ma jakiekolwiek prawo (na przykład prawo do podpisywania dokumentów), nie korzysta z niego w interesie państwa lub organizacji, ale do swoich osobistych egoistycznych celów. Może to naruszać prawa innych osób. Na przykład urzędnik odmówił zapewnienia potrzebującym mieszkania, powołując się na fakt, że w bazie nie ma wolnych mieszkań.
Jednocześnie jakiś czas temu osoba zajmująca to stanowisko wydała już kilka nieruchomości mieszkalnych albo swoim krewnym, albo sprzedała bezpłatny teren miejski. Oto wykorzystanie władzy publicznej do własnych celów. Urzędnik nie przywłaszczył sobie obowiązków i praw innych ludzi, nie przekroczył swoich granic.
O przekroczeniu uprawnień Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej decyduje fakt, że osoba, już będąc urzędnikiem, wykracza poza granice swoich kompetencji. Tutaj możemy porozmawiać o następujących działaniach pracowników:
- wyłączne wykonywanie obowiązków, które mogą być wykonywane wyłącznie zbiorowo;
- wykonywanie uprawnień należących do wyższego lub równego statusu;
- korzystanie z ich własnych uprawnień w przypadkach, gdy nie było to konieczne.
Aby zakwalifikować przestępstwo na podstawie jednego z wyżej wymienionych artykułów, cele lub motywy winy nie mają znaczenia, a jedynie fakt naruszenia.
Przywłaszczenie władzy, w przeciwieństwie do nadwyżki, polega na tym, że osoba nie będąca urzędnikiem realizuje niektóre elementy działalności urzędnika publicznego.
Totality
Najczęściej te działania w sferze gospodarczej prowadzą do naruszenia prawa nie tylko w artykułach wymienionych, ale także w innych. Jeśli dana osoba zostanie oskarżona o przestępstwo na podstawie art. 286 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej (nadużycie władzy) lub zgodnie z 285. (nadużycie), zmuszające innych do popełnienia nielegalnych działań, kara jest łączna.
Na przykład szef garnizonu zmusił żołnierzy do kradzieży amunicji z magazynu, w którym osobiście brał udział. W tym celu oficer obiecał pracownikom względnie spokojną atmosferę podczas pobytu w miejscu jednostki i pomoc w zapewnieniu przerw na urlop.
Podczas dochodzenia w tej sprawie winny szef został skazany na podstawie następujących artykułów: art. 1 ust 285 i ust. 3 Art. 158 Kodeks karny Federacji Rosyjskiej.
Przykład nadużycia władzy
Policja drogowa i właściciel samochodu sporządzili protokół dotyczący domniemanego wypadku. Dokonano tego w celu otrzymania odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej. Tutaj możemy mówić o nadużyciu władzy i przestępstwie polegającym na dostarczaniu świadomie fałszywych dokumentów.
Nadużycie władzy: przykład
Wykraczanie poza jego kompetencje jest również obserwowane w przypadku lekarza wojskowego, który podał fałszywe wnioski na temat niezadowalającego stanu niektórych żołnierzy, którzy zostali następnie zwolnieni z Sił Zbrojnych Rosji ze względów zdrowotnych. Lekarz wykonał te czynności za opłatą.
Sąd uznał, że doszło do przekroczenia uprawnień, to znaczy, że pracownik nie miał prawa, na tym stanowisku, do wydawania takich zaświadczeń.
Chociaż cywilny medyk nie jest rozpoznawany przez kod jako oficjalny w powyższym przykładzie lekarz wykonał pewne czynności. Zgodnie z uwagą nr 1 do art. 285 pracownicy pełniący funkcje administracyjne lub administracyjne, w tym w siłach zbrojnych, są uważani za urzędników.
Przykład zadania
W przypadku, gdy dana osoba oświadcza (z reguły ustnie), że ma jakieś szczególne prawo do wykonywania czynności, jest to przywłaszczenie uprawnień należących do osoby na określonym stanowisku.
Ponadto sprawca może stosować zarówno markową odzież, jak i fałszywe zaświadczenie (art. 327 kodeksu karnego).