Polityka pieniężna i fiskalna państwa mają na celu uregulowanie sytuacji makroekonomicznej w kraju. Za pomocą tej dźwigni walczy się z inflacją, reguluje stabilność sektora bankowego, wspiera poszczególne sektory produkcyjne itp.
Rodzaje budżetu
Polityka fiskalna państwa pomaga zrównoważyć budżet państwa. Jest zatwierdzany przez parlament, a władza wykonawcza jest zobowiązana do jego dokładnego wypełnienia. Termin „budżet państwa” rozumiany jest jako połączony plan wydatków i dochodów państwa. Istnieją trzy kategorie w zależności od sytuacji ekonomicznej:
- nadwyżka (dochód powyżej kosztów);
- zrównoważony (równy zero);
- rzadkie (dochód poniżej wydatków).
Rząd każdego kraju stara się zapewnić równowagę budżetu. Jednym z narzędzi do osiągnięcia tego celu jest polityka fiskalna państwa, a cel ten osiąga się poprzez regulację podatków. Bardziej szczegółowo na ten temat - dalej.
Polityka fiskalna państwa: cele i zadania
To polityczne narzędzie wywierania wpływu na gospodarkę ma na celu wygładzenie cykli oscylacji. Stąd cele można zidentyfikować w następujący sposób:
- stabilny rozwój gospodarczy całej makroekonomii jako całości;
- maksymalne zatrudnienie ludności pracującej;
- równowaga wskaźników między inflacją, dochodami ludności a poziomem cen.
Instrumenty polityki fiskalnej
Głównymi źródłami budżetu państwa są podatki. Są głównym narzędziem tej polityki. Ale oprócz podatków obejmują one także podatek akcyzowy, licencje, transfery, zamówienia publiczne i grandi. Dlatego istnieje regulator wydatków i dochodów. Przychody oczywiście obejmują podatki akcyzowe, licencje, podatki. Ich spadek stymuluje działalność gospodarczą określonej branży, ale zmniejsza przychody do skarbu państwa. Może to negatywnie wpłynąć na płatności społeczne dla ludności. Są to wynagrodzenia dla pracowników państwowych (nauczycieli, lekarzy, wojska, policji), a także emerytury, niezdolność do pracy itp. Wzrost podatków ogranicza produkcję, a wręcz przeciwnie, wypełnia budżet. Zmniejszone transfery i dotacje pozwolą również zaoszczędzić skarbiec. Ale utrzymanie lub zwiększenie budżetu z powodu nadmiernych stawek podatkowych jest zjawiskiem negatywnym. Owocuje tylko przy pierwszych dochodach podatkowych. Na dłuższą metę ma to negatywny wpływ, ponieważ produkcja spada, rośnie bezrobocie, a wraz z nim obciążenie budżetu.
Co to jest keynesizm
Według wielu ekonomistów polityka fiskalna (fiskalna) państwa jest najbardziej skutecznym narzędziem wpływania na gospodarkę. W przeciwieństwie na przykład z monetarnego lub monetarnego. Ten kierunek w naukach ekonomicznych nazwano keynesizmem od imienia słynnego ekonomisty J. M. Keyesa. Argumentują, że wszystkie narzędzia tej polityki wpływają na sytuację gospodarczą.
Przykład wpływu ekonomicznego
Przykładem jest wpływ zamówień publicznych na zachowanie uczestników rynku. Załóżmy, że rząd dodatkowo zakupił towary warte miliard. Przypomnij sobie, że produkt nie jest czymś, co można fizycznie dotknąć. Ta kategoria obejmuje wzrost funduszu płac dla pracowników sektora publicznego, co osiąga się poprzez zwiększenie wolumenu ich działalności. Na przykład poprzez otwarcie dodatkowych miejsc pracy dla lekarzy.Następnie ten miliard trafia do gospodarki, zwiększając dochód sprzedawców o tę samą kwotę (lekarze w tym przykładzie działają również jako sprzedawcy). Ten miliard podzielony jest na konsumpcję i oszczędności. Oczywiście część tej kwoty pozostanie w gestii uczestników rynku, co zwiększy ogólne oszczędności. Jednak według Keynesa efekt psychologiczny polega na tym, że ludzie zwiększają dochód wraz ze wzrostem wydatków. Ale proporcjonalnie współczynniki są różne. Zatem wraz ze wzrostem na przykład dochodu o 20 procent wydatki rosną o znacznie mniejszą kwotę.
Rodzaje polityki fiskalnej państwa
Przede wszystkim zależą fazy cyklu gospodarczego rozwój. Są dwa z nich. W fazie recesji lub spadku wskaźników ekonomicznych stosuje się polityki stymulujące. Ale nie tylko recesja nie zawsze jest śmiertelna dla kraju. Czasami szybki wzrost, związany z gwałtowną zmianą sytuacji makroenomicznej, może przyczynić się do negatywnego rozwoju w przyszłości. Przykładem jest gwałtowny spadek rosyjskiej waluty o połowę w latach 2014-2015. Deprecjacja rubla negatywnie wpłynęła tylko na rosyjskich producentów, którzy kupowali towary w dolarach. Doprowadziło to do napływu nabywców z sąsiednich krajów, którzy dosłownie zmiatali dla nich „tańsze” towary. Na zewnątrz nastąpił ogromny wzrost sprzedaży, ale wszyscy rozumieli, że po sprzedaży wszystkich towarów w magazynie wpłynie to negatywnie na gospodarkę. Aby zapobiec takim sytuacjom, stosuje się restrykcyjne zasady fiskalne.
Polityka motywacyjna
Kierunek polityki fiskalnej państwa podczas stymulacji koncentruje się na zwiększeniu aktywności biznesowej i wzroście sprzedaży. A także do zmniejszenia stopa bezrobocia. Osiąga się to poprzez zmniejszenie podatków, ich całkowite zniesienie w konkretnej branży lub regionie, a także zwiększenie zamówień publicznych na niektóre towary i usługi.
Zasady ograniczające
Przeciwnie, polityka fiskalna państwa o ograniczającym modelu zachowania ukierunkowana jest na utrzymanie rozwoju. Faktem jest, że czasami w niektórych branżach następuje boom. Przykład deprecjacji walut jest daleki od jedynego. Weź przynajmniej taki sam boom na rynku budowlanym w Rosji w 2000 roku. Doprowadziło to do silnej nierównowagi w gospodarce. To przyspieszyło inflację. Cierpieli pracownicy w innych obszarach. Na przykład wszyscy pracownicy państwowi, których średnia pensja jest znacznie niższa niż w kraju. Aby zapobiec takim sytuacjom, potrzebne są narzędzia bezpieczeństwa. Takim efektem jest wzrost podatków na określonym obszarze, zmniejszenie zamówień publicznych i zakupów.
Sposoby oddziaływania na gospodarkę
Określają także główne kierunki polityki fiskalnej państwa według metody oddziaływania na gospodarkę:
- uznaniowa polityka fiskalna;
- automatyczna polityka fiskalna.
Pierwsza to świadoma zmiana w dziale wykonawczym zakupów, podatki do ustabilizowania.
Automatyczna polityka fiskalna
Już zintegrowany z systemem i działa autonomicznie. Jej narzędzia obejmują dochód podatki, podatki od zysk, podatki pośrednie, zasiłki dla bezrobotnych, emerytury.
Ciekawostka: w USA świadczenia dla rolników należą do automatycznej polityki fiskalnej. W Rosji są to pojedyncze dotacje, w zależności od woli władz wykonawczych, co przy deficycie budżetowym ograniczy pomoc dla rolnictwa.
Polityka fiskalna państwa jest bardzo skuteczna dzięki progresywnej skali podatkowej. Następnie zmniejsza się nierównowaga i ekscesy w sferze gospodarczej i społecznej. Uderzającym przykładem jest Szwecja, która wprowadziła taki system do automatyzacji. Tam przedsiębiorstwa i obywatele o niskim poziomie zysków i dochodów są zwolnieni z podatków. Ponadto niektóre z nich otrzymują nawet wsparcie i subwencje.A te korporacje, które mają nadwyżki zysków, są opodatkowane, co czasem przekracza 50 procent. Wszystko to prowadzi do zmniejszenia zróżnicowania społecznego, aw konsekwencji do zmniejszenia niebezpieczeństwa rewolucyjnych wydarzeń i niepokojów.
Przeciwnie, jednolita stawka podatkowa dla wszystkich sektorów produkcji zwiększa nierównowagę w gospodarce i prowadzi do wzrostu zróżnicowania społeczeństwa. Znajduje to odzwierciedlenie nie tylko w sytuacji politycznej, co prowadzi do wzrostu opozycji, ale także zmniejsza siłę nabywczą obywateli. Ponieważ niewielka część przedsiębiorców posiadających dużą część dochodu kraju nieuchronnie wycofuje swój kapitał z gospodarki, zmniejszając fundusz pieniężny. Wznowienie niedoboru płynnej waluty prowadzi do nieuchronnego wzrostu emisji pieniądza, co prowadzi do wysokiego poziomu inflacji. Koło zamachowe obraca się do całkowitego załamania gospodarki. Rezultatem jest domyślny i całkowity upadek wszystkich dziedzin życia publicznego.
Jeśli chodzi o zasiłki dla bezrobotnych, emerytury, dotacje dla osób o niskich dochodach, są one całkowicie zależne od stanu gospodarki. Od tego, jak skutecznie pobierane są podatki. Dlatego musisz kompetentnie podejść do tego problemu. Wraz ze wzrostem podatków wiele przedsiębiorstw nie jest w stanie wytrzymać obciążenia. To prowadzi do ich zamknięcia. Uzupełnia się armia bezrobotnych i obywateli o niskich dochodach, a przedsiębiorstwo przestaje płacić podatki. Ale ich niski poziom prowadzi do deficytu budżetowego. W związku z tym brakuje środków na ochronę socjalną osób niepełnosprawnych.
W krajach rozwiniętych gospodarka jest tylko w jednej trzeciej regulowana przez wbudowane stabilizatory. Reszta jest z uznaniowa polityka fiskalna.
Możemy zatem stwierdzić, że do skutecznego funkcjonowania całego systemu gospodarczego potrzebna jest kompetentna polityka finansowa państwa. Podatek budżetowy jest kluczowym narzędziem do rozwiązania tego problemu.
