Rachunek księgowy 97 obejmuje syntezę danych o kosztach poniesionych w bieżącym okresie, ale związanych z nadchodzącymi latami. Następnie dowiadujemy się, jakie wydatki są związane z tym artykułem, jak odbywa się rejestrowanie, odpisywanie. Artykuł zawiera również wyjaśnienia do postanowień instrukcji i planu kont.
Funkcja
Ten artykuł może odzwierciedlać wydatki związane z pracami górniczymi i przygotowawczymi, rozwojem urządzeń produkcyjnych, jednostek, zakładów i innego sprzętu produkcyjnego. Konto 97 w bilansie pokazuje koszty związane z rekultywacją gruntów i innymi pracami środowiskowymi, a także środki przygotowania produkcji do pracy w sezonie. Artykuł zawiera kwoty na naprawę przedmiotów należących do kategorii środków trwałych wytworzonych nierównomiernie w ciągu roku (gdy firma nie tworzy odpowiedniego funduszu lub rezerwy) i tak dalej. Dane zawierające 97 konto księgowe rachunek kosztów, odliczany od obciążenia:
- Por. 20 na główną produkcję.
- Por. 26 przez ogólne wydatki biznesowe.
- Por. 23 do produkcji pomocniczej.
- Por. 44 kosztem sprzedaży.
- Por. 25 na ogólne koszty produkcji i tak dalej.
Rachunek analityczny dla pozycji kosztów nadchodzących okresów jest przeprowadzany zgodnie z rodzajami kosztów.
Kapitalizacja wydatków
Czy konto 97 można wykorzystać do skoncentrowania „kapitału tymczasowego”? Twórcy planu podają kilka przykładów. Na ich podstawie możliwe jest określenie takiej podstawy kapitalizacji, jak: wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w bieżącym roku sprawozdawczym, ale odnoszące się do nadchodzących okresów, powinny być uwzględnione w tych okresach, w których dochód może lub może powstać z powodu tych kosztów. 
Specyfika
Należy jednak wprowadzić znaczące uzupełnienie klauzuli kapitalizacji w powyższym akapicie. W szczególności wydatki poniesione w nadchodzących latach sprawozdawczych obejmują wydatki, których nie można spłacić w przyszłych okresach. Z tego wynika, że rachunkowość 97 rachunków zalicza się do kategorii pozycji finansowych i dystrybucyjnych. Jego specyfika polega na tym, że kwota faktycznie poniesionych kosztów - zwykle zapłaconych środków pieniężnych - jest wyższa niż koszty związane z bieżącym okresem. Można to przedstawić następująco:
A - B = C, gdzie:
- kwota naliczonych lub zapłaconych wydatków to A;
- koszty odnoszące się do tego roku sprawozdawczego, w którym wystąpiły wydatki A - jest to B;
- koszty przyszłych okresów wynoszą B.
Wyjaśnienie
W wielu publikacjach edukacyjnych, a także w praktyce, często przytaczane są przypadki dotyczące wydawania czasopism i gazet, czynszów przedpłaconych, zaliczek na usługi telefoniczne dokonywane w ciągu kilku miesięcy, płatności odsetek od pożyczek z góry i innych podobnych sytuacji. Wszystkie te wydatki nie są związane z wydatkami na kolejne okresy. Wynika to z faktu, że w przypadku niewypełnienia zobowiązań przyjętych na przykład przez redakcję wydającą czasopisma i gazety będzie musiał zwrócić zapłacone kwoty. Jeżeli leasingodawca narusza warunki umowy, jest on również zobowiązany do zwrotu części niewykorzystanych środków. Zatem jeśli poniesiono koszty, a pieniądze lub inne aktywa zostały wypłacone kontrahentowi lub korespondentowi, nie mówimy o odroczonych wydatkach, ale o zwykłych należnościach. 
Wyjaśnienie planu
Powyższe podejście stanowiło podstawę nowych instrukcji.W szczególności z wyjaśnień dołączonych do rachunku 97 wykluczono dotychczasowy przepis, zgodnie z którym artykuł ten może odzwierciedlać koszty płacenia czynszu za nadchodzący czas. Wielu ekspertów uważa, że lista wydatków zawarta w nowym planie jest dość racjonalna. Ponadto w PBU 10/99 (klauzula 3) wskazano, że zaliczek, depozytów, zaliczek itp. Nie można uznać za wydatki na nadchodzące okresy, jednak w praktyce dość często pojawiają się spory między księgowymi a agenci podatkowi, którzy często kończą się w sądzie.
Artykuł Wprowadzenie Koncepcja
Korzystanie z konta 97 zaczęło się stosunkowo niedawno. Chociaż pomysł wprowadzenia wydatków na nadchodzące lata wraca do florenckiej praktyki, która powstała w XIV wieku. Pojęcie to zostało powszechnie uznane w teorii równowagi dynamicznej, którą opracowali w swoich pracach Schmalenbach (autor niemiecki) i Nikolaev (księgowy, student Struve). Ten ostatni zinterpretował cały składnik aktywów, z wyłączeniem środków pieniężnych, jako koszty przyszłych okresów. Na przykład dla zwykłego człowieka zakup samochodu jest oczywiście wydatkiem. Jednak dla księgowego wydatkiem nie jest zakup bezpośredni, lecz amortyzacja. 
Raportowanie statyczne
Teoretycznie zobowiązania i nieruchomości są przedmiotem rachunkowości. Ta koncepcja opiera się na międzynarodowych standardach sprawozdawczości finansowej. W rzeczywistości nie ma miejsca na kategorię wydatków na nadchodzące okresy. Wynika to z faktu, że rachunek 97 w bilansie nie implikuje żadnych zobowiązań ani własności. W aktywach jest to uważane za „czarną dziurę”. W rzeczywistości przyczynia się do jaśniejszej definicji wyników finansowych przedsiębiorstwa. Ta „dziura” działa jako dowód wyższości teorii naukowej nad zdrowym rozsądkiem. W księgowaniu faktycznych zobowiązań i powstałych nieruchomości pozycja ta nie występuje w kosztach przyszłych okresów, ale w trakcie zarządzania wskaźnikami finansowymi. Ale jeśli zostanie przeprowadzona ocena stanu przedsiębiorstwa, analiza przepływów pieniężnych firmy, wówczas koszty przyszłych lat powinny zostać wyłączone ze sprawozdań.
Debet
Na podstawie powyższych informacji powstaje pytanie, co należy przypisać specjaliście w DB sc. 97. Wszystko, co zwykle jest objęte podatkiem od nieruchomości. Jak wskazano powyżej, niektóre wydatki należy wskazać jako należności netto. Korzystając z tego podejścia, specjalista wywodzi odpowiednie przedmioty z opodatkowania. Na koncie 97 konieczne jest przypisanie tylko tych kosztów, które firma poniosła, i nie ma nikogo, kto mógłby je zwrócić. Przede wszystkim są to koszty prac poszukiwawczych, wydobywczych i poszukiwawczych związanych z sezonowością dostaw towarów, zapewnianiem wakacji, produkcją, naprawą systemu operacyjnego, rekultywacją, nabywaniem licencji, rekrutacją, przydzielaniem specjalistów, działalnością gospodarczą w przypadku braku wdrożenia i tak dalej. Specyfika wszystkich tych wydatków polega na tym, że przedsiębiorstwo już je poniosło, a następnie, co do zasady, nikt już nie może uzyskać zwrotu. 
Konto 97: Oferty
W związku z tym dokumentacja specjalistyczna będzie ukierunkowana na jeden cel - kapitalizację kosztów poniesionych przez firmę. Oznacza to, że obciążenie rachunku 97 obejmuje wszystkie wydatki związane z pracami naukowymi, wydobywczymi, rekultywacją gruntów i innymi pracami. W takim przypadku zostaną dodane środki o wartości materialnej i pieniężnej. W wyniku tego aktywa zostaną pobrane, które są tymczasowo ujmowane jako kapitał.
Odpis
„Kapitał tymczasowy” zostanie uwzględniony w wydatkach za okresy sprawozdawcze, do których należy je przypisać. Można to zrobić albo w odniesieniu do samych przedziałów czasowych, jeśli koszty pośrednie które przypadają na określony czas lub działają jako koszty bezpośrednie związane z określoną wielkością produkcji. W procesie umorzenia konto 97 jest uznawane.Jednocześnie obciążane są pozycje wydatków związane z bieżącym czasem raportowania. W poprzedniej Instrukcji do planu kont wskazano, że terminy, w których konieczne jest odpisanie wydatków z nadchodzących okresów na koszty produkcji i inne źródła, są regulowane przez prawo i inne przepisy. Nowe rekomendacje nie zawierają takiego przepisu. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie rachunkowości i sprawozdawczości spółka jest uprawniona do niezależnego ustalenia okresu odpisu wydatków na kolejne okresy. 
Przydział specjalistów
W niektórych przypadkach, w panujących warunkach rynkowych, takie operacje stają się bardzo popularne. Jedno przedsiębiorstwo, zrywając umowę o pracę ze specjalistą, pozwala mu znaleźć pracę w innej firmie. To z kolei rekompensuje tę stratę. Tego typu operacje są szeroko rozpowszechnione w dziedzinie sportu. Jednak obecnie takie transakcje są coraz częściej zawierane w innych obszarach życia gospodarczego. Ta firma, która jest gorsza od specjalisty, dokonuje następującego zapisu: DB 51 Cd 91,1.
Okablowanie kupującego jest następujące: DB 97 Cd 51.
Następnie w okresie obowiązywania umowy co miesiąc będzie dokonywany następujący wpis: DB 91,2 Cd 97.
Ale w tym przypadku firma będzie musiała zapłacić podatek od nieruchomości.
Działalność gospodarcza firmy w przypadku braku wdrożenia
Często na początku swojej działalności firma ponosi straty. Jednocześnie prace firmy rozwijają się i są w pełnym rozkwicie, ale w okresie sprawozdawczym przedsiębiorstwo nie miało czasu nic zrobić ani zarządzać, ale nie mogło tego zrealizować. W takiej sytuacji wszystko, co było nagrywane przez cały rok w artykułach na temat głównym i produkcja pomocnicza ogólne i ogólne koszty produkcji, koszty utrzymania, muszą zostać zapisane. Wszystkie zebrane koszty należy obciążyć rachunkiem 97 (obciążenie). W trakcie sprzedaży wytwarzanych produktów koszty w dB cu zostaną już odjęte od tego artykułu. 90,2 
Wynik 97: Zamknij
Powyższą opcję można teoretycznie uznać za prawdziwą. Ale w praktyce pojawia się pytanie, czy później nastąpi produkcja i sprzedaż. Obecnie istnieje ogromna liczba firm, które codziennie ponoszą wydatki, a dochodów oczekuje się „kiedyś”. W tej sytuacji pojawia się trudna sytuacja. Gdzie odpisać obrót debetowy, który naprawia konto 97?
Tutaj wybór jest niewielki, a koszty, które w przyszłości prawdopodobnie nie zwrócą się, będą musiały zostać odpisane w DB w połowie. 99. Ale w tej sytuacji logiczne jest założenie, że koszty te można natychmiast przenieść na artykuł 99. W ten sposób księgowy rozwiąże kontrowersyjną sytuację wyłącznie na podstawie profesjonalnego osądu. Postanowi natychmiast odpisać do DB w połowie. 99 oraz odzwierciedlenie wydatków za ten okres lub wykazanie kosztów w DB SCH. 97, a następnie przenieś je, jak pokazano powyżej, jeśli sprzedaż i produkcja nadal istnieją. Specjalista może odpisać je od strat w nadchodzących okresach, z którymi ze względu na brak aktywności nie mają związku. Wybrana opcja powinna znaleźć odzwierciedlenie w zasadach rachunkowości przedsiębiorstwa.
Podatki
Kwestie opodatkowania kosztów, które są uważane za wydatki w nadchodzących okresach, są dość złożone i niepewne. Zgodnie z ust. 1 art. 272 Kodeksu podatkowego, wydatki są akceptowane w okresie, którego one dotyczą. Co więcej, czas faktycznej wypłaty środków lub innej płatności nie ma znaczenia. Datą uznania kosztów zaakceptowanych usług, pracy o charakterze produkcyjnym jest dzień, w którym płatnik podpisuje odpowiedni certyfikat odbioru.
Należy jednak wziąć pod uwagę wymóg prawny dotyczący potrzeby porównywania kosztów i przychodów, które doprowadzą lub doprowadziły do tego zysku.Koszty są ujmowane w okresie podatkowym (sprawozdawczym), w którym powstają zgodnie z warunkami transakcji (na podstawie umów z określonymi terminami wykonania zobowiązań) oraz zasadą proporcjonalnego i jednolitego tworzenia pozycji wydatków i przychodów (na podstawie umów, które trwają dłużej niż jeden okres podatkowy), zgodnie z przepisami obecnego kodeksu podatkowego (w art. 272 ust. 1).
Wynika z tego, że wiele kosztów, które zgodnie z zasadami rachunkowości są przenoszone na wydatki w nadchodzących latach, należy włączyć do podstawy opodatkowania. Należy tego dokonać w okresie sprawozdawczym, w którym faktycznie miały miejsce. Niemniej eksperci twierdzą, że w każdej konkretnej sytuacji konieczne jest przeanalizowanie i ocena możliwości porównywalności poniesionych wydatków i uzyskanych dochodów.
