Federalna ustawa o niewypłacalności (upadłości) reguluje działania, które można podjąć w stosunku do osób lub organizacji niewypłacalnych finansowo. Daje jasną definicję bankructwa, wskazuje potencjalnych aktorów i ich uprawnienia. Opisano również szczegóły procedury i środków przeprowadzonych w jej ramach, określono warunki i inne warunki, wskazano dodatkowe dokumenty regulacyjne.
Ustawa o niewypłacalności (upadłości) istnieje w celu wykluczenia bezprawnych działań przeciwko dłużnikom lub innym osobom związanym z przedmiotową procedurą. Ponadto przewiduje różne działania mające na celu przywrócenie wypłacalności bankructwa. Oznacza to, że zachowuje im możliwość nie tylko wywiązania się ze zobowiązań dłużnych, ale także powrotu do normalnej działalności w przyszłości.
Co to jest
Federalna ustawa o niewypłacalności (upadłości) określa upadłość
jako niezdolność do wypełnienia zobowiązań dłużnych. W przypadku osób fizycznych oznacza to całkowitą niemożność, gdy nawet sprzedaż całej nieruchomości dłużnika nie jest w stanie rozwiązać problemu, ponieważ jej całkowita wartość jest niższa niż należna kwota.
W przypadku osób prawnych domniemana jest niezgodność zobowiązania pieniężne wystąpił (w momencie przeglądu) przez trzy miesiące (lub dłużej). W tym przypadku zobowiązania dłużne (pieniężne) oznaczają nie tylko spłatę różnych pożyczek, ale także wdrożenie obowiązkowych płatności państwowych: podatków, opłat i ceł. Również grzywny, jeżeli przyczyna ich nałożenia nie była związana z procedurą.
Kto może być bankrutem
Warunki, na podstawie których można uznać upadłość, określa ustawa federalna (ustawa o niewypłacalności (upadłości)). Wskazano próg niewypłacalności i terminy, po których można rozpocząć procedurę. Obywatela lub firmę (organizację) można ogłosić niewypłacalnością.
Warunki ogłoszenia upadłości i przeprowadzenia postępowania mogą się różnić. Na przykład: próg upadłości dla indywidualnego przedsiębiorcy jest niższy niż dla organizacji rolniczej. Najwyższy próg prawa federalnego (prawo upadłościowe) określa strategiczne znaczenie dla przedsiębiorstw.
Realizacja postępowania w stosunku do obywatela będzie również różnić się od podobnego procesu w odniesieniu do organizacji. W odniesieniu do obywateli nie podjęto żadnych działań naprawczych. Podstawy złożenia wniosku w obu przypadkach są różne.
Osoby prawne (organizacje)
W odniesieniu do osób prawnych prawo upadłościowe stanowi, co następuje: osoba prawna, która nie spełnia wymogów wierzycieli (lub państwa przewidzianego w przypadku niespłacenia obowiązkowych płatności) przez trzy miesiące lub dłuższy okres, zostaje ogłoszona niewypłacalnością. Ale tylko wtedy, gdy całkowity dług przekroczy próg, który określa ustawę federalną (127, prawo dotyczące niewypłacalności).
Teraz próg bankructwa dla osób prawnych wynosi 300 000 rubli. Wyjątkiem są organizacje rolnicze: ustalono dla nich próg pół miliona rubli. Strategiczne przedsiębiorstwa mogą ogłosić upadłość, jeśli ich całkowity dług przekroczy milion rubli.
Osoby fizyczne (obywatele)
W odniesieniu do osób fizycznych prawo upadłościowe stanowi, co następuje: niewypłacalny jest obywatelem, który nie jest w stanie w pełni spełnić wymogów wierzyciela. Należna kwota musi przekraczać próg pół miliona rubli.
Jeśli mówimy o zobowiązaniach wobec dwóch lub więcej wierzycieli, kwota długu w każdym przypadku jest rozpatrywana osobno. Na przykład: jeśli obywatel jest winien dwóm (lub więcej) wierzycielom 450 000 rubli każdy, nie można ogłosić upadłości. Ale jeśli dług wobec co najmniej jednego wierzyciela przekroczy pół miliona rubli, procedura zostaje wszczęta.
Ustawa o niewypłacalności (127-FZ) zacznie regulować procesy produkcyjne (postępowania upadłościowe), wszczęte w stosunku do osób fizycznych, od 1 lipca 2015 r. Czy będzie to uzasadnione, wciąż nie wiadomo. Odpowiednie zmiany w prawie upadłościowym zostały wprowadzone w 2014 r. I podpisane przez prezydenta.
Procedura
Procedura upadłościowa - zestaw środków podjętych przeciwko dłużnikowi. Głównym dokumentem regulacyjnym jest ustawa o niewypłacalności (127-FZ). Rozpoczęcie procedury polega na złożeniu odpowiedniego wniosku do sądu arbitrażowego. Jeżeli mówimy o bankructwie obywatela (osoby fizycznej), który nie prowadził działalności gospodarczej, wniosek powinien zostać rozpatrzony przez sąd powszechny. Możliwe jest dobrowolne ogłoszenie upadłości (dłużnik sam składa wniosek).
Należy pamiętać, że bankructwo nie jest sposobem na pozbycie się zobowiązań. Jest to nadzwyczajny środek ich wdrożenia. Ponadto istnieje zestaw środków rehabilitacyjnych mających na celu przywrócenie wypłacalności niewypłacalnej osoby. Jednak fikcyjne lub umyślne uznanie niewypłacalności jest karalne. Podczas produkcji można przeprowadzić odpowiednie kontrole.
Kluczowe definicje
Poza dość prostymi definicjami (dłużnik, wierzyciel, zobowiązania pieniężne itp.), Prawo dotyczące niewypłacalności (upadłości) funkcjonuje z kilkoma bardziej złożonymi. Ważne jest prawidłowe zrozumienie ich znaczenia - pomoże to uniknąć różnych błędów, kontrolować przebieg procedury i zasadność działań niektórych osób niezależnie.
- Uwaga: sytuacja finansowa dłużnika jest analizowana w celu prawidłowego określenia wymogów; kontroluje również bezpieczeństwo majątku dłużnika.
- Postępowanie upadłościowe: proporcjonalny podział masy upadłości i majątku między wszystkich wierzycieli.
- Normy federalne: określone odpowiednimi dokumentami regulacyjnymi, regulują działalność zarządzających arbitrażem.
- Umowa polubowna: oznacza zakończenie postępowania, zawartego w dowolnym momencie między wierzycielami a dłużnikiem (w przypadku osiągnięcia kompromisu).
Członkowie
Prawo upadłościowe określa potencjalnych uczestników postępowania upadłościowego i reguluje ich działalność. Każdy z nich staje się uczestnikiem postępowania pod pewnymi warunkami i ma określone w ustawie prawa i obowiązki. Wszystko to powinno być znane w przypadku potrzeby ochrony własnych interesów.
- Szef przedsiębiorstwa będącego dłużnikiem - bez wydawania pełnomocnictwa, może działać w imieniu spółki (tylko w sprawach związanych z postępowaniem, bez naruszania prawa federalnego).
- Organ nadzorczy, zadanie - kontrola działalności organizacji zarządzających arbitrażem; autoryzowany przez rząd Federacji Rosyjskiej.
- Przedstawiciel komitetu wierzycieli - bierze udział w postępowaniu arbitrażowym, autoryzowanym przez komitet wierzycieli.
- Menedżer arbitrażu - pracownik organizacji arbitrów; podczas procedury organizacja powołuje stanowisko tymczasowego, konkurencyjnego, zewnętrznego lub administracyjnego kierownika.
- Tymczasowy kierownik - wyznaczony na etapie obserwacji, odpowiada za działania prowadzone w ramach etapu.
- Kierownik administracyjny - odpowiada za windykację finansową dłużnika.
- Menedżer zewnętrzny - na etapie zarządzania zewnętrznego zastępuje szefa przedsiębiorstwa będącego dłużnikiem (który jest usuwany na tym etapie) i ma wszystkie swoje uprawnienia.
- Syndyk masy upadłości - odpowiada za przeprowadzenie postępowania upadłościowego.
Dokumenty prawne
Przede wszystkim postępowanie reguluje prawo dotyczące niewypłacalności. Oprócz tego postępowanie upadłościowe może być regulowane odpowiednimi dekretami rządowymi. Na przykład: w przypadku czeku na oznaki fałszywego (fikcyjnego) lub umyślnego bankructwa. A także, jeśli państwo działa jako wierzyciel.
To samo dotyczy środków służących odzyskaniu środków finansowych i działań osób zarządzających arbitrażem: istnieją odpowiednie uchwały dotyczące ich regulacji. Ale uzupełniają jedynie prawo dotyczące niewypłacalności, nie zaprzeczając mu. Umowy międzynarodowe mogą być również dokumentami regulacyjnymi (w razie potrzeby).
Środki rehabilitacyjne
Postępowanie upadłościowe może obejmować środki naprawcze (z wyjątkiem przypadków, w których ich wdrożenie jest niemożliwe). Ich celem jest przywrócenie wypłacalności dłużnika, aby mógł on w pełni zaspokoić wymagania wierzycieli. W niektórych przypadkach mogą zapobiec bankructwu i zachować możliwość odrodzenia i rozwoju w przyszłości.
Środki rehabilitacyjne są regulowane przez prawo dotyczące niewypłacalności i odpowiednie przepisy (jeżeli są przewidziane). Są one prowadzone przez kierowników zewnętrznych lub administracyjnych mianowanych przez organizację samorządową menedżerowie arbitrażowi. W niektórych przypadkach przez inne osoby, zgodnie z prawem. Inicjatorem wydarzenia może być dowolna ze stron.
Odzyskiwanie finansowe osób prawnych
Działania mające na celu odzyskanie środków finansowych osób prawnych są przeprowadzane przez upoważnione osoby. Każda ze stron (w ustalony sposób) może złożyć wniosek o ich zachowanie. Szczegóły takich wydarzeń zależą od wielu aspektów sytuacji. Z działań samego dłużnika - w tym.
- Rozwiązanie: środki zapobiegające bankructwu i przywracające wypłacalność (mogą być podejmowane zarówno przez zewnętrznego zarządcę, jak i inne upoważnione osoby).
- Zarządzanie zewnętrzne: uprawnienia do zarządzania są przekazywane zewnętrznemu menedżerowi, z usunięciem istniejącego zarządzania.
W ramach rehabilitacji lub zarządzania zewnętrznego niewydajne zakłady produkcyjne mogą zostać zamknięte, a struktura firmy lub przedsiębiorstwa może zostać zoptymalizowana. Mogą się rozpocząć bardziej skuteczne systemy zarządzania pieniędzmi. Umiejętność odzyskiwania środków finansowych pozwala nam osiągnąć nie tylko pełne zaspokojenie wymagań wierzycieli, ale także zachowanie biznesu.
Odzyskiwanie finansowe osób fizycznych
W przypadku osób fizycznych zwykłe procedury odzyskiwania środków nie są możliwe. Można jednak podjąć środki restrukturyzacji zadłużenia. Mogą stworzyć akceptowalny plan spłaty zadłużenia dla dłużnika i pomóc uniknąć niewypłacalności. A także sprzedaż nieruchomości dłużnika, co będzie nieuniknione w przypadku bankructwa.
