Oficjalna tajemnica: rodzaje i koncepcja. Interpretacja ustawy federalnej o tajemnicy urzędowej

W naszym artykule chcielibyśmy porozmawiać o oficjalnych tajemnicach. Bardzo często słyszymy o tej koncepcji, ale to, co dokładnie oznacza, nie jest całkowicie jasne. Przyjrzyjmy się bliżej temu tematowi.

Rodzaje tajemnic

Wszystkie sekrety można podzielić na następujące typy:

1. Stan.
2. Commercial.
3. Service.
4. Osobiste.

Oczywiście pierwszy typ jest najbardziej chroniony i chroniony - tajemnica państwowa, ponieważ jego nieprzestrzeganie może prowadzić do naruszenia bezpieczeństwa narodowego. Zgodnie z definicją prawa rosyjskiego może to obejmować informacje na temat polityki zagranicznej, gospodarki, wywiadu, wojska, działań poszukiwawczych państwa.

Jaki jest oficjalny sekret?

Prawo nie definiuje jednoznacznie tej koncepcji. Analizując jednak akty normatywne, można odkryć istotę i oznaki klasyfikowania danych jako oficjalnej tajemnicy.

Tak więc oficjalna tajemnica to informacje, do których dostęp są ograniczone przez specjalne organy, a także przepisy federalne (dotyczące wkładu ludności, informacji o adopcji, chorobach ludzi). Kategorycznie nie podlega ujawnieniu, chyba że właściwe organy zażądają danych.

A teraz porozmawiajmy o tym, co jest tajemnicą oficjalną i handlową. Czy jest między nimi jakaś różnica?

Istnieje dekret prezydencki z 6 marca 1997 r. Nr 188 „W sprawie zatwierdzenia listy informacji poufnych”. Tak więc w tym dokumencie mówi się, że różnica między tymi pojęciami polega na tym, że tajemnicą handlową są te informacje, które są bezpośrednio związane z działalnością handlową, ale tajemnicą urzędową jest to, że dostęp do informacji jest ograniczony przez władze państwowe.

Aby zrozumieć istotę tej ostatniej koncepcji, należy odwołać się do dekretu nr 1233, zatwierdzonego 03.11.94. Wyjaśnia procedurę postępowania z oficjalnymi danymi. Ten dokument ma na celu rozwiązanie wszystkich problemów związanych z informacjami. Zawiera wyjaśnienie znaczka prywatności danych „Na oficjalne potrzeby”.

Przepis mówi, że dane o ograniczonym użytkowaniu są klasyfikowane jako informacje niesklasyfikowane, jednak dane dotyczące działalności przedsiębiorstwa mogą nie zostać ujawnione w razie potrzeby. Taki dokument wydaje szefom federalnych służb wykonawczych w ramach swoich możliwości identyfikację urzędników, którzy z kolei klasyfikują dane usług jako ograniczoną dystrybucję, aby je chronić.

Możemy więc powiedzieć, że posiadaczami tajemnic urzędowych mogą być wszyscy pracownicy będący pracownikami organów władzy wykonawczej, ustawodawczej, sądowniczej, a także wszystkich podległych im struktur.

W każdej organizacji zdefiniowana jest procedura realizacji zadań i celów, istnieje system raportowania, kontroli dokumentów itp. Informacje o takim planie można nazwać oficjalną tajemnicą. Ilość tych informacji określają menedżerowie.

Przykłady tajnych usług

Tajemnica podatkowa Zgodnie z kodeksem podatkowym Federacji Rosyjskiej tajemnicą podatkową są wszelkie informacje o podatnikach otrzymywane przez organy podatkowe. Dane osoby, która jest przedsiębiorcą, są również tajemnicą (dane osobowe).

W takim przypadku ujawnieniem danych jest przekazanie lub wykorzystanie informacji handlowych o podatniku, które stały się znane urzędnikowi podatkowemu.W takim przypadku tajemnica podatkowa jest tajemnicą handlową.

Dane otrzymywane przez agencje rządowe mają określony tryb przechowywania i specjalne technologie ochrony. Dostęp do nich mają tylko niektórzy urzędnicy.

Oficjalny sekret urzędu stanu cywilnego

Informacje, które stały się znane pracownikowi urzędu stanu cywilnego, są również poufne. Informacje powinny być ograniczone tylko do tych, którzy mają do tego prawo. Dane stanu cywilnego nie podlegają ujawnieniu. Należą do nich urodzenie, adopcja, zmiana imienia i nazwiska, małżeństwa lub rozwodu.

Zarząd urzędu stanu cywilnego może udzielać informacji o czynnościach wyłącznie na żądanie sądu, prokuratury, organów dochodzeniowych lub śledczych. Jak widać, tajność zapisu można również przypisać tajemnicom urzędowym. Zasadniczo prawie wszystkie informacje i dokumentację można przypisać tej koncepcji. Rzeczywiście, ani jeden dokument absolutnie żadnej organizacji nie jest przeznaczony dla wścibskich oczu.

Ochrona tajemnic urzędowych

Muszę powiedzieć, że oficjalne informacje i oficjalny sekret są gdzieś bardzo bliskimi pojęciami. Może to obejmować wszystkie poufne dane krążące w organach rządowych. Powinno to jednak dotyczyć również organizacji komercyjnych. W ich obiegu znajduje się także masa dokumentów. Informacje stanowiące oficjalną tajemnicę również nie podlegają ujawnieniu. Struktury niepaństwowe powinny opracować swoje przepisy dotyczące tej koncepcji.

Aby to zrobić, możesz opracować dokument, w którym wskazana jest lista papierów wartościowych z pieczęcią podpisu „Wyłącznie do użytku urzędowego”. Co więcej, każda jednostka może mieć swoje własne stanowisko, ponieważ nie jest tajemnicą, że nawet różne działy mają dostęp do różnych dokumentów i informacji. Wszystko to można następnie sprowadzić do jednej listy dla całej organizacji. W ten sposób można zorganizować ochronę poufności.

Muszę powiedzieć, że pieczęć poufności jest używana w wielu krajach. Na przykład w USA informacje handlowe który dociera do osoby w trakcie jej pracy.

Ograniczone informacje

Kategoria „tajemnica urzędowa” - informacje, które nie podlegają ujawnieniu - obejmuje takie dokumenty:

1. Ustawodawstwo dotyczące statusu prawnego struktur państwowych, stowarzyszenia publiczne prawa i własność obywateli kraju.
2. Informacje o sytuacjach awaryjnych, niebezpiecznych procesach środowiskowych i zjawiskach naturalnych, sytuacji epidemiologicznej.
3. Struktura organów wykonawczych, ich funkcje, kierunki i formy realizacji.
4. Kolejność rozpatrywania przedłożonych dokumentów.
5. Decyzje w sprawie przedłożonych dokumentów.
6. Informacje o budżecie i wykorzystaniu zasobów państwowych, a także o stanie gospodarki.
7. Dokumentacja gromadzona w archiwach i sieciach informacyjnych organizacji.

Ogólnie rzecz biorąc, eksperci obawiają się, że pojęcie „tajemnicy państwowej i urzędowej” obejmuje te informacje, na podstawie których można oceniać fakty naruszenia prawa przez struktury państwowe, a także ich urzędników. I takie pominięcia pozwalają urzędnikom całkowicie ograniczyć dostęp do oficjalnych dochodzeń w sprawie pracy aparatu państwowego i wielu innych niedociągnięć. Chociaż maksymalna otwartość w tym obszarze może być głównym bodźcem do zdrowego funkcjonowania struktur władzy.

Zgodnie z rozporządzeniem kierownictwo federalnych organizacji wykonawczych, w ramach swoich kompetencji, ustanawia kategorię urzędników, którzy są upoważnieni do przypisywania dokumentów lub oficjalnych informacji ograniczonej grupie dystrybucyjnej, zapewniając w ten sposób ich ochronę.

Tajne informacje

Informacje stanowiące oficjalny sekret:

1. Dane dotyczące zarządzania organizacjami i ich pracownikami (kwalifikacje zawodowe, rejestry karne, dane osobowe, adresy zamieszkania, doświadczenie zawodowe).
2. Dokumentacja dotycząca struktury przedsiębiorstwa, metod zarządzania i szkolenia pracowników.
3. Informacje o inwestycjach kapitałowych, papierach wartościowych, rachunkach bankowych.
4. Informacje o źródłach finansowania, transakcjach i umowach.
5. Wiarygodność kredytowa przedsiębiorstwa, stan jego bazy materiałowej i technicznej.

Ujawnienie oficjalnych tajemnic może przynieść ogromne szkody materialne i finansowe organizacji, a nawet zaszkodzić jej reputacji. A zatem jego zachowanie jest niezbędnym warunkiem pracy przedsiębiorstwa.

Oczywiste jest, że tajemnica urzędowa nie jest tajemnicą państwową, jednak jej reżim prawny określają organy państwowe i niepaństwowe.

Jakie informacje należy klasyfikować jako tajemnice urzędowe?

Informacje można zaklasyfikować jako poufność urzędową, jeżeli spełniają następujące kryteria:

1. Zgodnie z ustawą federalną odnosi się do oficjalnych informacji o funkcjonowaniu struktur państwowych, do których dostęp jest poważnie ograniczony ze względu na oficjalne potrzeby (taka ustawa nie została jeszcze opracowana).
2. Jest to czysto poufna informacja innych osób (tajemnica bankowa, tajemnica handlowa, prywatność życia osobistego).
3. To nie tajemnica państwowa.
4. Otrzymane przez pracownika struktury państwowej z powodu oficjalnego użytkowania.

Po przeanalizowaniu norm prawnych Art. 139 Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej, a także dekrety rządowe z 1994 r., Mogą określać tajemnice służbowe jako poufne informacje o pracy agencji rządowych, chronione prawem i ograniczone w dostępie z powodu oficjalnej konieczności.

Możliwe są inne opcje.

Na przykład, tajemnice służbowe to dane niejawne, których dystrybucja jest ograniczona z powodu oficjalnej konieczności w organach aparatu państwowego i podległych im jednostek.

Oficjalna ustawa o tajemnicy

Wcześniej kategorię „tajemnica urzędowa” wykorzystywano do określania informacji związanych ze stemplem „tajnym”, a ujawnianie informacji przewidywało odpowiedzialność karną. Teraz ten artykuł został usunięty z kodeksu karnego, a jego poprzednia interpretacja nie jest stosowana w dziedzinie prawa ze względu na fakt, że ustawa o tajemnicy państwowej została przyjęta w lipcu 1993 r.

Obecnie dane z sklasyfikowany jako „tajny” wprowadź tajemnicę państwową. Chciałbym zauważyć, że stosowanie takiej szyi jest niedopuszczalne w przypadku dokumentów kategorii innych niż państwowe. Jest to określone w sekcji 8 ustawy.

Jednak rosyjski kodeks cywilny, który wszedł w życie w 1995 r., Przewiduje pojęcie „tajemnicy urzędowej”, nawet kategorię „tajemnicę handlową” wyszczególniono. I to jest bardzo ważny punkt, który wcześniej był rozpatrywany w zupełnie innym świetle.

Artykuł 139 Kodeksu stanowi, że poufność urzędowa i handlowa ma miejsce, gdy istnieją informacje leżące w interesie finansowym osób trzecich. Nie ma bezpłatnego dostępu do takich danych, a ich prawny właściciel podejmuje niezbędne środki w celu zachowania poufności.

Ponadto takie informacje są chronione przez Kodeks i inne przepisy.

Istnieje również projekt ustawy federalnej „o tajemnicach handlowych”, w której planowane jest zapewnienie zachowania tajemnic urzędowych przy przekazywaniu dokumentów oznaczonych jako „tajemnice handlowe” do struktur państwowych (art. 18, projekt ustawy).

Jego ujawnienie przewiduje odpowiedzialność karną kodeksu karnego, w przeciwieństwie do handlu (art. 183).

Jeśli wcześniej oficjalny sekret można było podzielić na dwa typy, z których jeden został sklasyfikowany jako „Tajny”, a drugi był tajemnicą handlową, teraz taki podział nie ma sensu. Zasadniczo w prawie można znaleźć do sześćdziesięciu pięciu rodzajów tajemnic. Ale faktem jest, że wiele z nich oznacza prawie to samo, albo ich znaczenia są tak ściśle ze sobą powiązane, że trudno je rozdzielić, albo są szczególnymi przypadkami bardziej ogólnych pojęć.

Co zagraża ujawnieniu oficjalnych danych?

Ujawnienie informacji stanowiących oficjalną poufność prowadzi do odpowiedzialności administracyjnej lub karnej.Wszystko zależy od okoliczności naruszenia.

Kara administracyjna

Oficjalne tajemnice - informacje, które nie podlegają ujawnieniu. Za jego naruszenie urzędnicy administracyjni mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności, którzy naruszyli poufność informacji.

Artykuł 15.21 Kodeksu wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej przewiduje w takich przypadkach grzywnę w wysokości od trzydziestu tysięcy rubli do pięćdziesięciu, a także pozbawienie urzędu na okres od jednego do dwóch lat.

Odpowiedzialność karna

Kodeks karny Federacji Rosyjskiej zawiera kilka zasad dotyczących odpowiedzialności za nieprzestrzeganie tajemnic urzędowych:

1. Ujawnienie informacji o adopcji (art. 155 rosyjskiego kodeksu karnego). Udziela się grzywny w wysokości do osiemdziesięciu tysięcy rubli lub pozbawienia wolności do czterech miesięcy.
2. Ujawnienie danych o działaniach podjętych wobec sędziów lub uczestnika w sprawie karnej (art. 311 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej). Mogą obowiązywać kary do dwustu tysięcy rubli lub pozbawienia wolności do pięciu lat.
3. Ujawnienia dotyczące bezpieczeństwa pracowników egzekwowanie prawa (Artykuł 320 rosyjskiego kodeksu karnego). Sankcje są takie same jak w artykule 311.

Ważną kwestią jest to, że pozycja urzędnika lub pracownika organów ścigania implikuje niemożność wykonywania zawodu przez osobę, która ma kryminalną przeszłość. Oznacza to, że osoba, która naruszyła tajemnice służbowe, zostaje automatycznie zwolniona z przyczyn negatywnych.