Dźwignia sterująca (lub, jak to się nazywa, operowanie wątróbką) jest jedną z głównych wskaźniki ekonomiczne. Daje to nie tylko możliwość oceny obecnej sytuacji, ale jest również aktywnie wykorzystywane w prognozowaniu. Być może najważniejszą dźwignią operacyjną jest kontekście identyfikacji ryzyk gospodarczych w danym okresie.
Dźwignia robocza - definicja
Istnieje wiele różnych kryteriów, według których można określić kondycję ekonomiczną przedsiębiorstwa. Tak więc dźwignia operacyjna jest wskaźnikiem, który pokazuje zależność dynamiki zmian stopy zysku od dochodów. Ważną rolę odgrywa tutaj taka koncepcja, jak próg rentowności, który oznacza minimalną kwotę przychodów pokrywającą wszystkie koszty produkcji. Warto również wziąć pod uwagę czynniki wpływające na dynamikę drugiego wskaźnika. Mogą to być zarówno wahania cen, jak i zmiany wielkości popytu.
Koncepcja dźwigni operacyjnej jest nierozerwalnie związana z udziałem kosztów stałych w całkowitych kosztach produkcji. To determinuje wrażliwość wielkości zysku na wskaźnik dochodów. Niższe koszty stałe tym bardziej aktywna jest dynamika pierwszej wartości w stosunku do drugiej.
Funkcje dźwigni sterującej
Wskaźnik, taki jak dźwignia sterująca, charakteryzuje się szeregiem charakterystycznych cech. Wśród nich warto podkreślić:
- Określenie efektu dźwigni operacyjnej będzie właściwe tylko wtedy, gdy organizacja w swoich działaniach przekroczyła próg rentowności. Można to wytłumaczyć faktem, że niezależnie od kwoty uzyskanego dochodu firma jest zobowiązana do spłaty stałych kosztów.
- Wraz ze wzrostem wielkości sprzedaży produktów, a tym samym przychodów, stopniowo maleje znaczenie dźwigni operacyjnej. Ponieważ firma przekroczyła już poziom zerowy (próg rentowności), zysk wraz ze wzrostem dochodów również będzie stale wzrastał. I odwrotnie.
- Zależność między zyskiem a dźwignią operacyjną jest odwrotna. Możemy zatem powiedzieć, że wskaźnik ten w pewien sposób dostosowuje wartości rentowności i ryzyka.
- Efekt dźwigni operacyjnej obowiązuje tylko przez krótki okres. Można to wytłumaczyć faktem, że koszty stałe zmieniają się stopniowo z powodu wahań taryf i innych czynników.
Techniki redukcji kosztów stałych
Aby zmniejszyć udział kosztów stałych w ich łącznej kwocie, można zastosować następujące techniki:
- obniżenie kosztów utrzymania aparatu administracyjnego;
- sprzedaż lub leasing sprzętu bezczynnego w celu zmniejszenia kosztów amortyzacji i konserwacji;
- Aby nie obciążać budżetu dużą ilością wydatków, można wynająć maszyny produkcyjne
- oszczędność zasobów i zmniejszenie rachunków za media.
Jak zaoszczędzić na kosztach zmiennych
Ponieważ koszty zmienne wpływają również na końcowy wskaźnik dźwigni operacyjnej, należy podjąć pewne środki w celu zmniejszenia ich w produkcji:
- redukcja personelu z powodu automatyzacji wszystkich procesów lub zwiększyć wydajność pracy na inne sposoby;
- racjonalizacja magazynowania poprzez zmniejszenie zapasów, co zmniejszy koszty ich przechowywania i utrzymania;
- przegląd systemu logistycznego na rzecz bardziej opłacalnych metod dostaw.
Obliczanie dźwigni finansowej
Umożliwia ocenę zmiany zysku jako procent wahań kosztów i przychodów, takich jak wskaźnik dźwigni operacyjnej. Jego formuła jest stosunkiem zysku krańcowego do zysku, który został uzyskany przed odliczeniem odpowiednich płatności odsetek. Można powiedzieć, że jest to cecha zmiany zysku dla każdego punktu procentowego rosnącej sprzedaży.
Istnieje inny sposób obliczenia dźwigni sterującej. Ta formuła będzie obowiązywać dla tych przedsiębiorstw, które produkują szeroki zakres produktów. Tak więc ten wskaźnik jest obliczany jako stosunek między:
- różnica w przychodach i kosztach zmiennych;
- różnica w przychodach, kosztach zmiennych i kosztach stałych.
Jeśli szef przedsiębiorstwa w pełni rozumie mechanizm działania tego wskaźnika, wówczas ma możliwość manipulowania kosztami w celu zwiększenia wartości wskaźnika zysku.
Właściwości dźwigni roboczej
Ten wskaźnik ma następujące właściwości:
- wpływ i wielkość dźwigni operacyjnej są wprost proporcjonalne do kosztów stałych i odwrotnie proporcjonalne do zmiennych;
- najwyższy wskaźnik dźwigni operacyjnej występuje, gdy wielkość sprzedaży produktów jest zbliżona do progu rentowności (wskazuje to na wysoki poziom ryzyka);
- pomimo faktu, że niska wartość dźwigni operacyjnej charakteryzuje się niewielkim ryzykiem, warto zauważyć, że w tym przypadku nie należy również oczekiwać znacznego zysku.
Dźwignia
Siła wpływu dźwigni operacyjnej zależy od tego, jaki jest udział kosztów stałych w całkowitych kosztach przedsiębiorstwa. Jest to jeden z najważniejszych wskaźników, według którego można określić poziom ryzyka działalności przedsiębiorczej. Odzwierciedla wahania zysków w zależności od sprzedaży i przychodów. Aby ustalić ten wskaźnik, musisz najpierw obliczyć dochód krańcowy.
Siła dźwigni operacyjnej jest określana na podstawie konkretnej ilości wytwarzanych produktów. Możesz więc określić ryzyko utraty zysków z powodu różnic w sprzedaży. Można powiedzieć, że siła dźwigni operacyjnej i prawdopodobieństwo poniesienia strat są wprost proporcjonalne.
Obliczenie wskaźnika dźwigni operacyjnej jest obiektywną koniecznością do przeprowadzenia analizy jakościowej przedsiębiorstwa. Pozwoli Ci to na czas zidentyfikować wszystkie ryzyka i niedociągnięcia w organizacji marketingowej, aby zminimalizować prawdopodobieństwo strat finansowych i bankructwa.
Opcje dźwigni
Istnieje kilka opcji, według których można obliczyć ten wskaźnik. Zatem dźwignia sterująca jest równa:
- stosunek kosztów stałych i zmiennych, który znacząco wpływa na rentowność przedsiębiorstwa;
- stosunek tempa zmiany zysków zatrzymanych do wielkości sprzedaży produktów komercyjnych;
- stosunek zysku do stałej kategorii wydatków.
Warto zauważyć, że wzrost aktywów przedsiębiorstwa z powodu otrzymania jakichkolwiek dodatkowych funduszy zawsze powoduje wzrost operacyjnego indeksu wątrobowego.
Jak działa dźwignia sterująca
Wpływ dźwigni operacyjnej odzwierciedla ryzyko związane z przedsiębiorczością. W przypadku, gdy wskaźnik ten jest wysoki, dla każdego procentowego zmniejszenia kwoty przychodu następuje znaczny spadek zysku. ważne jest również rozważenie wpływu kosztów stałych. Dlatego w przypadku, gdy dźwignia operacyjna jest wystarczająco wysoka dla dużych przedsiębiorstw, powinny one zachować ostrożność.Przy najmniejszych wahaniach w gospodarce wypłacalność klientów gwałtownie spadnie, a poziom kosztów stałych pozostanie na tym samym poziomie, a nawet wzrośnie.
Wpływ dźwigni operacyjnej należy oceniać na wszystkich etapach cyklu życia produktu. Umożliwi to terminowe reagowanie na zmiany w gospodarce. W ten sposób kierownictwo będzie w stanie manipulować stałymi i zmiennymi kosztami, aby doprowadzić dźwignię operacyjną do optymalnego poziomu.
Obliczenie efektu dźwigni sterującej
Podstawą tego wskaźnika jest stosunek kosztów stałych i zmiennych do wielkości wyniku finansowego. Warto zauważyć, że zyski i przychody różnią się w zależności od dostępności obowiązkowych płatności za media, amortyzacji i tak dalej. Można powiedzieć, że wynik finansowy będzie bardziej zależny od poziomu dochodów, tym wyższe koszty stałe.
W związku z powyższym dźwignia operacyjna jest równa stosunkowi wzrostu zysku do wzrostu przychodów. Obliczony w ten sposób wskaźnik pomaga przewidzieć wynik finansowy w zależności od wahań kwoty przychodu i kosztów stałych.
Zrównoważony rozwój ekonomiczny przedsiębiorstwa
Każdy skuteczny menedżer musi znać metody obliczania dźwigni operacyjnej, aby móc ocenić trwałość ekonomiczną przedsiębiorstwa i mieć na niego wpływ w odpowiednim czasie. Ta technika pozwala szybko ocenić sytuację dokładnie bez przygotowywania szczegółowych raportów. Istnieje możliwość dostosowania wielkości sprzedaży i poziomów kosztów w celu maksymalizacji zysków. W tym kontekście należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:
- pomimo faktu, że koszty stałe mogą przesunąć próg rentowności, ich zmiana nie ma żadnego wpływu na zysk krańcowy;
- koszty zmienne nie tylko zmieniają wartość progową, ale mogą również mieć znaczący wpływ na zysk;
- jeśli zmiana jest inna rodzaje kosztów dzieje się w tym samym czasie, wtedy poziom zerowy znacznie się zmieni wykres rentowności;
- wycena ma znaczący wpływ na zysk krańcowy.
Kluczowe założenia
Przy obliczaniu dźwigni operacyjnej, a także przy przeprowadzaniu odpowiedniej analizy produkcji, stosuje się następujące podstawowe założenia:
- wszystkie koszty przedsiębiorstwa można wyraźnie podzielić na stałe i zmienne (w niektórych przypadkach menedżerowie stosują przybliżoną klasyfikację);
- firma zajmuje się produkcją jednego rodzaju produktu (jeśli produkty są wytwarzane w asortymencie, nie należy ich zmieniać przez cały okres sprawozdawczy);
- zarówno koszty, jak i przychody powinny bezpośrednio zależeć od wielkości produkcji;
- na koniec okresu sprawozdawczego zapasy produktów gotowych nie powinny pozostać (powinny zostać sprzedane w całości);
- wszystkie wskaźniki, z wyjątkiem skali produkcji, powinny pozostać stałe, lub ich rozproszenie ich wartości w czasie powinno być nieznaczne (dotyczy to poziomu cen, wydajności pracy, elementu asortymentu itd.);
- analiza operacyjna ma zastosowanie tylko przez okres krótkoterminowy (nie dłuższy niż rok), w którym koszty stałe nie zmieniają się znacząco.
Co odzwierciedla wskaźnik
Dźwignia operacyjna daje wyobrażenie o następujących punktach w działalności przedsiębiorstwa:
- poziom efektywności ekonomicznej dla określonego wskaźnika sprzedaży (w tym względzie można zaplanować wielkość sprzedaży, która pozwala osiągnąć pożądaną wielkość marginalnego zysku);
- określenie wielkości sprzedaży, które zapewnią pełne pokrycie wszystkich kosztów produkcji (co oznacza osiągnięcie progu rentowności);
- tworzenie rezerw siły finansowej zgodnie ze wskaźnikiem ryzyka gospodarczego;
- wpływ każdego indywidualnego wskaźnika wydajności przedsiębiorstwa na ostateczny poziom zysku.
Pełnoprawna analiza operacyjna pozwala na głębsze przestudiowanie funkcji przedsiębiorstwa. Ponadto umożliwia szybkie reagowanie na zmiany w otoczeniu wewnętrznym i zewnętrznym w celu zmniejszenia ryzyka strat ekonomicznych.
Najważniejsze ustalenia
Rola dźwigni finansowej w analizie działalności przedsiębiorstwa produkcyjnego jest nie do przecenienia. Wskaźnik ten pomaga ustalić wyraźny związek między zyskiem a przychodem, a także głównymi rodzajami kosztów. Pomaga to zarządowi szybko reagować na niektóre zmiany w środowisku wewnętrznym lub zewnętrznym, aby uniknąć znacznych strat finansowych. Kolejnym ważnym punktem w obliczaniu dźwigni operacyjnej jest jej związek z poziomem ryzyka ekonomicznego. Im wyższa, tym bardziej znacząca będzie dźwignia. Zazwyczaj maksymalną wartość obserwuje się w przypadkach, w których sprzedaż produktów jest w przybliżeniu równa progowi rentowności.
