Spory sądowe stał się integralną częścią współczesnego świata. Każdego roku miliony pozwów trafiają do sądów różnych instancji. Jedno z najbardziej złożonych roszczeń uznanych proceduralnie w procesie arbitrażowym. Wszystkie aspekty takiej sprawy, nawet pomimo wąskiej specjalizacji toczących się spraw, mają swoje własne cechy, które można odróżnić od zwykłego postępowania cywilnego. Spróbujmy szczegółowo zrozumieć tę trudną sprawę.
Pojęcie procesu arbitrażowego
Przez proces arbitrażowy rozumie się działalność zawodową sądów arbitrażowych, która jest wyraźnie ustanowiona i regulowana przez normy prawne prawa procesowego arbitrażu. Działanie to ma na celu wyłącznie ochronę praw indywidualnych przedsiębiorców i osób prawnych, które zostały naruszone lub zakwestionowane. Proces arbitrażu analizuje tylko to, co wpływa na działalność gospodarczą i gospodarczą.
Różnica od postępowania cywilnego
Ale nawet znając dokładne sformułowania, ludzie nie zawsze mogą odróżnić arbitraż od innych. Często mylą arbitraż i postępowanie cywilne, spróbujmy dowiedzieć się, czym się różnią.
Po pierwsze, sprawy arbitrażowe są rozpoznawane przez sądy arbitrażowe, a sprawy cywilne w sądach powszechnych. Tak więc, gdy dojdziesz do sądu arbitrażowego w sprawie uszkodzenia roweru, natkniesz się na oświadczenie, że po prostu go nie zaakceptują, radząc ci udać się do sądu powszechnego. Każdy sąd ma swoją wąską i określoną sferę, w której jest zobowiązany do zrozumienia i rozważenia. Przedsiębiorcy chronią swoje prawa osobiste w postępowaniu cywilnym oraz interesy przedsiębiorców w arbitrażu.
Po drugie, w procesie arbitrażu obowiązują różne prawne reguły postępowania. Na przykład złożyłeś pozew. W postępowaniu cywilnym kopia pozwu wraz ze wszystkimi załącznikami zostanie przekazana pozwanemu przez sąd, w postępowaniu arbitrażowym obowiązek spoczywa na powodzie. Różnice dotyczą również dowodów. Zatem w arbitrażu ustne zeznania naocznych świadków i świadków nie mają dużej mocy. Preferowane są dowody z dokumentów.
Pozew w arbitrażu
W celu wszczęcia postępowania przed sądem polubownym należy złożyć pozew. Proces arbitrażowy trybunału arbitrażowego bez procesu nie rozpoczyna się. To on jest uważany za podstawę do wszczęcia postępowania. Pozew to roszczenie powoda przeciwko pozwanemu przedstawione na piśmie i złożone w sądzie w celu ochrony ich praw. Jego kształt musi być ściśle zgodny z ust. 4 części 2 Art. 125 Agrobiznes Federacji Rosyjskiej. W szczególności zawierają informacje o powodzie, miejscu zamieszkania, numerze telefonu, czynnościach, w których się on angażuje oraz o tym, kto jest zarejestrowany w podatku. W przypadku procesu cywilnego ostatni akapit jest opcjonalny, ponieważ obywatele niepracujący mogą go również złożyć. Proces arbitrażu jest analizowany spory gospodarcze wynikające tylko z organizacji i przedsiębiorców.
Ponadto należy wskazać przedmiot sprawy, naruszone prawa i interesy, okoliczności, w których zostały one naruszone, i przez kogo dokładnie. Musisz wskazać swoje wymagania wobec pozwanego oraz kwotę odszkodowania, którą powód zamierza otrzymać.
Członkowie
Pojęcie procesu arbitrażowego implikuje obecność uczestników. Kluczowym uczestnikiem takiego sporu jest sam sąd arbitrażowy. On prowadzi cały proces.
Oprócz sądu głównymi uczestnikami są strony, tj. organizacje lub indywidualni przedsiębiorcy, między którymi powstał spór. Są one podzielone na:
• Powód. To osoba, która pozwała w obronie swoich praw. Czasami pozew może zostać wniesiony przez pełnomocnika lub przedstawiciela, w którym to przypadku powód pozostaje tym, na którego prawa zostały naruszone i na czyją korzyść wniesiono pozew.
• Respondent. Oznacza to osobę, przeciwko której wniesiono pozew. Pozwany to firma lub przedsiębiorca, który zdaniem powoda naruszył jego prawa.
W sprawie są też inni uczestnicy. Są to osoby, które nie są osobiście zainteresowane rozstrzygnięciem sprawy, a jedynie pomagają sądowi ustalić prawdę - tłumacze, świadkowie, biegli.
Etapy
Na początku postępowania postępowanie odbywa się w sąd pierwszej instancji. To on prowadzi rozstrzyganie sporów między stronami co do istoty. Jest to uważane za pierwszy etap w procesie arbitrażu.
Na drugim etapie ponowne rozpoznanie sprawy znajduje się już w sądzie apelacyjnym. Jest to wymagane, jeśli pojawią się nowo odkryte okoliczności, które nie były wcześniej znane, lub jeśli konieczne jest zweryfikowanie legalności orzeczenia przez sąd pierwszej instancji.
Trzeci etap dotyczy już instancja kasacyjna która sprawdza decyzje dwóch pierwszych instancji. Odbywa się to raczej w celu nadzoru, a nie przeglądu sprawy. Sprawa może należeć do tego przypadku zarówno w przypadku skargi, jak i bez niej, na wniosek organu nadzorczego.
Większość spraw arbitrażowych rozwiązuje się na pierwszym etapie. W przypadku gdy powód lub pozwany nie jest usatysfakcjonowany decyzją sądu, mają prawo odwołać się od niego.
Dowodzenie
Sprawdzanie w tym procesie jest jednym z najważniejszych etapów. Bez tego po prostu niemożliwe jest potwierdzenie faktu, że uzasadnione interesy zostały rzeczywiście naruszone właśnie przez działanie lub brak działania pozwanego.
Każda strona postępowania w postępowaniu arbitrażowym ma równe prawo do udowodnienia swojego punktu widzenia poprzez zbieranie, analizowanie i przedstawianie faktów sądowi. Sąd ma prawo zażądać od stron przedstawienia tych dowodów, a także przesłania ich do zbadania w celu weryfikacji autentyczności. Ale samo przedstawienie dowodów nie wystarczy, konieczne jest ustalenie ich bezpośredniego zaangażowania w sprawę, znaczenia w konkretnej sytuacji i wiarygodności. W tym celu potrzebny jest dowód.
Istnieje szereg dowodów określonych przez prawo, które nie wymagają dowodu. Mianowicie:
• Dobrze znane fakty uznane przez sąd. Aby rozpoznać je jako takie, konieczne jest, aby były one znane dużej liczbie osób, w tym całego składu procesu. Mogą to być: klęski żywiołowe, trzęsienia ziemi, katastrofy, sytuacje kryzysowe, zamachy stanu.
• Już ustalone fakty. Powinien to być dowód, który został już wcześniej uznany decyzją sądu (cywilną, karną, arbitrażową), która weszła w życie.
Dowody
Dowody w procesie arbitrażowym dzielą się na:
- Real Są to obiekty nieożywione ze względu na swój charakter, niosące ze sobą swój wygląd lub wewnętrzne właściwości informacji o wydrukach zdarzeń, ścieżek, działań. Mogą to być obiekty z odciskami palców, dyktafony z nagraniami itp. Należą do nich pisemne dowody, czyli dokumenty i inne dokumenty.
- Osobiste Mają taką nazwę, ponieważ pochodzą od osób fizycznych. Obejmuje to zeznania świadków, wyjaśnienia stron, opinie ekspertów.
- Pochodne To wszystko, co uzyskano z innych źródeł. Kopie protokołów lub innych dokumentów, zeznania świadków, którzy osobiście nie mogli zaobserwować żadnego działania, ale otrzymali informacje na jego temat ze słów innych osób lub z dokumentów. Są brane pod uwagę tylko w rzadkich wyjątkach, ponieważ trudno jest ustalić ich wiarygodność.
Wszystkie dowody muszą być uzyskane legalnie.Jeśli zostały uzyskane z naruszeniem norm prawnych, nie są uznawane za dowód.
Bezpośredni i pośredni
Proces arbitrażowy, podobnie jak wiele innych, polega na uwzględnieniu nie tylko bezpośrednich, ale także pośrednich dowodów. Chociaż obie te kategorie są uznawane za fakty, nie są identyczne.
Bezpośrednie dowody są ściśle powiązane z postępowaniem. Na przykład, jeśli konieczne jest udowodnienie obecności transportu produktu, bezpośrednim dowodem w sprawie będzie list przewozowy. Pośrednie dowody nie odnoszą się bezpośrednio do rozpatrywanej sprawy, ale można je wykorzystać do ustalenia, czy istnieją dowody w sprawie.
Cechy produkcji w procesie arbitrażowym
Każdy proces ma swoją własną charakterystykę. Na przykład sędzia sądu arbitrażowego może, według własnego uznania, połączyć kilka podobnych spraw z udziałem tych samych osób w jednym postępowaniu ogólnym.
Inną cechę można nazwać możliwością utworzenia specjalnego postępowania arbitrażowego. W takim procesie spór o naruszenie lub zakwestionowanie praw nie będzie rozpatrywany. Zamiast tego zostanie zbadana kwestia ustalenia faktu prawnego. Na przykład może być konieczne ustalenie faktu bankructwa organizacji. Specyfika takiego przypadku pod nieobecność pozwanego.
